Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χέρμαν Γκραφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χέρμαν Γκραφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση24  Οκτωβρίου 1912[1][2][3]
Engen[4]
Θάνατος4  Νοεμβρίου 1988[1][2][5]
Engen[6]
Αιτία θανάτουνόσος του Πάρκινσον
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΒάδη-Βυρτεμβέργη
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααεροπόρος
στρατιωτικός[7]
Περίοδος ακμής1936
Οικογένεια
ΣύζυγοςJola Jobst (1944–1949)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςσυνταγματάρχης/Λούφτβαφε
Πόλεμοι/μάχεςΒ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΣταυρός των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού μετά Φύλλων Δρυός, Ξιφών και Αδαμάντων
Γερμανικός Σταυρός σε χρυσό
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Το πηδάλιο του αεροσκάφους (Messerschmitt Bf 109) του Χέρμαν Γκραφ, στο Technikmuseum Speyer στη Γερμανία.

Ο συνταγματάρχης Χέρμαν Γκραφ (γερμ.: Hermann Graf, 24 Οκτωβρίου 19124 Νοεμβρίου 1988) ήταν Γερμανός ιπτάμενος άσος της Luftwaffe κατά τη διάρκεια του Β' ΠΠ. Υπηρέτησε και στα δύο Μέτωπα πετυχαίνοντας συνολικά 212 καταρρίψεις, ενώ υπήρξε ο πρώτος πιλότος στην ιστορία που σημείωσε 200 καταρρίψεις. Έλαβε το Σταυρό των Ιπποτών με Φύλλα Δρυός, Ξίφη και Διαμάντια.

Ο Γκραφ γεννήθηκε στις 24 Οκτωβρίου στο Ένγκεν και ήταν το νεώτερο μέλος της οικογένειάς του, με δύο μεγαλύτερους αδερφούς. Από νωρίς ασχολήθηκε τις πτήσεις, αρχικά με ανεμόπτερο. Το 1939 εντάχθηκε στο δυναμικό της Lufwaffe. Η επιχειρησιακή του δράση ξεκίνησε το 1940 στη Γαλλία, όπου πραγματοποίησε 21 εξόδους χωρίς να σημειώσει κάποια επιτυχία. Τον Οκτώβριο του 1940 μετακινήθηκε στην 9η Μοίρα της JG52. Η πρώτη του κατάρριψη πραγματοποιήθηκε στις 4 Αυγούστου του 1941 και αφορούσε ένα σοβιετικό Ι-16 στο Ανατολικό Μέτωπο. Μέχρι τις 24 Ιανουαρίου 1942 είχε σημειώσει 41 καταρρίψεις και κέρδισε τον Σταυρό των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού. Στις 17 του επόμενου Μάη έλαβε τα Φύλλα Δρυός, όταν πέτυχε την 104η κατάρριψη. Δύο ημέρες αργότερα προσέθεσε και τα Ξίφη στο εν λόγω παράσημο. Το φθινόπωρο του 1942 ο Γκραφ έδρασε πάνω από το Στάλινγκραντ και σε διάστημα 30 ημερών κατέρριψε 62 σοβιετικά αεροσκάφη. Στις 16 Σεπτεμβρίου έγινε αποδέκτης των Διαμαντιών στο Σταυρό των Ιπποτών, μιας διάκρισης που έλαβαν μόνο 10 πιλότοι της Lufwaffe κατά τη διάρκεια του πολέμου[8]. Στις 26 Σεπτεμβρίου σημείωσε τη 200η κατάρριψή του σε διάστημα μόλις 13 μηνών. Στη συνέχεια εστάλη στη Γαλλία ως διοικητής της μονάδας JG 50, ενώ την άνοιξη του 1944 επέστρεψε στο Ανατολικό Μέτωπο ως διοικητής της JG52, θέση που κράτησε ως το τέλος του πολέμου. Στις 8 Μαΐου 1945 παραδόθηκε στα προελαύνοντα αμερικανικά στρατεύματα, που με τη σειρά τους τον παρέδωσαν στους Σοβιετικούς μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της μονάδας του.

Παρέμεινε αιχμάλωτος πολέμου επί τέσσερα χρόνια και απελευθερώθηκε τα Χριστούγεννα του 1949. Πολλοί απέδωσαν την σχετικά εύκολη απελευθέρωσή του στην προθυμοποίησή του να συνεργαστεί με τους Σοβιετικούς[9] γεγονός που τον κράτησε μακριά από τους γερμανικούς συλλόγους βετεράνων. Στο υπόλοιπο της ζωής του εργάστηκε ως υπεύθυνος πωλήσεων σε μια εταιρεία ηλεκτρικών ειδών. Απεβίωσε στις 4 Νοεμβρίου 1988 έχοντας προσβληθεί από την ασθένεια του Πάρκινσον[10].

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 13754233. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000002230. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16587092p.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  7. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  8. ΣΙ, Τεύχος 159, Εκδόσεις Περισκόπιο, Νοέμβριος 2009, Στήλη:"Το γνωρίζατε;"
  9. Toliver, Raymond & Constable, Trevor. Horrido. Bantam Books, σελ.267
  10. Bergström, Christer; Antipov, Vlad and Sundin, Claes (2003). Graf & Grislawski—A Pair of Aces. Hamilton MT: Eagle Editions Ltd. ISBN 0-9721060-4-9, σελ.270