Χρήστης:Το αλλήθωρο οπόσουμ/Προσωρινή σελίδα
Θερμοπρόσοψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η θερμοπρόσοψη ενός κτιρίου χωρίζεται σε τρία μέρη: τη θερμομόνωση, την ενισχυμένη στρώση βάσης και τα έγχρωμα επιχρίσματα.
Θερμομόνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η θερμομόνωση είναι η κύρια βάση της θερμοπρόσοψης και η εφαρμογή της γίνεται με θερμομονωτικές πλάκες, κατασκευασμένες από διογκωμένη ή εξηλασμένη πολυστερίνη ή ειδικό πετροβάμβακα. Οι πλάκες τοποθετούνται με συγκόλληση με ειδικές κόλλες και στηρίγματα,[1] ώστε να αποτρέπεται η εισροή θερμότητας στο εσωτερικό του δώματος το καλοκαίρι και το αντίστροφο το χειμώνα.[2] Οι μεγαλύτερες θερμικές απώλειες εντοπίζονται στις στέγες των κτιρίων, οι οποίες αποτελούν το περισσότερο εκτεθειμένο δομικό στοιχείο σε επιβαρύνσεις,[3] ενώ αρκετές θερμικές απώλειες εντοπίζονται και στους τοίχους.[4] Το πιο σύνηθες υλικό είναι η διογκωμένη πολυστερίνη και το πάχος κυμαίνεται μεταξύ 5 και 8 εκατοστών. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει, επίσης, η σωστή τοποθέτηση των πλακών, ώστε να μην υπάρχουν κενά και να δημιουργούνται θερμογέφυρες (σημεία απώλειας ενέργειας).
Ενισχυμένη στρώση βάσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η στρώση βάσης γίνεται, συνήθως, με το υλικό που χρησιμοποιείται για τη συγκόλληση των θερμομονωτικών πλακών μαζί με ένα υαλόπλεγμα. Το υαλόπλεγμα είναι η βάση του συστήματος θερμοπρόσοψης, καθώς προστατεύει τη στρώση βάσης και τις στρώσεις φινιρίσματος από πιθανές ρηγματώσεις και συνεισφέρει στη στεγανοποίηση.
Έγχρωμα επιχρίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το τρίτο μέρος της θερμοπρόσοψης είναι τα επιχρίσματα, τα οποία μπορεί να είναι λεπτά, οργανικής βάσης, στεγανά, εύκαμπτα, ανθεκτικά στον ήλιο, με επαρκή αντοχή και πάχους 2,5 έως 3 χιλιοστών ή τσιμεντοειδούς βάσης, τροποποιημένα με διάφορα πολυμερή, πιο άκαμπτα, με μεγαλύτερη αντοχή σε κρούση και πιο πιθανή δημιουργία ρηγματώσεων. Η υφή τους εξαρτάται από την τελική τους επεξεργασία.[1]
Εξωτερική θερμομόνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εξωτερική θερμομόνωση μπορεί να αποτελέσει σημαντική ενεργειακή πηγή και να μειώσει σε μεγάλο βαθμό τις οικιακές δαπάνες, καθ'όλη τη διάρκεια του έτους, καθώς τον χειμώνα οι ανάγκες για θέρμανση (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) περιορίζονται, όπως άλλωστε και το καλοκαίρι, οπότε και μειώνεται η ανάγκη για κλιματισμό (ηλεκτρικό ρεύμα).[4] Ο σημαντικότερος παράγοντας για τη σωστή λειτουργία της είναι η σωστή τοποθέτησή της, ενώ τα πιο σημαντικά της προτερήματα είναι η παροχή θερμικής άνεσης, η αποτροπή δημιουργίας θερμογεφυρών, η συμβολή στην εξοικονόμηση ενέργειας, ο σεβασμός προς το περιβάλλον, η εκμετάλλευση της θερμοχωρητικότητας των τοίχων μόνο για το εσωτερικό του κτιρίου, η μη δέσμευση εσωτερικού χώρου και η προστασία του κτιρίου από διαβρώσεις και παγοπληξίες, κάτι που αυξάνει τη συνολική διάρκεια ζωής του.
Τεχνικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
_foam_pellets.jpg)
Υπάρχουν τέσσερις βασικές τεχνικές για τη θερμομόνωση των τοίχων ενός κτιρίου.
Η πρώτη προβλέπει την τοποθέτηση του μονωτικού υλικού στην εσωτερική πλευρά του κτιρίου. Το μονωτικό υλικό προστατεύεται από στερεό δομικό υλικό. Τα κυριότερα πλεονεκτήματα αυτού του είδους θερμοπροστασίας είναι το μικρό χρονικό διάστημα που απαιτείται, για να πραγματοποιηθεί, το οικονομικό όφελος που υπάρχει σε σχέση με την εξωτερική θερμομόνωση, η απλότητα της κατασκευής, ενώ δεν υπάρχει η ανάγκη ιδιαίτερης προστασίας των μονωτικών υλικών από τις εξωτερικές επιδράσεις. Τα μειονεκτήματά της είναι η δέσμευση του ελεύθερου εσωτερικού χώρου, η μη εκμετάλλευση της θερμοχωριτικότητας του εξωτερικού τοίχου που συνεπάγεται την ταχεία ψύξη του χώρου, τα προβλήματα που προκύπτουν με τις θερμογέφυρες, η δυσκολία που μπορεί να επιφέρει στην εγκατάσταση ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, ο κίνδυνος διαστολής και συστολής του δομικού υλικού και εισροής βρόχινου νερού και η πιθανότητα δημιουργίας ρηγματώσεων.
Η δεύτερη τεχνική προβλέπει την τοποθέτηση του μονωτικού υλικού στην εξωτερική πλευρά του κτιρίου. Τα πλεονεκτήματα της κατασκευής αυτής είναι η πλήρης εκμετάλλευση της θερμοχωρητικότητας των τοίχων, η αποθήκευση θερμότητας στους εσωτερικούς τοίχους της νότιας πλευράς του κτιρίου, η μη δέσμευση του εσωτερικού χώρου, η προστασία των εξωτερικών επιφανειών των τοίχων από πιθανές διαστολές ή συστολές και η εξασφάλιση της κάλυψης των θερμογεφυρών, ιδιαίτερα στις πλάκες σκυροδέματος, στα δοκάρια και στις κολώνες.
Ο τρίτος τρόπος θερμομόνωσης προβλέπει το χτίσιμο των τοίχων από ειδικά θερμομονωτικά τούβλα τα οποία εξασφαλίζουν τις τιμές του συντελεστή θερμικής διαπερατότητας Κ που επιβάλλει ο κανονισμός θερμομόνωσης. Εάν χρειαστεί αύξηση του συντελεστή προστίθεται μονωτικό υλικό, το οποίο είναι, συνήθως, τοποθετημένο εκ κατασκευής στα τούβλα. Τα πλεονεκτήματα της κατασκευής αυτής είναι πολλά, όμως, για να υπάρξουν αποτελέσματα πρέπει τα επιχρίσματα να είναι σωστά κατασκευασμένα, ώστε να επιτευχθεί η σωστή στεγανότητα και η μάζα των τούβλων να μην υγρανθεί.
Ο τέταρτος τρόπος θερμομόνωσης είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος στην Ελλάδα και προβλέπει την τοποθέτηση του μονωτικού υλικού ανάμεσα σε δυο δρομικούς τοίχους. Με τον τρόπο αυτό, εξασφαλίζεται η θερμομόνωση όχι, όμως, και η στατική αντοχή του συστήματος, ενώ δεν καλύπτονται και οι απαιτήσεις που προκύπτουν από τον αντισεισμικό κανονισμό. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης για την εφαρμογή αυτής της τεχνικής.
Τεχνητοί λίθοι και πορώδεις οπτοπλινθοδομές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τοιχοποιία των κτιρίων, των οποίων αποτελείται από τεχνητούς λίθους κατασκευάζεται, κυρίως, από ωμόπλινθους, οι οποίοι είναι χειροποίητοι και θερμομονωτικοί, αλλά έχουν περιορισμένη αντοχή και οπτόπλινθους, οι οποίοι κατασκευάζονται από άργιλο (πηλό) και ψήνονται σε φούρνους.
Τις πορώδεις οπτοπλινθοδομές ή ελαφρές πλινθοδομές ή θερμομονωτικές πλινθοδομές αποτελούν πλίνθοι κατασκευασμένοι από άργιλο, στη μάζα των οποίων υπάρχουν κοιλότητες αέρα που μπορεί να επικοινωνούν ή όχι μεταξύ τους. Κατά τη διάρκεια της παραγωγής τους, προστίθεται περλίτης ή διογκωμένη πολυστερίνη, ενώ κατά την καύση παραμένει το κενό αέρα. Τα πλεονεκτήματα των κατασκευών αυτών είναι η μικρότερη μάζα (25 με 40% ελαφρύτερες από τις κατασκευές κοινών πλίνθων), οι αυξημένες θερμομονωτικές ικανότητες που διαθέτουν, ο συνδυασμός θερμοχωρητικότητας και θερμοπροστασίας, η αποφυγή των προβλημάτων της δικέλυφης τοιχοποιίας, η ευκολία στην εφαρμογή της και η επαρκής υδρατμοδιαπερατότητα. Τα μειονεκτήματά της είναι η υστέρηση ως προς τη θερμοχωρητικότητα και την αντοχή, απέναντι στους θερμομονωτικούς πλίνθους και σε θερμοπροστασία, απέναντι στα κοινά θερμοπροστατευτικά υλικά και η οριακή κάλυψη του κανονισμού θερμομόνωσης.[5]
Θερμομονωτικά ελαφροσκυροδέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα θερμομονωτικά ελαφροσκυροδέματα κατασκευάζονται από σφαιρίδια διογκωμένης πολυστερίνης στα οποία προστίθενται τσιμέντο και νερό.[6]
Φαινοπλαστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα φαινοπλαστικά παρέχουν υψηλή θερμοπροστασία και μικρή θερμική αγωγιμότητα, ενώ ειναι πολύ φθηνά και έχουν υψηλές θερμοκρασίες τήξης, ανάφλεξης και ανθρακοποίησης. Όντα σε αφρώδη μορφή, μπορούν να χρηιμοποιηθούν για την κατασκευή πλακών σκληρυνόμενου αφρού.[7]
Μεμβράνες τζαμιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι μεμβράνες τζαμιών διακρίνονται σε απορροφητικές, αντιθαμβωτικές και θερμοανακλαστικές ηλιοπροστασίας.[8]
- Οι απορροφητικές ή φιμέ μεμβράνες ηλιοπροστασίας φιλτράρουν την ηλιακή ακτινοβολία, μειώνουν την εσωτερική θερμοκρασία, εμποδίζουν την είσοδο της υπεριώδους ακτινοβολίας, ενώ διαθέτουν και αντιχαρακτική επίστρωση.[9]
- Οι αντιθαμβωτικές μεβράνες ηλιοπροστασίας μειώνουν την εσωτερική θερμοκρασία και προστατεύουν από την υπεριώδη ακτινοβολία, ενώ δεν αλλοιώνουν τη φυσική διαφάνεια του γυαλιού. Χρησιμοποιούνται, κυρίως, στις βιτρίνες των καταστημάτων.[10]
- Οι θερμοανακλαστικές μεμβράνες ηλιοπροστασίας τοποθετούνται σε κτίρια, των οποίων ο προσανατολισμός ευνοεί τη συνεχή εισροή ηλιακού φωτός, κάτι που συνεπάγεται ακατάλληλες θερμοκρασίες, καθ'όλη τη διάρκεια του έτους (εισροή θερμότητας το καλοκαίρι, εκροή θερμότητας το χειμώνα). Με την τοποθέτησή τους, οι ενεργειακές δαπάνες για τον κλιματισμό μειώνονται στο 1/4. Επίσης, αποτρέπουν την εισροή της υπεριώδους ακτινοβολίας.[11]
Γυαλί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το θερμοπροστατευτικό γυαλί χρησιμοποιείται για τη μόνωση των παραθύρων. Αποτελείται από δύο ή τρεις θερμομονωτικούς υαλοπίνακες, πάχους 6 χιλιοστών, οι οποίοι συνδέονται περιμετρικά μεταξύ τους, με μέταλλο. Ενδιάμεσα στους υαλοπίνακες, υπάρχουν θερμοανθεκτικά αέρια ή κοινός αέρας.[7]
Άλλα υλικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οι θερμομονωτικές πλάκες από σκληρό αφρό πολυστρολίου (φελιζόλ), θεωρούνται πολύ καλό θερμομονωτικό υλικό.
- Τα αφρώδη προϊόντα της πολυουρεθάνης θεωρούνται κατάλληλα θερμομονωτικά, αλλά και ηχομονωτικά υλικά.[7]
Οφέλη από τη θερμομόνωση του κτιριακού κελύφους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η σωστή θερμοκρασία των επιφανειών των τοίχων μπορεί να επιτευχθεί με τη σωστή και επαρκή θερμομόνωση του κελύφους. Για παράδειγμα, με εξωτερική θερμοκρασία -10°C, ένα μη θερμομονωμένο κτίριο θα έχει θερμοκρασία εσωτερικού περιβάλλοντος 10°C, ενώ ένα θερμοπροστατευμένο 18°C. Η θερμομόνωση του κτιριακού κελύφους, λοιπόν, αποτελεί ενδεδειγμένη λύση για τον έλεγχο της θερμοκρασίας του εσωτερικού χώρου, καθώς μπορεί να εξασφαλίσει άνετες συνθήκες ζωής στους ενοίκους του, ανεξάρτητα από τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν, να μειώσει τη συνολική ποσότητα ενέργειας που καταναλώνεται από το κτίριο, να βελτιώσει την ενεργειακή του απόδοση, να προστατεύσει τα δομικά στοιχεία και τις υδραυλικές εγκαταστάσεις, να προσδώσει ελευθερία στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, να αποτρέψει τη δημιουργία υγρασίας και μούχλας, να συνεισφέρει στην αποφυγή της δημιουργίας θερμογεφυρών και να προστατεύσει το περιβάλλον. Τέλος, υπόσχεται απόσβεση των χρημάτων που δαπανώνται για την εγκατάστασή της, μετά από 3 έως 7 χρόνια.
Ενδεικτικά, για ένα σπίτι με εμβαδόν 100 τετραγωνικά μέτρα ισχύει:
| Θερμοπροστασία | Μηνιαίες δαπάνες θέρμανσης |
|---|---|
| Μηδενική | 100 € |
| Εξωτερική, βελτιωμένη κατά 30% | 40 € |
| Εξωτερική, βελτιωμένη κατά 60% | 25 €[1] |
Περισσότερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βάσει της οδηγίας 2002/91/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την οποία υιοθέτησε και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η θερμομόνωση των κτιρίων αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων.
Η συντριπτική πλειοψηφία των κτιρίων στην Ελλάδα δεν διαθέτει κάποιο είδος εξωτερικής θερμομόνωσης, κάτι που επηρεάζει αρκετά το ποσοστό της ετήσιας ενεργειακής κατανάλωσης αυτών, προς το σύνολο της κατανάλωσης της χώρας, το οποίο φτάνει το 30%. Κυρίως, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οπότε, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών, η εξοικονόμηση ενέργειας μπορεί ποσοτικά να γιγαντωθεί, μέσω της θερμοπροστασίας του κελύφους.[4]
Άλλες χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτός από τις κτιριακές κατασκευές, έχουν γίνει δοκιμές για χρήση θερμοπροστατευτικών συστημάτων και σε διαστημόπλοια (κυρίως ρομποτικά εξερευνητικά), τα οποία επενδύονται εσωτερικά με θερμοπροστατευτικά πλακίδια, κατασκευασμένα από ειδικά πυρίμαχα υλικά, προς αποφυγήν περιστατικών παρόμοιων της έκρηξης του διαστημοπλοίου Columbia, το 2003, καθώς όταν ένα σκάφος επιστρέφει στη Γη από το Διάστημα, παράγεται τεράστια θερμότητα, λόγω της τριβής με την ατμόσφαιρα. Αυτά τα θερμοπροστατευτικά συστήματα προβλέπουν τη χρήση πολλαπλών στρώσεων ενισχυμένων ελαφρών κεραμικών και ειδικά σύνθετα ενισχυμένα πολυμερή, ώστε να απορροφάται η θερμότητα,[12] μέσω της ελεγχόμενης εξάτμισής τους, έχοντας βάση άνθρακα, φαινολικές ενώσεις και, μερικές φορές, πυρίτιο.[13] Τα υλικά αυτά παρουσιάστηκαν στο 3ο Διεθνές Συνέδριο Πλανητικών Eξερευνήσεων, το 2005, στην Ανάβυσσο και αναμενόταν σύσταση ελληνικής εταιρείας, με σκοπό την παραγωγή των συγκεκριμένων πλακιδίων.[12] Παρ'όλα αυτά, τα συγκεκριμένα υλικά φαίνεται να παρουσιάζουν επιφανειακές μεταβολές, κατά τη διείσδυση και να μην προσφέρουν αντοχή, σε πιθανή πρόσκρουση με σωματίδια που κινούνται με πολύ υψηλές ταχύτητες. Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, απαιτούνται θερμοπροστατευικά συστήματα, γεμισμένα με φαινολικό, όπως το HybridTPS (MgO/MgAl2O4).[13]
Εξωτερικές συνδέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 ^ Εξωτερική Θερμομόνωση Profilalouminio.com
- ↑ ^ Θερμομόνωση δώματος Monodomiki.gr
- ↑ ^ Θερμοπροστασία-Υγροπροστασία Ξύλινων Στεγών : Παράμετροι Σχεδιασμού Κατασκευαστικών Λύσεων Europeana.eu
- ↑ 4,0 4,1 4,2 ^ Εξωτερική θερμομόνωση Monodomiki.gr
- ↑ ^ Τ.Ε.Ι. Σερρών, Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών, Τμήμα Πολιτικών Δομικών Έργων, Τομέας Αρχιτεκτονικών και Κατασκευαστικών Μαθημάτων Arch.teiser.gr
- ↑ ^ Politerm Blu Monodomiki.gr
- ↑ 7,0 7,1 7,2 ^ Συναφή Υλικά Επίπλων wfdt.Teilar.gr
- ↑ ^ Είδη μεμβρανών Membranestzamion.gr
- ↑ ^ Απορροφητικές μεμβράνες ηλιοπροστασίας Membranestzamion.gr
- ↑ ^ Αντιθαμβωτικές μεβράνες ηλιοπροστασίας Membranestzamion.gr
- ↑ ^ Θερμοανακλαστικές μεμβράνες ηλιοπροστασίας Membranestzamion.gr
- ↑ 12,0 12,1 ^ Θερμοπροστασία διαστημοπλοίων από Έλληνες επιστήμονες Ημερησία
- ↑ 13,0 13,1 ^ HybridTPS: Σύστημα Θερμομηχανικής Προστασίας Διαστημοπλοίων Ινστιτούτο Επιστήμης Υλικών, Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. Δημόκριτος