Σύνδρομο Ράι
Το σύνδρομο Ράι (αγγλικά: Reye syndrome) είναι σπάνια εγκεφαλική νόσος ραγδαίας επιδείνωσης, που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες σε όλα τα όργανα του ανθρώπινου οργανισμού. Το σύνδρομο Ράι έχει λάβει την ονομασία αυτή από τον Αυστραλό παθολόγο δρ. Ρ. Ντάγκλας Ράι, ο οποίος παρατήρησε για πρώτη φορά τη νόσο το 1963.[1]
Θεωρείται πάρα πολύ επικίνδυνη νόσος, με υψηλό ποσοστό θνησιμότητας, 20% - 40% διεθνώς (ενώ ειδικότερα στις ΗΠΑ 20% - 30%, αν και το ποσοστό κυμαίνεται από κάτω του 2% στο στάδιο 1 έως άνω του 80% στα στάδια 4 και 5), ενώ εκτιμάται ότι το 1/3 των ασθενών, που τελικά επιβιώνουν της νόσου, υφίστανται μόνιμη, ελαφρά ή μέτρια βλάβη, συνήθως στον εγκέφαλο.[2]
Αιτιολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η νόσος αυτή επηρεάζει περισσότερο τον εγκέφαλο και το ήπαρ (κοινώς συκώτι). Αν και μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, εκδηλώνεται συχνότερα σε άτομα νεαρής ηλικίας, ιδιαίτερα σε παιδιά ηλικίας 4 έως και 12 ετών. Τα ακριβή αίτια του συνδρόμου Ράι είναι άγνωστα. Πάρα πολλές στατιστικές έρευνες, ωστόσο, έχουν συνδέσει την εμφάνιση της νόσου με τη χρήση ασπιρίνης.[3] Δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία για το σύνδρομο αυτό και η αντιμετώπιση συνίσταται στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων.
Συμπτώματα και επιπλοκές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η νόσος εμφανίζεται συχνότερα σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες που βρίσκονται στο στάδιο της ανάρρωσης από μία ιογενή λοίμωξη, όπως λ.χ. το κοινό κρυολόγημα ή η ανεμοβλογιά. Τα περισσότερα περιστατικά του συνδρόμου Ράι παρατηρούνται κατά τους χειμερινούς μήνες. Η εμφάνιση του συνδρόμου συνοδεύεται συνήθως από παθολογική συσσώρευση λιπών στο ήπαρ, με παράλληλη αύξηση της πίεσης στον εγκέφαλο. Αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, το σύνδρομο Ράι μπορεί να προκαλέσει το θάνατο μέσα σε λίγες ημέρες ή ακόμα και ώρες.[4] Ο ασθενής εμφανίζει μια ιογενή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, που ακολουθείται από έντονη ναυτία και εμετό, ή/και αλλαγή της διανοητικής κατάστασης (αποπροσανατολισμός, σύγχυση ή ακόμα και λήθαργος, αν και ειδικότερα στα στάδια 4 και 5 πέφτει σε κώμα), ή ηπατομεγαλία, αν και συνήθως δεν εκδηλώνει ίκτερο.
Επειδή είναι στατιστικώς γνωστό ότι η ασπιρίνη συνδέεται με το σύνδρομο αυτό, καθώς αυξάνει επικίνδυνα την πιθανότητα να εκδηλωθεί, δεν πρέπει ποτέ η ασπιρίνη και άλλα σαλικυλικά φάρμακα να χορηγούνται για την αντιμετώπιση ιογενών λοιμώξεων, όπως η γρίπη και η ανεμοβλογιά. Ιδιαίτερα τα παιδιά και οι έφηβοι δεν πρέπει να λαμβάνουν ασπιρίνη χωρίς την εντολή γιατρού. Πρακτικώς, η χορήγηση ασπιρίνης στις ηλικίες αυτές περιορίζεται μόνο σε ελάχιστες ειδικές νόσους.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ http://pathologia.eu/loimoxeis/syndromo-reye-o-shmantikoteros-kindynos-apo-thn-aspirinh-sta-paidia/
- ↑ Schrör, K (2007). «Aspirin and Reye syndrome: a review of the evidence.». PaediatricDrugs 9 (3): 195–204. doi:. PMID 17523700.
- ↑ https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/reyes-syndrome/symptoms-causes/syc-20377255
- ↑ https://www.onmed.gr/ygeia/story/331210/syndromo-reye-ta-symptomata-tis-epikindynis-astheneias-pou-prosvallei-ta-paidia