Φωτομοντάζ
Το φωτομοντάζ χρησιμοποιείται συχνά ως μέσο έκφρασης πολιτικής διαφωνίας. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ως τεχνική από τους ντανταϊστές το 1915 στις διαμαρτυρίες τους κατά του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Αργότερα υιοθετήθηκε από τους υπερρεαλιστές, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τις δυνατότητες που προσέφερε το φωτομοντάζ, χρησιμοποιώντας τον ελεύθερο συνειρμό για να συγκεντρώσουν πολύ διαφορετικές εικόνες, ώστε να αντανακλούν τις λειτουργίες του ασυνείδητου μυαλού.
Διάφοροι Καλλιτέχνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1923 ο Ρώσος κονστρουκτιβιστής Alexander Rodchenko άρχισε να πειραματίζεται με το φωτομοντάζ ως έναν τρόπο δημιουργίας εντυπωσιακών κοινωνικών εικόνων που αφορούσαν την τοποθέτηση και την κίνηση των αντικειμένων στον χώρο. Άλλοι βασικοί εκπρόσωποι του μέσου είναι ο John Heartfield, ο Γερμανός καλλιτέχνης που ανακατασκεύασε εικόνες από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να διαμαρτυρηθεί κατά του φασιστικού καθεστώτος της Γερμανίας και ο Peter Kennard, του οποίου τα φωτομοντάζ διερεύνησαν θέματα όπως η οικονομική ανισότητα, η αστυνομική βία και η κούρσα των πυρηνικών εξοπλισμών μεταξύ της δεκαετίας του 1970 και της δεκαετίας του 1990.
John Stezaker[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
'Ενας από τους πιο γνωστούς στο είδος αυτό είναι ο John Stezaker[1] ένας διάσημος Βρετανός καλλιτέχνης, που ασχολήθηκε με τα χαρακτηριστικά κολλάζ και φωτομοντάζ του. Γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1949 στο Worcester της Αγγλίας. Στα πρώτα στάδια της καριέρας του, ασχολήθηκε κυρίως με τη ζωγραφική και το σχέδιο. Ωστόσο, στα τέλη της δεκαετίας του 1970, μετατόπισε την εστίασή του στο κολλάζ και το φωτομοντάζ. Στα κολλάζ του, ο Stezaker οικειοποιείται εικόνες που βρίσκονται σε βιβλία, περιοδικά και καρτ ποστάλ και τις χρησιμοποιεί ως "readymades"[2]. Μέσω των κομψών αντιπαραβολών του, ο Stezaker υιοθετεί το περιεχόμενο και τα συμφραζόμενα των αρχικών εικόνων για να μεταφέρει τα δικά του νοήματα.
Το έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια από τις πιο γνωστές σειρές του Stezaker είναι η σειρά "Marriage"[3], η οποία περιλαμβάνει πορτραίτα λαμπερών ηθοποιών και ηθοποιών του Χόλυγουντ από τις δεκαετίες του 1940 και 1950. Στη σειρά αυτή εστιάζει στην έννοια της προσωπογραφίας, τόσο ως ιστορικό είδος τέχνης όσο και ως δημόσια ταυτότητα. Σε αυτά τα έργα, κόβει τις φωτογραφίες και τις συνδυάζει, δημιουργώντας υβριδικά πρόσωπα που αμφισβητούν τις συμβατικές έννοιες της ομορφιάς και της ταυτότητας.
Το έργο του Stezaker έχει εκτεθεί ευρέως, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις σε διάσημα ιδρύματα όπως η Whitechapel Gallery στο Λονδίνο, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Κρακοβία και το Μουσείο Τέχνης του Τελ Αβίβ. Το έργο του έχει επίσης συμπεριληφθεί σε ομαδικές εκθέσεις, όπως η Μπιενάλε της Βενετίας και η Μπιενάλε Τέχνης του Σάο Πάολο.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «John Stezaker » Saatchi Gallery» (στα Αγγλικά). 3 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Unassisted Readymade • JRP|Editions». JRP|Editions (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2024.
- ↑ «John Stezaker | Marriage (2007) | Artsy». www.artsy.net (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2024.