2212 Ήφαιστος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Λιουντμίλα Τσερνίχ |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 27 Σεπτεμβρίου 1978 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1978 SB |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,8374 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,162 AU (323,4 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 0,35155 AU (52,59 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,972 AU (594,3 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1161,1 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 11,584 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
27,74 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 209,14 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 259,4735 ° |
Ο Ήφαιστος (Hephaistos) είναι ένας Απολλώνειος αστεροειδής με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 13,044. Ανακαλύφθηκε το 1978 από τη Σοβιετική αστρονόμο Λιουντμίλα Ιβάνοβνα Τσερνίχ, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας, και πήρε το όνομά του από τον αρχαιοελληνικό θεό Ήφαιστο.
Ως Απολλώνειος αστεροειδής, ο Ήφαιστος περνά κατά καιρούς σχετικώς κοντά από τη Γη. Η πλησιέστερη προσέγγισή του για αυτό και τον επόμενο αιώνα θα είναι σε απόσταση 17.691.000 χλμ., στις 23 Σεπτεμβρίου 2166. Ακόμα περισσότερο από αυτό, ωστόσο, μπορεί να πλησιάσει τον πλανήτη Ερμή: 4.759.000 χλμ.
Φυσικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μέση διάμετρος του Ηφαίστου εκτιμάται σε 5,7 χλμ. περίπου, ενώ ο φασματικός τύπος του είναι SG (κατά Tholen). Ο Ήφαιστος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του πιθανώς μία φορά κάθε 20 και πλέον ώρες.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| 2211 Χανουμάν | 2212 Ήφαιστος | 2213 Μεΰς |
|---|