Χρήστης:Algo66/σχέδιο
Το έφιππο σπίτι είναι ένα κτίριο-μνημείο και πατριδομουσείο στον ομοσπονδιακό δρόμο 96 στη Νοηζαλτσα-Σπρεμμπεργκ, που ιδρύθηκε για μικροαγροτόσπιτο εν περιφερειακά χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό τρόπον. Αυτό είναι ένα των παλαιότατων και προς τούτοις γραφικότατων περιδεματικών σπιτιών στην περιοχή της Άνω Λουζάτιας. Τ' όνομα του οφείλει το σπίτι της πολύχρωμης ξύλινης έφιππης σχήματος στην αέτωμα της δυτικής πτέρυγας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περί 1660 ιδρύθηκε το σπίτι για ένα μικροαγρότη. Κοντά του ιστοριεγκύου κτιρίου είδε ο πιο φημισμένος υιός της πόλης Γιόχανν Γκεόργκε Σράϊμπερ 1676 το φως της ημέρας. Στα 1720 έγινε μια επικυρωνομένη εναλλαγή του κάτοχο του έφιππου σπιτιού. Περί 1760 μετασκευάσθηκε το περιδεμάτι της ατόφιας κάμαρας στην αέτωμα και στην πλευρά της υδρορρόης προς το μέρος του οδού. Προ 1800 τελόταν η δυτική πλευρική επέκταση, με τοιχοδομή στο ισόγειο και περιδεμάτι στο ανώγι. 1847 έγινε μια νεότερη μεταρρύθμιση.
1874 αρμόσοταν η ξύλινη έφιππη σχήμα στην αέτωμα της δυτικής πτέρυγας. Αυτή έφερε στο σπίτι η εικοσάχρονη οικοκόρη (Χριστιάνε Λουίζε Σνίημπς) σαν αριστείο της νίκης από μια ιπποτική λογχίξη (στην Λάουμπα), μια ευρέως διαδεδομένη πανηγυρική τέρψη της γυναικείας νεότητας αυτήν τη εποχή. Το δημοτικό συμβούλιο πρότασσε 1928 να εξασφαλίσουν το δομικόιστορικο πολύτιμο κτίριο. Ήδη 1938 συμπεριλαμβάνονταν το κτίριο σαν „μνημείο της τέχνης και του πολιτισμού“ στον επιχώριο κατάλογο των μνημείων. Η κοινότητα απόκτησε το έφιππο σπίτι 1939 μετά κοπιώδεις διαπραγμάτευσις από την κληρονομική χορεία και ενέργησε κιόλα τον αυτό χρόνο το νέο σκέπαστρο με άχυρο. Στων χρονών 1944 έως 1954 κατοικήθηκε το σπίτι κάμποσων οικογενειών σαν αναγκαστική κατάλυμα, ακόμη ήταν χρειαζούμενος μια μετασκευή του καπνοδόχου στο κεντρικό σπίτι. Στα επόμενα χρόνια εξυγιάνθηκε η κατοικία στην δυτική πτέρυγα, ο μέρος της ατόφιας κάμαρας καινουργώθηκε και το βασταγό τείχος στον κατήφορο κατόπιν από το κτίριο εγκαταστάθηκε. Το έφιππο σπίτι υπηρέτησε μετά εντελιά επανόρθωση 1961 έως 1963 ξανά σκοπούς στέγασης, κατά στο κέντρο στήθηκε ένα πατριδομουσείο. 1993 εξυγιάνθηκε τη ατόφια κάμαρα στο κέντρο και 1997 το κτίριο εκ νέου σκεπάστηκε με ψαθί.
Μουσείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο μουσείο λεπτομερά απεικονίζεται ο ιδιαίτερος αρχιτεκτονικός τρόπος στην γραφή και με εικόνες, καθώς και εκθέτεται από την καθημερινή ζωή των μικροαγρότων, οικουφαντών και βιοτέχνων της δέκατης ένατης εκατονταετίας στην Άνω Λουζάτια. Προς αυτό εκθέτεται αντικείμενα επίπλωσης και συσκευές εργασίας στα μερικά δωμάτια, μεταξύ άλλων από το παράδειγμα μιας υφαντικής σάλας με συσκευές για την τυπική κατοικίδια υφαντική της περιφέρειας (π. χ. ενός χειροιστόυ, ενός παπουτσίδικου, μιας κρεβατοκάμαρας και ενός διαδρόμου). Στα δύο δωμάτια της δυτικής πτέρυγας δείχνονται ιδιαίτερες εκθέσεις από καλλιτέχνες, συλλογέων και φωτογράφους της περιφέρειας.
Πηγές/Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θέοδορ Σύτζε (εκδότης): Ανάμεσα Στρόμμπεργκ, Τσόρνεμπο και Κόττμαρ (= Αξίες της πατρίδας μας. τόμος 24). 1. έκδοση. Ακαδημία εκδοτικός οίκος, Βερολίνο 1974.
- Γκουντερ Λόηπολτ: Η ιστορία του έφιππου σπιτιού στην Νοηζαλτσα-Σπρεμπεργκ. Στην: Ιστορία και επεισόδια από την Νοηζαλτσα-Σπρεμπεργκ. Τόμος 1. Εκδότης: Εραστές του πολιτισμού και της πατρίδας καταχωρημένος σύλλογος Νοηζαλτσα-Σπρεμπεργκ: Μίχαελ Φογκτ 1999, σ. 28-34
- Γκουντερ Λοηπολτ: Νόημα και ιστορία της ιπποτικής εικόνας στο έφιππο σπίτι. Στην: αυτόθι, σ. 35-37
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Γερμανικά) www.reiterhaus.de
Συντεταγμένες: 51°02′15″N 14°32′29″E / 51.03750°N 14.54139°E