Χρήστης:Κλεαβαλειρ123/πρόχειρο/ Άρνηση (αμυντική διεργασία)
|
Αυτή η σελίδα είναι ένα πρόχειρο του χρήστη Κλεαβαλειρ123. Εξυπηρετεί ως χώρος δοκιμών και ανάπτυξης σελίδων της Βικιπαίδειας και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα.
|
Η άρνηση (denial) είναι ένας αμυντικός μηχανισμός ο οποίος λειτουργεί ασυνείδητα και έχει ως αποτέλεσμα το άτομο να αρνείται την ύπαρξη ορισμένων στοιχείων που προέρχονται από την εξωτερική πραγματικότητα. Ένα συνηθισμένο παράδειγμα είναι ο αλκοολικός που αρνείται ότι έχει πιει, ενώ μυρίζει αλκοόλ[1]. Η άρνηση ως μηχανισμός άμυνας δεν κάνει διακρίσεις, εμφανίζεται σε όλους τους ανθρώπους. Η αντίδραση αυτή έχει τις ρίζες της στον εγωκεντρισμό του παιδιού και βασίζεται στην θεώρηση ότι «αν δεν το παραδεχτώ, τότε δεν συμβαίνει».
Πότε χρησιμοποιούμε την άρνηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι περισσότεροι άνθρωποι υπόκεινται στην άρνηση από αδυναμία να διαχειριστούν μία αλήθεια που δεν αντέχουν. Με αυτό τον τρόπο κάνουν τη ζωή τους λιγότερο δυσάρεστη και περισσότερο υποφερτή.Κατά τον Carl Rogers η άρνηση σχετίζεται συχνά με την διαστρέβλωση της εμπειρίας. είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα φαινόμενα καθώς επιτρέπει στην εμπειρία να γίνει συνείδητη αλλα με μια μορφή σύμφωνη προς τον εαυτό μας. Kαι οι δυο παρακάτω μηχανισμοί άμυνας αφορούν την σχέση ανάμεσα στην εμπειρία και την αυτοαντίληψη και υπάγονται σε καταστάσεις ασυμφωνίας. Κύρια είδη άρνησης είναι:
Άρνηση της πραγματικότητας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Άρνηση πραγματικότητας παρατηρείται στις περιπτώσεις όπου τα άτομα δυσκολεύονται να αποδεχτούν τη σοβαρότητα ενός κινδύνου ή το μέγεθος της απειλής. Για παράδειγμα, η αντίδραση ενός ατόμου στην περίπτωση ένος θανάτου, χαρακτηρίζεται ως πράξη αντανακλαστική, εξαιτίας της αδυναμίας του να αποδεχτεί το γεγονός. Αρχικά, η αδυναμία αυτή είναι συνειδητή, στη συνέχεια όμως, γίνεται μηχανική και ασυνείδητη. Για παράδειγμα δεν ειναι λιγοι οι άνθρωποι που σε περίπτωση σεισμού αρνουνται να βγούν απ τα σπίτια τους ενώ είχαν την επίγνωση τοης απειλής. [2]
Άρνηση της παρόρμησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χαρακτηριστικά παραδείγματα της άρνησης της παρόρμησης είναι κάποιες εκφράσεις που ασυνείδητα χρησιμοποιούμε στο άκουσμα μιας δυσάρεστης είδησης. Για παράδειγμα. 'δεν μπορει να συμβαινει σε μενα'. Επίσης , η απάντηη ενός οργισμένου ατόμου που φιαμαρτύρεται λέγοντας 'δεν είμαι θυμωμένος.
Θετικές και αρνητικές επιπτώσεις[3][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αυτός ο μηχανισμός άμυνας μπορεί ακόμη και να σώσει τη ζωή ενός ατόμου, το οποίο αν και βρίσκεται σε κατάσταση κρίσης ή άμεσης ανάγκης, επιστρατεύει την άρνηση με αποτέλεσμα να δράσει με ένα τρόπο που είναι πιο αποτελεσματικός[4]. Οι θετικές ψευδεσθήσεις μπορούν να αποδειχτούν ωφέλιμες για την ψυχική υγεία του ατόμου αρκεί να μην είναι πολύ ακραίες.η προσωρινή απαλλαγή από κάποιο συναισθηματικό τραύμα μπορει να οδηγήσει στην αποφυγή άγχους και κατάθληψεις. Όμως, η άρνηση μπορεί να επιφέρει και αρνητικά αποτελέσματα,όπως για παράδειγμα σε περιπτώσεις κατά τις οποίες μια γυναίκα πάσχει από καρκίνο του μαστού και αρνείται να πάει στον γιατρό λέγοντας ότι θα της περάσει.
Η άρνηση στην ψυχοπαθολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το ψυχοπαθολογικό γνώρισμα της άρνησης είναι η μανία. Τα άτομα που φτάνουν σε τέτοιου είδους ψυχοπαθολογικές καταστάσεις αρνούνται να παραδεχτούν την πραγματικότητα της κατάστασης που τους συμβαίνει σε ακραίο βαθμό. Τα άτομα που χρησιμοποιούν ως βασική τους άμυνα την άρνηση, είναι μανιακά σε ό,τι αφορά την οργάνωση του χαρακτήρα τους και ονομάζονται υπομανιακά
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Στοιχεία Ψυχοδυναμικής θεωρίας, Άρνηση». psychologia.gr. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκ 2014. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:
|accessdate=(βοήθεια) - ↑ Pervin-John, Lawrence-Oliver (2001). Θεωρίες Προσωπικότητας. Τυπωθήτω. σελ. 143. ISBN 960-8041-20-1.
- ↑ Ψυχαναλυτική Διάγνωση, σελ. 236
- ↑ Ψυχαναλυτική Διάγνωση, σελ. 234