Χρήστης:Alexandrescrew/πρόχειρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στη δυτική Μακεδονία και στο δυτικό τμήμα του Νομού Καστοριάς μια από της ομορφότερες λίμνες της χώρας μας, η λίμνη της Καστοριάς, απλώνεται γύρω από την ομώνυμη πόλη. Σε υψόμετρο 630 μέτρων, με νεφροειδές σχήμα που οφείλεται στην εισχώρηση της λοφώδους χερσονήσου, στον ισθμό της οποίας είναι κτισμένη η πόλη της Καστοριάς, η λίμνη αποτελεί κατάλοιπο παλιάς εκτεταμένης λίμνης με έκταση 164 τετρ. Χιλιομ. Και μέγιστο βάθος μεγαλύτερο από 50 μέτρα (Τεταρτογενές). Η λίμνη Ορεστιάς, ή όπως είναι πασίγνωστη πια ως λίμνη της Καστοριάς, είναι καρστική τεκτονικής προέλευσης και υπολογίζεται ότι σχηματίστηκε πριν από 10.000.000 έτη (Μειόκαινο). Είναι ουσιαστικά ένα υπόλειμμα του παλαιού κόλπου της Θάλασσας, που άλλοτε εισχωρούσε βαθειά στη Μακεδονία, διαχωρίζοντας την από τη Θεσσαλία. Ο θαλάσσιος εκείνος κόλπος βρισκόταν στην ίδια Θέση με τη σημερινή λεκάνη του ποταμού Αλιάκμονος. Η λεκάνη απορροής της λίμνης, έκτασης 253 Km2 οριοθετείται ως εξής: Βόρεια, από το όρος Βέρνο με ψηλότερη κορυφή το Βίτσι (2128 μέτρα) και τα υψώματα Σπυριδάκη, κορυφή Συκαβίτσας και Αγία Παρασκευή. Νότια, από τα υψώματα Πετρώδες, Μικρό Βουνό και Κορησός. Ανατολικά, από τα υψώματα Φαλακρό, Στενά Κλεισούρας και Πύργος. Δυτικά από τα υψώματα Κορυφή, Αγία Τριάδα, Καζάνι και Περτσέλη. Υπάρχουν 9 ρέματα που καταλήγουν στην λίμνη της Καστοριάς. Το μεγαλύτερο είναι το ρέμα του Ξηροπόταμου που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του ανατολικού τμήματος της λεκάνης απορροής και εκβάλει στη λίμνη ανάμεσα στις κοινότητες Μαυροχωρίου και Πολυκάρπης του Δήμου Μακεδνών. Ακόμη, στο ανατολικό τμήμα υπάρχουν τα ρέματα Ίστακου και Φωτεινής. Στο δυτικό τμήμα υπάρχουν τα ρέματα Αποσκέπου και Φουντουκλή, ενώ στο βόρειο τμήμα τα ρέματα Μεταμόρφωσης, Τοιχιού, Αγίου Αθανασίου και Βυσσινιάς. Η λίμνη τροφοδοτείται εκτός από τα ρέματα και το νερό της βροχής και από πολλές υπολίμνιες πηγές. Στο νότιο τμήμα μια διώρυγα (ρέμα Γκιόλι) συνδέει τη λίμνη με τον ποταμό Αλιάκμονα στον οποίον παροχετεύεται η περίσσεια των νερών της με χρήση ηλεκτρικού θυροφράγματος που πρόσφατα εκσυγχρόνισε ο δήμος Καστοριάς. Σχεδόν κάθε χειμώνα για 1 εβδομάδα ως και 15-20 μέρες η λίμνη παγώνει και δίνει μια τελείως διαφορετική όψη στο τοπίο. Τρέφει πολλά είδη ψαριών (σαζάνια, τσουκάνια, γουλιανούς, τσιρόνια, πλατύκες, κάφουρους), καθώς και αρκετά χέλια. Δέχεται η λίμνη τα νερά πολλών μικρών ποταμών, όπως τέτοιοι είναι ό Στάρας και ό Βυσσινιάς. Όταν όμως υψωθεί η στάθμη της, η λίμνη της Καστοριάς στέλνει τα νερά που ξεχειλίζουν προς τον Αλιάκμονα. Στη δυτική πλευρά της λίμνης σχηματίζεται μια ογκώδης χερσόνησος. Στο λαιμό που συνδέει αυτή τη χερσόνησο με την όχθη, και προστατευμένη με ένα βυζαντινό τείχος των χρόνων του Ιουστινιανού, είναι κτισμένη αμφιθεατρικά η πόλη Καστοριά, μια πόλη ομολογουμένως γραφική, που χαρακτηρίζεται από τα πολλά αρχοντικά της και τις εξαίσιες βυζαντινές εκκλησίες της προικισμένη με συναρπαστικά τουριστικά ενδιαφέροντα.

Υφιστάμενο νομικό καθεστώς. Η λίμνη και η ευρύτερη περιοχή της αποτελεί επίσης ένα πολύ σημαντικό φυσικό οικοσύστημα με ποικίλους και σπάνιους επιμέρους οικότοπους, που υποστηρίζουν μεγάλη βιοποικιλότητα στην οποία περιλαμβάνονται πολλά σπάνια και απειλούμενα είδη. Άλλωστε πέρα από τον ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό ειδών πουλιών που φιλοξενεί, είναι η μοναδική φυσική λίμνη της Ελλάδας, στην οποία υπάρχουν σημαντικής έκτασης παρόχθια δάση υδρόφιλων δένδρων, που συνιστούν ένα από τους σπανιότερους οικότοπους της Ευρώπης. Η λίμνη της Καστοριάς έχει χαρακτηρισθεί ως τόπος ιδιαίτερου κάλλους από το Υπουργείο Πολιτισμού (1974) και έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο "Φύση 2000" καταχωρημένη με τον κωδικό GR 1310001. Σε όλη την έκτασή της απαγορεύεται το κυνήγι και η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία την έχει συμπεριλάβει στον κατάλογο των Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά της Ελλάδας.