Συζήτηση:Σηκωματάρικα δεντρά

Τα περιεχόμενα της σελίδας δεν υποστηρίζονται σε άλλες γλώσσες.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Α) Οι 'Σηκωματαρές' ακόμα ισχύουν στην Κρήτη, υποθέτω και αλλού. Β) Πρέπει επί Τουρκοκρατίας να ίσχυε σύστημα τύπου φεουδαλικό, αφού οι αγρότες δεν είχαν την ιδιοκτησία αλλά τα δένδρα, και αυτό φαίνεται από το [Με διάταγμα, που εκδόθηκε στην Κόρινθο στις 19 του περασμένου Μαΐου (1822), οι ήδη εγγεγραμμένοι στρατιώτες, και εκείνοι που θα ενταχθούν από τώρα και στο εξής, πρόκειται να λάβουν ένα εκτάριο γης ανά μήνα για όσο διάστημα συνεχίζουν να υπηρετούν το κράτος· έτσι ώστε αν ο πόλεμος συνεχιστεί για αρκετά χρόνια, κάθε ιδιώτης θα βρεθεί, στο τέλος, όχι μόνο ιδιοκτήτης δέντρων, αλλά ένας ιδιοκτήτης έκτασης.] -By a decree, issued at Corinth on the 19ih of May last, the soldiers already enrolled, and those who may hereafter enlist, are to receive an acre of land per month as long as they continue to serve the state ; so that if the war should linger on for several years, every private will find himself, at its close, not only a tree man, but a landed proprietor.- [Ένα άρθρο από την Κέρκυρα δηλώνει πως η ελληνική κυβέρνηση έχει υιοθετήσει έναν νέο τρόπο πληρωμής των στρατευμάτων της. Έχει αντικαταστήσει το χρήμα με τη γη· και η δήμευση όλων των απαλλοτριωμένων κτήσεων του Σουλτάνου, τα βακούφια https://el.wikipedia.org/wiki/Βακούφι και τα τζαμιά, είναι μια έκταση εδαφών υπεραρκετή για να πληρωθούν οι υπηρεσίες ενός μεγάλου στρατού για αρκετά χρόνια.] Richmond Weekly Intelligencer, Volume 1, Number 37,Richmond, Wayne County, 25 September 1822 -page. 2


σύμφωνα με το άρ. 59 ΕισΝΑΚ « Εμπράγματα δικαιώματα επιφάνειας ή χωριστής κυριότητας, που υπάρχουν κατά την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα σε φυτεία ή δέντρα ή οικοδομές σε ξένο έδαφος, διατηρούνται και εξακολουθούν να διέπονται από το έως τώρα δίκαιο ή από τις ειδικές σχετικές διατάξεις που ισχύουν έως τώρα ”. http://ikee.lib.auth.gr/record/295509/files/GRI-2017-20795.pdf

Τα γη των τιμαρίων την καλλιεργούσαν οι αγρότες , οι οποίοι είχαν ως υποχρέωση να αποδώσουν στον κάτοχο του τιμαρίου τους φόρους , τμήμα των οποίων καρπωνόταν ο τιμαριούχος. Οι αγρότες παρελάμβαναν με έγγραφο το χωράφι, αφού πλήρωναν εφάπαξ το ειδικό φόρο. Εάν αγρότες είχαν εμπράγματο δικαίωμα πάνω στο κτήμα, τότε το αυτό κληρονομητό στους απόγονους τους. Εάν οι αγρότες δεν κατέβαλαν έγκαιρα της φορολογικές τους υποχρεώσεις, τότε ο τιμαριούχος έχει το δικαίωμα να εγκαταστήσει άλλο καλλιεργητή. Δεν επιτρεπόταν στον καλλιεργητή να εγκαταλείψει το χωριό και το χωράφι του, χωρίς να την άδεια του τιμαριούχου. Το μέτρο αυτό αποσκοπούσε στο να μην μείνουν ακαλλιέργητες οι γεωργικές εκτάσεις και προπάντων να καταβάλλονται και να συγκεντρώνονται οι προϋπολογισμένοι φόροι από την κεντρική διοίκηση. Παρόλα αυτά έχουν επισημανθεί εγκαταλείψεις χωριών από τους κατοίκους τους, όταν αυτοί αντιμετώπιζαν δυσμενείς συνθήκες, χωρίς ο τιμαριούχος και οι τοπικές Οθωμανικές αρχές να έχουν την δυνατότητα επαναφοράς των κατοίκων στο χωριό. http://nestor.teipel.gr/xmlui/bitstream/handle/123456789/16043/SDO_DMTA_00275_Medium.pdf?sequence=1