Μετάβαση στο περιεχόμενο

Το τραγούδι του δρόμου (ταινία, 1955)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Τραγούδι του Δρόμου
পথের পাঁচালী
Pather Panchali
Θεατρική αφίσα της ταινίας
ΣκηνοθεσίαΣατιατζίτ Ράι
ΠαραγωγήGovernment of West Bengal
ΣενάριοΣατιατζίτ Ράι
Βασισμένο σεPather Panchali
ΠρωταγωνιστέςΣουμπίρ Μπανερτζί
Κάνου Μπανερτζί
Καρούνα Μπανερτζί
Ούμα Ντασγκούπτα
Τσουνιμπάλα Ντέβι
Τούλσι Τσακραμπάρτι
ΜουσικήΡαβί Σανκάρ
ΦωτογραφίαΣουμπράτα Μίτρα
ΜοντάζΝτουλάλ Ντούτα
Εταιρεία παραγωγήςΚυβέρνηση της Δυτικής Βεγγάλης
ΔιανομήAurora Film Corporation (1955)
Έντουαρντ Χάρισον (1958)
Merchant Ivory Productions
Sony Pictures Classics (1995)
Πρώτη προβολή26 Αυγούστου 1955
Διάρκεια122 λεπτά
ΠροέλευσηΙνδία
ΓλώσσαΒεγγαλική γλώσσα
Προϋπολογισμός70.000–150.000 Ινδικές ρουπίες
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Τραγούδι του Δρόμου (Βεγγαλικά: পথের পাঁচালী, αγγλική μεταγραφή: Pather Pantchali / ελληνική: Πάθερ Παντσάλι)[1][2] είναι δραματική ταινία του 1955 με σκηνοθέτη τον Σατιατζίτ Ράι και παραγωγή από την κυβέρνηση της Δυτικής Βεγγάλης στην Ινδία. Βασίζεται σε βιβλίο του 1929 με τον ίδιο τίτλο[3] και ήταν η πρώτη ταινία του Ράι,[4] καθώς και η πρώτη ταινία της τριλογίας του Απού.[5] Η ιστορία της ταινίας ασχολείται με την παιδική ηλικία του Απού και της μεγαλύτερης αδερφής του της Ντούργκα κάτω από τις δύσκολες καθημερινές συνθήκες της φτώχειας στο χωριό όπου ζουν.[6][7]

Η παραγωγή της ταινίας είχε πολλές καθυστερήσεις και διαλλείματα λόγω προβλημάτων που αντιμετώπιζε με τη χρηματοδότηση, και χρειάστηκαν 3 έτη έως ότου να ολοκληρωθεί. Λόγω του περιορισμένου προϋπολογισμού της ταινίας, πρωταγωνίστησαν κυρίως ερασιτέχνες ηθοποιοί και η ομάδα παραγωγής ήταν χωρίς προηγούμενη εμπειρία.[8] Ο Ραβί Σανκάρ συνέθεσε την μουσική επένδυση της ταινίας χρησιμοποιώντας μελωδίες της κλασικής Ινδικής μουσικής.[9]

Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε σε περιορισμένο κοινό στις 3 Μαΐου του 1955 κατά τη διάρκεια μιας έκθεσης στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης, και αργότερα κατά το ίδιο έτος η ταινία κυκλοφόρησε στην Καλκούτα η οποία ήταν η γενέτειρα του Ράι, και σημείωσε θριαμβευτική ανταπόκριση από κοινό και κριτικούς.[10][11] Οι κριτικοί επαίνεσαν την ταινία για τον ρεαλισμό, ανθρωπισμό, και δραματουργική της ποιότητα. Ωστόσο υπήρξαν και αρνητικές κριτικές οι οποίες επικεντρώθηκαν στην αργή εξέλιξη της πλοκής, καθώς και διατυπώθηκαν κατηγορίες πως ωραιοποιούσε την φτώχεια. Η ιστορία του Απού, ο οποίος είναι και ο κύριος πρωταγωνιστής της ταινίας, συνεχίζεται στις 2 επόμενες ταινίες της τριλογίας του Απού, τις Ο Ανίκητος (1956) και Ο κόσμος του Άπου (1959).[5][11]

Η ταινία θεωρείται ορόσημο του Ινδικού κινηματογράφου, καθώς ήταν μια από τις πρώτες ινδικές ταινίες οι οποίες επικεντρωνόταν στην αυθεντικότητα και τον κοινωνικό ρεαλισμό.[12][13] Ήταν επίσης η πρώτη ταινία από την ανεξάρτητη πλέον από το Ηνωμένο Βασίλειο Ινδία η οποία τράβηξε σημαντικό μέρος του ενδιαφέροντος των κριτικών κινηματογράφου διεθνώς, κερδίζοντας σημαντικές διακρίσεις στο εξωτερικό, όπως τη βράβευση για το καλύτερο ανθρώπινο χρονικό στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1956.[14] Στην Ινδία βραβεύτηκε με το εθνικό βραβείο για την καλύτερη ταινία το 1955, ενώ ο Ράι με την πρώτη του αυτή ταινία απέκτησε την φήμη καταξιωμένου σκηνοθέτη.[15]

  1. «Cine.gr - Τανίες Pather Panchali - Το Τραγούδι του Δρόμου - AKA : Song of the Little Road - The Lament of the Path». www.cine.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  2. «Plus Magazine». www.plusmag.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. Gokulsing, K. Moti; Dissanayake, Wimal (2013). Routledge Handbook of Indian Cinemas. Routledge. ISBN 978-1-136-77284-9, σελ. 277
  4. Hoffman, Jordan. «Back on the little road: Satyajit Ray's Pather Panchali returns in all its glory». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  5. 5,0 5,1 Ebert, Roger. «The Apu Trilogy Movie Review & Film Summary (1959) | Roger Ebert». www.rogerebert.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  6. «Pather Panchali (Song of the Little Road): A film by Satyajit Ray :: SatyajitRay.org». www.satyajitray.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  7. «Sandip Ray on the appeal of Pather Panchali 60 years on». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  8. «The making of Pather Panchali: Q to play Satyajit Ray - Times of India». The Times of India. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  9. «Ravi and Ray». www.telegraphindia.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  10. Robinson, Andrew (2015-05-07). «Restored Apu Trilogy Returns Satyajit Ray’s Humane Work to Theaters». The New York Times. ISSN 0362-4331. http://www.nytimes.com/2015/05/10/movies/restored-apu-trilogy-returns-satyajit-rays-humane-work-to-theaters.html. Ανακτήθηκε στις 2016-01-13. 
  11. 11,0 11,1 «'Pather Panchali' replay in US after 60 yrs - Times of India». The Times of India. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  12. Jeffries, Stuart. «Pather Panchali: No 12 best arthouse film of all time». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  13. «Manas: Culture, Indian Cinema- Satyajit Ray». www.sscnet.ucla.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  14. «PATHER PANCHALI». Festival de Cannes. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 
  15. «Satyajit Ray's 'Pather Panchali' in Top 50 Greatest Films of All Time list again». www.bollywoodlife.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]