Χώρα της Γαλλίας
Η Χώρα της Γαλλίας, η οποία ονομάζεται επίσης Parisis ή Πεδιάδα της Γαλλίας, είναι μια φυσική περιοχή η οποία βρίσκεται στην διοικητική περιοχή της Ιλ-ντε-Φρανς στα βόρεια του Παρισιού. Αποτελείται κυρίως από μια πεδιάδα από αλούβιο η οποία είναι αφιερωμένη στην μεγαλοπαραγωγή δημητριακών, της οποίας το νότιο τμήμα είναι ενσωματωμένο στα βόρεια προάστια του Παρισιού και έχει αστικοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό. Στην περιοχή βρίσκεται επίσης το Αεροδρόμιο Ρουασί-Σαρλ-ντε-Γκολ.
Σε διοικητικό επίπεδο, αντιστοιχεί περίπου στο ανατολικό τμήμα του νομού της Βαλ ντ'Ουάζ, σε ένα τμήμα της Σεν-Σαιν-Ντενί και στο βορειοδυτικό άκρο της Σεν-ε-Μαρν.
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Χώρα της Γαλλίας (ή Πεδιάδα της Γαλλίας) οριοθετείται στα νοτιοδυτικά από τον Σηκουάνα, στα δυτικά από τους δρυμούς του Μονμορενσί και της Καρνέλ, στα ανατολικά από τον ποταμό Μαρν και τους λοφίσκους του Νταμαρτέν και της Γκοέλ, και στα βόρεια από το δάσος του Σαντιγί και τον λοφίσκο του Μονμελιάν[1].
Συνορεύει με το Vexin Français στα δυτικά, την Μπρι στα ανατολικά, την Γκοέλ και το Μυλτιέν στα βορειοανατολικά, το Βαλουά και την Χώρα του Τελ στα βόρεια. Στα νότια, βρίσκονται το Μοντουά, το Υρπουά και το Ωλνουά. Σήμερα, η αστικοποίηση έχει οριοθετήσει μια νέα μορφή φυσικής περιοχής, το Παρίσι και τα προάστιά του που εκτείνεται σε αρκετές από αυτές τι παραδοσιακές χώρες.
Ανθρωπογεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κοιλάδα της Γαλλίας είναι ένα από τα πλέον ευαίσθητα τμήματα της Ιλ-ντε-Φρανς. Πράγματι, είχε σημαντικό αντίκτυπο από την αποβιομηχανοποίηση της περιοχής, ενώ η περιοχή αυτή (και κυρίως το νότιο άκρο της) είχε ειδικευτεί στην βαριά βιομηχανία, και ήταν λογικό να φιλοξενεί τους εργατικούς πληθυσμούς των βιομηχανιών αυτών στα grands ensembles που την χαρακτήριζαν. Ένας σημαντικός αριθμός μεταξύ αυτών αποτέλεσε αντικείμενο σχεδίων αστικού εκσυγχρονισμού, έχοντας έρθει σε συμφωνία ή στην διάρκεια διαπραγματεύσεων με την ANRU. Ο τομέας μετρά 32 ZUS, ζώνες αστικής ανανέωσης ή καθαρά αστικές περιοχές.
Οι μεσαίες τάξεις είχαν την τάση να εγκαταλείπουν την Κοιλάδα της Γαλλίας στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και του 1990, και, ενώ το μέσο εισόδημα των Παριζιάνων ή των κατοίκων των Ω-ντε-Σεν αυξήθηκε κατά 23 % μεταξύ 1984 και 1998, αυτό των κατοίκων της Λα Κουρνέβ, του Ωμπεριβιλιέ ή της Σαρσέλ μειώθηκε κατά 15 %[2].
Η Κοιλάδα της Γαλλίας είναι μια περιοχή σε πλήρη εκσυγχρονισμό. Ανανέωση των κατοίκων, καθώς, κάθε χρόνο, 91.000 κάτοικοι εγκαταλείπουν την περιοχή, ενώ ισάριθμος αριθμός μετακομίζει σ'αυτήν. Ανανέωση σε αστικό επίπεδο, με τον αριθμό σχεδίων που έχουν ξεκινήσει από τις διάφορες κοινότητες και τις ενώσεις τους (Plaine Commune ή οι υπόλοιπες κοινοτικές κοινότητες ή οι αστικές μητροπολιτικές περιοχές της ευρύτερης περιοχής), με την υποστήριξη, αρκετά συχνά, του Δημοσίου Οργανισμού Ανοικοδόμησης της Κοιλάδας της Γαλλίας. Οικονομική ανανέωση, τέλος, λόγω της οικονομικής δυναμικής πόλων όπως η Κοιλάδα Σαιν-Ντενί ή ο αεροπορικός πόλος του Ρουασί, που παρέχει εργασία σε περισσότερους από 85.000 υπαλλήλους και δημιουργεί θέσεις εργασίας, κυρίως στους τομείς της λογιστικής[2].
Η ανανέωση αυτή θα βοηθηθεί σημαντικά από τον εκσυγχρονισμό που έχει προγραμματιστεί για τα Μέσα Μαζικής Συγκοινωνίας όσον αφορά τις υποδομές τους, όπως το RER B και το RER D, ή την δημιουργία νέων υποδομών, όπως το T8, το Tramway Saint-Denis - Garges-Sarcelles, η Tangentielle Nord και ενδεχομένως το CDG Express (που θα συνδέει το Αεροδρόμιο Σαρλ-ντε-Γκολ με το Παρίσι χωρίς ενδιάμεση στάση δίνοντας την δυνατότητα εξυπηρέτησης της περιοχής).
Τοπωνυμία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η λέξη France έκανε την εμφάνισή της με τους πρώτους Μεροβίγγειους, κατά τον 5ο αιώνα. Όριζε κατά τον 6ο αιώνα το σύνολο των εδαφών που βρίσκονταν υπό την εξουσία της, μεταξύ του Ρήνου και του Λίγηρα. Την εποχή των Καρολιγγειανών, ο χώρος αυτός περιορίστηκε και δεν όριζε πλέον παρά μια περιοχή η οποία βρισκόταν μεταξύ της Αυστρασίας και της Νευστρίας. Στη διάρκεια του 10ου και 11ου αιώνα, η περιοχή αυτή περιορίστηκε ακόμη περισσότερο φτάνοντας να ορίζει παρά μόνο τα βορειοανατολικά του Παρισιού. Υπήρξε δίχως αμφιβολία μια υποδιαίρεση της Διακονίας του Παρισιού η οποία αντιστοιχούσε σε αυτή την περιοχή, η αρχιδιακονία της Γαλλίας[3].
Ο ορισμός « de France » έκανε την εμφάνισή του για πρώτη φορά σε ένα κείμενο του 1126 για τον ορισμό του Αββαείου του Σαιν-Ντενί (Monasterii beati dyonisii de Francia). Το αββαείο αυτό θα μπορούσε να αποτελεί την πηγή της επέκτασης του ορισμού αυτού για το σύνολο της χώρας, καθώς τα πλούτη και τα εδάφη του κάλυπταν μια σημαντική έκταση της περιοχής. Στα τέλη του Μεσαίωνα, σχεδόν το σύνολο των περιοχών της χώρας χαρακτηριζόταν ως « en France » ή « de France ». Από την Αναγέννηση και μετά, η χώρα ενσωματώθηκε σε μια κατά πολύ μεγαλύτερη οντότητα με την ονομασία « Île-de-France », η οποία κάλυπτε περίπου την σημερινή έκταση της ομώνυμης περιοχής, όμως η περιοχή βορειοανατολικά του Παρισιού συνέχιζε να ορίζεται με την ονομασία της Γαλλίας. Ο ορισμός αυτός χρησιμοποιούνταν ακόμη σε αριθμό εγγράφων του Παλαιού Καθεστώτος. 82 χωριά ή θέρετρα ορίζονταν την εποχή εκείνη ως « en France »[4].
Η συγκεκριμένη ονομασία φαίνεται να έπεσε σε αχρησία με την Γαλλική Επανάσταση. Σήμερα, οκτώ κοινότητες διατηρούν το τοπωνύμιο : Μπαγιέ-αν-Φρανς, Μπελουά-αν-Φρανς, Μπονέιγ-αν-Φρανς, Σατεναί-αν-Φρανς, Μαρέιγ-αν-Φρανς, Πουιζέ-αν-Φρανς, Ρουασί-αν-Φρανς[4] και από τον Αύγουστο του 1989 το Τραμπλαί-αν-Φρανς το οποίο παλαιότερα ονομαζόταν Τραμπλαί-λε-Γκονές.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|