Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τζέιν Άνταμς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζέιν Άνταμς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jane Addams (Αγγλικά)
Γέννηση6  Σεπτεμβρίου 1860[1][2][3]
Cedarville
Θάνατος22  Μαΐου 1935[1][3][4]
Σικάγο[5]
Αιτία θανάτουκαρκίνος[6]
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςCedarville Cemetery[7][8]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[9]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[10]
ΣπουδέςRockford University[11]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδημοσιογράφος
φιλόσοφος
συγγραφέας[12][13]
ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών
αυτοβιογράφος[11]
social reformer[6]
κοινωνικός κριτικός[6]
σουφραζέτα
ακτιβίστρια για την ειρήνη
ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων[14]
θεωρητικός της πολιτικής
κοινωνιολόγος
Οικογένεια
ΓονείςJohn H. Addams[6]
ΑδέλφιαAlice Haldeman
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο Νόμπελ Ειρήνης (1931)[15][16]
National Women's Hall of Fame (1973)[17]
Chicago Women's Hall of Fame (1988)
Chicago Gay and Lesbian Hall of Fame (2008)
Hall of Fame for Great Americans (1965)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

H Τζέιν Άνταμς (Jane Addams, 6 Σεπτεμβρίου 1860 – 28 Μαΐου 1935) ήταν Αμερικανή κοινωνική ακτιβίστρια, μεταρρυθμίστρια, κοινωνιολόγος[18] και συγγραφέας που ασχολήθηκε με τη δημόσια διοίκηση[19][20] και την κοινωνική εργασία.[21][22] Ήταν εξέχουσα μορφή στην ιστορία της κοινωνικής εργασίας και του δικαιώματος ψήφου των γυναικών στις ΗΠΑ και υπέρμαχος της παγκόσμιας ειρήνης.[23] Θεωρείται ιδρύτρια του επαγγέλματος του κοινωνικού λειτουργού στις Ηνωμένες Πολιτείες.[24] Ήταν μία από τους ιδρυτές του Οίκου Χαλ στο Σικάγο. To 1915 ίδρυσε τη Παγκόσμια Οργάνωση Γυναικών για την Ειρήνη και την Ελευθερία, της οποίας ορίστηκε πρόεδρος και το 1920 ίδρυσε την Αμερικανική Ένωση για τις Πολιτικές Ελευθερίες. Το 1931 έγινε η πρώτη Αμερικανή η οποία τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Όταν πέθανε το 1935 ήταν η διασημότερη γυναίκα του πολιτικού χώρου στις Ηνωμένες Πολιτείες.[25]

Κατά την Προοδευτική Εποχή, όταν πρόεδροι όπως ο Θεόδωρος Ρούσβελτ και ο Γούντροου Γουίλσον αναγνώριζαν τους εαυτούς τους ως μεταρρυθμιστές και κοινωνικούς ακτιβιστές, η Άνταμς ήταν μία από τους πιο εξέχοντες μεταρρυθμιστές,[26] στρέφοντας την προσοχή σε προβλήματα που αφορούσαν τις μητέρες, όπως οι ανάγκες των παιδιών, η δημόσια υγεία και η παγκόσμια ειρήνη. Επίσης τόνισε την σχέση της κυβέρνησης με το νοικοκυριό, καθώς για θέματα όπως η υγιεινή και εκπαίδευση των παιδιών ξεκινούν από τους παραδοσιακούς ρόλους των γυναικών στην ιδιωτική τους ζωή, οπότε οι γυναίκες γνωρίζουν σε κάποιους τομείς περισσότερα πράγματα από τους άντρες και γι'αυτό θα πρέπει να έχουν δικαίωμα ψήφου.[27]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12347170x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w62b8xj8. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Αγγλικά) Find A Grave. 10. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Marilyn Bailey Ogilvie: «The Biographical Dictionary of Women in Science» (Αγγλικά) Routledge. 16  Δεκεμβρίου 2003. σελ. 9-10. ISBN-13 978-1-135-96342-2. ISBN-10 0-415-92038-8.
  7. 7,0 7,1 Ανακτήθηκε στις 18  Απριλίου 2023.
  8. 8,0 8,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 10. Ανακτήθηκε στις 18  Απριλίου 2023.
  9. LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 26  Μαρτίου 2018. 1zcfjtrk1mh2b8p. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  10. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12347170x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. 11,0 11,1 Claire Richter Sherman, Adele M. Holcomb: «Women as interpreters of the visual arts, 1820- 1979» (Αγγλικά) σελ. 46. ISBN-13 978-0-313-22056-2.
  12. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  13. «American Women Writers» (Αγγλικά) 1979.
  14. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  15. www.nobelprize.org/nobel_prizes/peace/laureates/1931/addams-facts.html.
  16. www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/.
  17. www.womenofthehall.org/inductee/jane-addams/.
  18. Deegan, M. J. (1988). Jane Addams and the Men of the Chicago School, 1892 - 1918. New Brunswick, NJ, USA: Transaction Books.
  19. Shields, Patricia M. (2017). Jane Addams: Pioneer in American Sociology, Social Work and Public Administration. In, P. Shields Editor, Jane Addams: Progressive Pioneer of Peace, Philosophy, Sociology, Social Work and Public Administration pp. 43–68.(ISBN 978-3-319-50646-3)
  20. Stivers, C. (2009). A Civic Machinery for Democratic Expression: Jane Addams on Public Administration. In M. Fischer, C. Nackenoff, & W. Chielewski, Jane Addams and the Practice of Democracy (pp. 87–97). Chicago, Illinois: University of Illinois Press.
  21. Franklin, D. (1986). Mary Richmond and Jane Addams: From Moral Certainty to Rational Inquiry in Social Work Practice. Social Service Review, 504-525.
  22. Chambers, C. (1986). Women in the Creation of the Profession of Social Work. Social Service Review, 60 (1), 1–33.
  23. Shields, Patricia M. (2017). Jane Addams: Peace Activist and Peace Theorist In, P. Shields Editor, Jane Addams: Progressive Pioneer of Peace, Philosophy, Sociology, Social Work and Public Administration pp. 31-42. (ISBN 978-3-319-50646-3)
  24. Stuart, Paul H. (2013). «Social Work Profession: History». Encyclopedia of Social Work. Oxford University Press. doi:10.1093/acrefore/9780199975839.013.623. ISBN 9780199975839. http://socialwork.oxfordre.com/view/10.1093/acrefore/9780199975839.001.0001/acrefore-9780199975839-e-623. Ανακτήθηκε στις 2013-06-13. 
  25. Caves, R. W. (2004). Encyclopedia of the City. Routledge. p. 8.
  26. John M. Murrin, Paul E. Johnson, and James M. McPherson, Liberty, Equality, Power (2008) p. 538; Eyal J. Naveh, Crown of Thorns (1992) p 122
  27. Jane Addams, "Utilization of Women in City Government," Chapter 7 Newer Ideals of Peace (1907) pp. 180–208.