Φάλης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Φάλης ήταν το όνομα θεού της ελληνικής παραδοσιακής λατρείας. Η λατρεία του, όπως και του Πριάπου, ήταν συνδεδεμένη με την διονυσιακή λατρεία.

Ο Αριστοφάνης αναφέρει τον Φαλή στους Αχαρνής: «Φαλῆς ἑταῖρε Βακχίου / ξύγκωμε νυκτοπεριπλάνητε μοιχὲ παιδεραστά...» (263-265) και στους στίχους 271-278.