298 Βαπτιστίνη

298 Βαπτιστίνη
	Ο αστεροειδής 298 Βαπτιστίνη, με φαινόμενο μέγεθος 15,2, κοντά σε ένα αστέρα με φαινόμενο μέγεθος 15,3 και σε ένα λαμπρότερο (φ. μέγεθος 10,3).
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Ωγκύστ Σαρλουά
Ημ/νία ανακάλυψης	9 Σεπτεμβρίου 1890
Τροχιακά χαρακτηριστικά
	Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5)
Αφήλιο	2,481 AU (371,1 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,047 AU (306,3 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,264 AU (338,7 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα	0,096
Περίοδος περιφοράς	1244,2
Μέση ανωμαλία	74,90°
Κλίση	6,285°
Ω	8,35°
Όρισμα περιηλίου	= 134,49°
Απόλυτο μέγεθος (H)	11,27

Η Βαπτιστίνη (Baptistina) είναι αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,0. Ανακαλύφθηκε το 1890 από τον Γάλλο αστρονόμο Ωγκύστ Σαρλουά, που παρατηρούσε από τη Νίκαια. Παρότι η τροχιά του είναι παρόμοια με εκείνη των μελών της Οικογένειας αστεροειδών της Χλωρίδος, ο φασματικός του τύπος δεν συμφωνεί, οπότε η Βαπτιστίνη δεν μπορεί να ταξινομηθεί ως μέλος αυτής της οικογένειας.

Σύμφωνα με μία μελέτη^[3] του 2007, η Βαπτιστίνη πιθανότατα αποτελεί το μεγαλύτερο θραύσμα ενός μεγάλου αστεροειδούς (περίπου 170 χιλιομέτρων σε διάμετρο) που καταστράφηκε σε μία σύγκρουση με ένα σώμα το οποίο είχε περίπου τη μισή διάμετρο από αυτόν. Η σύγκρουση αυτή πρέπει να έγινε πριν από 160 εκατομμύρια χρόνια περίπου και δημιούργησε την «Οικογένεια της Βαπτιστίνης». Επιπλέον, προτάθηκε ότι ένα από τα θραύσματα από τη σύγκρουση αυτή είναι ο αστεροειδής που μεταγενέστερα έπεσε στη Γη και προκάλεσε την περίφημη εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 65 περίπου εκατομμύρια χρόνια. Η θεωρία αυτή αμφισβητείται, καθώς οι παρατηρήσεις των τροχιών της Βαπτιστίνης και άλλων υποτιθέμενων θραυσμάτων είναι ελλιπείς. Εξάλλου μία άλλη, πιο πρόσφατη μελέτη (2008) ^[4] αποδεικνύει ότι η Βαπτιστίνη δεν έχει την ίδια χημική σύσταση με τον αστεροειδή που προσέκρουσε στη Γη τότε. Ωστόσο, η πιθανότητα δεν μπορεί να αποκλεισθεί εντελώς.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διάμετρος της Βαπτιστίνης εκτιμάται σε 13 ως 30 χιλιόμετρα. Ο φασματικός της τύπος είναι X, ενώ το άλβεδό της είναι άγνωστο. Η Βαπτιστίνη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 16 ώρες και 14 περίπου λεπτά, μία σχετικώς αργή περιστροφή.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000298. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2024.
↑ JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000298. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2023.
↑ Bottke W., Vokrouhlický D., Nesvorný D. (2007) An asteroid breakup 160 Myr ago as the probable source of the K/T impactor. Αρχειοθετήθηκε 2011-07-18 στο Wayback Machine.: Nature 449, 48-53
↑ Reddy V., et al. (2008). Composition of 298 Baptistina: Implications for K-T Impactor Link, Asteroids, Comets, Meteors conference.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα

[01740d321f82f7b4fcfb513e2d92e15f76011f61-1] 1,0 ^1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000298. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2024.

[dea7aa32e0e6d28d66b77f8afb305adac4f443f6-2] JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000298. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2023.

[3] Bottke W., Vokrouhlický D., Nesvorný D. (2007) An asteroid breakup 160 Myr ago as the probable source of the K/T impactor. Αρχειοθετήθηκε 2011-07-18 στο Wayback Machine.: Nature 449, 48-53

[4] Reddy V., et al. (2008). Composition of 298 Baptistina: Implications for K-T Impactor Link, Asteroids, Comets, Meteors conference.

[1]

[3]

[4]