Φορεσιά της Αστυπάλαιας
Η φορεσιά της Αστυπάλαιας, γνωστή και ως χρυσομάντηλο ήταν η ενδυμασία που φοριόταν κατά τα παλιότερα χρόνια από τον γυναικείο πληθυσμό της Αστυπάλαιας κατά τον γάμο και τις υπόλοιπες εορταστικές εκδηλώσεις.
Περιγραφή
Το βασικό μέρος της φορεσιάς ήταν το βαμβακερό πουκάμισο που διακρινόταν για τα κεντήματα που διέθετε καθώς και για τα καλιεράτα[1], δηλαδή τα πλατιά ολοκέντητα μανίκια που στις αρχές του 20ού αιώνα είχαν το χαρακτηριστικό γνώρισμα του δεσίματος στην πλάτη.[2] Άλλα μέρη της φορεσιάς ήταν ο ποδόγυρος, το μεταξωτό μανικωτό φουστάνι γνωστό και ως ζατούνι που διέθετε διπλή φούστα και ο κεφαλόδεσμος. Ο κεφαλόδεσμος ξεχώριζε για την πλούσια διακόσμηση του ενώ από αυτόν έλαβε την ονομασία της (χρυσομάντηλο) η όλη φορεσιά. Ήταν ένα χρυσοκέντητο και μαργαριταρένιο επιμετώπιο που είχε ως βάση την κουλούρα που αποτελούσαν δύο πλατιές λωρίδες από βαμβάκι ή μετάξι με κεντημένες της άκρες τους.[1][3]
Την φορεσιά ολοκλήρωνε ο στολισμός, τον οποίον αποτελούσαν διάφορα κοσμήματα του κορμού της φορεσιάς και του κεφαλόδεσμου όπως τα σκουλαρίκια, η ζώνη που χρησιμοποιούταν ως στόλισμα της μέσης, ζωνάρια από αλυσίδες, καρφοβελόνες, κρεμαστά κοσμήματα κλπ.[1][3]
Η καθημερινή γυναικεία φορεσιά ονομαζόταν σκλέτα και ήταν συνήθως ένα απλό πράσινο αμάνικο φουστάνι με μόνο επιπλέον εξάρτημα το κρεμασίδι, είδος κρεμαστού κοσμήματος που υπήρχε και στην επίσημη φορεσιά.[1]
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Παπαντωνίου, Ιωάννα (1996). Ελληνικές τοπικές ενδυμασίες. Ναύπλιο: Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα. σελ. 92. ISBN 960-85159-8-X.
- ↑ Παπαντωνίου, Ιωάννα (2000). Η Ελληνική ενδυμασία. Από την αρχαιότητα ως τις αρχές του 20ου αιώνα. Αθήνα: Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος. σελ. 121. ISBN 960-7059-10-7.
- ↑ 3,0 3,1 Ελληνικές Φορεσιές. Συλλογή Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. Αθήνα: Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος. 2005. σελ. 52.