Τρεβορίτης
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | οξείδια, ομάδα του σπινελίου |
| Χημικός τύπος | NiFe2O4 |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 5,164 gr/cm3 |
| Χρώμα | μαύρο με πρασινωπή ή φαιά απόχρωση |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | κυβικό |
| Κρύσταλλοι | εξαοκταεδρικοί (m3m) |
| Σκληρότητα | 5 |
| Σχισμός | - |
| Θραύση | άνιση |
| Λάμψη | μεταλλική έως υπομεταλλική |
| Γραμμή κόνεως | φαιή |
| Διαφάνεια | αδιαφανές (ημιδιαφανές στα λεπτότερα θραύσματα) |
| Παρατηρήσεις | ισχυρά μαγνητικό |
Ο τρεβορίτης είναι σπάνιο ορυκτό, που από χημικής απόψεως αποτελεί οξείδιο νικελίου και τρισθενούς σιδήρου. Ανήκει στην ομάδα ορυκτών του σπινελίου και έχει μοριακό χημικό τύπο NiFe2O4 και μοριακό βάρος 234,38. Το χρώμα του είναι μαύρο με βαθυπράσινες και φαιές (καφετιές) αποχρώσεις, ενώ και η γραμμή κόνεώς του είναι φαιή. Ο τρεβορίτης κρυσταλλώνεται στο κυβικό σύστημα και οι κρύσταλλοι μπορεί να έχουν από μέγεθος κόκκου μέχρι μεγάλο μέγεθος, ενώ σπανίως είναι μικροσκοπικοί οκταεδρικοί. Το ορυκτό είναι αδιάλυτο στα περισσότερα οξέα. Ο δείκτης διαθλάσεώς του υπολογίζεται σε 2,41.
Υπάρχει στη φύση τουλάχιστον το μερικό στερεό διάλυμα τρεβορίτη και μαγνητίτη, με πολλούς μαγνητίτες από φτωχά σε πυρίτιο ηφαιστειογενή πετρώματα να εμπεριέχουν ίχνη νικελίου. Το νικέλιο από την άλλη μπορεί να αντικαθίσταται από άτομα δισθενούς σιδήρου και μαγνησίου στον τρεβορίτη.
Ανακάλυψη και μέρη όπου συναντάται[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο τρεβορίτης περιγράφηκε για πρώτη φορά από ποσότητές του στο κοίτασμα νικελίου «Bon Accord» στο Μπάρμπερτον της Νότιας Αφρικής, το 1921. Πήρε την ονομασία του από το επώνυμο του ταγματάρχη Τιούντορ Γκρύφυντ Τρέβορ (Tudor Gryffydd Trevor, 1865-1954), ο οποίος ήταν επιθεωρητής ορυχείων στη Νότια Αφρική.[1][2]
Στο Μάουντ Κλίφορντ της Αυστραλίας ο τρεβορίτης συναντάται συνδεδεμένος με κοίτασμα θειούχου νικελίου δίπλα σε γάββρο που διεισέδυσε σε περιδοτίτη. Γενικότερα, ορυκτά με τα οποία σχετίζεται (ανευρίσκεται μαζί) ο τρεβορίτης είναι ο νιμίτης (ορυκτό της ομάδας του χλωρίτη), ο βιλεμσαΐτης, ο τάλκης, ο βιολαρίτης, ο μιλλερίτης, ο ρηβεσίτης και ο γκαιτίτης. Επίσης, στο Μάουντ Κλίφορντ βρίσκεται μαζί με αυτοφυές νικέλιο και χηζλγουδίτη.[2]
Η ύπαρξη τρεβορίτη έχει αναφερθεί στο υδροθερμικό πεδίο Logatchev-1 στη Μεσο-Ατλαντική υφαλορράχη, στον σχηματισμό Hatrurim στην έρημο Νεγκέβ στο Ισραήλ, στην Κομητεία Τζόζεφιν του Όρεγκον και στο Γκαμπς της Κομητείας Νάι (Νεβάδα).[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Deer, W.A.· R.A. Howie· J. Zussman (1992). An Introduction to the Rock-forming Minerals. Harlow, Essex: Longman. σελίδες 559–563. ISBN 978-0-470-21809-9.