Τεφρική

Η Τεφρική, σημερινή τουρκική πόλη υπό την ονομασία Ντιβριγκί, ήταν βυζαντινή οχυρή θέση των όρων της Βορειοδυτικής Καππαδοκίας.

Οι καταβολές του φρουρίου ανάγονται περίπου στο 850, κατόπιν επιθυμίας του Παυλικιανού ηγέτη Καρβέα να απελευθερωθεί από την εξουσία του εμίρη της Μελιτηνής, παραμένοντας, ταυτόχρονα, εκτός των βυζαντινών αυτοκρατορικών εδαφών. Υπό τον διάδοχό του, Χρυσόχειρα, η Τεφρική αποτέλεσε πρωτεύουσα του παυλικιανικού στρατιωτικού κράτους. Ο Πέτρος Σικελιώτης μετέβη εκεί το 870 ως απεσταλμένος προκειμένου να διαπραγματευτεί, δίχως αποτέλεσμα ωστόσο, μια ανταλλαγή κρατουμένων: η διήγησή του αποτελεί την κύρια πηγή αναφορικά με την παυλικιανική ηγεμονία. Έπειτα από μια πρώτη ανεπιτυχή απόπειρα το 871, ο Βασίλειος Α΄ κατέλαβε το φρούριο το 878, γεγονός το οποίο και οδήγησε στην διάλυση του παυλικιανικού κράτους.

Μετονομασθείσα σε Λεοντοκώμη, από το όνομα του Αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ΄, η πόλη αποτέλεσε έδρα κλεισούρας, ενώ, στην συνέχεια, ομώνυμου θέματος προς το 940.

Το 1019, παραχωρήθηκε στον υιό του Σενεχερίμ Αρτσρουνί του Βασπουρακάν ως αντάλλαγμα για τα εδάφη αυτού.

Ο Ρωμανός Δ΄ Διογένης πραγματοποίησε εκστρατεία εναντίον των Τούρκων στις γειτονικές αυτής περιοχές το 1068. Έπειτα από την Μάχη του Μαντζικέρτ το 1071, έπεσε στα χέρια των Τούρκων.

Πηγές

• (Αγγλικά) Kazhdan, Alexander, επιμ. (1991). «Tephrike». The Oxford Dictionary of Byzantium. 3. Οξφόρδη και Νέα Υόρκη: Oxford University Press, σελ. 2025. ISBN 0-19-504652-8.