Συζήτηση χρήστη:KOLEZAR

Facebook

Το Facebook είναι ιστοχώρος κοινωνικής δικτύωσης που ξεκίνησε στις 4 Φεβρουαρίου του 2004. Οι χρήστες μπορούν να επικοινωνούν μέσω μηνυμάτων με τις επαφές τους και να τους ειδοποιούν όταν ανανεώνουν τις προσωπικές πληροφορίες τους. Όλοι έχουν ελεύθερη πρόσβαση στο να συμμετάσχουν σε δίκτυα που σχετίζονται μέσω πανεπιστημίου, θέσεων απασχόλησης ή γεωγραφικών περιοχών.

Ο Mark Zuckerberg ίδρυσε το Facebook ως μέλος του πανεπιστημίου του Harvard. Αρχικά δικαίωμα συμμετοχής είχαν μόνο οι φοιτητές του Harvard ενώ αργότερα επεκτάθηκε για την Ivy League. Το όνομα της ιστοσελίδας προέρχεται από τα έγγραφα παρουσίασης των μελών πανεπιστημιακών κοινοτήτων μερικών Αμερικάνικων κολεγίων και προπαρασκευαστικών σχολείων που χρησιμοποιούσαν οι νεοεισερχόμενοι σπουδαστές για να γνωριστούν μεταξύ τους. Πολύ αργότερα το δικαίωμα συμμετοχής επεκτάθηκε για όλους τους σπουδαστές πανεπιστημίων, κατόπιν για τους μαθητές σχολείων και τέλος για κάθε άνθρωπο του πλανήτη που η ηλικία του ξεπερνούσε τα 13 χρόνια.

Το Facebook σήμερα έχει πάνω από 300 εκατομμύρια ενεργούς χρήστες, κατατάσσοντας το έτσι στην λίστα ταξινόμησης του Alexa ως ένα από τα δημοφιλέστερα web site του πλανήτη. Επίσης το Facebook είναι ένα από τα δημοφιλέστερα site για ανέβασμα φωτογραφιών με πάνω από 14 εκατομμύρια φωτογραφίες καθημερινά. Με αφορμή την δημοτικότητα του, το Facebook έχει υποστεί κριτική και κατηγορηθεί σε θέματα που αφορούν τα προσωπικά δεδομένα και τις πολιτικές απόψεις των ιδρυτών του. Ωστόσο η συγκεκριμένη ιστοσελίδα παραμένει η πιο διάσημη κοινωνική περιοχή δικτύωσης σε πολλές αγγλόφωνες χώρες.

Για σβήσιμο!?!?!?!?!?!!?

Mickey Mouse

Ο Μίκυ Μάους (αγγλ. Mickey Mouse) είναι ήρωας κινουμένων σχεδίων της Walt Disney Pictures. Έχει μορφή ποντικιού. Δημιουργήθηκε το 1928 στις ΗΠΑ από τον Ουώλτ Ντίσνεϊ και τον Ουμπ Άιγουερκς. Λέγεται πως Ντίσνεϊ συνέλαβε την ιδέα να χρησιμοποιήσει ένα ποντίκι ως πρωταγωνιστή ταξιδεύοντας κάποτε με τρένο από τη Νέα Υόρκη στο Χόλιγουντ μαζί με τη γυναίκα του Λίλιαν. Ο Άιβερκς δημιούργησε επίσης το πρώτο στριπ του Μίκυ (εκδοχή σε κόμικ της ταινίας κινουμένων σχεδίων Plane Crazy που εκδόθηκε στις 13 Ιανουαρίου 1930, καθώς και την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων, για την οποία παρήγε 700 σχέδια την ημέρα. Ο Μίκυ έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από 120 ταινίες, οι 5 από τις οποίες ήταν μεγάλου μήκους. Το 1928 πρωταγωνίστησε σε 4 ταινίες, την επόμενη χρονιά σε άλλες 10 και την επόμενη δεκαετία σε 91. Κέρδισε τρεις υποψηφιότητες και ένα ειδικό Όσκαρ, το οποίο απονεμήθηκε στον δημιουργό του, τον Ουώλτ Ντίσνευ (Walt Disney). Ο Μίκυ Μάους έκανε το ντεμούτο του στη μεγάλη οθόνη στη Νέα Υόρκη στις 18 Νοεμβρίου 1928 με την ταινία Steamboat Willie (ατμόπλοιο Γουίλι). Σ' αυτήν την ταινία ο Μίκυ είναι καπετάνιος ενός πλοίου. Σημειώστε την ημερομηνία αυτή, πάντως, γιατί αυτή ήταν η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων με ήχο στην ιστορία του κινηματογράφου

Στο φανταστικό κόσμο των κινουμένων σχεδίων, ο χαρακτήρας του Μίκυ διαμένει στην ομώνυμη πόλη Μίκυ Σίτυ. Είναι αρραβωνιασμένος με τη Μίνι, ενώ καλύτερος φίλος του είναι ο Γκούφυ, ένας γκαφατζής και αδέξιος σκύλος. Το κατοικίδιό του είναι ο αγαπημένος του Πλούτο. Δουλεύει σαν ντεντέκτιβ λύνοντας διάφορες μυστηριώδεις αστυνομικές υποθέσεις. Τις υποθέσεις αυτές τις αναθέτει ο Ο' Χάρα, αρχηγός της αστυνομίας. Εχθροί του είναι κυρίως ο Μαύρος Πητ και το Μαύρο Φάντασμα.

Ο Μίκυ σχεδιάζεται συνήθως με κοντό κόκκινο παντελόνι, μεγάλα κίτρινα παπούτσια και γιγαντιαία άσπρα γάντια στα χέρια. Το 1941 υπήρξε καθοριστικό έτος για τον Μίκυ ο οποίος, αφού πέρασε τη δεκαετία του 1930 με κοντό παντελόνι, στην ταινία κινουμένων σχεδίων Little Whirlwind άλλαξε ύφος. Μεταξύ 1942 και 1944, στις ταινίες και στα κόμικ, το παντελόνι μάκρυνε και ο Μίκυ άρχισε να φορά επίσης σακάκι, γραβάτα, καπέλο και άλλα αξεσουάρ,που τον έκαναν να φαίνεται πιο μοντέρνος και ώριμος. Ωστόσο, στον 21ο αιώνα, ανάμεσα στους πολυάριθμους σχεδιαστές των ιστοριών του ανά τον κόσμο, ορισμένοι εξακολουθούν να προτιμούν την αλλοτινή του εμφάνιση. Είναι η περίπτωση της δανέζικης σχολής, της οποίας ωστόσο ηγούνται Ισπανοί και Νοτιοαμερικανοί δημιουργοί όπως ο Φρανσίσκο Ροντρίγκες Πεϊνάντο, ο Χόρχε Νταβίντ Ρέντο, ο Χοακίν Κανισάρες Σάντσες, ο Χαβιέ Βίβες Ματέους και ο Σέζαρ Φεριόλι Πελάες, οι οποίοι έως τις μέρες μας σχεδιάζουν συχνά τον Μίκυ με κοντό παντελόνι. Υπογραμμίζουν ότι με την πάροδο του χρόνου, πέρα από τον τρόπο ένδυσης του, έμεινε απαράλλαχτος ο αυθόρμητος και παρορμητικός χαρακτήρας του, και αποτελεί φόρο τιμής στην παράδοση.

Ο Η/Υ (Ηλεκτρονικός Υπολογιστής)

Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής είναι μια μηχανή κατασκευασμένη κυρίως από ηλεκτρονικά κυκλώματα και δευτερευόντως από ηλεκτρικά και μηχανικά συστήματα, και έχει ως σκοπό να επεξεργάζεται πληροφορίες. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής είναι ένα αυτοματοποιημένο, ηλεκτρονικό, ψηφιακό επαναπρογραμματιζόμενο σύστημα γενικής χρήσης το οποίο μπορεί να επεξεργάζεται δεδομένα βάσει ενός συνόλου προκαθορισμένων οδηγιών, των εντολών που συνολικά ονομάζονται πρόγραμμα.

Κάθε υπολογιστικό σύστημα, όσο μεγάλο ή μικρό κι αν είναι, αποτελείται από το υλικό μέρος (hardware) και το λογισμικό (software). Τα βασικά στοιχεία του υλικού μέρους του υπολογιστή είναι η κεντρική μονάδα επεξεργασίας (ΚΜΕ, αγγλ. CPU, Central Prossesing Unit), η κεντρική μνήμη (RAM & ROM-BIOS), οι μονάδες εισόδου - εξόδου (πληκτρολόγιο, ποντίκι, οθόνη κ.α.), οι περιφερειακές συσκευές (σκληρός δίσκος, δισκέτα, CD-ROM, εκτυπωτής, σαρωτής, μόντεμ κ.α.).

Υπάρχουν διάφοροι τύποι υπολογιστών οι οποίοι διαφέρουν κατά το μέγεθος, τις δυνατότητες (επεξεργαστική ισχύς) και την αρχιτεκτονική τους, δηλαδή τον τρόπο που τα βασικά τους μέρη συνδέονται και συνεργάζονται μεταξύ τους. Στην πιο διαδεδομένη κατηγορία υπολογιστών ανήκουν οι μικροϋπολογιστές. Στους μικροϋπολογιστές τα βασικά εξαρτήματα, όπως ο επεξεργαστής, η μνήμη κ.ά., βρίσκονται τοποθετημένα σ' ένα τυπωμένο κύκλωμα που ονομάζεται μητρική κάρτα (αγγλ. Motherboard ή MoBo). Εκτός από τον επεξεργαστή και τη μνήμη, πάνω στη μητρική βρίσκονται οι θέσεις επέκτασης στις οποίες τοποθετούνται οι διάφορες κάρτες, γραφικών, ήχου κ.λπ.). Στη μητρική επίσης βρίσκονται υποδοχές για τη σύνδεση διαφόρων άλλων συσκευών.

Ανελκυστήρας

Ανελκυστήρας ή ανυψωτήρας ονομάζεται κάθε εγκατάσταση που χρησιμοποιείται για την ανύψωση βαρών, προσώπων ή πραγμάτων. Σήμερα έχει επικρατήσει ο γαλλικός όρος ασανσέρ για τον ανελκυστήρα που χρησιμοποιείται στα πολυώροφα κτίρια.

Η ιδέα για χρησιμοποίηση τέτοιας εγκατάστασης ξεκινάει από πολύ παλιά. Ήδη από το 236 π.Χ., όπως μας λέει ο ρωμαίος αρχιτέκτονας Βιτρούκιος, υπήρχαν διάφορα παρόμοια συστήματα σε βασιλικά ανάκτορα.

Στο μεσαίωνα οι ανελκυστήρες ήταν πρωτόγονοι, αποτελούνταν από σχοινιά με γάντζο και ένα καλάθι ή δίχτυ (τέτοιος υπήρξε μέχρι τελευταία στα Μετέωρα).

Το 17ο αιώνα ο Γάλλος Βελαγέ εφηύρε ένα σύστημα ανελκυστήρα με χρησιμοποίηση αντίβαρου. Στις αρχές του 18ου αιώνα κατασκευάστηκαν οι πρώτοι υδραυλικοί στην Αγγλία. Το 1835 κατασκευάστηκε ο πρώτος μηχανικός ανελκυστήρας πάλι στην Αγγλία, που θεωρείται σαν ο πρόδρομος των σημερινών.

Στις ΗΠΑ κατασκευάστηκε το 1850 ο πρώτος ανελκυστήρας με ατμό, που τελειοποιήθηκε το 1852 από τον Έλισα Ότις. Ο πρώτος ηλεκτρικός ανελκυστήρας κατασκευάστηκε το 1880 στη Γερμανία από το βιομήχανο εφευρέτη Βέρνερ φον Σήμενς (Siemens).

Από τότε ακολούθησαν πάρα πολλές τελειοποιήσεις, ιδίως σε ότι αφορά την ασφάλεια του συστήματος. Έτσι γενικεύτηκε η χρήση τους, δίνοντας τη δυνατότητα να κατασκευαστούν πολυώροφα κτίρια και ουρανοξύστες.

Σήμερα υπάρχουν πάρα πολλές και ποικίλες μορφές ανελκυστήρων ανάλογες με τις διάφορες μορφές χρήσης τους.

Walt Disney Pictures

Η Walt Disney Pictures είναι εταιρεία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών, θυγατρική της Εταιρείας Walt Disney (Walt Disney Company). Στην πραγματικότητα ιδρύθηκε το 1929 με την ονομασία Walt Disney Productions αλλά μετονομάστηκε το 1983 σε Walt Disney Pictures. Ιδρύθηκε από τον Ουώλτ Ντίσνευ και μέχρι το 1937 ασχολούνταν με την παραγωγή ταινιών μικρού μήκους. Το 1937, φέρνει στην μεγάλη οθόνη την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους, με την ιστορία της Χιονάτης και των επτά νάνων. Απο εκείνη την μέρα, και μέχρι σήμερα έχει δημιουργήσει χιλιάδες κινούμενα σχέδια μικρού και μεγάλου μήκους, αλλά πολύ λιγότερες έχουν προβληθεί αυτοτελείς στον κινηματογράφο, ενώ μόνο 44 ταινίες χαρακτηρίστηκαν ως κλασικές (Walt Disney Classics). Το 1992 μάλιστα, η ταινία Η Πεντάμορφη και το Τέρας έγινε η μοναδική ταινία κινουμένων σχεδίων, (μοναδικότητα την οποία διατηρεί και σήμερα) που κατάφερε να προταθεί για Όσκαρ καλύτερης ταινίας

Οι ταινίες της Walt Disney Pictures χαρακτηρίστηκαν όλες κατάλληλες για κάθε ηλικία σε Ελλάδα και Η.Π.Α., με μοναδική εξαίρεση την ταινία Οι Πειρατές της Καραϊβικής η οποία χαρακτηρίστηκε ως ακατάλληλη για ανηλίκους κάτω των δεκατριών ετών.

Wikipedia(Βικιπαίδεια)

Η Βικιπαίδεια (ο όρος προήλθε από το Αγγλικό Wikipedia σε ελεύθερη μεταγραφή) είναι μία διεθνής, ελεύθερου περιεχομένου, εξελισσόμενη δια συνεργασίας εγκυκλοπαίδεια, η οποία βρίσκεται στη διεύθυνση http://www.wikipedia.org στο διαδίκτυο. Γράφεται σε συνεργασία από εθελοντές με το λογισμικό wiki, κάτι που σημαίνει ότι άρθρα μπορεί να προστεθούν ή να αλλάξουν από τον καθένα. Το έργο ξεκίνησε στις 15 Ιανουαρίου 2001 ως συμπλήρωμα στη γραμμένη από ειδήμονες Nupedia, με ιδρυτή τον Τζίμι Γουέιλς και λειτουργεί τώρα από το μη κερδοσκοπικό Ίδρυμα Wikimedia (Wikimedia Foundation). Η Αγγλική Βικιπαίδεια περιλαμβάνει περισσότερα από 2.500.000 άρθρα. Η Βικιπαίδεια έχει αυξηθεί σταθερά σε δημοτικότητα και διάφορα αδελφά προγράμματα έχουν γεννηθεί, όπως το Βικιλεξικό (Wiktionary), τα Βικιβιβλία (Wikibooks) και τα Βικινέα (Wikinews).

Wikibooks(Βικιβιβλία)

Τα Βικιβιβλία είναι μία συλλογή βιβλίων ανοιχτού περιεχομένου, εγχεριδίων, καθώς και άλλων κειμένων που είναι βασισμένα σε βιβλία που έχουν συγγραφεί συλλογικά.

Το περιεχόμενο των Βικιβιβλίων καλύπτεται από την Άδεια Ελεύθερης Τεκμηρίωσης GNU. Οποιαδήποτε συμβολή παραμένει πνευματική ιδιοκτησία των συμβαλλομένων, και η ελεύθερη άδεια τεκμηρίωσης εξασφαλίζει ότι είναι ελεύθερα διαθέσιμα και έτσι θα παραμείνουν.

Τα Βικιβιβλία είναι οργανωμένα με τη μορφή αναλυτικών βιβλιοθηκών και ο εμπλουτισμός τους βρίσκεται διαρκώς σε εξέλιξη, σε όλες τις γλώσσες που συμμετέχουν στο εγχείρημα

Wikinews(Βικινέα)

Τα Βικινέα (Wikinews) είναι ένα ελεύθερου περιεχομένου ειδησεογραφικό βίκι και ένα από τα εγχειρήματα της Wikimedia Foundation. Ο Τζίμι Γουέιλς έχει διαχωρίσει τα Βικινέα από την Βικιπαίδεια λέγοντας ότι «στα Βικινέα κάθε άρθρο πρέπει να γραφεί σαν δημοσιογραφικό άρθρο διαφορετικό από ένα εγκυκλοπαιδικό άρθρο». Η πολιτική της ουδέτερης οπτικής γωνίας, που εφαρμόζεται στα Βικινέα τα διακρίνει από άλλες προσπάθειες δημοσιογραφίας των πολιτών όπως το Indymedia και τα OhmyNews. Σε αντίθεση με τα περισσότερα εγχειρήματα του Wikimedia, τα Βικινέα επιτρέπουν την πρωτότυπη εργασία με τη μορφή ρεπορτάζ και συνεντεύξεων. Τα αγγλικά Βικινέα είναι το μόνο εγχείρημα του Wikimedia χορηγεί δημοσιογραφική κάρτα σε δημοσιογράφους που επιλέγονται από την κοινότητα.

Wiktionary(Βικιλεξικό)

To Βικιλεξικό (στα αγγλικά, Wiktionary) είναι ένα σχέδιο πολύγλωσσου λεξικού του οργανισμού Wikimedia. Ακριβέστερα, ο όρος «Βικιλεξικό» υποδεικνύει την ελληνόφωνη έκδοση αυτού του σχεδίου. Βασίζεται σε ένα σύστημα Wiki και το περιεχόμενό του μπορεί να χρησιμοποιηθεί ελεύθερα (υπό την GNU Free Documentation License).

Η σχέση ανάμεσα στο Βικιλεξικό και την Βικιπαίδεια μπορεί να οριστεί από τη φράση:

«Η Βικιπαίδεια δεν είναι ένα λεξικό, το Βικιλεξικό δεν είναι μια εγκυκλοπαίδεια.»

Πέρα από τα ωραία λόγια, που άλλωστε δεν εξηγούν τίποτα, ορίστε περί τίνος πρόκειται:

μια εγκυκλοπαίδεια εξηγεί τα σημαινόμενα, τα πράγματα, ένα λεξικό εξηγεί τα σημαίνοντα, τις λέξεις. Βέβαια, το σύνορο είναι θολό. Βλέπουμε λεξικά που αφορούν έναν συγκεκριμένο τομέα, ή ακόμα εγκυκλοπαιδικά λεξικά. Πολλοί όροι που βρίσκονται σε μια εγκυκλοπαίδεια (κυρίως, μια βικιπαίδεια) θα ταίριαζαν περισσότερο σε ένα λεξικό. Σε μια τυπωμένη εγκυκλοπαίδεια, αυτή η επανάληψη απαντά σε μια πρακτική ανάγκη, το να μην χρειάζεται να ανοίξει κάποιος πολλά βιβλία. Στη Βικιπαίδεια (και, πολύ λιγότερο, στο Βικιλεξικό), η αιτία έγκειται στη συνεργασία πολλών συνεισφερόντων και πότε πότε στην έλλειψη κοινής αντίληψης σχετικά με τη δομή του οργανισμού Wikimedia.

Πάντως, η διαφορά σημαινόμενου/σημαίνοντος διατηρεί όλη την έννοιά της. Η Βικιπαίδεια δεν είναι λεξικό, το Βικιλεξικό δεν είναι εγκυκλοπαίδεια.

Η ελληνική μυθολογία

Με τον όρο ελληνική μυθολογία εννοούμε όλο το πλέγμα των μύθων που σχετίζονται με την υπόθεση της ελληνικότητας, έτσι όπως παρουσιάζονται στα κείμενα της Αρχαιοελληνικής ή Βυζαντινής γραμματείας. Ως ελληνική μυθολογία ορίζεται επίσης η αφήγηση των ιστοριών που δημιουργήθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες, και αφορούσαν τους θεούς και τους ήρωες τους, τη φύση του κόσμου και τις τελετουργικές πρακτικές λατρείας τους.

ΑΣ ΠΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΡΩΙΚΗ ΕΠΟΧΗ...

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΗΡΑΚΛΕΙΔΕΣ

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι πίσω από την περιπλοκή μυθολογία του Ηρακλή υπήρξε ένας πραγματικός άνθρωπος, ίσως ένας υποτελής οπλαρχηγός του βασιλείου του Άργους. Μερικοί ερευνητές εξετάζουν την ιστορία του Ηρακλή ως μια αλληγορία της διέλευσης του Ήλιου από τις δώδεκα συνθέσεις του ζωδιακού κύκλου. Άλλοι εστιάζουν σε προγενέστερους μύθους, παρουσιάζοντας την ιστορία του Ηρακλή ως τοπική προσάρτηση ηρωικών μύθων που είχαν ήδη εδραιωθεί.

Παραδοσιακά, ο Ηρακλής ήταν γιος του Δια και της Αλκμήνης, εγγονή του Περσέα. Οι μυθικές μοναχικές περιπλανήσεις του, με πολλά στοιχεία λαϊκού παραμυθιού, ήταν πηγές πολλών δημοφιλών θρύλων. Συνήθως απεικονίζεται ως θυσιαστής γιατί θεωρείται ιδρυτής των βωμών, ενώ είχε και την φήμη του αδηφάγου. Με αυτόν ακριβώς τον ρόλο εμφανίζεται σε κωμωδίες, ενώ το τραγικό τέλος του είναι το κυρίαρχο θέμα σε αρκετές τραγωδίες. Το έργο Ηρακλής θεωρείται από την Θάλεια Παπαδοπούλου ως "ένα έργο εξέχουσας σημασίας για την εξέταση και των άλλων Ευριπίδειων δραμάτων". Στην τέχνη και τη λογοτεχνία, ο Ηρακλής παρουσιαζόταν ως ένας εξαιρετικά ισχυρός άνδρας μετρίου αναστήματος. Χαρακτηριστικό του όπλο ήταν το τόξο, αλλά και το ρόπαλο. Σχέδια σε αγγεία αποδεικνύουν την απαράμιλλη δημοτικότητα του Ηρακλή, καθώς η μάχη με τον λέοντα απεικονίζετε πολλές εκατοντάδες φορές.

Ο Ηρακλής επίσης εισχώρησε στην ετρουσκική και ρωμαϊκή μυθολογία και λατρεία. Στην Ιταλία, λατρεύτηκε ως θεός του εμπορίου, αν και μερικοί προσεύχονταν σε αυτόν για να έχουν καλή τύχη και να διαφεύγουν τον κίνδυνο.

Ο Ηρακλής κέρδισε υψηλό κοινωνικό κύρος, μέσω του διορισμού του ως επίσημος πρόγονος των Δωριέων βασιλιάδων. Αυτό μάλλον χρησίμευε ως νομιμοποίηση της μετανάστευσης τους στην Πελοπόννησο. Ο Ύλλος, γνωστός ήρωας δωρικής φυλής, έγινε γιος του Ηρακλή και ένας από τους Ηρακλείδες. Οι Ηρακλείδες κατέκτησαν τα Πελοποννησιακά βασίλεια, Μυκήνες, Σπάρτη και Άργος, επικαλούμενοι, σύμφωνα με το θρύλο, το δικαίωμα να κυβερνούν τα εδάφη του προγόνου τους. Η ανάδειξή τους στην εξουσία συχνά ονομάζεται "κάθοδος των Δωριέων". Οι Λύδιοι και αργότερα οι Μακεδόνες βασιλείς, ως ηγεμόνες του ιδίου επιπέδου, ανακηρύχθηκαν και αυτοί ως Ηρακλείδες.

Άλλα μέλη αυτής της πρώιμης γενιάς ηρώων, όπως ο Περσέας, ο Δευκαλίωνας, ο Θησέας και ο Βελλεροφόντης, έχουν πολλά κοινά με τον Ηρακλή. Όπως αυτός, οι περιπλανήσεις τους είναι μοναχικές, φανταστικές και στο όριο του παραμυθιού, όπως για παράδειγμα όταν σκότωναν τέρατα όπως η Χίμαιρα και Μέδουσα. Οι περιπέτειες του Βελλεροφόντη, είναι κοινές και παρόμοιες με τις περιπέτειες του Ηρακλή και του Θησέα. Οδηγώντας έναν ήρωα στον φαινομενικό θάνατο του είναι επίσης ένα επαναλαμβανόμενο θέμα της πρώιμης ηρωικής παράδοσης, όπως στις περιπτώσεις του Περσέα και Βελλεροφόντη.

Η ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΗ ΕΚΣΚΡΑΤΕΙΑ

Το μόνο διασωθέν ελληνιστικό έπος, το Αργοναυτικά του Απολλώνιου του Ρόδιου, εξιστορεί το ταξίδι του Ιάσονα και των Αργοναυτών στην Κολχίδα ώστε να ανακτήσουν το Χρυσόμαλλο Δέρας. Ο Ιάσων εξαναγκάζετε στην αναζήτηση αυτή από τον βασιλιά Πελία, ο οποίος γνώριζε από μια προφητεία ότι ένας άνθρωπος με ένα σανδάλι θα ήταν η καταστροφή του. Ο Ιάσων χάνει έναν σανδάλι σε ένα ποτάμι και φτάνει στην αυλή του Πελία, εκπληρώνοντας τον χρησμό.

Σχεδόν κάθε μέλος της επόμενης γενιάς ηρώων, όπως ο Ηρακλής, σάλπαρε με τον Ιάσονα και την Αργώ για να φέρει πίσω το Χρυσόμαλλο Δέρας. Σε αυτή τη γένια περιλαμβάνονται επίσης ο Θησέας, ο οποίος πήγε στην Κρήτη για να σφάξει τον Μινώταυρο, η ηρωίδα Αταλάντη και Μελέαγρος, ο οποίος κάποτε είχε έναν δικό του επικό κύκλο που ανταγωνιζόταν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.

Ο Πίνδαρος, ο Απολλώνιος και ο Απολλόδωρος προσπάθησαν να δώσουν πλήρη κατάλογο των Αργοναυτών. Παρόλο που ο Απολλώνιος έγραψε το ποίημα τον 3ο αιώνα π.Χ., η σύνθεση της ιστορίας των Αργοναυτών είναι παλαιότερη από την Οδύσσεια, η οποία δείχνει οικειότητα με τις περιπλανήσεις του Ιάσονα (περιπλανήσεις του Οδυσσέα ενδέχεται να βασίζονται εν μέρει σε αυτές). Στους αρχαίους χρόνους η εκστρατεία θεωρείτο ως ιστορικό γεγονός, το πρώτο βήμα της εξάπλωσης του ελληνικού εμπορίου και εποικισμού στην Μαύρη Θάλασσα. Ήταν επίσης σύνηθες φαινόμενο, η δημιουργία ενός κύκλου στον οποίο θα επισυνάπτονταν διάφοροι τοπικοί μύθοι. Η ιστορία της Μήδειας, πιο συγκεκριμένα, ενέπνευσε τους τραγικούς ποιητές.

Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ

Η Ελληνική μυθολογία κορυφώνεται με τον Τρωικό Πόλεμο, ένας πόλεμος μεταξύ Ελλήνων και Τροίας, και τα επακόλουθα του. Από τα έργα του Ομήρου διαμορφώθηκαν οι σημαντικές πτυχές της ιστορίας, ενώ επιμέρους ιστορίες εκπονήθηκαν αργότερα, ιδίως από δραματικά έργα. Ο Τρωικός Πόλεμος είχε επίσης μεγάλο ενδιαφέρον και για τον Ρωμαϊκό πολιτισμό, λόγο της ιστορίας του Αινεία, του οποίου το ταξίδι από την Τροία οδήγησε στην ίδρυση μιας πόλης, που αργότερα θα γινόταν γνωστή ως Ρώμη.

Ο Τρωικός κύκλος, μια συλλογή επικών ποιημάτων, ξεκινά με τα γεγονότα που οδήγησαν στον πόλεμο (η Έρις και το χρυσό μήλο των καλλιστείων, η επιλογή του Πάρη, η απαγωγή της Ελένης από τον Πάρη, η θυσία της Ιφιγένειας εν Αυλίδι). Για την ανάκτηση της Ελένης, επειδή ο Πρίαμος, βασιλιάς της Τροίας αρνήθηκε να την επιστρέψει, οι Έλληνες ξεκίνησαν μια μεγάλη εκστρατεία υπό την γενική αρχηγία του Αγαμέμνονα, αδερφός του Μενέλαου, που ήταν βασιλείς του Άργους και των Μυκηνών. Η Ιλιάδα, που εξιστορεί ενδελεχώς τον δέκατο χρόνο του πολέμου, περιγράφει την διαμάχη μεταξύ του Αγαμέμνονα και του Αχιλλέας, που ήταν ο καλύτερος Έλληνας πολεμιστής, που τελικά οδήγησε στο θάνατο του φίλου του Αχιλλέα, Πάτροκλου, και έπειτα στο θάνατο του πρεσβύτερου γιου του Πριάμου, Έκτορα. Μετά το θάνατο του Έκτορα οι Τρώες συμμαχούν με δύο εξωτικούς συμμάχους, την Πενθεσίλεια, βασίλισσα των Αμαζόνων, και τον Μέμνων, βασιλιά της Αιθιοπίας και ο γιος της θεάς Ηώς. Ο Αχιλλέας τους σκότωσε και τους δύο, αλλά στη συνέχεια ο Πάρης κατάφερε να τον σκοτώσει με ένα βέλος. Πριν κατακτήσουν την πόλη, οι Έλληνες έπρεπε κλέψουν από την Ακρόπολη της Τροίας ένα ξύλινο ομοίωμα της Παλλάς Αθηνά, το Παλλάδιο. Τελικά, με την βοήθεια της Αθηνάς, κατασκεύασαν τον Δούρειο Ίππο. Παρά τις προειδοποιήσεις της κόρης του Πριάμου, Κασσάνδρας, οι Τρώες πείστηκαν από τον Σίνον, έναν Έλληνα που υποδυόταν τον λιποτάκτη, να φέρουν το άλογο εντός των τειχών της Τροίας ως προσφορά προς τους Θεούς. Το βράδυ ο ελληνικός στόλος επέστρεψε, και οι Έλληνες βγαίνοντας από το άλογο άνοιξαν τις πύλες της Τροίας. Στη μάχη που ακολούθησε, ολόκληρη η Τροία λεηλατήθηκε και καταστράφηκε, ο Πρίαμος και οι εναπομείναντες υιοί του μαζί με τον υπόλοιπο πληθυσμό σφαγιάσθηκαν ενώ οι γυναίκες της Τροίας έγιναν δούλες σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Τα περιπετειώδη ταξίδια της επιστροφής των Ελλήνων ηγετών (συμπεριλαμβανομένων των περιπλανήσεων του Οδυσσέα και του Αινεία και το φόνο του Αγαμέμνονα) εξιστορούνται σε δύο έπη, στο Νόστοι και στην Οδύσσεια του Ομήρου. Ο Τρωικός κύκλος περιλαμβάνει επίσης τις περιπέτειες των τέκνων της Τρωικής γενιάς, όπως ο Ορέστης και ο Τηλέμαχος.

Internet(Διαδίκτυο)

Το Διαδίκτυο, γνωστό συνήθως και με την αγγλική άκλιτη ονομασία Internet, είναι ένα μέσο μαζικής επικοινωνίας (ΜΜΕ), όπως είναι για παράδειγμα και η τηλεόραση αν και η τελευταία έχει πολύ περιορισμένο αμφίδρομο χαρακτήρα. Ως μέσο έχει διπλή υπόσταση: η υλική (που αποτελείται από τον συνδυασμό δικτύων βασισμένων σε λογισμικό και υλικό), και η άϋλη (αυτό, δηλαδή, που "κάνει" / προσφέρει στην κοινωνία το Διαδίκτυο ως μέσο).

Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Κοινές μέθοδοι πρόσβασης στο Διαδίκτυο είναι η επιλογική και η ευρυζωνική. Δημόσιοι χώροι για χρήση του Διαδικτύου περιλαμβάνουν τις βιβλιοθήκες και τα Internet cafes, όπου υπάρχουν διαθέσιμοι Η/Υ με σύνδεση στο Διαδίκτυο. Υπάρχουν, επίσης, σημεία πρόσβασης στο Διαδίκτυο σε δημόσιους χώρους όπως αίθουσες αναμονής αεροδρομίων, μερικές φορές μόνο για σύντομη χρήση ενόσω βρισκόμαστε σε αναμονή. Τέτοια σημεία είναι γνωστά και με διάφορους άλλους όρους, όπως «δημόσια περίπτερα Διαδικτύου», «δημόσια τερματικά Διαδικτύου» και «ιστο - τηλέφωνα».

Η δικτύωση μέσω Wi-Fi παρέχει ασύρματη πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Ασύρματα σημεία πρόσβασης (hotspot) που παρέχουν τέτοια πρόσβαση περιλαμβάνουν τα Wifi-cafes, όπου κάποιος αρκεί να φέρει τις δικές του/της ασύρματες συσκευές όπως φορητό Η/Υ ή PDA. Οι υπηρεσίες αυτές μπορεί να είναι δωρεάν σε όλους, είτε δωρεάν μόνο σε πελάτες, είτε επί πληρωμή. Ένα hotspot δεν χρειάζεται να περιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον. Ολόκληρες πανεπιστημιουπόλεις και πάρκα έχουν αυτή τη δυνατότητα, ακόμα και ολόκληρες περιοχές. Προσπάθειες να συνδεθεί και ο αγροτικός πληθυσμός έχουν οδηγήσει στα ασύρματα κοινοτικά δίκτυα.

Τα πλεονεκτήματα της πρόσβασης ενός χρήστη μέσω του δικού του υπολογιστή (αντί μέσω δημόσιου τερματικού) περιλαμβάνουν τη δυνατότητα για κατέβασμα και ανέβασμα αρχείων χωρίς περιορισμούς, τη χρήση του αγαπημένου του φυλλομετρητή (web browser) και των ρυθμίσεων αυτού (το μενού των ρυθμίσεων μπορεί να απενεργοποιηθεί σε έναν δημόσιο υπολογιστή) και την εκτέλεση δραστηριοτήτων στο Ίντερνετ με τη χρήση δικών του προγραμμάτων και δεδομένων.

Χώρες με πολύ καλή πρόσβαση στο Ίντερνετ περιλαμβάνουν την Νότια Κορέα, όπου το 50% του πληθυσμού έχει ευρυζωνική πρόσβαση, τη Σουηδία και τις ΗΠΑ.

Κέρκυρα

Η Κέρκυρα είναι ένα από τα βορειότερα νησιά του Ιονίου Πελάγους. Βρίσκεται στην είσοδο της Αδριατικής Θάλασσας, κοντά στις Ηπειρωτικές ακτές. Οι βορειοανατολικές της ακτές πλησιάζουν αρκετά (περ. 2 χιλιόμετρα) της ακτές των Αγίων Σαράντα της Αλβανίας.

Έχει σχήμα μακρόστενο, πλατύτερο στο βόρειο τμήμα της, ενώ στενεύει προς το νότο. Τα παράλιά της έχουν συνολικό μήκος 217 χιλιόμετρα και σχηματίζουν αρκετούς όρμους και ακρωτήρια. Το έδαφός της είναι κυρίως ορεινό, ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα. Οι ξένοι την αποκαλούν Κορφού (αγγλ. Corfu), από τις δύο κορυφές που φαίνονται καθώς πλησιάζει ο επισκέπτης στο νησί. Υψηλότερες κορυφές είναι αυτή του Παντοκράτορας (η αρχαία Ιστώνη, 914 μ.) και το Στραβοσκιάδι (849 μ.).

Είναι από τα πλέον πυκνοκατοικημένα νησιά της Μεσογείου με πυκνότητα πληθυσμού 193 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.

Ελιά

Η ελιά ή ελαιόδενδρο ή λιόδεντρο (επιστ. Ελαία, Olea) είναι γένος καρποφόρων δένδρων της οικογένειας των Ελαιοειδών (Oleaceae), το οποίο συναντάται πολύ συχνά και στην Ελλάδα. Ο καρπός του ονομάζεται επίσης ελιά και από αυτόν παράγεται το ελαιόλαδο. Η ελιά υπήρξε το σύμβολο της θεάς Αθηνάς.

Ο καρπός της ελιάς είναι πολύ βασικός για την Μεσογειακή διατροφή, τόσο ως εδώδιμος όσο και επειδή από αυτόν παράγεται το ελαιόλαδο.

Είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Καλλιεργούνταν στην Αρχαία Ελλάδα και οι ελιές και το ελαιόλαδο αποτελούσαν σημαντικά εμπορικά προϊόντα.

Η ελιά είναι γνωστή από τους αρχαιότατους χρόνους, και πιθανότατα κατάγεται από το χώρο της ανατολικής Μεσογείου. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα της ελιάς είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από την Αθηνά στην Ακρόπολη.

Οι Έλληνες ήταν ο πρώτος λαός που καλλιέργησε την ελιά στον ευρωπαϊκό μεσογειακό χώρο. Την μετέφεραν είτε Έλληνες άποικοι είτε Φοίνικες έμποροι. Όπως αναφέρει ο Πλίνιος, κατά το 580 π.Χ, ούτε το Λάτιο ούτε η Ισπανία ούτε η Τύνιδα γνώριζαν την ελιά και την καλλιέργειά της.[1] Η ελιά ευδοκιμεί σε κλίματα εύκρατα χωρίς ακρότητες θερμοκρασίας (με μέση ετήσια θερμοκρασία 16οC) και υγρασίας, για αυτό είναι ευρύτατα διαδεδομένη στη μεσογειακή ζώνη (όπως στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Τουρκία, και την Αλγερία και αλλού)

Είναι δέντρο αειθαλές, έχει φύλλα αντίθετα, λογχοειδή, δερματώδη, σκουροπράσινα στην άνω επιφάνεια και αργυρόχροα στην κάτω.

Τα άνθη της είναι λευκωπά, μονοπέταλα και πολύ μικρά, σχηματίζουν ταξιανθία βότρυος και εμφανίζονται προς το τέλος Μαΐου, ενώ ο καρπός ωριμάζει και συλλέγεται κατά τα τέλη του φθινοπώρου και αρχές του χειμώνα. Ο κορμός της ελιάς είναι οζώδης και καλύπτεται από τεφρόφαιο φλοιό.

Αμπέλι

Το αμπέλι, ή κλήμα είναι αγγειόσπερμο φυτό, ανήκει δε στην τάξη των Ραμνωδών και στην οικογένεια των Αμπελοειδών, με πολλές ποικιλίες που καλλιεργούνται στις εύκρατες περιοχές της γης. Το αμπέλι καλλιεργείται κυρίως για τον καρπό του, το σταφύλι, ενώ και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται στη μαγειρική (ντολμάδες). Τα σταφύλια μπορούν να καταναλωθούν ως έχουν ή να χρησιμοποιηθούν είτε για γλυκίσματα (γλυκό του κουταλιού) είτε για την παρασκευή σταφίδων, κρασιού, άλλων οινοπνευματωδών ποτών όπως το τσίπουρο και τελικά οινοπνεύματος (αιθανόλης).

Ο ΤΡΥΓΟΣ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΙΟΥ

Ο τρύγος είναι η τελευταία φάση της δραστηριότητας της αμπελοκομίας και αφορά το μάζεμα των σταφυλιών. Ο καθορισμός του χρόνου του τρυγητού έχει μεγάλη σημασία για την ποιότητα των σταφυλιών. Σε γενικές γραμμές ο τρύγος γίνεται τους μήνες Αύγουστο-Σεπτέμβριο. Τα σταφύλια που είναι έτοιμα για μάζεμα πρέπει να είναι ώριμα και ο βαθμός ωριμότητας βρίσκεται είτε εμπειρικά με το μάτι, ή με δοκιμή στη γεύση, είτε με χημικές μεθόδους όπως είναι η πυκνομέτρηση (γραδάρισμα), όταν έχουμε να κάνουμε με σταφύλια που προορίζονται για παραγωγή κρασιού.

Παραδοσιακά τα τρυγημένα σταφύλια συγκεντρώνονται σε ειδικά κοφίνια (τρυγοκόφινα) ή σε μεγάλα πλαστικά δοχεία χωρητικότητας 20 κιλών. Για την κοπή των τσαμπιών χρησιμοποιούνται ειδικοί σουγιάδες, ψαλίδια ή λεπίδες. Στην ελληνική ύπαιθρο ο τρύγος, μαζί με το πάτημα των σταφυλιών που τον ακολουθούσε, ήταν μια από τις σημαντικότερες αγροτικές εργασίες και γινόταν αφορμή για γιορτή, συνοδευόμενος από τα ανάλογα έθιμα.

ΟΙ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΤΟ ΑΜΠΕΛΙ

Υπάρχουν πάμπολλες ποικιλίες αμπελιών που βασικά διακρίνονται σε ποικιλίες που είναι κατάλληλες για παραγωγή κρασιού, σε αυτές που προορίζονται για παραγωγή σταφυλιών για επιτραπέζια χρήση, αυτές που είναι κατάλληλες για παραγωγή σταφίδας και τέλος ποικιλίες που προορίζονται για παραγωγή χυμών, κοκτέιλ και κονσερβών.

Στην Ελλάδα οι κυριότερες ποικιλίες είναι:

Για λευκό κρασί: Ασύρτικο, μοσχάτο Σάμου, Ρομπόλα, Σαββατιανό, Ντομπίνα, κακοτρύγης,Μαλαγουζιά

Για κόκκινο κρασί: Ροδίτης, Φιλέρι, μαύρο Νεμέας, Καμπερνέ, μαύρο Νάουσας, Λιάτικο, Μαυρορωμαίκο, Μαυροδάφνη, Βερτζαμί, κόκκινο Λήμνου, Κοτσιφάλι.

Για επιτραπέζια σταφύλια: Αβγουλάτο, Ροζακί, Μοσχάτο Αμβούργου, Αετονύχι, επιτραπέζια σταφίδα, Καρντινάλ, Φράουλα.

Για σταφίδες: Σουλτανίνα, Κορινθιακή σταφίδα.

Αττικό Μετρό Εταιρεία Λειτουργείας (Α.Μ.Ε.Λ.)

Ο μητροπολιτικός σιδηρόδρομος της Αθήνας (ή Μετρό της Αθήνας) είναι το σύστημα υπογείων, επιγείων και υπέργειων αστικών σιδηροδρόμων της Αττικής. Αποτελείται από τρεις γραμμές: τη γραμμή των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων Αθηνών - Πειραιώς (Η.Σ.Α.Π) (γραμμή 1) και τις δύο γραμμές της Αττικό Μετρό Εταιρία Λειτουργίας (Α.Μ.Ε.Λ.) (γραμμές 2 & 3).

Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος Αθηνών-Πειραιώς

Οι Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Αθηνών - Πειραιώς (Η.Σ.Α.Π.) είναι επίγειο μέσο μαζικής μεταφοράς της Αθήνας και του Πειραιά.

Η λεγόμενη και γραμμή 1 ή πράσινη γραμμή του μετρό της Αθήνας εγκαινιάστηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1869.[1] Στην γραμμή λειτουργούσαν ατμοκίνητα τρένα, τα οποία συνέδεαν την Αθήνα με τον Πειραιά και για την λειτουργία της ήταν υπεύθυνη η εταιρία Σιδηρόδρομοι Αθηνών Πειραιώς (Σ.Α.Π.). Η γραμμή ηλεκτροδοτήθηκε το 1904 με την επωνυμία «Ελληνικοί Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι» (Ε.Η.Σ.) ενώ η εταιρία λειτουργίας μετονομάστηκε σε «Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Αθηνών - Πειραιώς» (Η.Σ.Α.Π.) το 1976. Σήμερα η γραμμή φτάνει μέχρι το προάστιο της Αθήνας Κηφισιά.

Το κατοικίδιο ζώο ο <<σκύλος>!!

O σκύλος (αρχ. ελλ. κύων) είναι ανώτερο θηλαστικό ζώο του γένους Canis. Πιθανότατα η καταγωγή του προέρχεται από τον κοινό λύκο. Ο σκύλος αποτελεί ένα από τα κοινότερα κατοικίδια ζώα.

Η σχέση του με τον άνθρωπο χρονολογείται από τα πολύ παλαιά χρόνια. Έχει υμνηθεί και δοξαστεί πολλές φορές κυρίως για την (έμφυτη) τάση του να δέχεται τον άνθρωπο ως ηγετικό μέλος της αγέλης και να δένεται μαζί του ιδιαίτερα στενά. Έτσι, έχουν υπάρξει περιπτώσεις σκύλων που θυσιάστηκαν για το "αφεντικό" τους στην προσπάθειά τους να το σώσουν ή να το προστατεύσουν.

ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ... ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ... ΖΩΑΚΙ

Το κατοικίδιο ζώο η <<γάτα>>(το αντίθετο ζώο από τον σκύλο)!!

Η γάτα (Felis catus) ανήκει στην οικογένεια των Αιλουριδών και είναι το πιο διαδεδομένο κατοικίδιο ζώο. Ζει στο περιβάλλον του ανθρώπου εδώ και τουλάχιστον 9.500 χρόνια.

Δεινός θηρευτής, η γάτα κυνηγά πάνω από 1.000 είδη ζώων για τροφή. Μπορεί να εκπαιδευτεί ώστε να υπακούει σε απλές διαταγές. Οι γάτες επίσης έχει διαπιστωθεί ότι μαθαίνουν να χειρίζονται απλούς μηχανισμούς, όπως πόμολα πόρτας. Τα ζώα χρησιμοποιούν μια ποικιλία φωνών και ένα είδος γλώσσας του σώματος που τους χρησιμεύει στη μεταξύ τους επικοινωνία. Τα νιαουρίσματα, τα γουργουρίσματα και τα μουγκρίσματα είναι από τους πιο γνωστούς τρόπους επικοινωνίας. Το 1906 ιδρύθηκε η Διεθνής Ένωση Φίλων της Γάτας (Cat Fancier's Association, αρκτικόλεξο CFA).

Στην Κίνα οι γάτες εκτρέφονται με σκοπό το εμπόριο της γούνας τους. Το γεγονός ότι στοιβάζονται σε κλουβιά και θανατώνονται έχει προκαλέσει αντιδράσεις από φιλοζωικές κυρίως οργανώσεις παγκοσμίως .

Μέχρι πρόσφατα πιστευόταν ότι η γάτα εξημερώθηκε στην αρχαία Αίγυπτο, όπου θεωρούνταν ιερό ζώο. Ωστόσο, τα αποτελέσματα έρευνας του 2007 έδειξαν ότι η καταγωγή όλων των κατοικιδίων γατών πιθανόν ανάγεται σε πέντε αφρικανικές αγριόγατες (Felis silvestris lybica) που έζησαν στην Εγγύς Ανατολή γύρω στο 8000 π.Χ.

ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ Η ΓΑΤΑ(ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠ'ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ)!!!!!!

Το κατοικίδιο ζώο ο <<παπαγάλος>>!!

Με το όνομα παπαγάλος είναι γνωστά διάφορα είδη, 56 περίπου (315 ταξινομημένα), από δενδρόβια, ως επί το πλείστον, πουλιά που ανήκουν στη τάξη των ψιττακόμορφων και στην οικογένεια των ψιττακιδών.

Τα συναντάμε σε όλες τις ηπείρους της γης, εκτός από την Ευρώπη στην οποία δεν υπάρχει κανένα είδος. Στον ελλαδικό χώρο είναι γνωστοί από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όταν για πρώτη φορά ο ίδιος και άντρες από το εκστρατευτικό του σώμα έφεραν παπαγάλους. Όσο αφορά τις Η.Π.Α. εκεί ενδέχεται να συναντήσει κανείς το Παρακίτ της Καρολίνα (Carolina Parakeet) ή τον Thick-Billed, παρόλο που τα είδη αυτά δεν ενδημούν εκεί.

Το μήκος των παπαγάλων μαζί με την ουρά τους ποικίλλει από 17 περίπου εκ. μέχρι ένα μέτρο.Ο μεγαλυτερος παπαγάλος είναι ο Υάκινθος Μακάο (Hyacinth Macaw, Anodorhynchus hyacinthinus) με μήκος που φτάνει το ένα μέτρο.Το ράμφος τους είναι γαμψό. Ο πάνω βραχίονας είναι μεγαλύτερος και κυρτός σαν γάντζος και πολύ ισχυρός κι ο κάτω βραχίονας φαίνεται σαν χωμένος μέσα στον πάνω.Έχουν κοινά πόδια με τέσσερα δάχτυλα από τα οποία τα δύο είναι στραμμένα προς τα εμπρός και τα δύο πίσω, είναι δηλαδή ζυγοδάκτυλοι. Η διάταξη αυτή τους δίνει μεγάλη συλληπτική ικανότητα. Τα φτερά τους έχουν μεγάλο μάκρος στο άνοιγμα, που τους διευκολύνει στην πτήση και η ουρά τους έχει αρκετό μήκος. Επειδή η γλώσσα τους είναι χοντρή και σαρκώδης, τους διευκολύνει στο να αρθρώνουν λέξεις και στο να μαθαίνουν μελωδίες αλλά ακόμη σημαντικότερο ρόλο παίζουν οι φωνητικές χορδές τους, που είναι παρόμοιες με αυτές του ανθρώπου.Το φτέρωμά τους είναι κατά κανόνα πολύχρωμο με λαμπρά και εντυπωσιακά χρώματα.

Η δυνατότητα που τους δίνει η γλώσσα τους για άρθρωση και τα πολλά και εντυπωσιακά χρώματα που έχει το φτέρωμά τους τους έχουν κάνει περιζήτητους σε όλους τους λαούς από τη μακρινή αρχαιότητα. Στο Περού, στην Κίνα, στην Ινδία και αλλού τους εξημέρωναν και τους ανάτρεφαν για το φτέρωμά τους και τους χρησιμοποιούσαν για διακοσμητικούς και ψυχαγωγικούς σκοπούς.

Ζουν ομαδικά και στις χώρες που απαντώνται σε μεγάλο αριθμό,τα σμήνη προκαλούν τεράστιες ζημιές στις καλλιέργειες.H τάξη των ψιττακόμορφων παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία και διαφοροποιήσεις. Οι περισσότεροι παπαγάλοι δεν παρουσιάζουν διμορφία ανάλογα με το φύλο, φωλιάζουν σε κουφάλες και παρουσιάζουν μεγάλη κοινωνικότητα. Ωστόσο υπάρχουν και εξαιρέσεις όπως ο παπαγάλος Εκλέκτους( Eclectus roratus )που παρουσιάζει διμορφία ανάλογα με το φύλο, το Kakapo της Νέας Ζηλανδίας (Strigops habroptilus),που δεν πετά,είναι νυκτόβιο και είναι το μόνο είδος με διαφορετική συμπεριφορά κατά την περίοδο αναπαραγωγής. Τα αρσενικά προσεγγίζουν τα θηλυκά ανταγωνιζόμενα μεταξύ τους και ο δεσμός που δημιουργείται μεταξύ αρσενικού και θηλυκού είναι βραχύβιος και λήγει μετά το ζευγάρωμα. Αξίζει να σημειωθεί πως οι παπαγάλοι είναι μονογαμικά ζώα και ιδιαίτερα τα μεγαλύτερα είδη, που επιλέγουν το ταίρι τους προσεκτικά και δένονται μαζί του για μια ζωή. Επιπλέον, σε πολλά είδη, όπως στα Κοκατίλ (Nymphicus Hollandicus) συμμετέχει και το αρσενικό στην ανατροφή των μικρών. Μαζί με την οικογένεια των κορακιδών, οι παπαγάλοι θεωρούνται τα ευφυέστερα πουλιά. Εξυπνότερος όλων είναι ο Γκρίζος Αφρικανός, που είναι και ο πιο γνωστός «ομιλητής».Έρευνες έχουν δείξει ότι δεν μιμείται απλώς την ανθρώπινη ομιλία αλλά συνδέει λέξεις με έννοιες και την εξωτερική πραγματικότητα.

Πατρίδα του θεωρούμενου ως πρώτου απολιθώματος παπαγάλου είναι η Ευρώπη. Το απολίθωμα χρονολογείται στην Ηώκαινο Περίοδο, που ξεκίνησε πριν από 50 εκ. χρόνια. Στην Αγγλία και στην Γερμανία έχουν ανακαλυφθεί διάφοροι σκελετοί πουλιών που έφεραν ομοιότητες με τους σημερινούς παπαγάλους αλλά υπάρχει ακόμη αβεβαιότητα καθώς το πιθανότερο είναι τα απολιθώματα αυτά να ανήκαν σε συγγενικά είδη που εξελίχθηκλαν στο βόρειο ημισφαίριο και έπειτα αφανίστηκαν. Πλέον θεωρείται ότι οι παπαγάλοι με την μορφή που τους γνωρίζουμε σήμερα εμφανίστηκαν πριν περίπου 65 εκ. χρόνια. Αν αυτό όντως ισχύει τότε πιθανότατα δεν είχαν εξελιχθεί σε αυτόμορφα είδη.

Οι παλιότερες καταγραφές που σχετίζονται με τους σύγχρονους παπαγάλους χρονολογούνται στα 20 με 30 εκ. χρόνια πριν και προέρχονται από την Ευρώπη. Το νότιο ημισφαίριο δεν προσφέρει τόσο μεγάλο πλούτο απιλθωμάτων όσο το βόρειο, τουλάχιστον όσο αφορά απολιθώματα μεγαλύτερα των 20 εκ. ετών. Ωστόσο στο νότιο ημισφαίριο ευρέθη ένα απολίθωμα της μειόκαινου περιόδου, το οποίο ανήκει αδιαμφισβήτητα σε παπαγάλο καθώς πρόκειται για μια άνω γνάθο ολόιδια με την γνάθο του σημερινού Κοκατού.

Από τα πολλά είδη των ψιττακών αναφέρουμε τα πιο γνωστά:

Άρα/Μακάο. Ενδημούν στο Μεξικό,στην Κεντρική Αμερική εν γένει και στις τροπικές περιοχές της Νοτίου Αμερικής.Έχουν εντυπωσιακά χρώματα και μεγάλο μέγεθος. Αμαζόνιος.(Amazon parrot/Amazona) Ζουν κυρίως στο Μεξικό, τη Νότιο Αμερική και την Καραϊβική.Έχουν μάκρος 40 εκ. και επικρατέστερο χρώμα το πράσινο. Μοναχός.(Quaker Parakeet/Quaker Parrot/Monk Parrot) Αντέχει σε διάφορα κλίματα και στην αιχμαλωσία, έχει μάκρος 30 εκ και είναι πολύ ζωηρός. Αχώριστος/Παπαγαλάκια της Αγάπης (Lovebirds/Agapornidae) Είναι ο γνωστότερος αφρικανικός παπαγάλος που ονομάστηκε έτσι, γιατί τα πτηνά του είδους αυτού έχουν τη συνήθεια να ζουν κατά ζευγάρια. Είδος αχώριστου είναι ο Αγαπόρνις ο Ερυθρόλαιμος. Ζει στη Νότια Αφρική και το μάκρος του μαζί με την ουρά φτάνει στα 17 εκ. Λορίκουλος.(Lorikeets) Αυστραλιανός Μελοψίττακος (Κοινό Παπαγαλάκι/Βάτζυ/Budgerigar/Melopsittacus undulatus). Πολύ δημοφιλές κατοικίδιο, στην Ελλάδα γνωστό ως παπαγαλάκι. Διαφορετικό είδος ψιττακού είναι ο Πεζοπόρος. Ο Πεζοπόρος δεν είναι δενδρόβιος, ζει στην Τασμανία και σε υγρά μέρη, έχει μήκος 35 εκ. και δάχτυλα και ταρσούς μακρά για να τον διευκολύνουν στο βάδισμα. Για την τροφή του βγαίνει τις νυχτερινές ώρες. Γκρίζος Αφρικανός (African Gray). Επισήμως χωρίζεται σε δύο είδη, τον Αφρικανό του Κονγκό (Psittacus Erithacus) και τον Τίμνιχ (Psittacus Erithacus Timneh). Όπως μαρτυρά η ονομασία του, ενδημεί στην Αφρική. Στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, είναι γνωστός και με το όνομα «Ζακό». Κοκατού/Κακατού (Cacatuidae). Περίπου είκοσι ένα είδη ανήκουν σε αυτή την οικογένεια. Ενδημούν στην Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Ινδονησία, τη Νέα Γουινέα και τα νησιά του Νότιου Ειρηνικού (π.χ. Μολούκες) Κοκατίλς (Cockatiels/Nymphicus Hollandicus). Ενδημούν στην Αυστραλία αλλά αποτελούν ιδιαίτερα δημοφιλή κατοικίδια. Η επιστημονική τους ονομασία είναι αξιοπρόσεκτη καθώς οι πρώτοι κατακτητές που έφτασαν στην Αυστραλία θεωρούσαν ότι τα πουλιά ήταν όμορφα σαν νύμφες. Το Hollandicus προκύπτει από την πρώτη ονομασία της Αυστραλίας από τους εξερευνητές,που ήταν «Νέα Ολλανδία» (New Holland) . Τα μεγάλα είδη παπαγάλων είναι κατά κανόνα μακρόβια-κάποια ζουν ως κ 80-90 χρόνια αλλά και τα μικρότερα έχουν μεγάλο μέσο όρο ζωής (μερικά ως και 35 χρόνια).

Το κατοικίδιο ζώο η <<κότα>>!!

Η κότα ή κόκκορας ή κοτόπουλο είναι ένα εξημερωμένο πτηνό. Είναι ένα από τα πιο κοινά και διαδεδομένα οικόσιτα ζώα, αφού υπολογίζεται ότι το 2003 υπήρχαν γύρω στα 24 δισεκατομμύρια εκπρόσωποι του είδους. Δηλαδή υπάρχουν περισσότερες κότες στον κόσμο από οποιοδήποτε άλλο πουλί, ή και από τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος εκτρέφει τις κότες κυρίως ως πηγή τροφίμων, για το κρέας τους και τα αυγά τους.

Η κότα πιστεύεται ότι εξημερώθηκε στην Ινδία, ενώ πρόσφατα ανακαλύφτηκαν στοιχεία ότι η εξημέρωσή της είχε ήδη ξεκινήσει στο Βιετνάμ πριν από 10.000 χρόνια.

Από την Ινδία το εξημερωμένο πτηνό διαδόθηκε στην Περσία, τη Λυδία, μετά στη δυτική Μικρά Ασία και γύρω στον 9-8 αιώνα π.Χ. και στην Ελλάδα.

Η κότα ήταν γνωστή στην Αίγυπτο από την 18η Δυναστεία, σαν το "το πουλί που γεννάει ένα αυγό κάθε μέρα". Η κότα ήρθε στην Αίγυπτο από την Συρία και τη Βαβυλώνα, σύμφωνα με τα χρονικά του Τούθμωση Γ'. Στην Παλαιά Διαθήκη δεν γίνεται καμιά αναφορά στην εξημερωμένη κότα.

Η Πελοπόννησος

Η Πελοπόννησος (γνωστή και ως Μωρέας ή Μωριάς) είναι η μεγαλύτερη χερσόνησος της Ελλάδας και ένα από τα εννέα γεωγραφικά της διαμερίσματα. Βρίσκεται στα νότια του ηπειρωτικού της τμήματος της χώρας και συνδέεται με τη Στερεά Ελλάδα μέσω μιας στενής λωρίδας γης, του Ισθμού της Κορίνθου στον οποίο το 1893 κατασκευάστηκε η ομώνυμη διώρυγα, μετατρέποντάς την ουσιαστικά σε νησί. Επιπλέον, από το 2004 η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου συνδέει την Πελοπόννησο με την ηπειρωτική Ελλάδα. Η Πελοπόννησος διαιρείται διοικητικά σε επτά νομούς (Αχαΐα, Ηλεία, Μεσσηνία, Αρκαδία, Λακωνία, Αργολίδα και Κορινθία, με ένα μικρό τμήμα της να υπάγεται στο νομό Αττικής) και από το 1986 σε δύο περιφέρειες, την Δυτικής Ελλάδας και την περιφέρεια Πελοποννήσου (και ένα μικρό τμήμα αντίστοιχα, στην Περιφέρεια Αττικής). Έχει έκταση 21.439 τετρ. χλμ. και πληθυσμό 1.086.935 κατοίκους. Αποτελεί ιστορική κοιτίδα του ελληνισμού και κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια. Σε αυτήν αναπτύχθηκε ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός και κατοίκησαν και τα τρία κυριότερα ελληνικά φύλα (Αχαιοί, Ίωνες και Δωριείς) ενώ στην Πελοπόννησο βρίσκονταν ορισμένες από τις σπουδαιότερες ελληνικές πόλεις-κράτη όπως η Σπάρτη, η Κόρινθος και το Άργος. Αποτέλεσε θέατρο των περισσότερων πολεμικών συγκρούσεων που έλαβαν χώρα στον ελληνικό χώρο με κορυφαία παραδείγματα τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και την Ελληνική Επανάσταση, ενώ γνώρισε διάφορους κατακτητές όπως Ρωμαίους, Φράγκους, Οθωμανούς κ.ά. Μεγαλύτερη πόλη της Πελοποννήσου είναι η Πάτρα με δεύτερη κατά σειρά πόλη την Καλαμάτα.

Ο κάβος Μαλέας/Μαλιάς(Ακρωτήριο Μαλέας της Πελοποννήσου

Το Ακρωτήριο Μαλέας, ή Κάβο Μαλιάς, ή Καβομαλιάς, βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της Πελοποννήσου στο Νομό Λακωνίας, όπου και απολήγει η χερσόνησος της Επιδαύρου Λιμηράς, (γεωγραφικό στίγμα: φ = 36° 26΄10΄΄ Β. και λ = 23° 11΄58΄΄ Α.). Είναι το δεύτερο νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Ελλάδας, μετά το ακρωτήριο Ταίναρο.

Στην αρχαιότητα ήταν σημαντικό ναυτικό πέρασμα. Ωστόσο οι συχνές εναλλαγές του καιρού («αντίπνοια»), προκαλούσαν πολλά προβλήματα ιδίως με τους έντονους τοπικούς ριπαίους ανέμους που παρατηρούνται και σήμερα. Γνωστή και η παροιμία - έκφραση των αρχαίων Ελλήνων: «Μαλέαν δε κάμψας, επιλάθου των οίκαδε». Όπως έχει καταγράψει ο Πολύβιος, ο φόβος των τρικυμιών, αλλά και των εκεί πειρατών είχε επιβάλλει στους εκ της Ιταλίας Αφρικής και Ασίας εμπόρους να μη χρησιμοποιούν «της Μαλέας» τον περίπλου αλλά να διακομίζουν τα εμπορεύματά τους μέσω Ισθμού της Κορίνθου. Επίσης και ο Στράβων το ονομάζει στο πληθυντικό του θηλυκού τύπου «αι Μαλεαί». Επίσης ο Παυσανίας τονίζει την ύπαρξη δύο αρχαίων ιερών στη περιοχή του «ανεμόπληκτου» ακρωτηρίου, δυτικά, εκείνο προς τιμή του Ποσειδώνος (προς τον Λακωνικό Κόλπο) και ανατολικά, εκείνο του Απόλλωνα (προς το Μυρτώο Πέλαγος). Στα τέλη του 18ου αιώνα υπήρχε στο Ακρωτήριο του Μαλέα ερημοκκλήσιο προς τιμή των Ταξιαρχών, του οποίου ο ερημίτης σήμαινε τη μικρή καμπάνα κάθε φορά που έβλεπε να διέρχεται κοντά κάποιο ιστιοφόρο προκειμένου να τον εφοδιάσουν με τρόφιμα, που πρόθυμα γινόταν όταν βεβαίως οι καιρικές συνθήκες επέτρεπαν «καθαίρεση λέμβου», εξ ου και η τότε ονομασία του "Κάβο Σαντάτζελο".

Στη σύγχρονη εποχή το ακρωτήριο Μαλέας ίσως να είναι το σημαντικότερο ελληνικό ακρωτήριο στο οποίο γίνονται αλλαγές πορειών πλοίων που κατευθύνονται από Δυτική Μεσόγειο προς Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Δαρδανέλια, Τουρκία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ρωσία, Γεωργία, Αρμενία και αντίστροφα. Έτσι δεν έχασε τη μεγάλη σημασία του για τη ναυσιπλοΐα, αφού τα σκάφη που χρησιμοποιούν τη Διώρυγα της Κορίνθου για να περάσουν από το Ιόνιο στο Αιγαίο πέλαγος (και αντίθετα) είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτά που περνούν το ακρωτήρι ανατολικά της Ελαφονήσου.

Το λεξικό

Ως λεξικό, επίτομο ή πολύτομο εννοείται το σύνολο των λέξεων που βρίσκουμε στη γραμματεία κάποιας γλώσσας -συνηθέστερα αλφαβητικά ταξινομημένων- με σχετική πραγματεία επί της σημασίας τους, στηριζόμενη σε λεξικογραφικούς κανόνες.

Ο συστηματικός κατάλογος λέξεων ενός λεξικού στοχεύει συνήθως να προσδώσει στον αναγνώστη ένα συγκεκριμένο είδος γνώσης και για αυτό συντάσσεται εξαρχής ακολουθώντας έναν σκοπό. Ο σκοπός τις περισσότερες φορές είναι η ερμηνεία των λέξεων είτε μιας γλώσσας σε συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, ή των γλωσσικών ιδιωμάτων των όρων ενός κλάδου, των επιστημών γενικώς, ανεξαρτήτως γλώσσας, της ιδιωματικής γλώσσας ενός συγγραφέα. Η ανάλυση της γλώσσας χαρακτηρίζει κυρίως τα γλωσσικά λεξικά. Η ανάλυση της ετυμολογίας των λέξεων χαρακτηρίζει ως στόχος τα ετυμολογικά λεξικά, η περιγραφή της σημασίας των λέξων τα εγκυκλοπαιδικά λεξικά, ενώ η ορθή γραφή τα ορθογραφικά λεξικά. Υπάρχουν επίσης λεξικά ανωμάλων ρημάτων, λεξικά εννοιών καθ' ομάδας κ.λπ.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΙΚΩΝ

Ως λεξικό, επίτομο ή πολύτομο εννοείται το σύνολο των λέξεων που βρίσκουμε στη γραμματεία κάποιας γλώσσας -συνηθέστερα αλφαβητικά ταξινομημένων- με σχετική πραγματεία επί της σημασίας τους, στηριζόμενη σε λεξικογραφικούς κανόνες.

Ο συστηματικός κατάλογος λέξεων ενός λεξικού στοχεύει συνήθως να προσδώσει στον αναγνώστη ένα συγκεκριμένο είδος γνώσης και για αυτό συντάσσεται εξαρχής ακολουθώντας έναν σκοπό. Ο σκοπός τις περισσότερες φορές είναι η ερμηνεία των λέξεων είτε μιας γλώσσας σε συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, ή των γλωσσικών ιδιωμάτων των όρων ενός κλάδου, των επιστημών γενικώς, ανεξαρτήτως γλώσσας, της ιδιωματικής γλώσσας ενός συγγραφέα. Η ανάλυση της γλώσσας χαρακτηρίζει κυρίως τα γλωσσικά λεξικά. Η ανάλυση της ετυμολογίας των λέξεων χαρακτηρίζει ως στόχος τα ετυμολογικά λεξικά, η περιγραφή της σημασίας των λέξων τα εγκυκλοπαιδικά λεξικά, ενώ η ορθή γραφή τα ορθογραφικά λεξικά. Υπάρχουν επίσης λεξικά ανωμάλων ρημάτων, λεξικά εννοιών καθ' ομάδας κ.λπ.

Το μαχαίρι

Μαχαίρι ονομάζεται το κοφτερό εργαλείο που συναντάται σε πολλά σχήματα και ποιότητες και γενικά αποτελείται από τη λεπίδα και τη λαβή.

Η λεπίδα κατασκευάζεται από ατσάλι και η λαβή από το ίδιο μέταλλο (ενιαία κατασκευή, όπως στα τραπεζομάχαιρα) ή από άλλο υλικό, όπως ξύλο, ελεφαντόδοντο κλπ. Ανάλογα με τη χρήση τους, τα μαχαίρια ονομάζονται μαχαίρια φαγητού, ψωμομάχαιρα, κρεατομάχαιρα, σουγιάδες, νυστέρια κ.ά.

Τα Κοινά έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα ΜαχαίριΤο μαχαίρι είναι από τα πρώτα εργαλεία που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος. Τα πρώτα λίθινα, σχεδόν ακατέργαστα, μαχαίρια παρουσιάζονται κατά τη μέση ευρωπαϊκή παλαιολιθική εποχή, ενώ κατά τη νεότερη παλαιολιθική εποχή συναντούνται οι λεπτές λεπίδες από πυριτόλιθο. Τα μεταλλικά μαχαίρια εμφανίστηκαν κατά την εποχή του ορείχαλκου. Κατά την εποχή του σιδήρου, το μαχαίρι τελειοποιήθηκε και έφερε πολλά γλυπτά διακοσμητικά στοιχεία. Η τέχνη της μαχαιροποιίας αναπτύχθηκε ιδιαίτερα κατά το 14ο αιώνα με θαυμάσια δείγματα τις ατσάλινες λεπίδες της αγγλικής πόλης Σέφιλντ. Κατά το 15ο αι. εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τα τραπεζομάχαιρα, με εξαιρετικά διακοσμημένες χειρολαβές και το οικόσημο του ιδιοκτήτη (π.χ. του δούκα της Βουργουνδίας, που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου).

Το μαχαίρι χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα και ως πολεμικό όπλο.

To Google

Η Google είναι μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες διαδικτυακών υπηρεσιών. Η λειτουργία της ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1998. Ο στόχος της είναι να οργανώσει όλες τις πληροφορίες του κόσμου και να τις κάνει παγκόσμια διαθέσιμες. Το Google ξεκίνησε σαν μια κολεγιακή εργασία από τον Λάρρυ Πέιτζ και τον Σεργκέι Μπριν το 1996 για μια μηχανή αναζήτησης. Σήμερα η μηχανή αναζήτησης google είναι μια από τις δημοφιλέστερες, και οι φράσεις «κάνω google», «γκουγκλάρω» και «γκουγκλίζω» είναι συνώνυμες με το «ψάχνω για πληροφορίες στο Διαδίκτυο». Αντίστοιχα, στην αγγλική γλώσσα το ρήμα "to google" έχει αποκτήσει πλέον ταυτόσημη έννοια με το ρήμα «αναζητώ», και, πρόσφατα, το ίδιο ρήμα προστέθηκε στο αγγλικό λεξικό Merriam-Webster με όλα τα παράγωγά του (to google > googling > googled.

Η λέξη "Google" προήλθε από αναγραμματισμό της λέξης Googol, η οποία εκφράζει μαθηματικό όρο (τον οποίο εισήγαγε ο Milton Sirotta) και σημαίνει το «1 ακολουθούμενο από 100 μηδενικά». Με τον όρο αυτόν η Google επιθυμεί να υποδηλώσει την αποστολή της εταιρίας να οργανώσει το τεράστιο πλήθος πληροφοριών του Ίντερνετ.

Έρευνες αγοράς έδειξαν ότι τον Απρίλιο του 2007, η Google Inc. ανέλαβε την πρωτοκαθεδρία ως η διασημότερη εταιρία παγκοσμίως, εκτοπίζοντας έτσι τη Microsoft Corp.

Η Εγκυκλοπαίδεια

Ο όρος εγκυκλοπαίδεια είναι ελληνικός και πηγάζει από τις ελληνικές λέξεις "εγκύκλιος παιδεία". Ουσιαστικά είναι μια σύνοψη της γνώσης. Ο όρος σε όλες τις γλώσσες προέρχεται από τον Ελληνικό, που κυριολεκτικά σημαίνει "η εν κύκλω προσφερόμενη διδασκαλία" και ο ακριβής τονισμός της στο Μέγα Ελληνικόν Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης, γνωστό επίσης ως Liddell-Scott είναι εγκυκλοπαιδεία, λέξη που κατά τον λεξικογράφο συνιστά βαρβαρισμό.

Οι εγκυκλοπαίδειες μπορούν να είναι γενικής φύσης, δηλαδή να περιέχουν άρθρα από θεματικές ενότητες πολλών διαφορετικών γνωστικών πεδίων, (η αγγλική Britannica, η γερμανική Brockhaus και η αμιγώς ελληνική Πυρσός είναι πολύ γνωστά παραδείγματα), ή να εξειδικεύονται σε ειδικά θέματα, (για παράδειγμα εγκυκλοπαίδεια της Ιατρικήs, της Φιλοσοφίας, ή του Δικαίου). Υπάρχουν επίσης εγκυκλοπαίδειες που καλύπτουν μια ποικιλία θεματικών ενοτήτων από μια ιδιαίτερη πολιτισμική, έθνική ή ιδεολογική προοπτική, (όπως για παράδειγμα η Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια, η Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια και η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια.

Πολλά λεξικά είναι εγκυκλοπαιδικά ως προς τη φύση τους, ιδιαίτερα εκείνα που σχετίζονται με ένα ιδιαίτερο πεδίο (όπως το Dictionary of National Biography, το Dictionary of American Naval Fighting Shipsκαι το Black's Law Dictionary). Έγκυκλοπαιδικά έργα εκδόθηκαν σε ένα μεγάλο τμήμα της ανθρώπινης ιστορίας, αλλά ο όρος εγκυκλοπαίδεια δε χρησιμοποιείτο για έργα τέτοιου είδους έως τον 16ο αιώνα. Το The Macquarie Dictionary: Australia's National Dictionary, έγινε εγκυκλοπαιδικό λεξικό μετά την πρώτη του έκδοση σε αναγνώριση της χρήσης κατάλληλων ουσιαστικών, που σηματοδοτούνταν από το αρχικό κεφαλαίο γράμμα τους, καθώς και λέξεων που προέρχονταν από τέτοια κατάλληλα ουσιαστικά.

Υπάρχουν δύο κύριες μέθοδοι οργάνωσης των εγκυκλοπαιδειών: η μέθοδος της αλφαβητικής τάξης, (τα άρθρα οργανώνονται με αλφαβητική τάξη), ή η οργάνωση βάσει ιεραρχημένων κατηγορίών. Η πρώτη από τις δύο είναι η κοινότερη, ειδικά για γενικά έργα.

Tα Microsoft Windows

Τα Microsoft Windows είναι μια σειρά από λειτουργικά συστήματα για προσωπικούς υπολογιστές και διακομιστές.

H σειρά εμφανίστηκε πρώτα από την Microsoft το 1985 για να ανταγωνιστεί το καινούριο σύστημα της Apple, τον Apple Macintosh, το οποίο χρησιμοποιούσε γραφικό περιβάλλον. Tα Microsoft Windows τελικά επικράτησαν στην παγκόσμια αγορά προσωπικών υπολογιστών με ένα μερίδιο αγοράς που υπολογίζεται περίπου στο 90%. Tα Microsoft Windows είναι λογισμικό κλειστού κώδικα.

Tα Windows αναπτύχθηκαν για τους IBM συμβατούς μικροϋπολογιστές οι οποίοι ήταν βασισμένοι στην αρχιτεκτονική x86 της Intel, και σήμερα σχεδόν όλες οι εκδόσεις των Windows είναι κατασκευασμένες για αυτή την πλατφόρμα.

OI ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ MICROSOFT WINDOWS

Tα Windows έχουν εκδοθεί σε διάφορες εκδόσεις από τότε που πρωτοεμφανίστηκαν μέχρι σήμερα. Μερικές από αυτές είναι:

Windows 1.0 (1985)

Windows 2.0 (1987)

Windows 3.0 (1990)

Windows 3.1 (1992)

Windows 3.11 for Workgroups (WfW)

Windows 95

Windows 98 (και Windows 98 Second Edition)

Windows 2000

Windows NT 3.1 (1993)

Windows NT 4.0 (1996)

Windows 2000

Windows XP (2001)

Windows Server 2003

Windows Vista (2007)

Windows Server 2008

Windows 7 (2009 ή αργότερα)

H Προϊστορία

Ο όρος προϊστορικό (pré-historique) χρησιμοποιήθηκε από τον γάλλο Paul Tournal για να περιγράψει τα αρχαιολογικά ευρήματα σε σπήλαια στη νότια Γαλλία το 1827. Η προϊστορία είναι η περίοδος της Ιστορίας από την εμφάνιση του ανθρώπου έως την ανακάλυψη της γραφής. Τα χρονικά όρια δεν είναι εντελώς καθορισμένα. Διαφέρουν, αρκετά μάλιστα, ανάλογα με την χώρα και την ήπειρο.

Υπάρχουν πολλές περίοδοι, για παράδειγμα η <<Παλαιολιθική περίοδος, η Μεσολιθική περίοδος, η Νεολιθική περίοδος, η Χαλκολιθκή περίοδος και η εποχή του Ορείχαλκου>>.

Η ιστορία

Με τον όρο Ιστορία εννοείται η συστηματική μελέτη του παρελθόντος εστιασμένη κυρίως στην ανθρώπινη, δραστηριότητα έως την παρούσα εποχή[1]. Η ιστορία μελετά κυρίως γραπτές πηγές ενώ ως προϊστορία αναφέρεται η εποχή για την οποία δεν έχουμε γραπτές πηγές ή που αυτές δεν μας είναι κατανοητές. Η μελέτη των γεγονότων περιλαμβάνει την καταγραφή τους, αλλά και τα αίτια που οδήγησαν σε αυτά, όπως και τους γενικούς νόμους της ιστορικής εξέλιξης. Ο ιστορικός ερευνά τις τάσεις της κοινωνίας σε διάφορες περιόδους και σε διάφορους τομείς, τις οικονομικές συνθήκες, την εξέλιξη του πολιτισμού, της επιστήμης, της φιλοσοφίας και της τέχνης Υπάρχει ιστορία των εθνών, ιστορία της μουσικής, ιστορία της ιατρικής, ιστορία της αρχιτεκτονικής κ.λπ.

Η ιστορία δεν αποτελεί απλή αφήγηση τετελεσμένων γεγονότων, αλλά προσπάθεια αναδόμησης και ερμηνείας του παρελθόντος, με στόχο συνήθως την ερμηνεία του παρόντος και την πρόβλεψη του μέλλοντος[2]. Ως εξελισόμενη επιστήμη υφίσταται διαρκείς αλλαγές και μετασχηματισμούς, παράγοντας διαφορετικές ιστοριογραφικές προσεγγίσεις.

Οι ιστορικοί πάντως εκφράζουν διάφορες απόψεις για το αντικείμενό τους, θεωρώντας το άλλοι επιστήμη και άλλοι τέχνη. Επίσης διαφορετικές απόψεις εκφράζονται και για την δυνατότητα της ιστορίας να είναι αντικειμενική όπως γενικά και για τη φιλοσοφία της ιστορίας.

Η Ιταλία

Η Ιταλική Δημοκρατία ή Ιταλία (Στα Ιταλικά: Repubblica Italiana ή Italia) είναι χώρα της νότιας Ευρώπης, αποτελούμενη από μία χερσόνησο σε σχήμα μπότας και δύο μεγάλα νησιά στη Μεσόγειο θάλασσα: τη Σικελία και τη Σαρδηνία. Βόρεια συνορεύει με την Ελβετία και την Αυστρία, δυτικά με τη Γαλλία και ανατολικά με τη Σλοβενία, ενώ ανήκει στην Ιταλία και η πόλη Καμπιόνε ντ'Ιτάλια, που βρίσκεται στο έδαφος της Ελβετίας. Οι ανεξάρτητες χώρες του Σαν Μαρίνο και του Βατικανού βρίσκονται εξ ολοκλήρου μέσα σε ιταλικό έδαφος.

Η Ισπανία

Το Βασίλειο της Ισπανίας (Ισπανικά: Reino de España) ή Εσπερία (Hesperia) των αρχαίων Ελλήνων, ή Hispania και Spania των Ρωμαίων, είναι ένα κράτος της νοτιοδυτικής Ευρώπης, που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής χερσονήσου. Προς Βορρά ορίζεται από τον Βισκαϊκό κόλπο και με τη Γαλλία από την οποία την χωρίζει η μεγάλη οροσειρά των Πυρηναίων. Επίσης επί των Πυρηναίων και Βορειοανατολικά συνορεύει με την Ανδόρρα. Ανατολικά και νότια βρέχεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα, εκτός από ένα κομμάτι που ανήκει στο Γιβραλτάρ, και νοτιοδυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Τέλος Δυτικά συνορεύει με την Πορτογαλία.

H Αγγλία

Η Αγγλία είναι η μεγαλύτερη από τις χώρες που αποτελούν το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας. Πολλές φορές το όνομά της χρησιμοποιείται λανθασμένα αντί του ονόματος του Ηνωμένου Βασιλείου.

Πήρε το όνομά της από τους Άγγλους, ένα από τα φύλα τα οποία αρχικά κατοικούσαν στην Βόρεια Γερμανία και μετανάστευσαν στην Αγγλία κατά τον 6ο αιώνα μ.Χ.. Από εκεί προέρχεται και η λατινική ονομασία Anglia. Η πρωτεύουσα της Αγγλίας, το Λονδίνο, είναι και πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου. Άλλες μεγάλες πόλεις της Αγγλίας είναι το Μάντσεστερ, το Λίβερπουλ και το Νιούκασλ.

Προστάτης Άγιος (πολιούχος) της Αγγλίας είναι ο Άγιος Γεώργιος.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Σημάδια ανθρώπινης δραστηριότητας στην Αγγλία υπάρχουν για παραπάνω από 500.000 χρόνια πριν, παρόλο που η Εποχή των Παγετώνων έκανε κατά διαστήματα την Αγγλία ακατοίκητη. Κατά την Εποχή του Λίθου, αναπτύχθηκε στην Αγγλία μία από τις παλαιότερες καλλιεργητικές κοινότητες του κόσμου, αν όχι η παλαιότερη, οι οποίες αντικατέστησαν τους κυνηγούς. Στην Δυτική Αγγλία εμφανίζονται, 4.000 χρόνια πριν, ανεπτυγμένες μεγαλιθικές κοινότητες με μεγαλύτερο επίτευγμα αυτών το Stonehenge. Ακολούθησαν τα κέλτικα φύλα που ήρθαν από την Δυτική Ευρώπη, κυρίως από τη Γαλλία, περνώντας από τη χερσόνησο της Βρετάνης, εξ ου και η ονομασία "Βρετανοί". Αυτά τα φύλα, είχαν επαφές με τους Φοίνικες, στοιχείο που δείχνει ότι από τότε η Βρετανία ήταν σημαντικό κομμάτι του Πανευρωπαϊκού εμπορικού δικτύου.

Οι Βρετανοί ήταν σημαντικοί παράγοντες σε θέματα της υπόλοιπης Ευρώπης και υποστήριξαν τους Γαλάτες συμμάχους τους, στους Γαλατικούς Πολέμους εναντίον της Ρωμαΐκής Δημοκρατίας. Αυτό προκάλεσε τους Ρωμαίους να επιτεθούν στην Βρετανία και σταδιακά να κατακτήσουν όλο το νότιο κομμάτι. Η Αγγλία ξέφυγε της Ρωμαΐκής κυριαρχίας στον 5ο αιώνα όταν η Ρώμη περνούσε κρίση.

Χωρίς τη στήριξη του Ρωμαϊκού στρατού, η Βρετανία δεν μπορούσε να απωθήσει τα Γερμανικά φύλα που έφταναν τον 4ο και 5ο αιώνα, τα οποία πλέον αποτελούν την πλειοψηφία των σημερινών Άγγλων. Πολλοί Ρωμαίοι όμως παρέμειναν στο νησί, οι οποίοι απορροφήθηκαν από τα άλλα φύλα.

Τα νέα φύλα στην Βρετανία ήταν τρία: οι Άγγλοι, οι Σάξωνες και οι Ιούτοι. Σταδιακά, διαμορφώθηκαν κράτη τα οποία απορροφήθηκαν μεταξύ τους, με πιο γνωστή την Αγγλοσαξονική Επταρχία. Σύντομα, εμφανίστηκε ένας βασιλιάς-ηγέτης για όλους τους Αγγλοσάξονες, ο οποίος είχε τον έλεγχο όλων ή των περισσότερων Άγγλων. Είναι αδύνατο να προσδιοριστεί με ακρίβεια το πότε το Αγγλικό Βασίλειο ενώθηκε πλήρως. Μία άποψη είναι ότι η πλήρης ένωση των Άγγλων προέκυψε από την ανάγκη να αμυνθούν στην επίθεση των Δανών Βίκινγκ, οι οποίοι κατέκτησαν το Ανατολικό κομμάτι της Αγγλίας τον 8ο αιώνα. Ο Εγκβέρτος, Βασιλιάς του Ουέσεξ (839 μ.Χ.), θεωρείται ο πρώτος Βασιλιάς όλων των Άγγλων, αν και ο τίτλος "Βασιλιάς της Αγγλίας" χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά επίσημα από τον Αλφρέδο τον Μέγα (871-899).

Η πολιτιστική κληρονομιά που δεν άφησαν σε αυτήν την περιοχή οι Βρετανοί, φαίνεται ειδικά στην τοπωνυμία. Πολλές ονομασίες τοποθεσιών στην Αγγλία και στην Σκωτία, προέρχονται από Κέλτικα Αγγλικά ονόματα, όπως το Λονδίνο, Ντουμπάρτον, Γιόρκη, Ντόρκεστερ, Ντόβερ και Κολτσέστερ. Η ουαλική ονομασία για την Αγγλία είναι Lloegr, με άγνωστη προέλευση, αν και πιθανολογείται να σημαίνει "Χαμένες Χώρες" (Lost Lands).

Μέχρι πρόσφατα, θεωρούσαμε ότι όταν οι Αγγλο-Σάξονες μετανάστευσαν στην Βρετανία, οι Βρετανοί είχαν απωθηθεί από το νησί. Όμως, γενετικές μελέτες απέδειξαν ότι οι αρχαίοι Άγγλοι δεν μετανάστευσαν. Πολλές αρχαιοαγγλικές φυλές παρέμειναν εκεί όπου αργότερα θα σχηματιζόταν το έθνος της Αγγλίας.

Τα ευρήματα του Καπέλλι ενίσχυσαν την έρευνα του Στήβεν Μπάσετ από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμινγχαμ, η οποία έρευνα κατά την δεκαετία του 1990, έλεγε ότι η περιοχή των Ουέστ Μίντλαντς ακόμη και σήμερα αποτελείται πιο πολύ από αρχαία Αγγλικά φύλα παρά από Αγγλοσαξονικά.

Η Ολλανδία

Οι Κάτω Χώρες (Ολλανδικά: Nederland) είναι το ευρωπαϊκό μέρος του Βασίλειου των Κάτω Χωρών (Ολλανδικά: Koninkrijk der Nederlanden), και είναι Κοινοβουλευτική Δημοκρατία με συνταγματικό μονάρχη. Στο βασίλειο ανήκουν και η Αρούμπα και οι Ολλανδικές Αντίλλες. Αναφέρεται πολλές φορές λανθασμένα ως Ολλανδία. Το όνομα Ολλανδία τυγχάνει αναφοράς στο εσωτερικό της χώρας για δύο από τις δώδεκα επαρχίες της, τη Βόρεια Ολλανδία (Ολλανδικά: Noord Holland) και τη Νότια Ολλανδία (Ολλανδικά: Zuid Holland). Η χώρα βρίσκεται στην βορειοδυτική Ευρώπη και περιβάλλεται από την Βόρεια Θάλασσα, το Βέλγιο και την Γερμανία. Περίπου το 1/4 της χώρας βρίσκεται κάτω από την στάθμη της θάλασσας. Έτσι, 3.000 χιλιόμετρα φραγμάτων προστατεύουν την χώρα.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Η ευρύτερη περιοχή της σημερινής Ολλανδίας, μαζί με το σημερινό Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και όμορα εδάφη, αναφέρεται ως μέρος των Δεκαεπτά Επαρχιών των Κάτω Χωρών, κατά τη βασιλεία του Καρόλου του Ε', Άγιου Ρωμαίου Αυτοκράτορα και βασιλιά της Ισπανίας κατά τον 16ο αιώνα. Το 1568 είναι η αρχή του ογδονταετούς πολέμου μεταξύ των επαρχιών αυτών και της Ισπανίας για τα κυριαρχικά δικαιώματα στις περιοχές αυτές. Το 1579, το βόρειο τμήμα των δεκαεπτά επαρχιών σχημάτισε την Ένωση της Ουτρέχτης, η οποία ουσιαστικά αποτέλεσε μία συμφωνία αλληλουποστήριξης μεταξύ τους στην άμυνα απέναντι στον Ισπανικό στρατό. Η Ένωση της Ουτρέχτης αναφέρεται και ως το πρώτο ιστορικό σημείο εμφάνισης των Κάτω Χωρών ως ξεχωριστή θεσμική οντότητα. Το 1581 οι βόρειες επαρχίες υιοθέτησαν την Δήλωση της Άρνησης, με την οποία διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους και αποκήρυξαν τον Φίλιππο τον Β' της Ισπανίας. Ο αγώνας των Ολλανδών ενάντια στους Ισπανούς επηρρέασε τη βασίλισσα Ελισάβετ η Α' της Αγγλίας, η οποία το 1585 υπέγραψε συνθήκη μαζί τους με την υπόσχεση αποστολής στρατού για την υποστήριξή τους στον πόλεμο για την ανεξαρτησία τους. Το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, σχεδόν 7500 στρατιώτες έφτασαν στην Ολλανδία από την Αγγλία κάτω από τις διαταγές του Ρόμπερτ Ντάντλεϊ, πρώτου κόμη του Λάιτσεστερ. Ο Αγγλικός στρατός όμως αναλώθηκε σε ανώφελες εκστρατείες στην ευρύτερη περιοχή, χωρίς να έχει κάποιο ουσιαστικό αντίκτυπο στην Ολλανδική εξέγερση. Ο Ντάντλεϊ επέστρεψε το 1586 στην Ολλανδία με έναν ακόμα στρατό, αλλά ούτε και τότε συνεισέφερε σε κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα. Ο Φίλιππος ο Β' της Ισπανίας, γιος του Καρόλου του Ε', δεν ήταν διατεθειμένος να παραδώσει τις Κάτω Χώρες και ο πόλεμος συνεχίστηκε μέχρι και το 1648, όταν ο βασιλιάς Φίλιππος ο Δ' τελικά αναγνώρισε την ανεξαρτησία των επτά βορειοδυτικών επαρχιών της περιοχής με τη συνθήκη ειρήνης του Μίνστερ. Τμήματα των νότιων επαρχιών παρέμειναν στην κατοχή των Ολλανδών και έτσι αποτέλεσαν και αυτά μέρος του νέου ανεξάρτητου κράτους.

Η ήπειρος <<Ανταρκτική>>

Η Ανταρκτική είναι μια ήπειρος που βρίσκεται στο Νότιο Πόλο της Γης. Είναι μονίμως καλυμμένη απο μεγάλα κομμάτια πάγου και χιόνι που ονομάζεται πολικό παγοκάλυμμα, σε αντιδιαστολή με το παγετωνικό κάλυμμα της Αρκτικής. Εδώ υπάρχουν πολύ λίγα φυτά. Κατοικείται κυρίως, στις ακτές της, από πιγκουίνους και φώκιες. Η πιο κοντινή ήπειρος στην Ανταρκτική είναι η Νότια Αμερική.

Η Ανταρκτική ή Ανταρκτίδα είναι η έκτη ήπειρος της γης και είναι η περιοχή γύρω από το Νότιο Πόλο. Η έκτασή της είναι περίπου 14 εκατ. τετρ. χλμ. Για τη διαμόρφωσή της και ειδικά των ακτών της, λίγα πράγματα είναι γνωστά. Πιστεύεται ότι η ήπειρος ήταν, στο μακρινό παρελθόν, προέκταση της αμερικανικής ηπείρου. Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει κυρίως από τα νησιά της. Περιτριγυρίζεται από το Νότιο Παγωμένο Ωκεανό και λίγα νησιά (π.χ. το νησί Ρος). Ο Νότιος Πόλος βρίσκεται στο κέντρο ενός οροπεδίου ύψους 2.000 μ. περίπου, που περιβάλλεται από πολύ ψηλά και απότομα βουνά. Η θερμοκρασία της Ανταρκτικής (- 91° Κελσίου το 1957) είναι χαμηλότερη από τη θερμοκρασία της Αρκτικής. Σκεπάζεται από πάγους και έχει 6 μήνες ημέρα και 6 μήνες νύκτα.

Μια ομάδα από τα νησιά που την περιτριγυρίζουν χωρίζονται από την κυρίως ήπειρο με τον πορθμό Μπάνσφιλντ. Άλλα νησιά είναι τα ηφαιστειογενή Μπάλλενυ, τελείως ακατοίκητα, που κυρίως είναι ορεινοί όγκοι, οι νησίδες Μάκερι κ.ά. Υπάρχουν άλλα δυο νησιά στη θάλασσα Ρος, που έχουν τα ονόματα των δύο εξερευνητών Ρος και Σκωτ. Στο Ρος υπάρχει το ενεργό ηφαίστειο Έρεβος, ύψους 4.000 μ. Έχει διαπιστωθεί ότι σχεδόν όλη η ήπειρος βρίσκεται σ' ένα απέραντο υψίπεδο ύψους 2.000 μ. Η μεγαλύτερη γνωστή οροσειρά εκτείνεται από το βόρειο ακρωτήριο, περνά τη Γη της Βικτωρίας και χάνεται στα Ν.Α. Έχει μήκος 1.800 χλμ. και οι ψηλότερες κορυφές της στα 4.500 μ. είναι τα όρη Ντισκόβερυ και Μέλμπουρν. Μια δεύτερη οροσειρά είναι της Βασίλισσας Μωντ.

Το 1947 ανακαλύφτηκε στην Ανατολική Ανταρκτική από αεροπλάνο μια απέραντη περιοχή χωρίς πάγους, η όαση Μπώνγκερ. Αυτή περιβάλλεται από βράχους και έχει τρεις μεγάλες λίμνες και είκοσι μικρότερες με γλυκό νερό. Σοβιετική αποστολή με τον καθηγητή Λιάλωφ εξερεύνησε το 1957 την όαση και βρήκε ότι έχει μήκος 60 χλμ. και πλάτος 20 χλμ.

Για το κλίμα της Ανταρκτικής είναι γνωστό ότι η θερμοκρασία στις ακτές κατεβαίνει στους - 60° Κελσίου. Η χειμερινή περίοδος είναι από Απρίλιο έως Νοέμβριο. Η βροχή σχεδόν είναι άγνωστη, αλλά οι χιονοθύελλες και οι ισχυροί άνεμοι πολύ συχνοί. Οι άνεμοι αυτοί ευεργετούν από την άποψη του σχηματισμού σταθερού πάγου στις ακτές και απομακρύνουν τα παγόβουνα.

Για το φυτικό και ζωικό της βασίλειο ακόμη και για την εκεί ανθρώπινη παρουσία λίγα πράγματα υπάρχουν. Τα φυτά είναι μόνο βρύα και λειχήνες. Φυτικά απολιθώματα δείχνουν, όμως ότι στο παρελθόν υπήρχε εκεί τροπική βλάστηση. Τα μόνα ζώα που υπάρχουν είναι μερικά άπτερα έντομα. Όσο για τους ανθρώπους υπάρχουν μόνο μερικοί φαλαινοθηρικοί σταθμοί, αν και πιστεύεται ότι η ήπειρος μπορεί να γίνει κατοικήσιμη.

Όσον αφορά όμως τον πλούτο των θαλασσών της και τον ορυκτό της πλούτο, αυτοί είναι τεράστιοι. Υπάρχει μεγάλος αριθμός από πιγκουίνους, φώκιες, φάλαινες και θαλάσσια πουλιά. Όσο για μέταλλα έχει πλούσια κοιτάσματα από γαιάνθρακες, σίδηρο νικέλιο, χαλκό κ.ά.

Η εξερεύνηση της Ανταρκτικής ήταν δυσκολότερη από αυτήν της Αρκτικής ζώνης, γιατί εκεί το κρύο είναι πάρα πολύ δυνατό και το έδαφος ανώμαλο. Πρώτος εξερευνητής της υπήρξε ο Γάλλος Υβ Ζοζέφ Καργκελόν (1771) και μετά ο Άγγλος Τζαίημς Κουκ (1773). Ακολούθησαν ο Ρώσος Μπελλινγκχάουζεν (1820) και ο Άγγλος Μπίσκοτ, το 1832, ο οποίος και την ονόμασε Γη Έντερμπυ. Ακολούθησαν ο Γάλλος Ντ' Υβρίλ (1840), ο Αμερικανός Ουίλκες (1838), ο Άγγλος Ρος (1840), οι Ουέντελ Μπίσκε και Μπάλεν (1892), οι Φ.Α. Κουκ και Άμουδσεν (1895), ο Άγγλος Ρόμπερτ Φάλκον Σκοτ το 1910 και πάρα πολλοί άλλοι.

Πρώτος στο νότιο πόλο της Γης έφτασε ο Άμουδσεν το 1911. Από τότε η εξερεύνηση συνεχίζεται, διάφορες χώρες έχουν χωρίσει την Ανταρκτική σε περιοχές και αποστέλλουν εκεί ερευνητές επιστήμονες.

Η ήπειρος <<Ωκεανία>>

Ως Ωκεανία νοείται η περιοχή που συνίσταται από χώρες και περιοχές του Ειρηνικού Ωκεανού στον οποίο συνήθως περιλαμβάνεται και η Αυστραλία.

ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ

Η κύρια χρήση του όρου Ωκεανία είναι να περιγράψει μια ηπειρωτική περιοχή σαν την Ευρώπη ή την Αφρική που βρίσκεται μεταξύ της Ασίας και της Αμερικής, με την Αυστραλία ως κύρια μάζα γης. Το όνομα Ωκεανία χρησιμοποιείται για τη γεωγραφική διατύπωση περισσότερο από τον όρο Αυστραλία, γιατί αντίθετα με άλλα ηπειρωτικά συμπλέγματα είναι ο ωκεανός παρά η ηπειρωτική γη ο ενωτικός παράγοντας των διαφορετικών γαιών. Η Ωκεανία είναι το μικρότερο ηπειρωτικό σύμπλεγμα στη γη και το δεύτερο μικρότερο σε πληθυσμό μετά την Ανταρκτική.

ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΩΚΕΑΝΙΑΣ

Η Ωκεανία παραδοσιακά είχε χωριστεί στις περιοχές Μικρονησία, Μελανησία και Πολυνησία (από τον Γάλλο εξερευνητή Dumont d'Urville το 1831). Αυτή η διαίρεση δεν αναγνωρίζεται πλέον ως σωστή από τους περισσότερους γεωγράφους και επιστήμονες — οι οποίοι προτιμούν να χωρίζουν την Ωκεανία στις περιοχές Εγγύς Ωκεανία και Άπω Ωκεανία — αλλα είναι ακόμη η πιο δημοφιλής.

Κατά βάση η Ωκεανία αποτελείται από μικρά νησιά-έθνη. Η Αυστραλία είναι η μόνη ηπειρωτική χώρα και η Παπούα-Νέα Γουινέα η μόνη χώρα με ένα σύνορο ξηράς, το οποίο μοιράζεται με την Ινδονησιακή περιοχή της Δυτικής Παπούα.

Τα έθνη της Ωκεανίας έχουν διαφορετικό βαθμό ανεξαρτησίας από τις δυνάμεις των αποικιών και έχουν διαπραγματευτεί ένα ευρύ φάσμα συνταγματικών δικαιωμάτων για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες τους.

Η ακόλουθη λίστα περιέχει τις χώρες και περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ως τμήμα της Ωκεανίας από τα Ένωμένα Έθνη (Ο.Η.Ε.), για άλλες χώρες που θεωρούνται τμήματα της Ωκεανίας δείτε το Άλλες Θεωρήσεις πιο κάτω.

Αυστραλία

Αυστραλία - Κοινοπολιτεία Βασιλείων

Νήσος Νόρφολκ - εξωτερική επικράτεια της Αυστραλίας

Μελανησία

Δημοκρατία του Φίτζι

Νέα Καληδονία - sui generis Αποικία της Γαλλίας (Γαλλία)

Παπούα - Νέα Γουινέα - Κοινοπολιτεία Βασιλείων

Νησιά Σολομώντα - Κοινοπολιτεία Βασιλείων

Δημοκρατία του Βανουάτου

Μικρονησία

Πολυνησία

Η ήπειρος <<Ασία>>

Η Ασία είναι η μεγαλύτερη από τις έξι ηπείρους της Γης. Καταλαμβάνει έκταση 43,82 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή καταλαμβάνει περίπου το ένα τρίτο από τη συνολική επιφάνεια της ξηράς του πλανήτη. Είναι επίσης η ήπειρος με τους περισσότερους κατοίκους, περίπου 2,2 δισεκατομμύρια. Στα δυτικά είναι ενωμένη με την ευρωπαϊκή χερσόνησο. Τα φυσικά σύνορα με την Ευρώπη είναι τα Ουράλια όρη, η Κασπία θάλασσα, το όρος του Καυκάσου, η Μαύρη θάλασσα και ο Ελλήσποντος. Από την Αφρική η Ασία χωρίζεται από τη διώρυγα του Σουέζ και την Ερυθρά θάλασσα. Στα νότια βρέχεται από τον Ινδικό ωκεανό, στα ανατολικά από τον Ειρηνικό ωκεανό, ενώ ο Βερίγγειος πορθμός τη χωρίζει από την Αμερικανική ήπειρο και συγκεκριμένα από την Αλάσκα. Στα βόρεια βρέχεται από το βόρειο παγωμένο ωκεανό.

Η ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

Η Ασία είναι η ήπειρος με τα περισσότερα νησιά και τις περισσότερες χερσονήσους. Συγκεκριμένα, από τη συνολική επιφάνεια της Ασίας, τα 2.000.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα καταλαμβάνουν τα νησιά, ενώ οι χερσόνησοι καταλαμβάνουν έκταση μεγαλύτερη από οχτώ εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Στην μεγάλη ασιατική ήπειρο κυριαρχούν τα υψίπεδα που καταλαμβάνουν τα 75% περίπου της επιφάνειάς της. Τα μεγαλύτερα και ψηλότερα υψώματα συνθέτουν δύο ζώνες, μία που προχωρά κατά μήκος του γεωγραφικού πλάτους και η άλλη που αρχίζει από τα ΝΔ και προχωράει προς τα ΒΑ. Η πρώτη ζώνη αποτελείται από δύο λωρίδες οροσειρών, τη βόρεια και τη νότια. Στις κυριότερες οροσειρές της βόρειας ζώνης ανήκουν εκείνες του Πόντου, του Ελμπρούς, της Τουρκαρμενίας Χαρασάν, του Ίνδου Κους (Hindu Kush) οροσειρά του Αφγανιστάν που εκτείνεται ΝΔ επί 800 χιλιόμετρα, του Κουέν-Λουν (Κούνλουν) και του Νανσάν. Οι κυριότερες οροσειρές της νότιας λωρίδας είναι: Ταύρος, Ζαγρός (Πατόκ), Μεκράν, όρη Σουλεϊμάν, Καρακορούμ (Kara Kum), Ιμαλάια, Υπεριμαλάια και τέλος τα όρη του Αρακάν.

Οι βόρειες και οι νότιες οροσειρές πλησιάζουν μεταξύ τους και σχηματίζουν διάφορα οροπέδια, όπως της Αρμενίας, του Πακιστάν και το ανατολικό τμήμα του Θιβέτ. Το ύψος των οροπεδίων της Αρμενίας και του Πακιστάν ξεπερνάει τα 3.000 μέτρα, ενώ στο οροπέδιο του Θιβέτ φτάνουν μερικά τα 6.000 - 7.000 μέτρα.

Στο κέντρο της κατά πλάτος ζώνης βρίσκονται και οι ψηλότερες βουνοκορφές της Ασίας αλλά και ολόκληρης της Γης. Πρόκειται για την κορυφή Τσομολούγκμα των Ιμαλαΐων με 8.848 μέτρα και η Τσονγκόρη του Καρακορούμ που έχει ύψος 8.611 μέτρα. Η κορυφή Τσομολούγκμα είναι γνωστή σαν κορυφή του Έβερεστ.

Εκτός όμως από τις δύο αυτές κορυφές υπάρχουν και πολλές άλλες που ξεπερνούν τα 8.000 μέτρα ύψος. Η διαγώνια ζώνη υψωμάτων αποτελείται από πάρα πολλές οροσειρές και οροπέδια. Σαν τα κυριότερα θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τα παρακάτω: τα βουνά Τιαν - Σαν, Αλτάι και Σαγιάν, οι οροσειρές στις δύο πλευρές της Βαϊκάλης η οροσειρά Στανοβόι, τα οροπέδια του Οχότσκ - Κολυμά του Αναντύρ, καθώς και πολλές άλλες. Οι κορυφές αυτές χαμηλώνουν σταδιακά από τα ΝΔ προς τα ΒΔ, και συγκεκριμένα από την κορυφή Νίκη του Τιαν - Σαν, που έχει ύψος πάνω από εφτά χιλιάδες μέτρα, φτάνοντας μέχρι τα 2.000 μέτρα και λιγότερο ακόμα στην οροσειρά του Τσέρσκοβο.

Σύμφωνα με τους γεωλόγους, τα βουνά που βρίσκονται στην κεντρική Ασία δημιουργήθηκαν από την πίεση που προκαλούν με την αντίθετη κίνηση που κάνουν το νότιο και το βόρειο τμήμα της Ασίας. Το νότιο τμήμα κινείται προς τα βόρεια, ενώ το βόρειο μένει σχεδόν σταθερό ή κινείται ελάχιστα προς τα νότια. Η υπόθεση αυτή επαληθεύτηκε τα τελευταία χρόνια, όταν οι επιστήμονες μπόρεσαν να κάνουν ακριβείς μετρήσεις με τη βοήθεια των τεχνητών δορυφόρων. Οι μετρήσεις απόδειξαν ότι η χερσόνησος της Ινδίας μετακινείται κάθε χρόνο μερικά εκατοστά προς τα βόρεια και χώνεται κάτω από τον όγκο των Ιμαλαΐων με αποτέλεσμα τα βουνά αυτά κάθε χρόνο να ανυψώνονται μερικά εκατοστά.

ΑΣΙΑ! Ποτάμια και Λίμνες της Ασίας...Η μορφολογική διάταξη των βουνών και των οροσειρών της Ασίας έχει ως αποτέλεσμα να κατευθύνονται οι περισσότεροι ποταμοί της και να χύνονται στη βόρεια παγωμένη θάλασσα ή να χύνονται στον Ειρηνικό Ωκεανό, ενώ στη Μεσόγειο θάλασσα χύνεται μόνο το 2% από το συνολικό νερό που εκβάλουν οι ποταμοί της Ασίας στη θάλασσα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της Ασίας είναι ότι υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις που δεν έχουν διέξοδο προς τη θάλασσα, με αποτέλεσμα τα νερά των πηγών και της βροχής να παραμένουν εκεί και να σχηματίζουν τεράστιες λίμνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η λίμνη Αράλη, στην οποία χύνονται τα ποτάμια Συρ Ντάρια και Αμού Ντάρια, ενώ υπάρχουν άλλα ποτάμια, όπως ο Ταρίμ, που χάνεται στην έρημο του Τάκλα Μακάν. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της Ασίας είναι ότι υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις, περίπου 10 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλ., που δεν υπάρχουν καθόλου νερά επιφανείας, (όπως αλλιώς λέγονται οι λίμνες και τα ποτάμια), επειδή στις περιοχές αυτές επικρατεί υπερβολική ξηρασία. Οι ζώνες αυτές έχουν ειδικό επιστημονικό όνομα και λέγονται αρροϊκές ζώνες.

Στη Βόρεια θάλασσα χύνονται τρεις από τους μεγαλύτερους ποταμούς της Ασίας, ο Ομπ που έχει μήκος 5.410 χιλιόμετρα, ο Γενισέι με μήκος 4.092 χιλιομ. και ο Λένα που έχει μήκος 4.400 χιλιόμετρα. Και τα τρία αυτά ποτάμια πηγάζουν από τη βόρεια πλευρά του ορεινού όγκου των Ιμαλαΐων. Και τα τρία παγώνουν το χειμώνα. Την άνοιξη προκαλούν τεράστιες πλημμύρες και αυτό γιατί αρχίζουν να λιώνουν τα χιόνια και οι πάγοι από τα νότια προς τα βόρεια. Το αποτέλεσμα είναι τα νερά να μη βρίσκουν διέξοδο προς τη Βόρεια θάλασσα και να πλημμυρίζουν τεράστιες εκτάσεις. Άλλος μεγάλος ποταμός που παγώνει το χειμώνα είναι ο Αμούρ που χύνεται στο βόρειο τμήμα του Ειρηνικού Ωκεανού. Πιο νότια υπάρχουν δύο κινέζικα ποτάμια, ο Χουάνγκ Χο, που έχει μήκος 4.485 χιλιομ. και ο Γιανκ Τσε που έχει μήκος 5.800 χιλιόμ. και είναι σε μήκος το μεγαλύτερο ποτάμι της Ασίας.

Η σημασία και των δύο αυτών ποταμιών είναι τεράστια για πολλά εκατομμύρια ανθρώπων, όχι μόνο γιατί επιτρέπουν την επικοινωνία ανάμεσα σε διάφορες περιοχές (είναι και τα δύο ποτάμια πλωτά σε μεγάλο μήκος), αλλά γιατί με τα νερά και τη λάσπη που μεταφέρουν κάθε χρόνο από τα βουνά που πηγάζουν κάνουν τεράστιες εκτάσεις πλούσιες και αποδοτικές στην καλλιέργεια.

Στο νότιο Ειρηνικό τέλος εκβάλλει ο Μεκ Κονγκ που διασχίζει το Βιετνάμ και είναι πολύ γνωστός από το Βιετναμικό πόλεμο και από τις άγριες μάχες που γίνονταν κάθε τόσο στις όχθες του. Στον Ινδικό Ωκεανό εκβάλλουν τρία ποτάμια, ο Ινδός ο Γάγγης και ο Βραχμαπούτρας. Στον Περσικό κόλπο, που βρίσκεται και αυτός στον Ινδικό Ωκεανό, χύνονται τα ποτάμια Τίγρης και Ευφράτης. Άλλες λίμνες της Ασίας είναι η Βαϊκάλη, η Μπαλχάς και η Νεκρή θάλασσα, που είναι περισσότερο γνωστή από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Στην κεντρική και ορεινή Ασία υπάρχουν εκατοντάδες μικρές λίμνες.

ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

Ο μεγαλύτερος όγκος της Ασίας βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριο της Γης και αρχίζει από τον ισημερινό και τελειώνει σχεδόν στο βόρειο πόλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν στην Ασία όλων των ειδών τα κλίματα. Η Ασία είναι δυνατό να χωριστεί σε τέσσερις διακριτές ζώνες: στην αρκτική, στην εύκρατη, στην τροπική και στην ισημερινή. Στη Σιβηρία, που ανήκει στην αρκτική ζώνη, η μέση θερμοκρασία το Γενάρη είναι 20° C κάτω από το μηδέν, ενώ στην τροπική ζώνη 20-25° C πάνω από το μηδέν. Στη Σιβηρία βρίσκεται και το πιο ψυχρό μέρος της γης, όπου έχει σημειωθεί θερμοκρασία 68° C κάτω από το μηδέν.

Ανάλογα με το κλίμα και τη μορφολογία του εδάφους εξαρτώνται και οι βροχές που πέφτουν σε ένα τόπο. Οι βροχές επίσης εξαρτώνται και από την κατεύθυνση που έχει ο αέρας το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου. Οι περισσότερες βροχές πέφτουν στη νότια πλευρά των Ιμαλαΐων, όπου έχει σημειωθεί και το παγκόσμιο ρεκόρ βροχοπτώσεων. Το ρεκόρ αυτό σημειώθηκε στην περιοχή Τσαραπουντζί και ήταν 12.000 χιλιοστά, δηλαδή 12 μέτρα. Στα βόρεια μέρη της Σιβηρίας, καθώς και στο εσωτερικό της περιοχής αυτής το σύνολο των βροχών δεν ξεπερνά τα 300 χιλιοστά, ενώ στην ανατολική και νότια πλευρά της ηπείρου πέφτουν κατά μέσο όρο 2.000 - 3.000 χιλιοστά βροχές το χρόνο. Υπάρχουν, όμως, και περιοχές, όπου δεν σημειώνονται βροχές για μερικά χρόνια.

ΧΛΩΡΙΔΑ ΚΑΙ ΠΑΝΙΔΑ

Στις βόρειες ακτές, στις ακτές δηλ. της Σιβηρίας, προς το βόρειο Παγωμένο ωκεανό, εκτείνεται η ζώνη της τούντρας. Η ζώνη αυτή το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου είναι σκεπασμένη με χιόνια και πάγους. Στη ζώνη αυτή φυτρώνουν μερικά είδη από λειχήνες, που αποτελούν και τη μοναδική βλάστησή της. Στα νότια της τούντρας αρχίζει η περιοχή των μεγάλων δασών του βορρά. Στην αρχή της περιοχής αυτής συναντά κανείς αραιά μερικές σημύδες που είναι πραγματικοί νάνοι. Όσο, όμως, προχωρούμε προς τα νότια, τόσο και συναντιούνται όλο και περισσότερα και μεγαλύτερα δένδρα, ώσπου αρχίζουν πια τα μεγάλα και ατέλειωτα δάση. Τα δάση αυτά αρχίζουν στα δυτικά από τα Ουράλια και φτάνουν μέχρι τον Ειρηνικό ωκεανό στα ανατολικά. Το υποαρκτικό αυτό δάσος ονομάζεται τάιγκα και αποτελείται κυρίως από λεύκες, έλατα, πεύκα και άλλα δέντρα που αντέχουν στα μεγάλα κρύα. Μετά την τάιγκα, και προς τα νότια, αρχίζει το δάσος της εύκρατης ζώνης, ακόμη νοτιότερα το υποτροπικό δάσος και τέλος το δάσος των μουσώνων, χωρίς να υπάρχει μεταξύ τους καμιά διαχωριστική ζώνη. Υποτροπικό δάσος και δάσος των μουσώνων, συναντάμε από τις νότιες πλευρές των Ιμαλαΐων και προς τα κάτω.

Το εσωτερικό της Ασίας παρουσιάζει ελαφρά διαφορετική χλωρίδα, η οποία υπολογίζεται ανάλογα με το ύψος και όχι ανάλογα με το γεωγραφικό μήκος. Έτσι, στην κεντρική Ασία συναντάμε χλωρίδα που ανταποκρίνεται στις αρκτικές περιοχές. Τέλος υπάρχει μία περιοχή μεταξύ της Κίνας, του Θιβέτ και της χερσονήσου της Ινδοκίνας που χαρακτηρίζεται ιδανικό κλίμα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων στην περιοχή αυτή πρέπει να επικρατεί η διαρκής άνοιξη. Η περιοχή δεν έχει ακόμη εξερευνηθεί, εκτιμάται όμως ότι θα υπάρχουν εκεί διάφορα είδη φυτών τελείως άγνωστα ακόμη στον άνθρωπο, όπως επίσης υπολογίζεται ότι πρέπει να έχουν διασωθεί μερικά είδη φυτών που θεωρούνται από πολλές χιλιάδες χρόνια ότι έχουν εξαφανιστεί. Η περιοχή αυτή παρουσιάζει πολλές δυσκολίες να εξερευνηθεί, τώρα όμως που επικρατεί ειρήνη μπορούν να ξεπεραστούν.

Στη ζώνη της τούντρας ζουν ζώα που χαρακτηρίζουν τις αρκτικές περιοχές, όπως π.χ. η λευκή αρκούδα, η φώκια, η πολική αλεπού, ο πολικός λαγός και το πιο χαρακτηριστικό ζώο του βόρειου πολικού κύκλου, ο τάρανδος, που είναι συγχρόνως και κατοικίδιο ζώο. Στην τάιγκα ζουν η καφέ αρκούδα, ο λύκος, το ελάφι, αλλά και πολλά μικρά ζώα με πολύτιμες γούνες. Οι στέπες και οι έρημοι της Ασίας έχουν την ίδια σχεδόν πανίδα με τις αντίστοιχες περιοχές της Αφρικής. Συναντώνται τίγρεις, και ιδιαίτερα η περίφημη τίγρης της Σιβηρίας που θεωρείται η πιο μεγάλη και η πιο μεγαλοπρεπής, καθώς και ελάφια, αντιλόπες, καμήλες που σε μερικές περιοχές εξακολουθούν να ζουν σε άγρια κατάσταση. Στις περιοχές των μουσώνων συναντώνται ρινόκεροι, τίγρεις της Βεγγάλης, ασιατικοί ελέφαντες και διάφορα ελαφοειδή. Στα δάση της Ινδίας και στα νησιά της Ινδονησίας ζουν διάφορα είδη πιθήκων, στη Βόρνεο και τη Σουμάτρα ζει ο ουραγκοτάγκος που κινδυνεύει να εξαφανιστεί από τη γη και προστατεύεται με ειδική νομοθεσία. Ζουν επίσης και διάφορα ερπετά, όπως βόες, πύθωνες, κόμπρες κλπ., διάφορα είδη κροκόδειλων και το σπάνιο προϊστορικό είδος των ερπετών οι Βαράνοι, που υπάρχουν σε ένα και μοναδικό νησί, στο Κομόντο.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Τα αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν ότι η Ασία κατοικείται για χιλιάδες χρόνια και ότι έχει φιλοξενήσει αξιόλογους πληθυσμούς στο έδαφός της. Οι πρώτοι ιστορικοί πολιτισμοί τοποθετούνται σε μια εποχή τρεις χιλιάδες χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού. Τρία βασικά κέντρα πολιτισμού υπήρχαν στην Ασία. Το πρώτο κέντρο ήταν στην περιοχή της σημερινής Μεσοποταμίας και τοποθετείται χρονολογικά περίπου το 3.000 π.Χ. Στην περιοχή αυτή τους πρώτους πολιτισμούς τους δημιούργησαν οι Σουμέριοι. Την ίδια περίπου εποχή αναπτύσσεται ένας άλλος πολιτισμός στο δεύτερο κέντρο, στην περιοχή των σημερινών Ινδιών. Επίσης, την ίδια εποχή στην Κίνα, που θεωρείται το τρίτο κέντρο πολιτισμού της Ασίας, δημιουργείται η πρώτη κρατική κινέζικη οργάνωση με τη δυναστεία των Σιάγκ - Γιν.

Το κεντρικό τμήμα της Ασίας υπήρξε κατά πάσα πιθανότητα ο τόπος προέλευσης της Αρίας φυλής της οποίας ένα μέρος της έφτασε στο Γάγγη ποταμό και δημιούργησε το βεδικό πολιτισμό, ενώ ένα άλλο μέρος έφτασε στην Ευρώπη. Ανάμεσα στους λαούς αυτούς που έφτασαν στην Ευρώπη είναι και οι Έλληνες. Στη συνέχεια, αξιόλογο πολιτισμό δημιούργησαν οι Άραβες, ενώ αργότερα οι Μογγόλοι με αρχηγό τον Τζένγκις Χαν δημιούργησαν τη μεγάλη Μογγολική αυτοκρατορία.

Η ήπειρος <<Αφρική>>

Η Αφρική είναι η τρίτη σε μέγεθος ήπειρος του πλανήτη μας, μετά την Ασία και την Αμερική. Η έκτασή της είναι, χωρίς τα νησιά, 29,2 εκατομμύρια τετρ. χιλιόμετρα, ενώ με τα νησιά φτάνει τα 30,2 εκατ. τετρ. χιλιόμετρα και καλύπτει το 6.0% της ολικής επιφάνειας της γης και το 20.4% της στεριάς.[1] Ο πληθυσμός της είναι 900 εκατομμύρια (υπολογ. 2005)[2] και αποτελεί περίπου το 14% του συνολικού ανθρώπινου πληθυσμού της γης. Η ήπειρος περιβάλλεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα στα βόρεια, τη Διώρυγα του Σουέζ και την Ερυθρά Θάλασσα στα βορειοανατολικά, τον Ινδικό Ωκεανό στα νοτιοανατολικά και τον Ατλαντικό Ωκεανό στα δυτικά. Η Αφρική μαζί με την Ασία και την Ευρώπη αποτελεί τον λεγόμενο Παλιό Κόσμο. Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, η Αφρική ήταν η πρώτη περιοχή στην οποία έζησε ο άνθρωπος.

Ο Αριθμός π

Η μαθηματική σταθερά π είναι ένας πραγματικός αριθμός που μπορεί να οριστεί ως ο λόγος του μήκους της περιφέρειας ενός κύκλου προς τη διάμετρό του στην Ευκλείδεια γεωμετρία, και ο οποίος χρησιμοποιείται πολύ συχνά στα μαθηματικά, τη φυσική και τη μηχανολογία. Ο συμβολισμός προέρχεται από το αρχικό γράμμα «π» (πι) της λέξης «περιφέρεια», και έχει καθιερωθεί διεθνώς, ενώ στο λατινικό αλφάβητο συμβολίζεται ως Pi, όταν δεν είναι διαθέσιμοι τυπογραφικά ελληνικοί χαρακτήρες. Το π είναι γνωστό επίσης ως σταθερά του Αρχιμήδη (δεν πρέπει να συγχέεται με τον αριθμό του Αρχιμήδη) ή αριθμός του Λούντολφ.

Στην Ευκλείδια επιπεδομετρία, το π μπορεί να οριστεί είτε ως ο λόγος της περιφέρειας ενός κύκλου προς τη διάμετρό του, είτε ως ο λόγος του εμβαδού ενός κύκλου προς το εμβαδόν του τετραγώνου που έχει πλευρά ίση με την ακτίνα του κύκλου. Τα εγχειρίδια ανώτερων μαθηματικών ορίζουν το π αναλυτικά χρησιμοποιώντας τριγωνομετρικές συναρτήσεις, για παράδειγμα ως το μικρότερο θετικό x για το οποίο ισχύει ημ(x) = 0, ή ως δύο φορές το μικρότερο θετικό x για το οποίο ισχύει συν(x) = 0. Όλοι αυτοί οι ορισμοί είναι ισοδύναμοι.

Ο Αρχιμήδης καθόρισε την πρώτη επιστημονικά αποδιδεγμένη μέθοδο με την οποία υπολογίζεται ο αριθμός.

Τα πρώτα 50 δεκαδικά ψηφία του π είναι:

3,14159 26535 89793 23846 26433 83279 50288 41971 69399 37510

Μολονότι η ακρίβεια αυτή είναι παραπάνω από επαρκής για πρακτικούς σκοπούς στη μηχανολογία και την επιστήμη, η ακριβής τιμή του π περιλαμβάνει άπειρα δεκαδικά ψηφία (που επιπλέον δεν επαναλαμβάνονται ποτέ με την ίδια σειρά). Κατά τους λίγους τελευταίους αιώνες, έχουν καταβληθεί μεγάλες προσπάθειες για τον υπολογισμό όλο και περισσότερων ψηφίων του π και τη διερεύνηση των ιδιοτήτων του αριθμού αυτού. Παρά τον όγκο της αναλυτικής εργασίας, σε συνδυασμό με τη χρήση υπερυπολογιστών σε υπολογισμούς που έχουν προσδιορίσει πάνω από 1 τρισεκατομμύριο ψηφία του π, δεν βρέθηκε ποτέ κάποια αναγνωρίσιμη διάταξη στα ψηφία του. Ψηφία του π είναι διαθέσιμα από μια πληθώρα πηγών στο Διαδίκτυο, και ένας κοινός προσωπικός υπολογιστής μπορεί να υπολογίσει δισεκατομμύρια ψηφία του π μέσω διαθέσιμου λογισμικού.

Yahoo! Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

Η Yahoo! είναι εταιρία διαδικτυακών υπηρεσιών. Είναι ένας από τους πιο γνωστούς και παλιούς θεματικούς καταλόγους του διαδικτύου. Αν και ξεκίνησε ως θεματικός κατάλογος, αργότερα εξελίχτηκε και σε μια πανίσχυρη μηχανή αναζήτησης. Προσφέρει στους χρήστες του έναν μεγάλο αριθμό υπηρεσιών, που περιλαμβάνουν ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, μηχανή αναζήτησης, ομάδες χρηστών, νέα, παιχνίδια, διαφημίσεις και ακόμα και ένα πρόγραμμα για άμεσα ηλεκτρονικά μηνύματα, το Yahoo! Messenger.

Ιδρύθηκε τον Ιανούαριο του 1994 από τους τότε τελειόφοιτους του πανεπιστημίου Stanford, David Filo και Jerry Yang όταν θέλανε να ομαδοποιήσουν και να καταγράψουν διαδικτυακές τοποθεσίες μείζονος ενδιαφέροντος και να τις ταξινομήσουν σε θεματικές ενότητες, αρχικά ο θεματικός κατάλογος ήταν δημοσιευμένος στον δικτυακό τόπο του Stanford (akebono.stanford.edu/yahoo) και στις 2 Μαρτίου 1995 εισήχθη στο χρηματηστήριο. Τα γραφεία της βρίσκονται στο Σανιβέιλ της Καλιφόρνια.

Η <<Οδύσσεια>> του Ομήρου

H Οδύσσεια είναι το δεύτερο μεγάλο έπος της αρχαίας ελληνικής γραμματείας μετά την Ιλιάδα. Αν και τα δύο έπη αποδίδονται από την παράδοση στον Όμηρο, η φιλολογία αναγνωρίζει σημαντικές διαφορές ανάμεσά τους και η επικρατέστερη άποψη είναι ότι η Οδύσσεια συντέθηκε από διαφορετικό ποιητή, με κάποια χρονική απόσταση από την Ιλιάδα. Ο Οδυσσέας και ο Τειρεσίας στον Κάτω Κόσμο. Λεπτομέρεια από ερυθρόμορφο κρατήρα.

Η Οδύσσεια πραγματεύεται τον περιπετειώδη νόστο (επαναπατρισμό) του ήρωα του Τρωικού Πολέμου και βασιλιά της Ιθάκης Οδυσσέα και το φόνο των μνηστήρων, που είχαν καταλάβει το παλάτι του και διεκδικούσαν τη γυναίκα του Πηνελόπη.

Η Οδύσσεια χωρίστηκε από τους Αλεξανδρινούς Γραμματικούς σε 24 ραψωδίες, που αριθμήθηκαν με τα μικρά γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου. Κατά ομάδες οι ραψωδίες συναπαρτίζουν την Τηλεμάχεια (α-δ), όπου βλέπουμε το γιο του Οδυσσέα Τηλέμαχο να αναζητά τον πατέρα του, τη Φαιακίδα (ζ-ν), όπου ακούμε τον ίδιο τον ήρωα να αφηγείται στους Φαίακες τις προηγούμενες περιπέτειές του και να φτάνει στην Ιθάκη, και τη Μνηστηροφονία (ξ-ω), την ιστορία την τιμωρίας των μνηστήρων.Η Οδύσσεια κυρίως μιλάει για τον νόστο του Οδυσσέα και τον γυρισμό του στην πατρίδα του, την Ιθάκη, καθώς και για την αναζήτηση του από τον γιο του, Τηλέμαχο.

Οδύσσεια ονόμασε επίσης ένα έργο του ο Νίκος Καζαντζάκης η οποία αποτελείται από 33,333 στίχους και δε θα πρέπει να συγχέεται με ένα άλλο έργο του ιδίου σχετικά με την Οδύσσεια που δεν είναι άλλο από την μετάφραση του έπους του Ομήρου στη νεοελληνική.

Από το 1604 μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί τουλάχιστον 57 μεταφράσεις της Οδύσσειας στα αγγλικά και 24 στα γαλλικά. Στις 26 Μαΐου 2008, ο φιλέλληνας Λουξεμβούργιος καθηγητής Henri Muller παρουσίασε την εξάτομη μετάφραση της Οδύσσειας προς τη Λουξεμβουργιανή γλώσσα

Η <<Ιλιάδα>> του Ομήρου

Η Ιλιάδα (Ιλιάς) είναι ένα από τα ομηρικά έπη και σώζεται ολόκληρη στις μέρες μας. Η σύνθεσή της, που κατά την παράδοση έγινε από τον Όμηρο, τοποθετείται στον 8ο αιώνα π.Χ. και βασίζεται στην παράδοση προφορικής σύνθεσης και απαγγελίας ηρωικών ποιημάτων που είχε αναπτυχθεί τους προηγούμενους αιώνες. Το ποίημα, που περιγράφει κάποια γεγονότα του δέκατου και τελευταίου χρόνου της πολιορκίας της Τροίας (Ιλίου) από τους Αχαιούς, είναι γραμμένο σε δακτυλικό εξάμετρο και έχει 15.692 στίχους. Αρκετό καιρό μετά την δημιουργία του, κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους, χωρίστηκε σε 24 ραψωδίες (κεφάλαια) και με μικρές αλλαγές έφτασε σε αυτή την μορφή στις μέρες μας. Καθεμία από τις ραψωδίες δηλώνεται με ένα κεφαλαίο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου, ενώ οι ραψωδίες της Οδύσσειας με ένα μικρό.

Τα ομηρικά έπη μαζί με τα ορφικά είναι τα παλαιότερα διασωθέντα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και στην αρχαία Ελλάδα θεωρούνταν τα σημαντικότερα έργα της, και χρησιμοποιούνταν στην εκπαίδευση. Ως κύριο θέμα των ραψωδών, η απαγγελία τους ήταν βασικό μέρος των Ελληνικών θρησκευτικών γιορτών.

Τα Μαθηματικά το αγαπημένο μου μάθημα

Τα Μαθηματικά είναι η επιστήμη που μελετά την ποσότητα (δηλαδή τους αριθμούς), τη δομή (δηλαδή τα σχήματα), το διάστημα, τη μεταβολή και τις σχέσεις όλων των μετρήσιμων αντικειμένων της πραγματικότητας και της φαντασίας μας. Οι Μαθηματικοί περιγράφουν τις σχέσεις[2][3] με τύπους ή και αλγόριθμους και ερευνούν την αλήθεια τους με αποδεικτική διαδικασία λογικών βημάτων που στηρίζονται σε αξιώματα και θεωρήματα[4].

Οι μαθηματικοί ερευνούν αυτές τις δομές και προσπαθούν να σχηματίζουν υποθέσεις και να εξακριβώνουν την αλήθεια τους μέσω αυστηρών κανόνων συνεπαγωγής και έχοντας ως βάση ορισμένα αξιώματα και ορισμούς. Οι δομές που ερευνώνται συχνά έλκουν την προέλευσή τους από τις φυσικές επιστήμες, συνηθέστερα από την φυσική, αλλά οι μαθηματικοί επίσης ορίζουν και ερευνούν δομές για λόγους καθαρά εσωτερικούς στα μαθηματικά, επειδή οι δομές αυτές μπορούν να παρέχουν, παραδείγματος χάριν, μια ενοποιητική γενίκευση για διάφορα υποπεδία, ή ένα χρήσιμο εργαλείο για τον λογισμό. Τελικά, πολλοί μαθηματικοί μελετούν τα μαθηματικά για καθαρά αισθητικούς λόγους, αντιμετωπίζοντας τα ως μια μορφή τέχνης περισσότερο παρά ως μια πρακτική ή εφαρμοσμένη επιστήμη.

Η λέξη προέρχεται από τον (αρχαίο) πληθυντικό τού ουδετέρου τού επιθέτου μαθηματικός < μαθημα < μανθάνω, μαθαίνω, αποκτώ γνώσεις, γνώση, παιδεία, εμπειρία

ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ

Η μελέτη της δομής, που θεματοποιείται σήμερα στα πλαίσια της άλγεβρας, προέκυψε κυρίως από τις ανάγκες εμπορικών υπολογισμών και ξεκίνησε με την πρακτική αριθμητική, δηλαδή με τους φυσικούς αριθμούς και τις τέσσερις βασικές αριθμητικές πράξεις, καθώς και με την επίλυση απλών γραμμικών εξισώσεων. Γενικότερες ιδιότητες των αριθμών θα εξεταστούν αργότερα από τη θεωρία αριθμών, ενώ οι γραμμικές εξισώσεις θα μελετηθούν στα πλαίσια της γραμμικής άλγεβρας.

Η μελέτη του χώρου και του σχήματος, που ξεκίνησε από αστρονομικές παρατηρήσεις (Βαβυλώνιοι) ή και από μετρήσεις εμβαδών (Αιγύπτιοι), θεμελιώθηκε ήδη νωρίς στη γεωμετρία του Ευκλείδη. Το έργο του Ευκλείδη υπήρξε ίσως ο πρώτος μεγάλος σταθμός στην ιστορία των μαθηματικών, καθώς εισήγαγε την αξιωματική μέθοδο, η οποία δεν εγκατέλειψε από τότε ποτέ τα μαθηματικά. Ακόμη, οι κατασκευές με κανόνα και διαβήτη -βασική αποδεικτική μέθοδος και στον Ευκλείδη- απασχόλησαν τους μαθηματικούς για πολύ καιρό: ο τετραγωνισμός του κύκλου, ο διπλασιασμός του κύβου και η τριχοτόμηση της γωνίας, αποδείχτηκε μόλις το 19ο αιώνα ότι δεν μπορούν να επιτευχθούν με αυτήν τη μέθοδο. Τέλος την ίδια περίπου περίοδο, το περίφημο αξίωμα της παραλληλίας, ή αλλιώς "πέμπτο αίτημα του Ευκλείδη", στάθηκε η αφορμή να ανακαλυφθούν οι λεγόμενες μη ευκλείδειες γεωμετρίες από τον Ντάβιντ Χίλμπερτ και τον Νικολάι Λομπατσέφσκι.

Η πρωτοκαθεδρία της ευκλείδειας γεωμετρίας αρχίζει να φθίνει μετά την ανακάλυψη του απειροστικού λογισμού από τον Ισαάκ Νιούτον και τον Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς το 17ο αιώνα. Το ενδιαφέρον των μαθηματικών στρέφεται στην έννοια της μεταβολής, της απόστασης και της προσέγγισης (όριο) και οδηγείται κυρίως από προβλήματα της φυσικής. Σύντομα θα αρχίσουν να αναπτύσσονται οι διάφοροι βασικοί κλάδοι της μαθηματικής ανάλυσης.

Προκειμένου να αποσαφηνιστούν τα θεμέλια των μαθηματικών και να διερευνηθούν οι σχέσεις φαινομενικά ασύνδετων κλάδων, άρχισε στα τέλη του 19ου αιώνα να αναπτύσσεται η Θεωρία συνόλων και η Μαθηματική λογική. Επίσης σε σύνδεση με προβλήματα κυρίως της φυσικής αναπτύσσεται ιδιαίτερα κατά τον 19ο και 20ο αιώνα ο κλάδος της Στατιστικής.

Σήμερα, οι βασικοί κλάδοι των μαθηματικών συνεχίζουν να αναπτύσσονται και να διακλαδίζονται περισσότερο, αλλά και πληθαίνουν οι εφαρμογές τους: στην Επιστήμη Υπολογιστών, τη Βιολογία, την Οικονομία, την Οικολογία κ.λπ, τα μαθηματικά παίζουν ολοένα και σημαντικότερο ρόλο.

Διάσημες μαθηματικές προτάσεις είναι το Πυθαγόρειο Θεώρημα, το Τελευταίο θεώρημα του Φερμά, η Υπόθεση του συνεχούς του Γκέοργκ Κάντορ, το Θεμελιώδες Θεώρημα της Άλγεβρας, το θεώρημα μη πληρότητας του Κουρτ Γκέντελ κ.ά., ενώ πολύ γνωστές εικασίες που μένουν να αποδειχτούν είναι μεταξύ άλλων η Υπόθεση του Ρήμαν, η Eικασία του Γκόλντμπαχ και η "P ≠ NP". Τα 23 προβλήματα του Νταβίντ Χίλμπερτ, διατυπωμένα στις αρχές του 20ου αιώνα, αν και σήμερα ως επί το πλείστον απαντημένα, έδωσαν νέες κατευθύνσεις στην μαθηματική έρευνα.

Μερικά από τα υψηλότερα βραβεία στα μαθηματικά είναι το μετάλλιο Fields, το βραβείο Abel και το βραβείο Wolf . Δεν υπάρχει Βραβείο Νόμπελ για τα μαθηματικά.

ΚΛΑΔΟΙ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ

Μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε χοντρικά τους επιμέρους κλάδους των μαθηματικών όπως παρακάτω, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν αλληλεπικαλύψεις μεταξύ διαφορετικών κατηγοριών.

Άλγεβρα

Η άλγεβρα είναι ο μαθηματικός κλάδος που ασχολείται γενικά με την έννοια της (αλγεβρικής) δομής.

Γραμμική Άλγεβρα

Θεωρία ομάδων

Θεωρία σωμάτων

Θεωρία Γκαλουά

Αντιμεταθετική άλγεβρα

Άλγεβρες Λη

Θεωρία αριθμών

Αλγεβρική θεωρία αριθμών

Αναλυτική θεωρία αριθμών

Μαθηματική αναλυση

Η μαθηματική ανάλυση είναι ο μαθηματικός κλάδος που ασχολείται γενικά με την έννοια της απόστασης.

Απειροστικός λογισμός

Διαφορικός λογισμός

Ολοκληρωτικός λογισμός

Τοπολογία

Θεωρία μέτρου και ολοκλήρωσης

Συναρτησιακή ανάλυση

Μιγαδική ανάλυση

Διαφορικές εξισώσεις

Δυναμικά συστήματα

Θεωρία του χάους

Αριθμητική ανάλυση

Γεωμετρια

Η γεωμετρία είναι ο μαθηματικός κλάδος που ασχολείται γενικά με την έννοια του σχήματος.

Ευκλείδεια γεωμετρία

Μη ευκλείδειες γεωμετρίες

Διαφορική γεωμετρία

Αλγεβρική γεωμετρία

Εφαρμοσμένα Μαθηματικά

Καθιερωμένοι κλάδοι εφαρμοσμένων μαθηματικών είναι οι παρακάτω:

Μαθηματική φυσική

Θεωρία πιθανοτήτων

Στατιστική

Θεωρία πληροφοριών

Βελτιστοποίηση

Θεωρία παιγνίων

Λογισμός μεταβολών

Θεωρητική πληροφορική

Θεωρία τυπικών γλωσσών

Θεωρία υπολογισιμότητας

Θεωρία αλγορίθμων και υπολογιστικής πολυπλοκότητας

Τυπική σημασιολογία

Μαθηματική θεωρία συστημάτων

Κρυπτογραφία

Διακριτά Μαθηματικά

Στα διακριτά μαθηματικά μελετούνται συγκεκριμένα πεπερασμένες ή αριθμήσιμες δομές.

   * Συνδυαστική
   * Θεωρία γραφημάτων
   * Θεωρία δικτύων

[Επεξεργασία] Θεμέλια των μαθηματικών

Κλάδοι που προσπαθούν να θεμελιώσουν και να ενοποιήσουν τα μαθηματικά είναι οι παρακάτω:

Μαθηματική λογική

Θεωρία μοντέλων

Θεωρία αποδείξεων

Θεωρία συνόλων

Θεωρία κατηγοριών

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ

Αναφορικά με την αξιωματική μέθοδο, όπου θέτουμε κάποιες θεμελιώδεις αρχές μιας (αλλιώτικα άγνωστης) δομής και στη συνέχεια οι υπόλοιπες προτάσεις προκύπτουν λογικά, Ο Μπέρτραντ Ράσσελ (Bertrand Russell) έλεγε:

   Τα Μαθηματικά μπορούν να οριστούν ως εκείνο το γνωστικό αντικείμενο στο οποίο δεν ξέρουμε ποτέ ούτε για τι πράγμα μιλάμε ούτε αν αυτό που λέμε είναι αληθές.

Αυτό εξηγεί γιατί ο Τζον φον Νόιμαν (John Von Neumann) είπε κάποτε:

   Στα Μαθηματικά δεν καταλαβαίνουμε πράγματα. Απλώς τα χρησιμοποιούμε.

Ο <<Κάλαμος>> της Αττικής

Ο Κάλαμος είναι κωμόπολη της βορειοανατολικής Αττικής, νότια του Ωρωπού και βόρεια του Καπανδριτίου. Κοινότητα μέχρι το 2006, έγινε Δήμος από την 1η Ιανουαρίου του 2007, με 5.468 κατοίκους. Το επίνειό του είναι οι Άγιοι Απόστολοι, παραθεριστική περιοχή, με θερινό πληθυσμό περί τους 30.000 κατοίκους.

Ο Δήμος Ζαχάρως (του νομού Ηλείας)

Ο Δήμος Ζαχάρως είναι δήμος του νομού Ηλείας. Βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού και απλώνεται σε μία περιοχή από τις πλαγιές του όρους Μίνθη, μέχρι τις ακτές του Ιονίου, όπου σχηματίζονται μεγάλες αμμουδερές παραλίες. Ο δήμος αποτελείται από 20 δημοτικά διαμερίσματα και έχει συνολικό πληθυσμό 12.910 κατοίκους. Καταλαμβάνει έκταση 257 Km2. Έδρα του είναι η Ζαχάρω. Ο δήμος Ζαχάρως βρέθηκε στο επίκεντρο των καταστροφικών πυρκαγιών του 2007

Στον δήμο περιλαμβάνονται τα παρακάτω δημοτικά διαμερίσματα και οικισμοί:

Τα Linux (μιλάμε για κάτι σχετικό με τα Windows)

Η ονομασία Linux, που στα ελληνικά προφέρεται λίνουξ, είναι ένας γενικός όρος αναφοράς σε λειτουργικά συστήματα που βασίζονται στον πυρήνα Linux. Η αρχιτεκτονική του Linux είναι παρόμοια με αυτή του λειτουργικού Unix αλλά έχει αναπτυχθεί εκ του μηδενός και δεν περιλαμβάνει κώδικα από το Unix. Η ανάπτυξη του Linux είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα εθελοντικής συνεργασίας από διαδικτυακές κοινότητες, ενώ όλο το έργο είναι ανοικτού κώδικα και ελεύθερα προσβάσιμο από όλους για αντιγραφή, τροποποίηση ή αναδιανομή χωρίς περιορισμό. Το Linux είναι διαθέσιμο υπό άδειες όπως η GNU General Public License.

Το Linux μπορεί να εγκατασταθεί και να λειτουργήσει σε μεγάλη ποικιλία υπολογιστικών υλικών, από μικρές συσκευές όπως κινητά τηλέφωνα[1][2] μέχρι μεγάλα υπολογιστικά συστήματα και υπερυπολογιστές.[3][4] Χρησιμοποιείται κατά κόρον σε διακομιστές, αφού η καταγεγραμμένη χρήση Linux σε διακομιστές για το 2008 ανέρχεται σε 60% του συνόλου της αγοράς. Οι περισσότεροι προσωπικοί υπολογιστές όμως, λειτουργούν με Mac OS X ή Microsoft Windows, καθώς το αντίστοιχο ποσοστό του Linux είναι μόλις 1-2%. Τα τελευταία χρόνια πάντως παρατηρείται άνοδος του Linux και σε προσωπικούς υπολογιστές, χάρις τη δημοφιλή διανομή Ubuntu[5] αλλά και τις περισσότερες λειτουργίες που προσφέρει σε συστήματα με περιορισμένες δυνατότητες όπως τα netbook.[6][7]

Το Linux κυκλοφορεί σε διανομές Linux, δηλαδή ο πυρήνας σε συνδυασμό με συνοδευτικά προγράμματα, όπως βιβλιοθήκες, εργαλεία συστήματος, παραθυρικό περιβάλλον εργασίας και πολλές άλλες εφαρμογές που απαιτούνται για την εύρυθμη λειτουργία ενός υπολογιστή. Σχεδόν όλες οι διανομές περιλαμβάνουν τον web browser Mozilla Firefox και τις εφαρμογές γραφείου OpenOffice.org. Χαρακτηριστικό των διανομών είναι η μεγάλη δυνατότητα παραμετροποίησης και επιλογής που προσφέρουν καθώς κάθε μια απευθύνεται σε διαφορετικό τύπο χρηστών. Ανάλογα με την φιλοσοφία που ακολουθεί κάθε διανομή μπορεί να δίνει μεγαλύτερη βάση στη φιλικότητα προς τον χρήστη, στις εφαρμογές πολυμέσων, την ευκολία παραμετροποίησης κ.α.

Δημιουργός του Linux είναι ο Linus Torvalds, από το όνομα του οποίου προήλθε και η ονομασία Linux. O Torvalds άρχισε να αναπτύσσει τον πυρήνα το 1991 εμπνευσμένος από το λειτουργικό MINIX και χρησιμοποιώντας ελεύθερες βιβλιοθήκες από το GNU του Richard Stallman. Πάνω στον αρχικό πυρήνα του Torvalds, έχουν εργαστεί χιλιάδες χρήστες αλλά και εταιρείες. Λόγω των στενών σχέσεων μεταξύ Linux και GNU, πολλές φορές αναφέρεται ώς GNU/Linux, ονομασία που προτιμά και το Ίδρυμα Ελεύθερου Λογισμικού.[8][9]

The English language

Η αγγλική γλώσσα (αγγλικά English, IPA ['ɪŋg.lɪʃ] [1] είναι μια γλώσσα της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας και ειδικότερα του δυτικού γερμανικού υποκλάδου του γερμανικού κλάδου. Συγκεκριμένα αποτελεί μέλος της αγγλικής υποομάδας της αγγλοφριζικής ομάδας. Η αγγλική γλώσσα έλκει την καταγωγή της από την Αγγλία και είναι η μητρική γλώσσα της πλειοψηφίας των κατοίκων του Ηνωμένου Βασιλείου, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, του Καναδά, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας και της Αγγλόφωνης Καραϊβικής. Χρησιμοποιείται, επίσης, ως δεύτερη ή επίσημη γλώσσα σε πολλές χώρες του κόσμου, κυρίως σε όσες αποτελούν μέλη της Κοινοπολιτείας των Εθνών, καθώς και σε πολλούς διεθνείς οργανισμούς.

Η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και Αποκατάστασης Αναπήρων Παίδων (Ε.Λ.Ε.Π.Α.Π.)

Η Ελληνική Εταιρία Προστασίας και Αποκατάστασης Αναπήρων Παίδων ΕΛΕΠΑΠ είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, φιλανθρωπικό σωματείο ειδικώς αναγνωρισμένο από το κράτους - ιδρύθηκε από ιδιώτες το 1937 με τη συμπαράσταση του Ιδρύματος Εγγύς Ανατολή, του υπουργείου Κρατικής Υγιεινής και του Ροταριανού Ομίλου Αθηνών και είναι το πρώτο ιδιωτικό ίδρυμα για την περίθαλψη, την θεραπεία, την εκπαίδευση την αποκατάσταση παιδιών με κινητικές αναπηρίες από λίγων ημερών έως 16 ετών και από το 1987 στην επαγγελματική αποκατάσταση για ενήλικες από 18 και άνω.

Η ΕΛΕΠΑΠ παρακολουθεί, συμμετέχει και συνεισφέρει στις διεθνής εξελίξεις συμμετέχοντας ως ενεργό μέλος στη Διεθνή Εταιρεία Αποκατάστασης, Rehabilitation International στο τμήμα της στην Ευρωπαϊκή Ένωση RI ECA που είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Forum EDF και στην Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ανάλυσης Βάδισης για Ενήλικους και Παιδιά (European Society for Movement Analysis of Adult and Children ESMAC). Διαρκής στόχος είναι η στενή συνεργασία, ενημέρωση ευαισθητοποίηση με όλους τους αρμόδιους φορείς – Κυβέρνηση, Υπουργεία, Αυτοδιοίκηση Κοινωνικούς παράγοντες για άμεσες δίκαιες και αποτελεσματικές θέσεις στα προβλήματα των παιδιών με κινητική αναπηρία.

Η ΕΛΕΠΑΠ έχει περιθάλψει περισσότερα από 100.000 παιδιά με κινητική αναπηρία (Εγκεφαλική παράλυση, ορθοπεδικές και νευρολογικές παθήσεις) υποστηρίζοντας το κάθε βήμα εξέλιξης ακόμα και στην ενήλικη ζωή τους. 1000 παιδιά σε ημερησία βάση σε πανελλαδικό επίπεδο συμμετέχουν στα θεραπευτικά, συμβουλευτικά και εκπαιδευτικά προγράμματα της ΕΛΕΠΑΠ.

Η Μεγάλη Βρετανία - Ηνωμένο Βασίλειο

Με την επίσημη ονομασία Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας εννοείται κράτος της βορειοδυτικής Ευρώπης, με έκταση 244.820 τ. χλμ. Βορειοανατολικά συνορεύει με την Ιρλανδία και βρέχεται σε όλη την περίμετρο από τη Βόρεια Θάλασσα. Πρόκειται για νησιωτική χώρα με μοναδικά χερσαία σύνορα 360 χλμ. περίπου με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας στη νήσο Ιρλανδία. Το συνολικό έδαφος της χώρας διαμοιράζεται ανάμεσα στις Βρετανικές Νήσους -τα δύο μεγάλα νησιά του Bρετανικού Aρχιπελάγους- και τα πολυάριθμα μικρά νησιά που βρίσκονται κοντά στις βρετανικές ακτές, όπως οι Oρκάδες, οι νήσοι Σέτλαντ και οι Eβρίδες, το Άνγκλσεϊ και το νησί Mαν στην Iρλανδική Θάλασσα. Τμήμα του Ηνωμένου Βασιλείου αποτελεί επίσης η νήσος Γουίτ και οι νήσοι της Mάγχης. Το Ηνωμένο Βασίλειο, ως κρατική οντότητα είναι συχνά γνωστό με το αποδεκτό όνομα Μεγάλη Βρετανία και το μη αποδεκτό από τους Σκώτους και τους Ουαλούς, Αγγλία. Οι εθνότητες που περιλαμβάνει καθορίζονται από τέσσερις περιοχές: την Αγγλία, τη Σκωτία, την Ουαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία (Όλστερ).

Το ΙΜΕ (Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού)!!

Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού (ΙΜΕ) είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου με κοινωφελή, πολιτιστικό, μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα και έδρα την Αθήνα.

Αποτελεί έμπνευση του επιχειρηματία Λάζαρου Εφραίμογλου, ο οποίος και το χρηματοδότησε. Η ίδρυσή του κυρώθηκε το 1993 με νόμο της Βουλής των Ελλήνων.

Σκοπός του Ιδρύματος είναι να διατηρήσει ζωντανή την ιστορική μνήμη και την ελληνική παράδοση, και να προάγει την οικουμενική διάσταση του Ελληνισμού. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιεί σύγχρονες μεθόδους, όπως τρισδιάστατα γραφικά, εφαρμογές εικονικής πραγματικότητας και αλληλεπιδραστικές εκθέσεις.

Ο Ιησούς Χριστός

Ο Ιησούς (8-2 π.Χ./Π.Κ.Ε. – 29-36), είναι το πρόσωπο η διδασκαλία του οποίου αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία της Χριστιανικής θρησκείας.

Οι ακόλουθοί του τον προσδιόρισαν ως τον αναμενόμενο «Μεσσία» (Εβρ. μασιάχ), που σημαίνει «χρισμένος». Πίστευαν ότι ήταν ο σωτήρας, ο εκλεκτός απεσταλμένος του Θεού που θα ελευθέρωνε το έθνος του Ισραήλ από τους εχθρούς του και θα αποτελούσε ευλογία για όλα τα έθνη. Το όνομα «Ιησούς» (Εβρ. יהושוע‎, Γεχοσούαχ) σημαίνει «η Σωτηρία του Γιαχβέ ενώ από τον τίτλο «Χριστός», που αποτελεί απόδοση του εβραϊκού όρου Μεσσίας, προέκυψε η ονομασία «Χριστιανός». (Πράξεις 11:26, Κείμενο)

ΠΗΓΕΣ

Για τα γεγονότα της γέννησης του Ιησού, οι πληροφορίες προέρχονται από τα τέσσερα Ευαγγέλια, δηλαδή τα τέσσερα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης, που αναφέρονται στη ζωή και διδασκαλία του Ιησού και τη ζωή της πρώτης χριστιανικής κοινότητας.

Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

Τα πρώτα χρόνια

Σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, ο αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφθηκε την μέλλουσα μητέρα του Ιησού, τη Μαριάμ και της είπε ότι θα φέρει στον κόσμο ένα ξεχωριστό παιδί που θα ήταν ο γιος[1] του Θεού και μάλιστα με έναν ξεχωριστό τρόπο αφού ήρθε στον κόσμο όχι με την συμβολή ανδρός αλλά με την θαυματουργή δύναμη του Θεού.

Έτσι, ο Ιησούς γεννήθηκε περίπου το 6 π.Χ. στη Βηθλεέμ, μια πόλη της Παλαιστίνης. Κατόπιν, η Μαριάμ (Μαρία) και ο σύζυγός της Ιωσήφ, ένας πιστός άνθρωπος και μαραγκός στο επάγγελμα, πήραν τον Ιησού στην φτωχική κωμόπολη Ναζαρέτ όπου και τον μεγάλωσαν. Τα Ευαγγέλια δεν γράφουν πολλά για την παιδική και εφηβική ηλικία του Ιησού. Από τα λίγα που είναι γνωστά είναι και η ιστορία σύμφωνα με την οποία ο Ιησούς επισκέφθηκε με τους γονείς του την Ιερουσαλήμ όπου ξαφνικά ανακάλυψαν ότι έλειπε. Τον βρήκαν στο ναό όπου συνομιλούσε με μορφωμένους άνδρες της πόλεις οι οποίοι εξεπλάγησαν από τη σοφία του. Αργότερα, σύμφωνα πάντα με τα Ευαγγέλια, ο Ιησούς μεγάλωνε με τους γονείς του στη Ναζαρέτ ασκώντας το επάγγελμα του ξυλουργού όπως κι ο Ιωσήφ.

Διδασκαλία

Σύμφωνα με τις Εβραϊκές Γραφές, επρόκειτο να υπάρξει ένα πρόσωπο που θα προετοίμαζε τον κόσμο για τον ερχομό του Μεσσία· σύμφωνα με τους Ευαγγελιστές, αυτός ήταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ο οποίος ανέλαβε αυτό το προπαρασκευαστικό έργο. Όταν ο Ιησούς ήταν περίπου 30 ετών, ο Ιωάννης τον βάπτισε μέσα στον Ιορδάνη ποταμό καθώς αναγνώρισε στο πρόσωπό του τον αναμενόμενο Μεσσία. Όχι πολύ αργότερα από το γεγονός αυτό, ο Ιησούς ξεχώρισε μια ομάδα 12 πιστών ανθρώπων που ονομάστηκαν απόστολοι και οι οποίοι θα τον βοηθούσαν να διαδώσει το μήνυμά του. Ο Ιησούς κήρυξε στον κόσμο της υπαίθρου, στους ναούς και στις πόλεις και μίλησε για την εμπιστοσύνη που πρέπει να έχει άνθρωπος στο Θεό, δίδαξε τη συγχώρεση, και την υιοθέτηση μιας στάσης ζωής που να αγκαλιάζει με αγάπη τον συνάνθρωπο. Επίσης δίδαξε την ύπαρξη της αιώνιας ζωής που συνεχίζεται και μετά τον φυσικό θάνατο. Μια ζωή μέσα στην "Βασιλεία του θεού". Η διδασκαλία του, έκανε τον Ιησού σύντομα γνωστό και η φήμη του εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα, όχι μόνο στο βορρά και στις περιοχές της Γαλιλαίας άλλα και στο νότο με τα αστικά κέντρα και ιδιαίτερα στην ιερή πόλη του Ιουδαϊσμού, στα Ιεροσόλυμα. Τα Ευαγγέλια περιγράφουν επίσης και διάφορα θαύματα που έγιναν από τον Ιησού, όπως η ανάσταση νεκρών, η μετατροπή του νερού σε κρασί, η θεραπεία αρρώστων, κ.ά.

Το τέλος

Ο Ιησούς μάζεψε τους αποστόλους μαζί για ένα τελευταίο γεύμα, που είναι γνωστό ως «μυστικός δείπνος». Εκεί εξήγησε στους μαθητές του ότι ο θάνατός του ήταν απαραίτητος επειδή θα καθιέρωνε μια νέα σχέση ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους. Πήρε το ψωμί και το κρασί από το τραπέζι, προσευχήθηκε και σε μια συγκινητική ατμόσφαιρα αποχαιρετισμού το μοίρασε στους αποστόλους του. Οι Χριστιανοί, σε ανάμνηση του γεγονότος αυτού έχουν καθιερώσει την θρησκευτική τελετή της Θείας Κοινωνίας.

Μετά από το δείπνο, ο Ιησούς και οι απόστολοι πήγαν στο Όρος των Ελαιών, ένα λόφο στην ανατολική πλευρά της Ιερουσαλήμ, και στον κήπο της Γεσθημανής. Σε αυτόν τον κήπο, ο μαθητής του Ιησού, Ιούδας, έφερε τους στρατιώτες για να συλλάβουν τον Ιησού. Αυτοί τον οδήγησαν μπροστά στους ηγέτες των Ιουδαίων, οι οποίοι πραγματοποίησαν μια σύντομη δίκη και τον καταδίκασαν σε θάνατο. Οι νόμοι όριζαν πως για να πραγματοποιηθεί μια θανατική ποινή θα έπρεπε να εγκριθεί από τον ρωμαϊό κυβερνήτη της Ιουδαίας, Πόντιο Πιλάτο. Εκείνος, προσπάθησε να αθωώσει τον Ιησού καθώς δεν έβρισκε κάτι επιλήψιμο ενάντιά του. Μετά όμως από την απαίτηση του συγκεντρωμένου πλήθους, ο Πιλάτος καταδίκασε τον Ιησού σε θάνατο επάνω σε έναν σταυρό. Το βράδυ, πιστοί του Ιησού πήραν το σώμα του και το τοποθέτησαν σε έναν τάφο. Σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, το σώμα του Ιησού μετά από τρεις ημέρες είχε εξαφανιστεί από εκεί και ο Ιησούς εμφανιζόταν κατά διαστήματα σε πολλούς από τους μαθητές του. Μετά το γεγονός αυτό της Ανάστασής του, πέρασε ακόμα 40 ημέρες στη γη και μετά "αναλήφθηκε"» δηλ. ανέβηκε προς τον ουρανό. Η ιστορία της Ανάστασης του Ιησού, είναι κεντρική στη χριστιανική πίστη. Οι απόστολοί του συνέχισαν να διδάσκουν το μήνυμά του Ιησού Χριστού που βρήκε ανταπόκριση από πολλούς ανθρώπους τότε και σήμερα.

ΠΗΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

Η κύρια πηγή πληροφόρησης για τον Ιησού είναι τα Χριστιανικά, κανονικά Ευαγγέλια (σε αντίθεση με τα μη κανονικά ή Απόκρυφα Χριστιανικά κείμενα).

Αυτά τα κείμενα, δεν αποτελούν λεπτομερείς και αναλυτικές βιογραφίες του Ιησού Χριστού, ούτε και είναι έργα καθαρά ιστορικά με την έννοια των έργων Θουκυδίδη ή του Ιώσηπου, ή άλλων ιστορικών της αρχαιότητας. Βέβαια μέσα τους βρίσκουμε αναφορές σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα και πρόσωπα (όπως η απογραφή του Κυρηνίου, ο αυτοκράτορας της Ρώμης Τιβέριος, ο Πόντιος Πιλάτος, ο Ηρώδης Αντίπας, ο τετράρχης Λυσανίας κ.ά.), όμως δεν εξαντλείται ο χαρακτήρας τους στην ιστορία, αλλά αποτελούν κυρίως μαρτυρίες πίστης, βιώματος και μετάδοσης του χριστιανικού μηνύματος. Τα Ευαγγέλια είναι τέσσερα και μαζί με τα υπόλοιπα 23 βιβλία που κατά τους χριστιανούς περιέχουν τη «νέα οικονομία του Θεού», ονομάζονται όλα μαζί «Καινή Διαθήκη».

Στα Ευαγγέλια, όπου προέχει ο θεολογικός ερμηνευτικός χαρακτήρας τους, οι ευαγγελιστές, ενδιαφερόμενοι να μεταδώσουν το μήνυμα του Ιησού, δεν καταβάλλουν ιδιαίτερη προσπάθεια να τοποθετήσουν χρονικά τα ιστορούμενα γεγονότα με σχολαστική ακρίβεια ή να εναρμονίσουν πλήρως μεταξύ τους τις διάφορες πληροφορίες. Έχει υπογραμμιστεί γενικότερα ο χαλαρός τρόπος σύνδεσης των γεγονότων με ένα «και», «ευθέως» ή «πάλιν», ενώ αργότερα οι θεολόγοι υποστήριξαν ότι το κάθε ευαγγέλιο φέρει και τη σφραγίδα της προσωπικότητας του συντάκτη του όπου το ίδιο επεισόδιο της ζωής του Ιησού είναι δυνατό να παρατίθεται από όλους τους ευαγγελιστές αλλά στον κάθε ευαγγελιστή να παρουσιάζεται μια διαφορετική έξαρση των ίδιων στοιχείων ή τονισμός διαφορετικών στοιχείων που συχνά συμπληρώνουν τις διηγήσεις.

Στη σύγχρονη ερευνά άλλωστε, η επικρατέστερη άποψη στο θέμα της σχέσης του Ιωάννη με τους τρεις "Συνοπτικούς" -όπως ονομάζονται- Ευαγγελιστές είναι πως ο δ' ευαγγελιστής γνωρίζει κάποια ή και όλα τα προγενέστερα Ευαγγέλια, τα οποία σε ορισμένα σημεία συμπληρώνει.

Ο ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Ο Ιησούς στη συνέχεια της ζωής του, παρουσιάσθηκε ως ένας κατεξοχήν διδάσκαλος του Ισραήλ, αν και διέφερε ουσιαστικά από όλους τους Ραββί της εποχής του. Σύμφωνα με τα ιερά κείμενα του χριστιανισμού, ενεργούσε ως αυθεντικός ερμηνευτής του Νόμου και δίδασκε με μια μοναδική εξουσία και αυθεντία το λόγο του Θεού, που ξεπερνούσε και αυτή την αυθεντία των προφητών, κατά την εκτίμηση των συγχρόνων του (Ματθ. 5, 17). Στην επικοινωνία του με τους ανθρώπους της εποχής του ασφαλώς δεν αρνήθηκε ποτέ να θεωρείται «υιός Δαυίδ» (Ματθ. 1, 1). Η δαβιδική βασιλική προέλευση του Μεσσία ήταν βασικό στοιχείο της θρησκείας του παραδοσιακού Ιουδαϊσμού. Ασφαλώς για τον ιουδαϊκό κόσμο το γενεαλογικό δένδρο του καθενός ανθρώπου είχε μεγάλη σημασία και γι’ αυτό έχουμε συχνά τέτοιες αναφορές σε γενεαλογίες πολλών προσώπων της βιβλικής ιστορίας. Και κατά την εποχή του Ιησού αυτό ήταν ένα πολύ συνηθισμένο γεγονός. Ίσως αυτό αιτιολογεί και τις διάφορες γενεαλογικές παραδόσεις που έχουμε και στην περίπτωση του Ιησού Χριστού (Ματθ. 1, 1-17, Λουκ. 3, 23-38). Αυτό που έχει ιδιαίτερη αξία στις παραδόσεις των γενεαλογιών του Ιησού είναι κυρίως η ιστορική και λιγότερο η μεταφυσική σημασία. Γι’ αυτό και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης καθώς και ο Απόστολος Παύλος δεν φαίνεται να δίνουν κάποια ουσιαστική σημασία στην γενεαλογία του Μεσσία (Ίωάν. 7,41, Ρωμ. 1, 3). Τα χριστιανικά Ευαγγέλια μας παρουσιάζουν έναν Ιησού που δεν ήρθε για να εκπληρώσει τις υποσχέσεις πού δόθηκαν στο γένος Δαβίδ, ότι το έθνος του θα μεγαλυνθεί και θα δοξασθεί αλλά ήρθε ουσιαστικά για να ποιμάνει το λαό του Θεού και να σώσει πνευματικά τον άνθρωπο, όπως η αρχαία προφητεία είχε ήδη διατυπώσει (Ιεζ. 34, 15). Αν και ο Ιησούς συχνά παρουσιάζεται να μην παίρνει ποτέ την πρωτοβουλία να προβάλει και να κηρύξει τον εαυτό του ως Μεσσία, από την άλλη επέλεξε για τον εαυτό του, κυρίως τον δανιήλειο μεσσιανικό τίτλο «Υιός του Ανθρώπου». Ο τίτλος αυτός προέρχεται από την γραμματεία της Παλαιάς Διαθήκης και συγκεκριμένα από το βιβλίο του Δανιήλ (Δαν. 7,13). Σύμφωνα με τους θεολόγους, είναι μια έκφραση που προσπαθεί να τονίσει την υπερβατική φύση του φορέα του τίτλου αυτού. Οι υποστηρικτές του θεολογικού περιεχομένου των ιερών κειμένων, προβάλλουν την εξήγηση ότι ο τίτλος «Μεσσίας» είχε στην εποχή του Ιησού ουσιαστικά ένα έντονο «κοσμικό» στοιχείο και σχετιζόταν με την πανάρχαιη ελπίδα του ιουδαϊκού λαού για ένα μεσσιανικό άρχοντα εκ του «οίκου Δαυίδ» που θα αποσταλεί για τη σωτηρία του έθνους και την επανασύνδεση της ένδοξης δαβιδικής βασιλείας. Έτσι, υπήρχε πάντοτε ο κίνδυνος να ερμηνευθεί η παρουσία του Ιησού, κάτω από μια καθαρά κοσμική προοπτική. Μάλιστα μετά από τις διάφορες εντυπωσιακές θαυματουργικές ενέργειες που διηγούνται τα Ευαγγέλια, ο Ιησούς συνιστούσε να μην κοινοποιείται η μεσσιανική αυτή πεποίθηση στον ευρύτερο κόσμο (Λουκ. 4,41 κ.ά.). Μόνο μετά τα τελευταία γεγονότα του σταυρικού θανάτου και της ανάστασης του Ιησού, οι μαθητές και οι πιστοί παρουσιάζονται να κατανοούν σωστά, ότι «έδει παθείν τον Χριστόν και αναστήναι εκ νεκρών τη τρίτη ημέρα, και κηρυχθήναι επί τω ονόματι αυτού μετάνοιαν και άφεσιν αμαρτιών εις πάντα τά έθνη, αρξάμενον από Ιερουσαλήμ» (Λουκ. 24,46). Έτσι, τα Ευαγγέλια μας προβάλουν ότι κάτω από την οπτική γωνία της ανάστασης ο μεσσιανικός και «κοσμικός» τίτλος χάνει τα εθνικιστικά του στοιχεία και τη διφορούμενη σημασία του, απευθύνεται καθαρά σε όλο τον κόσμο και γίνεται τίτλος τιμής για τον Ιησού αλλά και για τους πιστούς του που ονομάζονται κατ’ επέκταση και αυτοί «Χριστιανοί», δηλαδή «κεχρισμένοι» (Α' Κορ. 15,12 / [[Πράξ. 11,26).

ΟΙ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ

Η διδασκαλία του Ιησού, είναι διατυπωμένη στη γλώσσα, το μορφωτικό επίπεδο και την προσληπτική ικανότητα των ανθρώπων της εποχής εκείνης. Ο Ιησούς δεν απευθύνθηκε ως Διδάσκαλος σ' έναν κόσμο λογίων και μορφωμένων ανθρώπων, άλλα επικοινώνησε με το λαό της εποχής εκείνης, που ουσιαστικά δεν διέθετε σχεδόν καμιά μόρφωση και πνευματική καλλιέργεια. Γι’ αυτό απέφευγε συστηματικά τις ιδεολογικές και συνθετικές ομιλίες, καθώς και λόγους με προτάσεις και εκφράσεις θεωρητικού περιεχομένου. Ήταν μάλλον πρακτικός και πολύ αναλυτικός και διαμόρφωνε το λόγο του με παραδείγματα παρμένα από την καθημερινή ζωή κάνοντας χρήση των «Παραβολών». Η παραβολή ήταν, από τα βασικά δομικά στοιχεία της διδασκαλίας του Ιησού. Χρησιμοποιούσε πάντοτε εικόνες από τον γύρω κόσμο και συχνά παρατηρείται μέσα στις εκφράσεις του ή υπερβολή ή και το απίθανο ακόμη, ώστε να δημιουργήσει αίσθηση ή να προκαλέσει έντονο ενδιαφέρον. Ενδεικτικό παράδειγμα μας δίνουν τα Ευαγγέλια με το χωρίο: «ευκολώτερον εστι κάμηλον διά τρυπήματος ραφίδος διελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν τού Θεού εισελθείν» (Ματθ. 19, 24) ή το εντυπωσιακό από την επί του Όρους Ομιλίας: «και ει η δεξιά σου χείρ σκανδαλίζει σε, έκκοψον αυτήν και βάλε από σού· συμφέρει γάρ σοι ίνα απόληται έν των μελών σου και μη όλον το σώμά σου βληθή εις γέενναν» (Ματθ. 5, 30).

Η χρήση των παραβολών δεν ήταν άγνωστη κατά την εποχή της Καινής Διαθήκης και ο Ιησούς δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ο πρώτος πού εισηγήθηκε τη φιλολογική αυτή μορφή της παραβολής καθώς και στην Παλαιά Διαθήκη, γινόταν χρήση της παραβολικής μεθόδου. Πάντως, η εκτεταμένη χρήση της παραβολής στη διδασκαλία του Ιησού έκανε πολλούς να διερωτηθούν σχετικά: «διατί εν παραβολαίς λαλείς αυτοίς;» (Ματθ. 13,10). Αυτό ίσως να σημαίνει, πως ενώ η μέθοδος της παραβολής ήταν αρκετά γνωστή και στην εποχή εκείνη, δεν γινόταν συχνή χρήση στη διδασκαλία από τους άλλους Ραββί και διδασκάλους της ιουδαϊκής κοινωνίας. Ασφαλώς, δεν πρόκειται απλώς για μια παιδαγωγική μέθοδο που επιλέγει ο Ιησούς για να εκθέσει τη διδασκαλία του. Επειδή απευθυνόταν σ’ ένα κόσμο απλοϊκό, χωρίς κάποια μόρφωση και παιδεία, κόσμο συνήθως κτηνοτροφικό και γεωργικό, η παραβολική γλώσσα με εικόνες παρμένες από την καθημερινή ζωή έγινε το πιο κατάλληλο μέσο για ουσιαστικότερη κατανόηση κι επικοινωνία. Ο κόσμος της εποχής του Ιησού εκφραζόταν περισσότερο με σύμβολα, με παραστάσεις, με εικόνες και μύθους. Τα μηνύματα ήταν πιο εύκολο τότε να φτάσουν στους αποδέκτες, να τους συγκινήσουν και να διεγείρουν τη φαντασία τους, με εικόνες ζωντανές, παρμένες από τη φύση και τη ζωή. Η Ανατολή αρέσκεται να εκφράζεται με τη μορφή των υπερβολών και των συγκρίσεων που προβάλλουν και παρέχουν τα σύμβολα και οι εικόνες που είναι παρμένες από την πραγματικότητα της ζωής. Ο μεγαλύτερος αριθμός των παραβολών έχει ως περιεχόμενο την έννοια της Βασιλείας του Θεού, κάτι που παρουσιάζεται τόσο καινούργιο, που είναι πολύ δύσκολο να κατανοηθεί από τους ανθρώπους της εποχής εκείνης. Γι’ αυτό ο Ιησούς έθεσε το ερώτημα στους μαθητές του: «συνήκατε ταύτα πάντα;» (Ματθ. 13, 51). Η θετική απάντηση των μαθητών «λέγουσιν αυτώ, ναι» σημαίνει, ότι στο μέλλον αυτοί οι ίδιοι θα είναι εκείνοι που θα κληθούν να μεταφέρουν στον κόσμο το νόημα των παραβολών αυτών και της διδασκαλίας του.

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

Καθώς οι Παραβολές βρίσκονται στο κέντρο των «λόγων» του Ιησού, τα θαύματα, αποτελούν το κέντρο των «έργων» του. Τα θαύματα, όπως και οι παραβολές, δεν πραγματοποιήθηκαν σε κάποιο ορισμένο τόπο και περιορισμένο χρονικό διάστημα, αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια της δημόσιας δράσης και σε όλες τις περιοχές της Παλαιστίνης, από τη βόρεια Γαλιλαία ως τη νότια Ιουδαία. Βέβαια η ενασχόληση με ένα τέτοιο θέμα έχει ν’ αντιμετωπίσει πλήθος ερωτημάτων, όχι μόνο από πλευράς ιστορικής αξιοπιστίας των σχετικών διηγήσεων και της ανάλογης επιστημονικής διερεύνησης τους, αλλά και από πλευράς καθαρά θρησκευτικής και θεολογικής σημασίας τους.

Η Μπαταρία

Η μπαταρία είναι μια συσκευή η οποία αποθηκεύει χημική ενέργεια και την αποδεσμεύει με τη μορφή ηλεκτρισμού. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται ηλεκτροχημικές διατάξεις όπως η γαλβανική στήλη. Η ανάπτυξη των μπαταριών άρχισε με την κατασκευή της Βολταϊκής στήλης από τον Αλεσάντρο Βόλτα. Εικάζεται όμως ότι κάποια αντικείμενα, που χρονολογούνται γύρω στο έτος 600 και είναι γνωστά σαν Μπαταρίες της Βαγδάτης, είχαν χρησιμοποιηθεί τότε για την παραγωγή μικρής ποσότητας ηλεκτρισμού.

Ο συσσωρευτής στην ηλεκτρολογία είναι χημική πηγή ρεύματος, ικανή να αποθηκεύσει ηλεκτρική ενέργεια (αφού τη μετατρέψει σε χημική) και όταν χρειαστεί, να την αποδώσει σε εξωτερικό κύκλωμα. Αποτελείται από δοχείο κατασκευασμένο από μονωτικό υλικό (εβονίτη, πλαστικό, γυαλί) με ηλεκτρολύτη (οξύ ή αλκάλιο), στο οποίο βυθίζονται τα ηλεκτρόδια. Η σύνδεσή τους σε εξωτερικό κύκλωμα προκαλεί σε αυτό διέλευση ρεύματος (εκφόρτιση του ηλεκτρικού συσσωρευτή). Έτσι, στον ηλεκτρικό συσσωρευτή γίνονται χημικές διεργασίες, που έχουν σχέση με τη μετατροπή της χημικής ενέργειας σε ηλεκτρική.

Ο εκφορτισμένος ηλεκτρικός συσσωρευτής φορτίζεται όταν περάσει από αυτόν συνεχές ρεύμα από άλλη πηγή, ενώ ταυτόχρονα στον ηλεκτρικό συσσωρευτή γίνονται αντίστροφες χημικές διεργασίες, με τις οποίες η ηλεκτρική ενέργεια μετατρέπεται σε χημική. Ο ηλεκτρικός συσσωρευτής χαρακτηρίζεται: από τη χωρητικότητα, δηλ. την ποσότητα του ηλεκτρισμού σε αμπερώρια, που μπορεί ο συσσωρευτής να δώσει στο κύκλωμα που τροφοδοτεί, από τη μέση τάση σε Volt κατά το χρόνο της φόρτισης και εκφόρτισης, από την ειδική ενέργεια κατά βάρος και όγκο, δηλ. την ενέργεια σε βατώρια που παρέχεται κατά την εκφόρτιση από 1 kgr βάρους ή 1 δεκατόμετρο του όγκου του ηλεκτρικού συσσωρευτή, από την απόδοση κατά χωρητικότητα, δηλ. το λόγο της ποσότητας των αμπερωρίων που αποδίδεται κατά την εκφόρτιση προς την ποσότητα των αμπερωρίων που απορροφάται κατά τη φόρτιση, από την απόδοση κατά ενέργεια (ή βαθμό απόδοσης), δηλ. το λόγο της ενέργειας που αποδίδεται κατά την εκφόρτιση προς την ενέργεια που απορροφάται κατά τη φόρτιση. Υπάρχουν ηλεκτρικοί συσσωρευτές σε μόνιμη εγκατάσταση (για τις ανάγκες των ηλεκτρικών σταθμών, των τηλεφωνικών και τηλεγραφικών σταθμών, των ραδιοσταθμών κ.ά.) και φορητοί (για τροφοδότηση κινητών ραδιοσυσκευών και συσκευών ενσύρματης τηλεπικοινωνίας, αυτοκινήτων, αεροπλάνων κ.ά.).

Ευρεία χρήση έχουν (κυρίως σε μόνιμες εγκαταστάσεις) οι ηλεκτρικοί συσσωρευτές μόλυβδου - οξέος, στους οποίους σαν ηλεκτρολύτης χρησιμοποιείται διάλυμα θειικού οξέος με πυκνότητα 1,18- 1,29 gr/cm3 και σαν ηλεκτρολύτες διοξειδίου του μόλυβδου ΡbΟ2 και σπογγώδης μόλυβδος. Κατά την εκφόρτιση γίνεται η αντίδραση: PbΟ2 + Pb + 2Η2SO4 -> 2PbSO4 + 2H2O, ενώ η τάση και η πυκνότητα του ηλεκτρολύτη ελαττώνονται. Οι μέσες τάσεις είναι: κατά την εκφόρτιση 1,98 V και κατά τη φόρτιση 2,4 V. Σαν φορητοί ηλεκτρικοί συσσωρευτές, χρησιμοποιούνται συχνό οι αλκαλικοί συσσωρευτές, που έχουν μεγαλύτερη μηχανική αντοχή. Αυτοί δεν έχουν κατά τη λειτουργία επιζήμιες εξατμίσεις και είναι απλούστεροι στη χρησιμοποίησή τους από τους ηλεκτρικούς συσσωρευτές οξέος. ελίου, στους οποίους σαν ηλεκτρολύτης χρησιμοποιείται διάλυμα καυστικού καλίου, σαν θετικό ηλεκτρόδιο οξείδια νικελίου σε μείγμα με γραφίτη και σαν αρνητικό ηλεκτρόδιο ρινίσματα σιδήρου ή καδμίου σε μείγμα με σπογγώδη σίδηρο. Οι μέσες τάσεις φόρτισης είναι αντίστοιχα: 1,74 V και 1,65 V. Στα αεροπλάνα χρησιμοποιούνται πολύ οι αλκαλικοί ηλεκτρικοί συσσωρευτές αργυροψευδάργυρου και άργυρο-καδμίου. Τα πλεονεκτήματά τους είναι η μεγάλη ειδική ενέργεια και η ικανότητα να λειτουργούν σε ερμητικά κιβώτια και σε ύψος (με χαμηλή θερμοκρασία και πίεση). Το μειονέκτημά τους είναι ότι έχουν κόστος 4-10 φορές μεγαλύτερο από τους ηλεκτρικούς συσσωρευτές μολυβδο-οξέος. Οι αλκαλικοί ηλεκτρικοί συσσωρευτές χρησιμοποιούνται επίσης, σε όργανα βαρηκοΐας κ.α. Για τη λήψη μεγάλων τάσεων και ρευμάτων οι ηλεκτρικοί συσσωρευτές συνδέονται σε συστοιχίες.

Στα αυτοκίνητα ο συσσωρευτής χρησιμεύει για την εναποθήκευση του ηλεκτρικού ρεύματος που προέρχεται από τη δυναμομηχανή (δυναμό) και τη διανομή του στη συνέχεια στις διάφορες συσκευές της ηλεκτρικής εγκατάστασης του οχήματος. Μεταξύ του δυναμό και του συσσωρευτή παρεμβάλλεται αυτόματος διακόπτης, ο οποίος παρεμποδίζει την εκφόρτιση του συσσωρευτή προς το δυναμό όταν ο κινητήρας εργάζεται στο ρελαντί ή δεν εργάζεται.

Στην αστροναυτική οι συσσωρευτές τεχνητών δορυφόρων, πρέπει να έχουν μεγάλη χωρητικότητα, μικρό βάρος, αντοχή στις επιταχύνσεις και τους κλυδωνισμούς. Τις καλύτερες προϋποθέσεις προς αυτή την κατεύθυνση συγκεντρώνουν οι αλκαλικοί συσσωρευτές νίκελ-καδμίου ή αργύρου- ψευδάργυρου. Οι πρώτοι έχουν ως θετικό ηλεκτρόδιο πλάκες από νίκελ και αρνητικό πλάκες καδμίου και σίδηρου. Οι δεύτεροι ως θετικό ηλεκτρόδιο έχουν άργυρο σε σκόνη και ως αρνητικό ψευδάργυρο. Η ανάγκη εφοδιασμού των διαστημικών σκαφών με πηγές ενέργειας διαρκέστερες και ελαφρότερες λύθηκε με τα ηλιοκύτταρα.