Άγιος Σάββας ο νέος ο εν Καλύμνω

Ο Άγιος Σάββας ο νέος ο εν Καλύμνω(1862-1948) ήταν Έλληνας Ιερομόναχος και Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ο βίος του

Παιδική ηλικία

ο Άγιος Σάββας ο νέος ο εν Καλύμνω (κατά κόσμον Βασίλειος) γεννήθηκε το έτος 1862 στην Ηρακλείτσα (Γάνου και Χώρα της περιφέρειας Αβδίμ) της ανατολικής Θράκης, από πτωχούς και απλούς γονείς, τον Κωνσταντίνο, ο οποίος ασκούσε το επάγγελμα του μικροπωλητή και την Σμαράγδη. Εκεί διδάχθηκε τα εγκύκλια μαθήματα, όμως πριν από αυτά, από την προσχολική του ηλικία, είχε με τρόπο βιωματικό διδαχθεί τα μαθήματα της πίστεως και της ευσέβειας, καθώς τύγχανε ζηλωτής και ένθερμος εραστής του μοναστικού βίου. Η άσκηση των αγίων και η επιθυμία τους να ευαρεστήσουν τον Θεό, ελκύουν την καρδιά του ώστε να την μιμηθεί και να αναμειχθεί και εκείνος σύντομα μαζί τους ως συνοδοιπόρος και συνασκητής. Ως παιδί διατηρούσε πάντα την αγνότητα και την καθαρότητα της ψυχής του. Όσο ο Βασίλειος μεγάλωνε, ο πατέρας του άρχιζε να προβληματίζεται για την σταδιοδρομία του γιου του. Έκρινε δε σωστό να τον διακόψει από την περαιτέρω μόρφωση, καθώς ναι μεν ο ίδιος δεν είχε την οικονομική ευχέρεια να του την παράσχει αλλά και ο Βασίλειος δεν είχε την διάθεση να συνεχίσει την μόρφωση αυτή. Έκρινε λοιπών σωστό, να του ανοίξει ένα μαγαζί. Ο Βασίλειος συμπληρώνοντας το δωδέκατο έτος της ηλικίας του, διαπίστωνε καθημερινά πως το επάγγελμα που ασκεί, δεν ήταν στα μέτρα, αλλά ούτε και στην φύση του. Μέσα στην καρδιά του συγκρούονταν δύο δυνάμεις. Αφενός μεν, ο συναισθηματικός δεσμός που διατηρούσε με τους γονείς του, εάν μάλιστα σκεφτεί κανείς πως ήταν μοναχογιός και η μητέρα του έχοντας γνώση των πόθων του και προκειμένου να μην τον χάσει από κοντά της τον προειδοποιούσε πως εάν φύγει θα πεθάνει, αφετέρου δε, ο υψηλός πόθος που τον καταλάμβανε για τον μοναχικό βίο και την ένωση του με τον Θεό. Αποτελεί δε αποδεικτικό στοιχείο της ποιότητας και της ισχυρότητας του χαρακτήρα του Βασιλείου, η αντιμετώπιση του μεγάλου αυτού προβληματισμού και μάλιστα από την απαλή ηλικία των δώδεκα ετών.

Η αποχώρηση από την πατρίδα του και η πορεία προς την μοναχική ζωή

Η αγάπη του προς τον Θεό κυριάρχησε μέσα του και έτσι μια μέρα αποφάσισε να φύγει από την πατρίδα του με μόνο σκοπό την μίμηση της μοναστικής ζωής. Έβαλε λοιπόν το κλειδί του καταστήματος κάτω από μία πέτρα και ξεκίνησε το ταξίδι του για το Άγιο Όρος. Εκεί κατευθύνεται προς την Ιερά Σκήτη της Αγίας Άννης όπου και εγκαταβιώνει για δώδεκα χρόνια. Εκεί απολαμβάνει τους πρώτους καρπούς των ιερών πόθων του. Παράλληλα ασχολείται με την Βυζαντινή μουσική και την Αγιογραφία. Με πολλή προσευχή όμως αποφασίζει να φύγει από εκεί και να μεταβεί στους Αγίους Τόπους. Πρώτα όμως περνάει από την πατρίδα του. Τώρα εκεί φαίνεται άγνωστος. Όλα αυτά φέρνουν σε δύσκολη θέση τους δικούς του, οι οποίοι τον αναγνωρίζουν από ένα σημάδι στο μέτωπο και θέλουν να τον κρατήσουν. Η μητέρα του τού προκαλεί πάλι προβλήματα από τον πόθο της να τον κρατήσει κοντά της. Ωστόσο ο π.Σάββας, με την συνδρομή ενός πλούσιου ανδρογύνου που επιθυμούσαν να μεταβούν και να προσκυνήσουν στους Αγίους τόπους, αποφασίζει να φύγει.

Η Πορεία προς τα Ιεροσόλυμα

Έτσι, το έτος 1887 πορευόμενος προς την Αγία Πόλη, καταφθάνει στα Ιεροσόλυμα, όπου περιτριγυρισμένος από δέος εισέρχεται για να προσκυνήσει με ευλάβεια τον Πανάγιο Τάφο. Εκεί αφού πέρασε από τον Ιορδάνη ποταμό εισέρχεται στην Ιστορική Μονή Χοτζεβά και γίνεται αδελφός αυτής. Έπειτα από ενάρετο και οσιακό βίο κείρεται το έτος 1890 μοναχός από τον καθηγούμενο της μονής π.Καλλίνικο.