Φάσιο Επαναστατικής Δράσης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

To Φάσιο Επαναστατικής Δράσης (ιταλικά Fascio d'azione rivoluzionaria Interventista) ήταν ένα κίνημα ιδρύθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1914 στο Μιλάνο, υπό την ηγεσία των  Μπενίτο Μουσολίνι και  Αλσέστε ντε Αμπρις (Alceste De Ambris), που συνδεόταν  με τον κόσμο των  επαναστατών παρεμβατιστών  και εμπνεόταν από το μανιφέστο "Επαναστατικό Φάσιο Διεθνιστικής Δράσης"[1] της  5 Οκτωβρίου 1914. Την 1η Ιανουαρίου 1915, ο Μουσολίνι δημοσίευσε το μανιφέστο στη  νέα του εφημερίδα "Il Popolo d'italia".  Η οργάνωση (Φάσιο) σύντομα έφτασε περίπου στα 9 χιλιάδες μέλη.[2] Με αυτό ενώθηκαν και πολλοί φουτουριστές με παρεμβατιστικές και επαναστατικές-συνδικαλιστικές ιδέες. Μετά την έναρξη του πολέμου αυτοί εντάχθηκαν στο Φουτουριστικό Κόμμα.

Το πρώτο συνέδριο πραγματοποιήθηκε στις 24 και 25 Ιανουαρίου 1915 και στην κεντρική επιτροπή εξελέγησαν, μεταξύ άλλων, οι Μικέλε Μπιάνκι (Michele Bianchi) και  Τσέζαρε Ρόσι (Cesare Rossi). Η δράση του ολοκληρώθηκε με   την παρέμβαση της Ιταλίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Μάιο του 1915. Σχεδόν όλα τα μέλη  επανενώθηκαν το 1919 στην Piazza Sansepolcro για την ίδρυση της οργάνωσης Ιταλικές Φάσι  Μάχης.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Mauro Canali,  "Cesare Rossi. Da rivoluzionario a eminenza grigia del fascismo". Il Mulino, Bologna,, 1991