Συζήτηση χρήστη:Elinamal91

Τα περιεχόμενα της σελίδας δεν υποστηρίζονται σε άλλες γλώσσες.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Κλήρου

Η Κλήρου απέχει 26 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Λευκωσίας. Ο μεγάλος αριθμός αρχαίων ταφών και τα κατάλοιπα από την αρχαϊκή, την κλασική και τη ρωμαϊκή περίοδο που βρέθηκαν στο χώρο γύρο από το χωριό μαρτυρούν ότι η περιοχή κατοικείτο από αρχαιοτάτων χρόνων.

Σύμφωνα με μια εκδοχή το χωριό οφείλει την ονομασία του στον πρώτο οικιστή ή και ιδιοκτήτη της περιοχής με το όνομα Κλήρος. Από τη φράση «η περιοχή ή το κτήμα του Κλήρου» προήλθε η ονομασία του χωριού. Κατά μια άλλη εκδοχή το όνομα προήλθε από το πουλί κλωρκό ή κλήρο επειδή η φωνή του φαίνεται σαν να επαναλαμβάνει τη λέξη κλήρο, κλήρο. Η τοπική παράδοση αναφέρει άλλη εκδοχή ότι το χωριό οφείλει την ονομασία του στο γεγονός ότι όλοι οι άρρενες κάτοικοι του χωριού έγιναν κληρικοί, σε ακαθόριστη εποχή, για καταπολεμήσουν όπως πίστευαν μια θανατηφόρα επιδημία. Παραλλαγή αυτής της εκδοχής αναφέρει ότι πολλοί κάτοικοι του χωριού γίνονταν ιερείς και μοναχοί τους οποίους ονόμαζαν γενικά κληρικούς από όπου και η ονομασία του χωριού.

Ως χωριό φαίνεται ότι υφίστατο από τη βυζαντινή περίοδο όπως μαρτυρούν τα πολλά ξωκλήσια της περιοχής. Μερικά γνωστά ξωκλήσια είναι της Παναγίας του Λάγνη, του Αγίου Μάμα στην περιοχή Κουλουπάδες και της Αγίας Μαρίνας στην περιοχή Πεταλούδιν. Δεν αποκλείεται να υπήρχαν και άλλα όπως αναφέρει ο Άγγλος αρχιτέκτονας George Jeffery που έζησε για πολλά χρόνια στην Κύπρο και επισκέφτηκε την Κλήρου στις αρχές του 20ου αιώνα.

Το μεσαίωνα, την περίοδο της φραγκοκρατίας, ο Λεόντιος Μαχαιράς αναφέρει ότι η Κλήρου ήταν φέουδο του Θωμά Ντε Μοντολίφ της Κλήρου που ήταν ελεγκτής στην υπηρεσία του βασιλιά Πέτρου του Ά (1359-1369).

Σύμφωνα με την προφορική παράδοση στην περιοχή της Παναγίας του Λάγνη (μοναστήρι της Κλήρου) υπήρχαν αρκετά μικρά χωρία με μερικές οικογένειες πληθυσμό το καθένα. Ο Χρυσόστομος Λεβέντης (1919-2001) ανεβάζει τον αριθμό των χωριών στα δεκατέσσερα. Σε μερικά από αυτά κατοικούσαν και μουσουλμάνοι. Αναφέρονται το Απλίκι, ο Λάγνης, η Αγία Μαρίνα, οι Κουλουπάδες, ο Σιρφούκος κ.α.Όταν έπεσε θανατικό στο χωρίο τα χωρία ερημώθηκαν και όσοι γλίτωσαν κατέβησαν στην Κλήρου, άλλοι στη Μαλούντα και άλλοι στο Αρεδιού. Εκεί διέφυγαν και οι μουσουλμάνοι.

Η Κλήρου βρίσκεται σε επίκαιρη θέση και παλαιότερα ήταν κέντρο διερχομένων και σταθμός όσων προέρχονταν από την Πιτσιλιά με προορισμό τη Λευκωσία, τότε που τα ταξίδια γίνονταν με άμαξες. Το γεγονός αυτό συνέβαλε αποφασιστικά στην αλματώδη αύξηση του πληθυσμού του χωριού. Κοιτάξτε την ανέλιξη του πληθυσμού εδώ. Η παιδεία και η εκπαίδευση κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν περιορισμένοι. Στην Κλήρου οι /ιερείς ήταν αυτοί που προσέφεραν παιδεία στα παιδία. Μαθητές από την Κλήρου μετέβαιναν στην κοινοτική Σχολή «Χατζηθεοδούλειο», του χωρίου Πέρα που ιδρύθηκε το 1863 . το πρώτο δημοτικό σχολείο στην /κλήρου ιδρύθηκε το 1884.


Ιστορικές Αναφορές


Τζιόρτζ Τζέφρη, Αρχιτέκτονας Αγγλικής κυβέρνησης που υπηρέτησε στην Κύπρο

"...Κλήρου. Ένα μεγάλο χωρίο απ όπου ένας καλός χωμάτινος δρόμος οδηγεί στο μοναστήρι του Λάγνη (ένα απλό σκεπαστό κτίριο) και ο οποίος συνεχίζει δια μέσου μιας απολαυστικής κοιλάδας για να καταλήξει στο μοναστήρι του Μαχαιρά.

Όλες οι εκκλησίες και τα παρεκκλήσια του χωριού και φαίνεται ότι υπήρχαν αρκετά, έχουν εξαφανιστεί και έχουν δώσει την θέση τους σε ένα μονοθολικό κτίριο. Μέσα σε αυτή την εκκλησία, που είναι αφιερωμένη στην Παναγία την Ευαγγελίστρια έχουν μαζευτεί εικόνες από παλαιότερα παρεκκλήσια, και έχει δημιουργηθεί μια περίεργη συλλογή, από περίπου ερειπωμένα δείγματα Βυζαντινής ζωγραφικής όλων των περιόδων. Το εικονοστάσι επίσης της εκκλησίας έχει κατασκευαστεί από τρία διαφορετικά τμήματα, αρχαία σκαλιστά και επιχρυσωμένα και διαθέτει άφθονα και περίτεχνα χειροποίητα σκαλιστά και αξίζει να το περιεργαστεί κάποιος. ένα μάλιστα από τα τμήματα του εικονοστασίου χρονολογείτε από το 1741 ..."

Χάρτης Κύπρου

Ρούπερτ Γκάνης, Ιστορικός Αγγλικής Κυβέρνησης

"... Ο μεγάλος αριθμός των αρχαίων τάφων που έχουν βρεθεί πέριξ του χωριού μαρτυρεί ότι η περιοχή πρέπει να κατοικεί το από τα πολύ παλιά χρόνια. Η μεγάλη σύγχρονη εκκλησία της Παναγίας, βρίσκεται στο κέντρο του χωριού , ενώ σημάδια του δαπέδου της προηγούμενης εκκλησίας που βρισκόταν στον ίδιο χώρο είναι εμφανή στο βόριο μέρος του νέο κτίσματος. Το κεντρικό μέρος του εικονοστασίου της εκκλησίας προέρχεται από αυτό ακριβώς το προηγούμενο εκκλησιαστικό κτίσμα και χρονολογείτε από το 1748. Από το ίδιο παλαιό κτίριο προέρχεται και μια εικόνα της παναγίας που χρονολογείται από τις αρχές του 1700. Η εικόνα της αποκάλυψης καλύπτεται από ένα λεπτό στρώμα ασημιού και είναι μια θαυματουργή-βροχοποιός εικόνα.


Περίπου ένα μίλι έξω από το χωριό βρίσκεται το μικρό μοναστήρι της Παναγίας του Λάγνη, ένα μικρό αρχαίο και σκεπαστό οικοδόμημα το οποίο περιτριγυρίζεται από μοναστικά ερείπια. Το εσωτερικό του μοναστηρίου δεν περιέχει τίποτα το ενδιαφέρον. Οι χωρικοί αναφέρουν την εξής ιστορία που σχετίζεται με το μοναστήρι. "Πριν από πολλά χρόνια Τούρκοι ήρθαν από το διπλανό χωριό το Αρεδιού, στα μέσα του Ιουλίου, την πιο ζεστή περίοδο του χρόνου, και έκλεψαν τις δοκούς από την οροφή της εκκλησίας. Πριν καλά φύγουν από το μοναστήρι, οργισμένη η Παναγία από την πράξη τους, έστειλε χαλάζι τόσο μεγάλο που σκότωσε αμέσως τα ζώα που μετέφεραν τα ξύλα"..."


Παναγία του Λάγνη στην Κλήρου

Η Παναγία του Λάγνη

Ξωκκλήσι της Παναγίας Χρυσελεούσας, γνωστό ως Παναγία του Λάγνη, βρισκόμενο λίγο έξω από το χωριό Κλήρου στον δρόμο προς Φικάρδου. Λειτούργουσε παλαιότερα ως γυναικείο μοναστήρι. Είναι άγνωστο πότε ιδρύθηκε η μονή και πότε καταστράφηκε. Αβέβαιη είναι και η σημασία της επωνυμίας του Λάγνη. Σύμφωνα όμως με τοπική παράδοση, η Παναγία παρουσιάστηκε στον ύπνο του ιδιοκτήτη του κτήματος υποδεικνύοντας του σημείο όπου θα έβρισκε εικόνα Της. Την επομένη ο άνθρωπος δεν θυμόταν το ακριβές σημείο και έτσι έκαμε τρεις λαχνούς για τρια διαφορετικά σημεία του κτήματος και διάλεξε τον ένα. Πράγματι όταν έσκαψε βρήκε την εικόνα σε βάθος τριών πόδων και βαθύτερα βρήκε αγίασμα. Έτσι από την διαδικασία αυτή δόθηκε από τους κατοίκους της περιοχής η ονομασία Λαχνί (λαχνός - λαχνί) η οποία με την πάροδο του χρόνου μετατράπηκε σε Λάγνη.

Στη θέση της σήμερα υπάρχει μικρός ναός κτισμένος το 1981 και σε μικρή απόσταση ανατολικά βρίσκεται το αγίασμα.

Πολλά θαύματα έχουν καταγραφέι σε σχέση με το την Παναγία του Λάγνη. Το 2009 δύο εικόνες στο ξωκκλήσι δάκρυσαν και πολύ πιστοί το θεώρησαν θαύμα.