Χρήστης:Κωνσταντίνος Πολίτης/πρόχειρο/Ομοσπονδία Συλλόγων Ιεροψαλτών Ελλάδος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυτή η σελίδα είναι ένα πρόχειρο του χρήστη Κωνσταντίνος Πολίτης. Εξυπηρετεί ως χώρος δοκιμών και ανάπτυξης σελίδων της Βικιπαίδειας και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα.


 Διαγραφή αυτού του προχείρου 

1. Αντιγράψτε αυτό: #ΑΝΑΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ [[Χρήστης:Κωνσταντίνος Πολίτης/πρόχειρο]]
2. Κάντε κλικ εδώ
3. Κάντε το επικόλληση στην αρχή της σελίδας
4. Πατήστε «Δημοσίευση»

Η Ομοσπονδία Συλλόγων Ιεροψαλτών Ελλάδος είναι…

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ελληνική Υμνογραφία, κατά τον Καθηγητή Γρ. Στάθη, «αποτελεί ένα σύμφυτο και ομοούσιο δίδυμο εκπόρευμα της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας που γεννήθηκε το ίδιο βράδυ με τον Χριστό, εκεί στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας, γι αυτό και θεωρείται “αγγελόγονη”. Πρώτοι ψάλτες στην ιστορία είναι οι άγγελοι, και πρώτος στίχος της υμνογραφίας είναι ο ύμνος που έψαλαν, "πλήθος στρατιάς ουρανίου", όταν ευαγγελίστηκαν στους αγραυλούντες ποιμένες την γέννηση του Χριστού, "αἰνοῦντες τὸν Θεὸν καὶ λέγοντες: Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία" (Λουκ. 2, 13-14). Έκτοτε η Ψαλτική Τέχνη παραδίδεται από γενιά σε γενιά σαν ”τίμιος” χιτώνας της Υμνογραφίας, και είναι ο παλμός της καρδιάς της Εκκλησίας, κυριολεκτικά η ανάσα της θείας λατρείας».

Μια ανάσα που εδώ και αιώνες προσφέρεται αδιάλειπτα και διαχρονικά από τα χείλη μυριάδων, απ’ αιώνος, ιεροψαλτών.

Η ανάγκη συλλογικής οργάνωσης των ιεροψαλτών εμφανίστηκε ήδη από τα πρώτα χρόνια της συστάσεως του νέου Ελληνικού κράτους αλλά έγινε επιτακτική στα τέλη του 19ου αιώνα, εξαιτίας των μεγάλων κοινωνικών αναταράξεων που προκάλεσε η διαμάχη της τοπικής αυτοδιοίκησης με την εκκλησία για το διορισμό των εκκλησιαστικών υπαλλήλων, ψαλτών και νεωκόρων.

Το 1909 οι ιεροψάλτες της Αθήνας ίδρυσαν τον πρώτο Σύλλογο Ιεροψαλτών με Πρόεδρο τον αείμνηστο Πρωτοψάλτη Νικόλαο Κανακάκη, πρακτική που ακολουθήθηκε μέσα στις επόμενες δεκαετίες από τους ψάλτες της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης καθώς και πολλών πόλεων της περιφέρειας. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 είχαν δημιουργηθεί ενεργοί Σύλλογοι στις περισσότερες πρωτεύουσες της Ελλάδας με πλούσιο καλλιτεχνικό και πολιτιστικό έργο. Το 1979, με πρωτοβουλία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών & Πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου (τότε νέου ακόμα Μητροπολίτου Δημητριάδος), διοργανώθηκε στο Βόλο το Πρώτο Συνέδριο Βυζαντινής Μουσικής με σκοπό να θέσει τις βάσεις για την δημιουργία μιας Ομοσπονδίας με πανελλαδική εμβέλεια, η οποία θα διεκδικούσε την αναγνώριση των ιεροψαλτών ως δημοσίων υπαλλήλων.

Έτσι, λίγους μήνες αργότερα συστήθηκε η Ομοσπονδία Συλλόγων Ιεροψαλτών Ελλάδος (ΟΜ.Σ.Ι.Ε.) και ορίστηκε Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή με Πρόεδρο τον Αθηναίο Πρωτοψάλτη – Ιατρό Ν. Λώλο. Στις επόμενες δεκαετίες περνούν από το τιμόνι της Ομοσπονδίας κορυφαίοι του χώρου όπως οι Μανώλης Χατζημάρκος, Αθανάσιος Καραμάνης, Χαρίλαος Ταλιαδώρος, Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος, Ηλίας Γιουρούκος, Χρήστος Χατζηνικολάου, Κωνσταντίνος Ζορμπάς, Πέτρος Μπλάνας και Γεώργιος Ναούμ.

Στην υπερτριακονταετή πορεία της η Ομοσπονδία έχει να επιδείξει μια σειρά αξιόλογων προσπαθειών συνεννόησης με την Διοικούσα Εκκλησία τόσο για την επίλυση των θεσμικών προβλημάτων του χώρου όσο και για την προβολή της βυζαντινής μουσικής στην Ελλάδα και διεθνώς ως μιας μοναδικής εθνικής αλλά και παγκόσμιας πολιτιστικής παρακαταθήκης.

Στην Ομοσπονδία Συλλόγων Ιεροψαλτών Ελλάδος μετέχουν όλοι οι κατά τόπους ενεργοί Σύλλογοι Ιεροψαλτών, 55 τον αριθμό, στους οποίους είναι εγγεγραμμένοι περισσότεροι από 10,000 ενεργοί ιεροψάλτες στην Εκκλησία της Ελλάδος, την Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης και τις εν Ελλάδι Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Από το Μάιο του 2017 η εκλογή νέας Διοίκησης με επικεφαλής τον Πρωτοψάλτη και Καθηγητή Κωνσταντίνο Πολίτη φιλοδοξεί να θέσει νέες προοπτικές για την ψαλτική κοινότητα που να αντλούν από την εμπειρία του παρελθόντος, να αφουγκράζονται τις ανάγκες του παρόντος αλλά και να οραματίζονται τις προοπτικές του μέλλοντος.

Στους στόχους της Ομοσπονδίας κυρίαρχη θέση κατέχει η διαρκής προσπάθεια για τη θεσμική θωράκιση του ιεροψαλτικού λειτουργήματος, η ανάπτυξη δράσεων και πρωτοβουλιών για την πρόοδο της βυζαντινής μουσικής καθώς και η δημιουργία δρόμων παραγωγικού διαλόγου με τις άλλες συγγενικές μορφές καλλιτεχνικής δημιουργίας, όπως η παραδοσιακή μουσική.

Τίτλος ενότητας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

κείμενο


Το λήμμα τελειώνει εδώ.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  •  
  •  

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Βιβλιογραφικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • τίτλος. 
  • τίτλος. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  •  
  •