144 Βιμπίλια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
144 Βιμπίλια
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΚρίστιαν Χάινριχ Φρήντριχ Πέτερς
Ημ/νία ανακάλυψης3 Ιουνίου 1875
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 27 Απριλίου 2019 (Ι.Η. (JD) 2458600,5)
Αφήλιο3,278 AU (490,3 εκατομ. km)
Περιήλιο2,0324 AU (304,05 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
2,655 AU (397,2 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα0,2345
1580,2
7,365°
Κλίση4,814°
76,20°
= 294,61°
Απόλυτο μέγεθος (H)
8,15[1]

Η Βιμπίλια (Vibilia) είναι ένας μεγάλος σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,91 και φωτεινότερο φαινόμενο μέγεθος 9,97. Ανακαλύφθηκε το 1875 από τον Γερμανοαμερικανό αστρονόμο Κρίστιαν Χ.Φ. Πέτερς, που παρατηρούσε από το Κλίντον της πολιτείας της Νέας Υόρκης, και έλαβε το όνομα της θεάς των ταξιδιών της ρωμαϊκής μυθολογίας. Είναι το μόνο μεγάλο μέλος (από τα 180) της «Οικογένειας (αστεροειδών) της Βιμπίλιας», στην οποία έδωσε το όνομά της.

Ένδεκα επιπροσθήσεις αστέρων από τη Βιμπίλια έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα, όλες από το 1993 μέχρι το 2018.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Βιμπίλιας είναι 142,4 χιλιόμετρα. Η μάζα της εκτιμάται σε 5,3 τετράκις εκατομμύρια τόνους με μέση πυκνότητα 2,4 gr/cm³. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Βιμπίλιας εκτιμάται σε 3,96 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 247 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 75,0 m/sec (270 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Βιμπίλιας είναι C (ανθρακούχος). Το γεωμετρικό άλβεδό της είναι περίπου 0,10. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 102 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Βιμπίλια περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 13 ώρες και 49 λεπτά.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000144. Ανακτήθηκε στις 24  Ιανουαρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]