Σύγκρουση συρμών στο Χάρμελεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σύγκρουση συρμών στο Χάρμελεν
Απομεινάρια των συρμών μετά το δυστύχημα
ΧώροςΚάμερικ (Ολλανδία)
Ώρα~ 23:25΄
Ημερομηνία8 Ιανουαρίου 1962
ΤοποθεσίαΧάρμελεν
ΤύποςΣύγκρουση δύο επιβατικών συρμών
ΑίτιαΚακή ορατότητα - υπερφαλάγγιση προειδοποιητικού σήματος
Θάνατοι93
Τραυματισμοί52
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Βαγόνια της ταχείας
Υπολείμματα της μηχανής και του πρώτου βαγονιού της ταχείας

Η σύγκρουση συρμών στο Χάρμελεν έλαβε χώρα τη Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 1962 στις 9.19 π.μ. κοντά στο χωριό Χάρμελεν της Ουτρέχτης που βρίσκεται στη σιδηροδρομική γραμμή Ουτρέχτης - Βούρντεν. Η σύγκρουση μεταξύ δύο επιβατικών τρένων είχε ως αποτέλεσμα 93 νεκρούς και 52 τραυματίες, καθιστώντας την τη μεγαλύτερη σιδηροδρομική καταστροφή στην ιστορία των σιδηροδρόμων στην Ολλανδία. Το δυστύχημα χαρακτηρίστηκε ως εθνική καταστροφή. Η Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 1962 κηρύχθηκε ημέρα εθνικού πένθους και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί του Χίλφερσουμ έπαιξαν επίσης μόνο σοβαρή μουσική και προσαρμόστηκαν τα προγράμματα στις ενδιάμεσες ημέρες.

Αν και αυτό το ατύχημα παρέμεινε γνωστό ως η καταστροφή του τρένου στο Χάρμελεν, συνέβη κοντά στον οικισμό Ντε Πούτκοπ (De Putkop), στην περιοχή του τότε γειτονικού δήμου Κάμερικ. Στις 9 Ιανουαρίου 1962 καταγράφηκε στο μητρώο θανάτων του δήμου Κάμερικ ο θάνατος 82 θυμάτων, ενώ στις 10 Ιανουαρίου 1962 πέντε θυμάτων. Ο βοηθός της Εθνικής Αστυνομίας Άαρτ Ντικρ Φίζεε (Aart Dirk Viezee) ήταν αυτός που υπέγραψε όλα τα πιστοποιητικά θανάτου. Το 1964 ο οικισμός Ντε Πούτκοπ συγχωνεύτηκε με το Χάρμελεν.

Εμπλεκόμενοι συρμοί και συνθήκες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο δυστύχημα ενεπλάκησαν δύο συρμοί. Το πρώτο ήταν το τοπικό τρένο 464 ( ΡότερνταμΧάουνταΒούρντενΜπρόικελενΆμστερνταμ). Αυτό το τρένο αναχώρησε από το Βούρντεν στις ± 9.15΄ π.μ. με εκτιμώμενο αριθμό επιβατών 180. Το τρένο αποτελούνταν από δύο ομάδες (700 και 297), με συνολικά έξι βαγόνια τύπου Mat '46.

Η άλλη αμαξοστοιχία που ενεπλάκη ήταν η αμαξοστοιχία ταχείας κυκλοφορίας 164 ( ΛέουαρντενΖβόλεΆμερσφοορτΟυτρέχτη (κεντρικός σταθμός) – Ρότερνταμ) με περίπου 900 επιβάτες (μηχανή έλξης 1131 και 11 βαγόνια, κυρίως τύπου E και Mat '24 [1] ).

Την ώρα της καταστροφής, υπήρχε πυκνή ομίχλη στο πόλντερ όπου η σιδηροδρομική γραμμή από το Μπρόικελεν προς το Βούρντεν συνδεόταν στο ίδιο επίπεδο με τη γραμμή από την Ουτρέχτη προς το Βούρντεν. Την ώρα του δυστυχήματος, γίνονταν ήδη δοκιμές με το σύστημα ATB, αλλά αυτό δεν είχε ακόμη εγκατασταθεί στη γραμμή στο Χάρμελεν και σε κανένα από τα εμπλεκόμενα τρένα.

Χρονοδιάγραμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

9.14:

  • Η ταχεία δεν περνά από τη διασταύρωση Χάρμελεν λόγω καθυστέρησης 6 λεπτών.
  • Ο ελεγκτής κυκλοφορίας ορίζει διαδρομή για το τοπικό τρένο από το Βούρντεν στο Μπρόικελεν, επειδή η ταχεία δεν έχει ακόμη αναφέρει.

9.18:

  • Το αργό τρένο περνάει το τελευταίο σήμα για τη διασταύρωση Χάρμελεν για να κατευθυνθεί προς Μπρόικελεν.
  • Η ταχεία πλησιάζει τη διασταύρωση Χάρμελεν και αναφέρεται αυτόματα στον ελεγκτή κυκλοφορίας.
  • Η ταχεία τρέχει με 125 km/h πέρα από το κίτρινο σήμα που προηγείται του κόκκινου σήματος για τη διασταύρωση στην απόσταση πέδησης. Ο οδηγός δεν παρατηρεί αυτό το κίτρινο σήμα, πιθανότατα λόγω της πυκνής ομίχλης.

9.19:

  • Ο οδηγός της ταχείας βλέπει το κόκκινο σήμα, πατάει φρένο, αλλά δεν μπορεί να τη σταματήσει. Τρέχοντας με 107 km/h, συγκρούεται σχεδόν μετωπικά με το αργό τρένο.

Επιπτώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ταχεία 164[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μηχανή εκτινάχθηκε προς τα δεξιά κατά την πρόσκρουση και το πρώτο βαγόνι της αργής αμαξοστοιχίας και της ταχείας γλίστρησαν το ένα μέσα στο άλλο. Τα επόμενα τέσσερα βαγόνια της ταχείας εκτροχιάστηκαν και κτύπησαν το αργό τρένο. Τα άλλα έξι βαγόνια της ταχείας παρέμειναν στη γραμμή.

Αργό τρένο 464[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο βαγόνι του σετ των τεσσάρων τμημάτων του τρένου καταστράφηκε ολοσχερώς από την ολίσθηση του επιβατικού βαγονιού της ταχείας επάνω του. Το δεύτερο βαγόνι σχίσθηκε στα πλάγια, το τρίτο βαγόνι βρέθηκε μπερδεμένο μεταξύ του πρώτου βαγονιού και των βαγονιών της ταχείας. Το τελευταίο βαγόνι από το σετ των τεσσάρων και ολόκληρο το σετ των δύο βαγονιών (αν και κατεστραμμένο από το γρήγορο σταμάτημα) παρέμειναν στη γραμμή.

Διάλυση εξοπλισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κατεστραμμένη μηχανή 1131 του συρμού που ενεπλάκη στη σύγκρουση στάλθηκε για διάλυση, όπως και τα δύο βαγόνια (Β 5710 και Α 6544) που είλκυε. Ο κατεστραμμένος συρμός 700 διαλύθηκε επί τόπου. [2]

Θύματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

91 άτομα, μεταξύ των οποίων οι δύο μηχανοδηγοί, σκοτώθηκαν αμέσως. Άλλοι 54 τραυματίστηκαν σοβαρά. Δύο από αυτούς πέθαναν αργότερα στο νοσοκομείο, ο τελευταίος λίγες μόνο εβδομάδες μετά τη σύγκρουση. Αυτό ανεβάζει τον συνολικό αριθμό των θανάτων σε 93. Τα θύματα τοποθετήθηκαν στον ναό Μπούουκερκ της Ουτρέχτης. [3]

Συνέπειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έρευνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημαντική δημόσια έρευνα ξεκίνησε από το Συμβούλιο Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων . Η νέα εγκατάσταση NX του σταθμού του Βούρντεν εξετάστηκε επίσης για τεχνικές βλάβες. Διαπιστώθηκε επί τόπου ότι το «χαμένο» κίτρινο σήμα στην πραγματικότητα εξέπεμπε κίτρινο φως και ήταν το τελευταίο σήμα για το Χάρμελεν πριν από το κόκκινο στην Ουτρέχτη. Η ταινία ταχύμετρου της μηχανής της ταχείας έδειξε ότι ο μηχανοδηγός δεν άρχισε να φρενάρει μετά το κίτρινο σήμα. Όταν είδε το κόκκινο σήμα, άρχισε να φρενάρει, αλλά η ταχύτητά του ήταν 125  km/h, πολύ υψηλή για να σταματήσει πριν τη διακλάδωση πάνω στην οποία κινούνταν το αργό τρένο.

Διαδικασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το δικαστήριο, το οποίο ασχολήθηκε με αυτή την υπόθεση με μεγάλη δημοσιότητα, επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει ειδικούς στον τομέα της τεχνολογίας των σιδηροδρόμων.

Μέτρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σημερινή εναέρια γέφυρα κοντά στο σημείο της καταστροφής

Ως αποτέλεσμα αυτού του δυστυχήματος, η εισαγωγή του αυτόματου ελέγχου τρένων (ATB) στην Ολλανδία επιταχύνθηκε: 25 χρόνια αργότερα, το μεγαλύτερο μέρος του σιδηροδρομικού δικτύου εξοπλίστηκε με ATB. Ένα δεύτερο μέτρο ενίσχυσης της ασφάλειας που εφαρμόζεται από τότε είναι ότι τα σήματα που βρίσκονται σε απόσταση πέδησης μπροστά από κόμβους, γέφυρες και άλλα σημεία κινδύνου έξω από σταθμούς, προηγούνται από ανακλαστικούς κίτρινους φάρους.

Μια αερογέφυρα κατασκευάστηκε κοντά στο Χάρμελεν τη δεκαετία του 1990, πράγμα που σημαίνει ότι η διέλευση από το χαμηλό σημείο ανήκει πλέον στο παρελθόν.

Μνημείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μνημείο για τα θύματα

Στις 8 Ιανουαρίου 2012, ο Πίτερ φαν Φολλενχοφεν (Pieter van Vollenhoven) αποκάλυψε μνημείο για τα θύματα της καταστροφής, που είχε συμβεί ακριβώς πριν από πενήντα χρόνια εκείνη την ημέρα. Ο Ρίις φαν Λέουβεν (Ries van Leeuwen) ήταν ο συντονιστής για την τοποθέτηση του μνημείου. Η οργάνωση των αποκαλυπτηρίων έγινε από την "Dorpsplatform Harmelen".

Το μνημείο είναι σχέδιο του καλλιτέχνη από το Κάμερικ Τέκε ντε Γιονγκ (Taeke de Jong) και ο λιθοξόος ήταν ο Μάουρις φαν Νταμ (Maurice van Dam) από το Βούρντεν. Ο πατέρας του Τέκε ντε Γιονγκ συμμετείχε στην αναγνώριση των θυμάτων ως δημοτικός γιατρός στο Χάρμελεν. [3]

Το σχέδιο αποτελείται από δύο πέτρινες πλάκες ύψους δύο μέτρων, οι οποίες είναι λοξές μεταξύ τους και πάνω στις οποίες αναγράφονται τα ονόματα των νεκρών. Ανάμεσα στις πλάκες διακρίνεται η σκηνή της καταστροφής. Μια κόκκινη πέτρινη πλίνθος, με σώμα χωρίς κεφάλι, χωρίς χέρια και με μισά πόδια, που αναπαριστά τα θύματα, στέκεται ελαφρώς μπροστά από τις πλάκες στη μέση. Στην πρόσοψη του μνημείου μια πλάκα με την ημερομηνία της καταστροφής και τον αριθμό των θυμάτων. [3]

Το ταχύμετρο της ατμομηχανής, το οποίο έπαιξε ρόλο στην έρευνα για τα αίτια της καταστροφής, θα συμπεριληφθεί στη συλλογή του μουσείου Het Spoorwegmuseum στην Ουτρέχτη το 2021. [4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Duin, Menno Joost van Van rampen leren : een vergelijkend onderzoek naar de lessen uit spoorwegongevallen, hotelbranden en industriële ongelukken (1992). Den Haag: Haagse Drukkerij en Uitgeversmij. (ISBN 9071504158)
  • Jongerius, R.T. Spoorwegongevallen in Nederland 1839-1993 (1993). Haarlem: Schuyt & Co. Deel 22 in de boekenreeks van de NVBS. (ISBN 9060973410)
  • Fictoor, Johannes Ter nagedachtenis Treinramp Harmelen, 8 januari 1962 (2008). (Johannes Fictoor is de zoon van de omgekomen machinist Piet Fictoor) Purmerend: Fictoor. (ISBN 9789088345197)
  • Janson, Ed De treinramp bij Harmelen (2011). Uitgave: Stichting Stichts-Hollandse Bijdragen SHB-37. (ISBN 9789491229046)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]