Φέρεντς Μαντλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φέρεντς Μαντλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Mádl Ferenc (Ουγγρικά)
Γέννηση29  Ιανουαρίου 1931[1][2][3]
Bánd
Θάνατος29  Μαΐου 2011[4][1][2]
Βουδαπέστη[5]
Τόπος ταφήςFiumei Street Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΟυγγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΟυγγρικά[6]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Έτβες Λόραντ (έως 1955)
Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου (1961–1963)
ELTE Faculty of Law
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Έτβες Λόραντ
Οικογένεια
ΣύζυγοςDalma Mádl (1955–2011)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Ουγγαρίας (2000–2005)
minister of culture and public education (1993–1994)[7]
Βραβεύσειςκολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (2005)[8]
Τάγμα του Λευκού Αετού (Πολωνία)
Ιπποτικός Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Όλαφ
μεγαλόσταυρος του Τάγματος των τριών αστέρων
Περιδέραιο του Τάγματος του Σταυρού της Τέρρα Μαριάνα
Ιππότης του Μεγαλόσταυρου με Κολλάρο του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (2002)
Μεγάλο κολάρο του Τάγματος του Πρίγκιπα Ενρίκε[9]
Μεγαλόσταυρος του Ιππότη του Τάγματος των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου
Kölcsey memorial plaque (1994)
Περιδέραιο του Τάγματος του Αστέρα της Ρουμανίας
Μεγάλο Τάγμα του Βασιλιά Τόμισλαβ
Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής
Μέγας Αστέρας του Παράσημου της Τιμής για Υπηρεσίες στη Δημοκρατία της Αυστρίας
Order of the White Star, Collar Class
Τάγμα Εξεχουσών Υπηρεσιών
Μεγαλόσταυρος με Αλυσίδα του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας (2000)
βραβείο Σεσενί (1999)
Επίτιμος πολίτης της Βουδαπέστης (2011)
Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (8  Αυγούστου 2002)[10]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φέρεντς Μαντλ (ουγγρ. Ferenc Mádl, 29 Ιανουαρίου 1931 – 29 Μαΐου 2011)[11] ήταν Ούγγρος καθηγητής της Νομικής και πολιτικός, που υπήρξε Πρόεδρος της Ουγγρικής Δημοκρατίας, από τις 4 Αυγούστου 2000 μέχρι τις 5 Αυγούστου 2005. Προγενέστερα είχε διατελέσει υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου από το 1990 έως το 1993 και υπουργός Παιδείας της Ουγγαρίας από το 1993 έως το 1994, στις συντηρητικές κυβερνήσεις των Γιόζεφ Άνταλ και Πέτερ Μπόρος.

Ο Μαντλ ήταν επίσης υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου το 1995.

Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μαντλ γεννήθηκε στο χωριό Μπαντ (Bánd) της δυτικής Ουγγαρίας και πήρε πτυχίο από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βουδαπέστης το 1955. Το διάστημα 1961-1963 σπούδασε στο Τμήμα Διεθνούς Συγκριτικού Δικαίου του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου.[12] Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1974 πήρε και διδακτορικό με τη διατριβή του «Η εταιρεία και ο οικονομικός ανταγωνισμός στο δίκαιο της ευρωπαϊκής οικονομικής ολοκληρώσεως». Εργαζόταν ήδη από το 1955 ως νομικός υπάλληλος και από το 1956 στην Ουγγρική Ακαδημία Επιστημών, της οποίας πολλά χρόνια αργότερα, το 1993, έγινε μέλος (ακαδημαϊκός).

Στις επιστημονικές του ενασχολήσεις, ο Μαντλ επικεντρώθηκε σε θέματα αστικού δικαίου, ιδιωτικού διεθνούς δικαίου και νομικών προβλημάτων σχετικών με τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, καθώς και σε θέματα ευρωπαϊκού δικαίου.

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μαντλ με Προέδρους άλλων χωρών της Ομάδας του Βίσεγκραντ σε συνάντηση στη Βουδαπέστη το 2003

Ο Φ. Μαντλ διετέλεσε μέλος της Ακαδημίας Διεθνούς Εμπορικού Δικαίου του Χάρβαρντ από το 1985, ενώ από το 1988 ήταν μέλος της καθοδηγητικής επιτροπής του Διεθνούς Ινστιτούτου για την Ενοποίηση του Ιδιωτικού Δικαίου (UNIDROIT) στη Ρώμη. Εκτός αυτών, υπήρξε επιμελητής και συντάκτης αρκετών επιστημονικών περιοδικών.[13] Από το 1985 ήταν καθηγητής στο Τμήμα Διεθνούς Ιδιωτικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης. Υπήρξε επίσης επισκέπτης καθηγητής σε πολλά ξένα πανεπιστήμια και έγραψε αρκετά βιβλία.

Χωρίς να γίνει ποτέ μέλος κάποιου κόμματος, συμμετείχε στην πολιτική ζωή της χώρας του μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1989. Από τις 23 Μαΐου 1990 έως τις 22 Φεβρουαρίου 1993 ήταν υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου.[14] και βοήθησε στον προσδιορισμό των στόχων της πολιτικής του κράτους για την επιστήμη, ενώ αντιπροσώπευσε την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό σε διεθνείς οργανισμούς.

Από τις 22 Φεβρουαρίου 1993 έως τις 15 Ιουλίου 1994 ήταν υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού της Ουγγαρίας.[15] Σύντομα μετά, το 1995, ήταν ο υποψήφιος τριών κομμάτων της ενωμένης αντιπολιτεύσεως για την Προεδρία της χώρας. Από το 1999 ήταν μέλος του επιστημονικού συμβουλευτικού σώματος για την κυβέρνηση του Βίκτορ Όρμπαν.[16] Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους τιμήθηκε με το γαλλικό παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής.[14]

Στις 3 Μαΐου του 2000 ο Μαντλ προτάθηκε από το κόμμα Φίντες και το μικρό συντηρητικό κόμμα FKGP για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, πρόταση την οποία αποδέχθηκε.[17] Η Εθνοσυνέλευση της Ουγγαρίας εξέλεξε τον Φέρεντς Μαντλ Πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 6 Ιουνίου 2000 και ανέλαβε καθήκοντα στις 4 Αυγούστου του ίδιου έτους.[18] Μετά το τέλος της πενταετούς θητείας του, δεν θέλησε να είναι και πάλι υποψήφιος για την Προεδρία.[19] Τον διαδέχθηκε ο Λάσλο Σόλιομ.

Επιλεγμένη εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • A deliktuális felelősség a társadalom és a jog fejlődésének történetében (1964)
  • Az Európai Gazdasági Közösség joga (1974)
  • The Law of the European Economic Community: Enterprises, Economic Competition and the Economic Function of the State in the Process of Economic Integration. Μτφρ. Dr. J. Deczényi. Βουδαπέστη: Akadémiai Kiadó. 1978. ISBN 963-05-1330-7. 
  • Összehasonlító nemzetközi magánjog (1978)
  • The Law of Transactions (1982)
  • A külgazdaság és a nemzetközi beruházások joga (1988)
  • Το κεφάλαιο «State and Economy» στην International Encyclopedia of Comparative Law, εκδ. Mohr Siebeck GmbH & Co. KG, Tübingen, τόμος XVII, 1989
  • State and Economy in Transformation (1997)
  • EU Integration Process – Enlargement and Institutional Reforms (1997)
  • Magyar nemzetközi magánjog és a nemzetközi gazdasági kapcsolatok joga (με τον Lajos Vékás, 1985-2004)
  • Az európai örökség útjain (1995)
  • Állam és gazdaság – Forradalom a jog útján a közép- és kelet-európai országokban (1997)
  • Quo vadis, Európa? (2004)

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φέρεντς Μαντλ ήταν έγγαμος, με την Ντάλμα Μαντλ, το γένος Νέμετυ, και απέκτησαν έναν γιο, τον Αντράς[20] και τρία εγγόνια. Ο Φ. Μαντλ απεβίωσε σε ηλικία 80 ετών[21], το 2011, ενώ η σύζυγός του πέθανε δέκα χρόνια αργότερα. Ο Μαντλ τάφηκε με στρατιωτικές τιμές στο Κοιμητήριο Κερεπέσι της Βουδαπέστης στις 7 Ιουνίου 2011 το απόγευμα.[22]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12277288q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. madl-ferenc. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000023371. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. index.hu/belfold/2011/05/29/elhunyt_madl_ferenc/.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12277288q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. József Bölöny, László Hubai: «Magyarország kormányai» (Ουγγρικά) Akadémiai Kiadó. Βουδαπέστη. 2004. Ανακτήθηκε στις 2  Δεκεμβρίου 2023. σελ. 249.
  8. BOE-A-2005-1651.
  9. www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
  10. Antti Matikkala: «Suomen Valkoisen Ruusun ja Suomen Leijonan ritarikunnat» (Φινλανδικά) Edita. Ελσίνκι. 2017. σελ. 499. ISBN-13 978-951-37-7005-1.
  11. Elhunyt Mádl Ferenc Index.hu
  12. Zárug, Péter Farkas (2011). «Történelmi mozgásban - Mádl Ferenc, a státusférfi». Magyar Demokrata. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2015. 
  13. «Mádl Ferenc (1931-2011)». Nemzeti Emlékhely és Kegyeleti Bizottság. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2015. [νεκρός σύνδεσμος]
  14. 14,0 14,1 «Mádl Ferenc életrajza». Origo.hu. 3 Μαΐου 2000. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2015. 
  15. Bölöny, József – Hubai, László: Magyarország kormányai 1848-2004, Akadémiai Kiadó, Βουδαπέστη 2004 (5η έκδοση), σελ. 389
  16. «Mádl Ferenc alkalmasnak tartja magát államfőnek». Index.hu. 3 Μαΐου 2000. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2015. 
  17. «Mádl Ferencet jelölik államfőnek». Origo.hu. 3 Μαΐου 2000. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2015. 
  18. «A harmadik körben megválasztották államfőnek Mádl Ferencet». Origo.hu. 4 Ιουνίου 2000. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2015. 
  19. Mádl nem akar újra köztársasági elnök lenni - a Fidesz bizakodik Ma.hu
  20. Blikk - Zsuzsanna Scherer - Mádl Ferencék félnek Anna kutyájától
  21. Former Hungarian President Ferenc Madl dies Αρχειοθετήθηκε 7 November 2012 στο Wayback Machine. Xinhuanet
  22. Former president to be buried with military honors on June 7 Αρχειοθετήθηκε 7 November 2017 στο Wayback Machine. Politics.hu