Συμμαχική κατοχή της Κωνσταντινούπολης

Η συμμαχική κατοχή της Κωνσταντινούπολης (τουρκικά: İstanbul'un İşgali‎‎) διήρκεσε από τις 13 Νοεμβρίου 1918 έως τις 4 Οκτωβρίου 1923. Η πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας βρέθηκε υπό κατοχή από Βρετανικές, γαλλικές, ελληνικές και ιταλικές δυνάμεις. Η κατοχή της Κωνσταντινούπολης ήταν συνέπεια της υπογραφής της Ανακωχής του Μούδρου, η οποία έληξε την συμμετοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα πρώτα γαλλικά στρατεύματα εισήλθαν στην Κωνσταντινούπολη στις 12 Νοεμβρίου 1918 και τα πρώτα βρετανικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν την επομένη. Τα ιταλικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στο Γαλατά στις 7 Φεβρουαρίου 1919. Συνολικά αποβιβάστηκαν 27.419 βρετανοί στρατιώτες, 19.069 γάλλοι στρατιώτες, 3.992 ιταλοί στρατιώτες και 795 έλληνες στρατιώτες.

Τα συμμαχικά στρατεύματα κατέλαβαν διάφορες ζώνες (οι οποίες βασίζονταν στα τμήματα της Κωνσταντινούπολης) και δημιούργησαν μια συμμαχική στρατιωτική διοίκηση τον Δεκέμβριο του 1918. Η κατοχή είχε δύο στάδια: το αρχικό στάδιο, το οποίο διήρκεσε από την ανακωχή μέχρι την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών. Τελικά, η Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία υπεγράφη στις 24 Ιουλίου 1923, οδήγησε στο τέλος της κατοχής. Τα τελευταία στρατεύματα των Συμμάχων αναχώρησαν από την πόλη στις 4 Οκτωβρίου 1923. Δύο μέρες αργότερα, εισήλθαν οι πρώτοι τούρκοι στρατιώτες υπό τον Σουκρού Ναϊλί Πασά στις 6 Οκτωβρίου 1923. Η ημέρα αυτή ονομάζεται Ημέρα Απελευθέρωσης της Κωνσταντινουπόλεως (τουρκικά: Istanbul'un Kurtuluşu) και είναι αργία για τους Τουρκούς.