Τζο Φρέιζερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζο Φρέιζερ
Ο Τζο Φρέιζερ το 1971
Πλήρες όνομαJoseph William Frazier (Αγγλικά)
ΨευδώνυμοSmokin Joe
Γέννηση12  Ιανουαρίου 1944[1][2][3]
Beaufort
Θάνατος7  Νοεμβρίου 2011[4][1][2]
Φιλαδέλφεια
Αιτία θανάτουκαρκίνος και καρκίνος του ήπατος
ΕθνικότηταΑφροαμερικανοί[5]
Στατιστικά
ΚατηγορίαΒαρέων βαρών
Εν ενεργεία1965 - 1981
Ύψος182 εκατοστά
Βάρος103 κιλά
Ρεκόρ πυγμαχίας
Σύνολο αγώνων37
Νίκες32
Νίκες με Νοκ Άουτ27
Ήττες4
Ισοπαλίες1
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Τζόζεφ Γουίλιαμ Φρέιζερ (αγγλικά: Joseph William Frazier‎‎), (12 Ιανουαρίου 1944 - 7 Νοεμβρίου 2011), γνωστός με το παρατσούκλι Smokin' Joe, ήταν Αμερικανός επαγγελματίας πυγμάχος που αγωνίστηκε από το 1965 έως το 1981. Θεωρείται ευρέως ως ένας από τους μεγαλύτερους πυγμάχους βαρέων βαρών όλων των εποχών, γνωστός για τη δύναμη, την αντοχή, το τρομερό αριστερό του χέρι και το αδυσώπητο στυλ πυγμαχίας με πίεση και ήταν ο πρώτος που νίκησε τον Μοχάμεντ Άλι. Ο Φρέιζερ κατείχε τον τίτλο βαρέων βαρών του NYSAC από το 1968 έως το 1973 και τον αδιαμφισβήτητο τίτλο πρωταθλητή βαρέων βαρών από το 1970 έως το 1973 και ως ερασιτέχνης μποξέρ κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964.

Ο Φρέιζερ αναδείχθηκε ως ο κορυφαίος διεκδικητής στα τέλη της δεκαετίας του 1960, και έγινε αδιαμφισβήτητος πρωταθλητής βαρέων βαρών το 1970. Το 1971, νίκησε τον Άλι με ομόφωνη απόφαση των κριτών στον πολυαναμενόμενο αγώνα του αιώνα. Δύο χρόνια αργότερα, ο Φρέιζερ έχασε τον τίτλο του πρωταθλητή από τον Τζορτζ Φόρμαν. Η τελευταία πρόκληση του Φρέιζερ στον παγκόσμιο τίτλο ήρθε το 1975, αλλά ηττήθηκε από τον Άλι με ένα βάναυσο νοκ άουτ αγώνα, το Thrilla στη Μανίλα. Ο Φρέιζερ αποσύρθηκε από την πυγμαχία το 1976 μετά από μια δεύτερη ήττα από τον Φόρμαν, αλλά επέστρεψε το 1981, πριν αποσυρθεί οριστικά με ρεκόρ 32 νίκες, 4 ήττες και 1 ισοπαλία. Ο Διεθνής Οργανισμός Ερευνών Πυγμαχίας κατατάσσει τον Φρέιζερ στους δέκα καλύτερους μποξέρ βαρέων βαρών όλων των εποχών. [6]

Το περιοδικό Ring τον ανακήρυξε πυγμάχο της χρονιάς το 1967, το 1970 και το 1971 και η Ένωση Συγγραφέων Πυγμαχίας της Αμερικής (BWAA) τον ανακήρυξε πυγμάχο της χρονιάς το 1969, το 1971 και το 1975. Το 1999, το περιοδικό Ring τον κατέταξε ως τον όγδοο μεγαλύτερο πυγμάχο βαρέων βαρών. [7] Είναι μέλος τόσο του International Boxing Hall of Fame όσο και του World Boxing Hall of Fame, έχοντας συμμετάσχει στην εναρκτήρια κατηγορία εισαγωγής του 1990. [8]

Το στυλ του συγκρίθηκε συχνά με αυτό του Χένρι Άρμστρονγκ και περιστασιακά με τον Ρόκι Μαρτσιάνο και εξαρτιόταν από το χτύπημα, την αντοχή και την αδυσώπητη πίεση για να φθείρει τους αντιπάλους του. Το πιο γνωστό του γροθιά ήταν ένα ισχυρό αριστερό hook, το οποίο αντιπροσώπευε τα περισσότερα από τα νοκ άουτ του. Στην καριέρα του, έχασε μόνο από δύο μποξέρ, πρώην Ολυμπιονίκες και παγκόσμιους πρωταθλητές βαρέων βαρών: δύο φορές από τον Μοχάμεντ Άλι και δύο από τον Τζορτζ Φόρμαν. Ο Φρέιζερ συνέχισε να εκπαιδεύει πυγμάχους στο γυμναστήριό του στη Φιλαδέλφεια. Η στάση του απέναντι στον Μοχάμεντ Άλι στη μετέπειτα ζωή του χαρακτηριζόταν σε μεγάλο βαθμό από πικρία και περιφρόνηση, αλλά διανθίστηκε με σύντομες συμφιλιώσεις.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Joe-Frazier. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Αγγλικά) SNAC. w6wn46pd. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. www.nytimes.com/2011/11/08/sports/joe-frazier-ex-heavyweight-champ-dies-at-67.html.
  5. (Αγγλικά) BlackPast.org.
  6. Cuoco, Dan (9 Σεπτεμβρίου 2006). «Heavyweight». ibroresearch.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2013. 
  7. Ring Magazine, 1999 Holiday Edition.
  8. «Boxing Hall of Fame names first inductees». UPI.