140 Σίβα

140 Σίβα

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Γιόχαν Παλίζα
Ημ/νία ανακάλυψης	13 Οκτωβρίου 1874
Ονομασίες
Εναλλακτικές ονομασίες	1948 AL
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 23 Μαρτίου 2018 (Ι.Η. (JD) 2458200,5)
Αφήλιο	3,3195 AU (496,6 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,149 AU (321,4 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,734 AU (409,0 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα	0,214
Περίοδος περιφοράς	1651,2
Μέση ανωμαλία	331,49°
Κλίση	3,185°
Ω	107,18°
Όρισμα περιηλίου	= 196,66°
Απόλυτο μέγεθος (H)	8,5

Η Σίβα (Siwa) είναι ένας μεγάλος και σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,34. Ανακαλύφθηκε το 1874 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από το Πόλα της Γιουγκοσλαβίας, και έλαβε το όνομα της σλαβικής θεάς της γονιμότητας Ζίβα ή Σίβα.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Σίβα είναι 109,8 χλμ. Το σχήμα της είναι σχεδόν σφαιρικό, καθώς η καμπύλη φωτός της είναι επίπεδη. Η μάζα της εκτιμάται σε 1,4 τετράκις εκατομμύριο τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Σίβα εκτιμάται σε 3,07 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 319 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 58,0 m/sec (209 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Σίβα είναι P (συναντάται κυρίως στο εξωτερικό τμήμα της Κύριας Ζώνης). Το γεωμετρικό άλβεδό της είναι περίπου 0,068. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 105 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Σίβα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 34 ώρες και 27 λεπτά, μια αργή περιστροφή για αστεροειδή, ακόμα και τόσο μεγάλο.

Η διαστημική αποστολή Rosetta επρόκειτο κατά την αρχικά προγραμματισμένη πορεία της να επισκεφθεί τη Σίβα τον Ιούλιο του 2008, αλλά όταν ο κύριος στόχος της άλλαξε στον κομήτη 67P/Τσουριούμοφ-Γερασιμένκο, η επίσκεψη στη Σίβα (ορθότερα: το κοντινό πέρασμα από αυτή) ματαιώθηκε.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα