Φραντσέσκα ντα Πολέντα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Φραντσέσκα Ντα Πολέντα)
Φραντσέσκα Ντα Πολέντα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1259
Ραβέννα
Θάνατος1285[1]
Γκραντάρα
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Τόπος ταφήςSant'Agostino, Rimini
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιήτρια
συγγραφέας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΤζιοβάνι Μαλατέστα
ΓονείςGuido I da Polenta
ΟικογένειαDa Polenta family
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Φραντσέσκα ντα Πολέντα ή Φραντσέσκα ντα Ρίμινι, ήταν κόρη του Γκουίντο Ντα Πολέντα, επικεφαλής της οικογένειας των Ντα Πολέντα, αρχόντων της Ραβέννας. Παντρεύτηκε τον Τζαντζότο Μαλατέστα, έναν ηγέτη που πολέμησε μαζί με τον αδερφό του Πάολο για τους Ντα Πολέντα στον πόλεμο εναντίον της αντίπαλης οικογένειας των Τραβερσάρι για την κυριαρχία της πόλης. Ο Τζαντζότο ήταν γιος του άρχοντα του Ρίμινι, Μαλατέστα Ντα Βερούκιο. Ο γάμος έγινε σε συνδυασμό με τις οικογένειες, τουλάχιστον από το έτος 1266, αλλά δεν είναι σαφές αν έγινε για να επικυρώσει μια διαρκή ειρήνη μεταξύ των δύο αρχόντων, οι οποίοι συχνά λογομαχούσαν και συγκρούονταν, ή μάλλον, ως αναγνώριση για τον Μαλατέστα, ο οποίος βοήθησε τον Γκουίντο να επιβάλει την κυριαρχία του στην Ραβέννα[2].

Ωστόσο, δεν είναι σίγουρο ότι πρόκειται για έναν γάμο από έρωτα, καθώς το 1275, όταν εκείνη ήταν 15-16 χρονών, πρόδωσε τον Τζαντζότο Μαλατέστα με τον αδερφό του Πάολο.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για τη Φραντσέσκα λίγα πράγματα είναι γνωστά, είναι όμως σίγουρο ότι χάρισε στο σύζυγό της μια κόρη, την Κονκόρντια.

Σύμφωνα με την περίφημη ιστορία του Δάντη Αλιγκιέρι, του μόνου μάρτυρα και σύγχρονου αφηγητή του συμβάντος, ερωτεύτηκε τον Πάολο Μαλατέστα, τον κουνιάδο της, κατά τη διάρκεια του έγγαμου βίου της. Μεταξύ των δύο γεννήθηκε μια μυστική αγάπη, που όταν ανακαλύφθηκε τιμωρήθηκε με τη δολοφονία των δύο εραστών[3].

Ο θάνατος του Πάολο και της Φραντσέσκας, σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες μελέτες, συνέβη ανάμεσα στα έτη 1283-1285, όταν ο Τζαντζότο ήταν λίγο μικρότερος από σαράντα χρονών, ο Πάολο γύρω στα τριανταεφτά με τριανταεννιά και η Φραντσέσκα ανάμεσα στα είκοσι και εικοσιπέντε.

Σε κανέναν σύγχρονο ιστορικό τους δεν συναντιέται μνεία του Πάολο και της Φραντσέσκας μετά τον Φεβρουάριο του 1283, σαν να ήθελα να λογοκρίνουν ένα ατυχές και ενοχλητικό επεισόδιο για την Εξουσία του Ρίμινι.

Επίσης, διαφορετικές αφηγήσεις του "αιματηρού δράματος", οι οποίες δόθηκαν στη δημοσιότητα στις δεκαετίες και στους αιώνες που ακολούθησαν, όπως αυτή του Βιτσέντζο Καρράρι στο έργο του Ιστορία της Ρομάνια υποστηρίζουν ότι ο Τζαντζότο είχε βρει τη σύζυγό του και τον αδερφό του να κοιμούνται στο κρεββάτι αγκαλιασμένοι και τους διαπέρασε μ' ένα χρύπημα του σπαθιού του[4].

Το μοναδικό υποτιθέμενο πορτρέτο της Φραντσέσκας δεν υφίστατια πλέον και τα υπόλοιπα είναι όλα φανταστικά: Απεικονιζόταν με την αδερφή της Κιάρα σε μια τοιχογραφία (του οποίου παραμένει μια από τις φωτογραφικές μαρτυρίες του Αλινάρι), η οποία κοσμούσε την εκκλησία της Σάντα Μαρία στο Πόρτο Φουόρι, στη Ραβέννα και είναι έργο των Τζοβάννι Μπαρόνζο και Πιέτρο Ντα Ρίμινι[5].

Η Φραντσέσκα Ντα Ρίμινι στο θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φραντσέσκα Ντα Ρίμινι, του Γκαμπριέλε Ντ' Ανούντσιο (1902).

Η Φραντσέσκα Ντα Ρίμινι στον κινηματογράφο.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Φραντσέσκα Ντα Ρίμινι ή Τα δυο αδέρφια, σε σκηνοθεσία του Τζέιμς Στιούαρτ Μπλάκτον (1908)
  • Φραντσέσκα Ντα Ρίμινι, σε σκηνοθεσία του Ντι Μπλάκτον (1910)
  • Πάολο και Φραντσέσκα, σε σκηνοθεσία του Ραφφαέλλο Ματαράτσο (1949)

Η Φραντσέσκα Ντα Ρίμινι στη μουσική.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, Φραντσέσκα Ντα Ρίμινι, έργο 32 (συμφωνική φαντασία)
  • Σεργκέϊ Ραχμάνινοφ, Φραντσέσκα Ντα Ρίμινι (λυρική όπερα)
  • Αμπρουάς Τόμας, "Φραντσέσκα Ντα Ρίμινι", λυρική όπερα, το λιμπρέτο της είναι των Τζουλ Μπαρμπιέ και Μισέλ Καρέ και παρουσιάστηκε στη σκηνή στις 14 Απριλίου 1862 στο Παρίσι.
  • Ρικάρντο Ζαντονάι, Φραντσέσκα Ντα Ρίμινι (λυρική όπερα βασισμένη στο ομώνυμο δράμα του Γκαμπριέλε Ανούντσιο, παρουσιάστηκε το 1913)
  • Εμανουέλε Μποργκάτα, Φραντσέσκα Ντα Ρίμινι (μελόδραμα χαμένο εκτός από μια άριά του)
  • Νέοι Τρολλς, Πάολο και Φραντσέσκα (άλμπουμ Ut, 1972)

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ουμπέρτο Μπόσκο και Τζοβάννι Ρέτζο, Η Θεία Κωμωδία - Κόλαση, Λε Μονιέ, Φλωρεντία 1988.
  • Λέα Νίσσιμ Ρόσσι, Οι Μαλατέστα, Νεμί, Φλωρεντία 1933.
  • Βιττόριο Σερμόντι, Κόλαση, Ριτσόλι, Μιλάνο 2001.
  • Μάριο Ταμπανέλλι, Ο αετός της Πολέντα, Λέγκα, Φαέντσα 1974.
  • Φράνκο Κουαρτιέρι, "Η Φραντσέσκα και η ευγενική καρδιά της", στο "Ανάλυση και παράδοση της Κωμωδίας και του περιβάλλοντός της", σελ. 141, Ραβέννα 2006, ISBN 88-8063-501-8

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 118684396. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  2. Ταμπανέλλι, σ.113
  3. Σερμόντι, σ.55
  4. Νισίμ, σ.15
  5. Νισίμ, σ.13

Φραντσέσκα Ντα Πολέντα