Το μυστικό της Σάρλοτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το μυστικό της Σάρλοτ
Hush… Hush, Sweet Charlotte
ΣκηνοθεσίαΡόμπερτ Όλντριτς
ΠαραγωγήΡόμπερτ Όλντριτς
ΣενάριοΛούκας Χάλερ
Χένρι Φάρελ
Χένρι Φάρελ (Διήγημα)
ΠρωταγωνιστέςΜπέτι Ντέιβις
Ολίβια Ντε Χάβιλαντ
Τζόζεφ Κότεν
Άγκνες Μούρχεντ
Μπρους Ντερν
ΜουσικήΦρανκ Ντε Βολ
ΦωτογραφίαΤζόσεφ Φ. Μπίροκ
ΜοντάζΜάικλ Λουτσιάνο
Εταιρεία παραγωγής20th Century Fox
Διανομή20th Century Fox και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 15 Δεκεμβρίου 1964
Κυκλοφορία1964
Διάρκεια133 min
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά

Η ταινία Το μυστικό της Σάρλοτ (Πρωτότυπος Τίτλος Hush... Hush, Sweet Charlotte) είναι θρίλερ παραγωγής 1964 σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Όλντριτς και με πρωταγωνιστές τους Μπέτι Ντέιβις, Ολίβια Ντε Χάβιλαντ, Τζόζεφ Κότεν, Άγκνες Μούρχεντ και Μαίρη Άστορ[1].

Η ταινία που μεταφέρθηκε για τη μεγάλη οθόνη από τους Λούκας Χάλερ και Χένρι Φάρελ, είναι βασισμένη σε διήγημα του ιδίου του Φάρελ με τίτλο What Ever Happened To Cousin Charlotte. Η ταινία έλαβε 7 υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1927, η νεαρή καλλονή Σάρλοτ Χόλλις (Μπέτι Ντέιβις) και ο παντρεμένος εραστής της, Τζον Μέιχιου (Μπρους Ντερν), σχεδιάζουν να δραπετεύσουν κατά την διάρκεια μιας γιορτής στην οικογενειακή κατοικία των Χόλλις στην Ενορία Ασένσιον, Λουιζιάνα. Όμως αφότου ο πατέρας την Σάρλοτ τον εκφοβίζει, λέγοντάς του ότι η σύζυγος του τον είχε επισκεφθεί την προηγούμενη ημέρα και του είχε αποκαλύψει τον δεσμό, ο Τζον υποκρίνεται ότι δεν αγαπά πλέον τη Σάρλοτ και της λέει ότι πρέπει να χωρίσουν.

Ο Τζον τότε δολοφονείται άγρια και αποκεφαλίζεται μέσα στο σπίτι με έναν μπαλτά, ενώ ακρωτηριάζεται και το χέρι του. Η Σάρλοτ ανακαλύπτει το πτώμα και επιστρέφει στη γιορτή αποσβολωμένη, τραυματισμένη, με ματωμένο το φόρεμά της, οδηγώντας τους περισσότερους στο να πιστέψουν ότι εκείνη είναι η δολοφόνος.

Η ιστορία κάνει άλμα στο 1964. Η Σάρλοτ είναι τώρα μια πλούσια γεροντοκόρη, που ζει ακόμα στην φυτεία της Ενορίας Ασένσιον η οποία ανήκει επί γενεές στην οικογένειά της. Ο πατέρας της Σάρλοτ πέθανε ένα χρόνο μετά τον φόνο του Μέιχιου, θεωρώντας την κόρη του ένοχη. Η Σάρλοτ πιστεύει όλα αυτά τα χρόνια ότι ο πατέρας της σκότωσε τον Μέιχιου, αλλά όλοι οι άλλοι θεωρούν ότι ήταν η Σάρλοτ, η μοναχική τρελή,, που αποκεφάλισε τον εραστή της.

Η ιστορία συνεχίζει καθώς η Επιτροπή Αυτοκινητοδρόμων της Λουιζιάνα προετοιμάζεται να κατεδαφίσει το σπίτι και να χτίσει έναν νέο αυτοκινητόδρομο μέσα από το κτήμα. Η Σάρλοτ είναι σφόδρα εναντίον αυτής της προοπτικής και αγνοεί την εντολή έξωσης, αρνούμενη να φύγει. Κρατά μακριά τον επιστάτη (Τζορτζ Κένεντι), το συνεργείο κατεδάφισης, και την μπουλντόζα πυροβολώντας προς το μέρος τους με ένα τουφέκι. Προσωρινά εγκαταλείπουν και φεύγουν.

Η Σάρλοτ μένει με την οικονόμο της, Βέλμα (Άγκνες Μούρχεντ), στην κατοικία των Χόλλις. Αναζητώντας βοήθεια εναντίον της Επιτροπής Αυτοκινητοδρόμων, καλεί την Μίριαμ (Ολίβια ντε Χάβιλαντ), μια φτωχή εξαδέλφη που ζούσε με την οικογένεια όταν ήταν κορίτσι. Η Μίριαμ ανανεώνει την σχέση της με τον Ντρου Μπέιλις (Τζόζεφ Κόττεν), έναν τοπικό γιατρό ο οποίος την άφησε μετά τον φόνο.

Η ψυχική υγεία της Σάρλοτ βαίνει προς το χείρον από την στιγμή που φθάνει η Μίριαμ. Οι νύχτες της στοιχειώνονται από ένα μυστηριώδες τσέμπαλο που παίζει το τραγούδι που ο Μέιχιου έγραψε για εκείνη και από το ακρωτηριασμένο χέρι του και το κεφάλι του. Η Βέλμα, υποπτευόμενη ότι η Μίριαμ και ο Ντρου εποφθαλμιούν τα χρήματα της Σάρλοτ, αναζητά βοήθεια από τον κύριο Ουίλλις (Σέσιλ Κάλλαγουεϊ), έναν ασφαλιστικό ερευνητή που ενδιαφέρεται ακόμα για την υπόθεση Μέιχιου και ο οποίος έχει επισκεφθεί την καταπονημένη χήρα του Μέιχιου, Τζούελ (Μέρι Άστορ).

Η Μίριαμ απολύει την Βέλμα, η οποία αργότερα επιστρέφει και ανακαλύπτει ότι στην Σάρλοτ χορηγούνται ψυχοτρόπες ουσίες. Η Μίριαμ βλέπει την οικονόμο να προσπαθεί να βγάλει την Σάρλοτ από το σπίτι. Οι δύο τους φιλονικούν στην κορυφή της σκάλας. Η Βέλμα προσπαθεί να δραπετεύσει αλλά η Μίριαμ γνωρίζοντας ότι η Βέλμα έχει ανακαλύψει τα φάρμακα, την χτυπά με μια καρέκλα στο κεφάλι. Η Βέλμα κατρακυλά στη σκάλα βρίσκοντας τον θάνατο.

Μία νύχτα, η Σάρλοτ υπό την επήρεια των φαρμάκων κατεβαίνει την σκάλα εν μέσω μιας παραίσθησης, πιστεύοντας ότι ο Τζον έχει επιστρέψει κοντά της. Η Μίριαμ και ο Ντρου αποφασίζουν να κάνουν την Σάρλοτ να πιστέψει ότι πυροβόλησε τον Ντρου με ένα όπλο, το οποίο στην πραγματικότητα ρίχνει άσφαιρα. Μετά η Μίριαμ βοηθά στο να εγκαταλείψουν το "πτώμα" σε ένα βάλτο. Η Σάρλοτ επιστρέφει στο σπίτι και βλέπει τον υποτιθέμενα νεκρό Ντρου στην κορυφή της σκάλας, πέφτοντας σε παράνοια.

Τώρα νομίζοντας την Σάρλοτ εντελώς τρελή και ασφαλή στο δωμάτιό της, η Μίριαμ και ο Ντρου πηγαίνουν στον κήπο και συζητούν το σχέδιό τους να οδηγήσουν την Σάρλοτ στην τρέλα για να πάρουν τα χρήματά της. Η Μίριαμ επίσης λέει στον Ντρου ότι το 1927 είδε την Τζούελ Μέιχιου να δολοφονεί τον σύζυγό της. Παραδέχεται ότι χρησιμοποιεί αυτή της την γνώση για να εκβιάζει την Τζούελ όλα αυτά τα χρόνια, ενώ σχεδιάζει να πάρει τα πλούτη της Σάρλοτ.

Η Σάρλοτ κρυφακούει τα πάντα. Κινείται προς μια τεράστια πέτρινη γλάστρα στο περβάζι του μπαλκονιού, σχεδόν κατακόρυφα πάνω από τα κεφάλια των εραστών. Η Μίριαμ αγκαλιάζει τον Ντρου, μετά οι δύο τους κοιτούν πάνω προς τα μάτια της Σάρλοτ, η οποία πλέον τα έχει καταλάβει όλα. Παραλύουν στη θέα της Σάρλοτ να σπρώχνει την γλάστρα από το περβάζι, η πτώση της οποίας τους σκοτώνει αμφότερους.

Το επόμενο πρωί, οι αρχές παίρνουν την Σάρλοτ, πιθανόν σε άσυλο ψυχικά ασθενών. Πολλοί γείτονες και ντόπιοι συγκεντρώνονται στην οικία Χόλλις για να παρακολουθήσουν την διαδικασία, πιστεύοντας ότι η τρελή Σάρλοτ ξαναδιέπραξε φόνο. Ο Ουίλλις της δίνει ένα φάκελο από την νεκρή πια Τζούελ Μέιχιου, η οποία έπαθε καρδιακή προσβολή αφότου έμαθε τα περιστατικά της προηγούμενης νύχτας. Το σημείωμα περιέχει την ομολογία της Τζούελ για την δολοφονία του συζύγου της. Καθώς οι αρχές οδηγούν την Σάρλοτ έξω από τον περίβολο του σπιτιού, εκείνη κοιτάζει πίσω την αγαπημένη της φυτεία, μάλλον για τελευταία φορά.

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την απροσδόκητη επιτυχία του Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν; (What Ever Happened to Baby Jane?), που είχε αποφέρει στη Μπέτι Ντέιβις την ενδέκατη υποψηφιότητα της για βραβείο Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου, οι συντελεστές της ταινίας αποφάσισαν να ξανασυνεργαστούν. Ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Όλντριτς αποφάσισε να επανενώσει τις Μπέτι Ντέιβις και Τζόαν Κρόφορντ σ' ένα νέο φιλμ του είδους grand guignol και με τον τίτλο Whatever Happened To Cousin Charlotte βασισμένο και πάλι σε διήγημα του Χένρι Φάρελ. Η Ντέιβις δεν ενέκρινε τον τίτλο καθώς ο κόσμος θα θεωρούσε την ταινία μια απλή αντιγραφή του Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν. Κατά συνέπεια τίτλος άλλαξε σε Hush...Hush, Sweet Charlotte. Στην ταινία αυτή θα αντιστρέφονταν οι όροι και η Ντέιβις θα έπαιζε το ρόλο του θύματος ενώ η Κρόφορντ εκείνον του θύτη. Το πρόβλημα ήταν ότι οι δυο πρωταγωνίστριες έτρεφαν ακόμη μεγαλύτερη αντιπάθεια μετά την προηγούμενη συνεργασία τους και η Ντέιβις, που ήταν θυμωμένη με την Κρόφορντ από τη συμπεριφορά της στην απονομή των Όσκαρ το 1963, σχεδίαζε την εκδίκηση της.

Γυρίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από την αρχή των γυρισμάτων η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη με την Ντέιβις να προκαλεί την Κρόφορντ είτε αφαιρώντας τις ατάκες της από το σενάριο είτε απλά κάνοντας πλάκα μαζί της. Η Κρόφορντ προσπάθησε να βρει υποστήριξη από το σκηνοθέτη Ρόμπερτ Όλντριτς, αλλά εκείνος πήρε το μέρος της Ντέιβις που θεωρείτο καλύτερη ηθοποιός από την Κρόφορντ. Η Κρόφορντ μη μπορώντας να βρει κατανόηση, αποχώρησε από την ταινία επικαλούμενη ασθένεια, έχοντας συμμετάσχει στα γυρίσματα μόλις τεσσάρων ημερών[2]. Η αποχώρηση της Κρόφορντ είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση των γυρισμάτων. Ο Όλντριτς άρχισε να ψάχνει αντικαταστάτρια και η επιλογή έπεσε στις Κάθριν Χέπμπορν, Λορέτα Γιανγκ και Βίβιαν Λι οι οποίες τον απέρριψαν. Τότε η Ντέιβις πρότεινε τη φίλη της Ολίβια Ντε Χάβιλαντ που είχε αποσυρθεί για κάποιο διάστημα από τα κινηματογραφικά δρώμενα και ζούσε στη Γαλλία. Η Ντε Χάβιλαντ δέχτηκε το ρόλο και τα γυρίσματα συνεχίστηκαν αρμονικά. Ο Ρόμπερτ Όλντριχ σκεφτόταν αρχικά να προτείνει το ρόλο της Τζιούελ Μέιχιου στη Μπάρμπαρα Στάνγουικ, αλλά τελικά προτίμησε τη Μαίρη Άστορ, η οποία έκανε την τελευταία της κινηματογραφική εμφάνιση. Η Άστορ ήταν επίσης φίλη της Ντέιβις από την περίοδο που άνηκαν και οι δυο στο δυναμικό της εταιρίας Warner κατά τις δεκαετίες '30 και '40[2].

Προώθηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μπέτι Ντέιβις μαζί με την Ολίβια ντε Χάβιλαντ εμφανίσθηκαν στην τηλεοπτική εκπομπή "I've got a secret" του Στιβ Άλλεν στις 1 Μαρτίου 1965 ως καλεσμένες από κοινού για να μιλήσουν για την ταινία, ενώ η Μπέτι Ντέιβις τραγούδησε το soundtrack της ταινίας Hush Hush Sweet Charlotte ζωντανά στην εκπομπή. [3].

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η προβολή της ταινίας στέφθηκε με επιτυχία από κοινό και κριτικούς[4][5]. Η ακαδημία του αμερικανικού κινηματογράφου την τίμησε με 7 υποψηφιότητες για βραβεία Όσκαρ. Ήταν η πρώτη φορά μέχρι τότε που μια ταινία τρόμου λάμβανε τόσες υποψηφιότητες για βραβείο όσκαρ.

Υποψηφιότητες:

  • Β' Γυναικείου Ρόλου – Άγκνες Μούρχεντ
  • Κοστουμιών - Νόρμα Κοχ
  • Μοντάζ - Μάικλ Λουτσιάνο
  • Φωτογραφίας σε ασπρόμαυρη ταινία - Τζόζεφ Μπιρόκ
  • Μουσικής επιμέλειας - Φρανκ Ντε Βολ
  • Πρωτότυπου τραγουδιού - Φρανκ Ντε Βολ και Μακ Ντέιβιντ
  • Καλλιτεχνικής Επιμέλειας (Σκηνικών) - Γουίλιαμ Γκλάσκοου και Ράφαελ Μπρέτον

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Erickson, Hal. «Hush... Hush, Sweet Charlotte». Allmovie. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2010. 
  2. 2,0 2,1 Hush... Hush, Sweet Charlotte at Turner Classic Movies
  3. [1]
  4. New York Times review
  5. «Variety review». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2012.