Υψομετρική καμπύλη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η υψομετρική καμπύλη της Γης έχοντας δύο κορυφές την ηπειρωτική και την ωκεάνια

Η υψομετρική καμπύλη, ή υψογραφική καμπύλη είναι μια γραφική παράσταση συχνότητας υψών που παρατηρούνται σε μια επιφάνεια, που μπορεί να αφορά μια περιορισμένη περιοχή (π.χ. μια Χώρα, ή ένα νησιωτικό σύμπλεγμα κ.λπ), ή ήπειρο (π.χ. Αφρική), ή όλη την επιφάνεια του φλοιού της Γης, ή ακόμα και επιφάνεια άλλου πλανήτη (π.χ. Αφροδίτη). Ουσιαστικά η εν λόγω γραφική παράσταση αποτιμά το ποσοστό του στερεού φλοιού που βρίσκεται σε διάφορα υψόμετρα αρχής γενομένης από τα βάθη των ωκεανών, ή από λεκάνη απορροής ηπειρωτικής περιοχής, και η οποία φέρεται ως συνεχής συνάρτηση σε γράφημα δύο αξόνων: στον άξονα υψομέτρου (κατακόρυφο) και αρνητικό βάθους, από 0 μέχρι 10, και τον άξονα άκτασης (οριζόντιο) από 0 μέχρι 100 (άξονα χ και άξονα ψ αντίστοιχα)

Όταν μια τέτοια καμπύλη καλύπτει όλη την επιφάνεια της Γης παρατηρούνται δύο βασικές συχνότητες, η μία στα 4.700 μ. βάθος και η άλλη στα 100 μ. ύψος οι οποίες και αντιστοιχούν στο μέσο βάθος των ωκεανών και στο μέσο ύψος των ηπειρωτικών. Η ανάλυση της υψομετρικής καμπύλης δεν αποκαλύπτει μόνο την αθροιστική κατανομή των υψομέτρων αλλά και την υφή του φλοιού της Γης κάτω από τους ωκεανούς και τις ηπειρωτικές περιοχές.

Η υψομετρική καμπύλη εξετάζεται ιδιαίτερα σε γεωμορφολογικές και υδρολογικές μελέτες.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica τ.59ος, σ.103-104