Συζήτηση χρήστη:Βασιλικός Ποταμιτης

Μόλις οκτώ χιλιόμετρα από την πόλη της Νάξου στο καταπράσινο χωριό της Ποταμιάς Νάξου, στη θέση Νιο Περιβόλι του οικισμού Λιεράδου, δίπλα στο ποτάμι μέσα σε μια κατάφυτη κοιλάδα με μπαξέδες και ελαιώνες, βρίσκεται ένα μνημείο της φύσης, το δέντρο της κουκουναριάς. Σύμφωνα με τις διηγήσεις των χωρικών η ιστορία του δέντρου ξεπερνάει της μνήμες αυτών και των προγόνων τους, και λόγω του μεγέθους του κορμού συνάγεται εύκολα η ηλικία του, αφού όπως λένε χαρακτηριστικά οι περίοικοι χρειάζονται τρείς ενήλικοι άνδρες να το αγκαλιάσουν για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του. Στο παρελθόν το Νιο Περιβόλι αποτελούσε το μεγαλύτερο και ομορφότερο περιβόλι όπου κατοικούσε ο νερουλάς, ο οποίος διένειμε το νερό. Πλησίον του δέντρου υπάρχει περιπατητικό μονοπάτι, όπου περιπατητές και ποδηλάτες μπορούν να το πλησιάσουν για να το θαυμάσουν!!!

Σχετικά με τη κουκουναριά μας πληροφορεί η wikipedia

Η αρχική καταγωγή της κουκουναριάς είναι η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Βόρεια Αφρική (όταν το κλίμα ήταν κάποτε πιο υγρό). Καλλιεργείται συστηματικά εδώ και 6.000 χρόνια για τους εδώδιμους σπόρους της, τους οποίους εμπορεύονταν οι άνθρωποι από τα αρχαία χρόνια. Έχει εγκλιματιστεί σε όλη την περιοχή της Μεσογείου εδώ και τόσο καιρό που θεωρείται ιθαγενές στα μέρη που φυτρώνει, ενώ πολύ πρόσφατα (από το 1700) έχει εισαχθεί σε χώρες με μεσογειακό κλίμα. Μέχρι τώρα έχει εγκλιματιστεί στη Νότια Αφρική, την Καλιφόρνια, την Αυστραλία και τη Δυτική Ευρώπη.

Η κουκουναριά μπορεί να υπερβεί τα 25 μέτρα σε ύψος, αν και συνήθως είναι λιγότερο ψηλή, γύρω στα 12-20 μέτρα. Έχει μια χαρακτηριστική ομπρελοειδή μορφή με κοντό κορμό και στρογγυλή επίπεδη κορυφή. Ο φλοιός είναι χοντρός, καστανοκόκκινος, βαθιά χαραγμένος από φαρδιές, κατακόρυφες πλάκες. Έχει ευλύγιστα βελονοειδή φύλλα ανά δυο σε βραχυκλάδια, μήκους 10-18 εκατοστών . Τα νεαρά δέντρα έχουν διαφορετικά φύλλα, μήκους 2-4 εκατοστών με γλαυκοπράσινο χρώμα.

Οι κώνοι είναι ωοειδείς, μήκους 8-15 εκατοστών και χρειάζονται 36 μήνες για να ωριμάσουν, περισσότερο από κάθε άλλο πεύκο. Οι σπόροι είναι μεγάλοι, μήκους δύο εκατοστών, ανοιχτοί καστανοί με μια μαύρη επίστρωση που φεύγει εύκολα. Οι σπόροι διαδίδονται με τα ζώα και στην πρόσφατη ιστορία με την βοήθεια των ανθρώπων.

Ο εδώδιμος σπόρος είναι γνωστός ως κουκουνάρι και χρησιμοποιείται στη Μεσογειακή κουζίνα, με πιο γνωστή τη χρήση του ως βασικό συστατικό της Ιταλικής σάλτσας πέστο.

Συνοδεύουν εύγευστα σαλάτες, κρεατικά, σάλτσες αλλά και γλυκίσματα.

Ο κουκουναρόσπορος είναι πλούσιος σε πρωτεΐνες και ωμέγα – 3 λιπαρά οξέα, που είναι ευεργετικά για το καρδιαγγειακό σύστημα. Ακόμη, είναι πλούσια πηγή βιταμινών, φυτικών ινών, φολικού οξέως, ασβεστίου, φωσφόρου και σιδήρου και μπορεί να λειτουργήσει και ως συμπλήρωμα διατροφής, χάρη στην υψηλή ενεργειακή του αξία. Σημειώνεται ότι 100 γραμ. κουκουναρόσπορου ισοδυναμούν με 570 θερμίδες.

Σύμβολο ανδρισμού και γονιμότητας

Το κουκουνάρι καταναλωνόταν ευρέως στην Ευρώπη και την Ασία, από την Παλαιολιθική κιόλας περίοδο. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι εκτιμούσαν την πλούσια θρεπτική αξία του και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που το θεωρούσαν και σύμβολο ανδρισμού και γονιμότητας. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, μάλιστα, συνήθιζαν να σερβίρουν ένα είδος μπισκότου με κουκουνάρι που είχε ως κύριο στόχο την ενίσχυση των ερωτικών επιδόσεων.