Η υπόσταση (Ελληνικά: ὑπόστασις) είναι η υποκείμενη κατάσταση ή η υποκείμενη ουσία και είναι η θεμελιώδης πραγματικότητα που υποστηρίζει όλα τα άλλα. Στον Νεοπλατωνισμό την υπόσταση της ψυχής, του νου και του «ενός» εξέτασε ο Πλωτίνος[1]. Στη χριστιανική θεολογία, η Αγία Τριάδα αποτελείται από τρεις υποστάσεις: Υπόσταση του Πατρός, Υπόσταση του Υιού και Υπόσταση του Αγίου Πνεύματος[2].
