Συζήτηση:Έτος Κόσμου
Το Anno Mundi έχει πολύ μεγαλύτερη ιστορία από την αναφερόμενη (ή εωσότου να φτάσει εδώ) και σχετίζεται αρχικά με την Εβραϊκή παράδοση [1] [2]. Επιπλέον η χρονολόγηση με βάση την 1η Σεπτεμβρίου 5509 π.Χ. έχει να κάνει με όλη τη Χριστιανική Εκκλησία ως προϊόν της ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου και όχι με τη sic. Βυζαντινή Ορθόδοξη. Άλλωστε συνεχίστηκε και πολύ αργότερα η προσπάθεια καθορισμού της χρονολόγησης "από κτίσεως κόσμου". --Ωριγένης 19:29, 4 Ιουλίου 2006 (UTC)
Μόνο στο Βυζάντιο έγινε αποδεκτό το Έτος Κόσμου και ουσιαστικά πέρασε και σε χρήση, αν δεν κάνω λάθος. --A styl 19:52, 4 Ιουλίου 2006 (UTC)
Οι χρονολογήσεις για την αρχή της Δημιουργίας[επεξεργασία κώδικα]Σ.Θ. Θεοδοσίου, Μ.Γ. Δανέζης, Β.Ν. Μανιμάνης Τομέας Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής Τμήμα Φυσικής, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πανεπιστημιόπολις, Ζωγράφος, GR 15784
Γνωρίζουμε βέβαια ότι η εβραϊκή χρονολόγηση αρχίζει από τις 7 Οκτωβρίου του έτους 3761 π.Χ., αλλά αυτό φαίνεται ότι δεν ικανοποιούσε ούτε τους διάφορους λογίους ούτε τους χριστιανούς σοφούς. Κατά καιρούς, λοιπόν, προτάθηκαν διάφορες ημερομηνίες από τον Εβραίο ιστορικό Ιώσηπο έως τον Γάλλο ουμανιστή Joseph Scaliger (1484-1558) και τον περίφημο αστρονόμο Johannes Hevelius (1611-1687). Όχι μόνον οι σοφοί της Εποχής, αλλά και οι χριστιανικές Εκκλησίες όρισαν με αποφάσεις Συνόδων την αρχή της Δημιουργίας. Στο άρθρο μας αυτό θα παρουσιάσουμε όλες τις προταθείσες –κατά καιρούς– ημερομηνίες, ενώ σημειώνουμε ότι ειδικά η ημερομηνία που πρότεινε ο James Ussher (1581-1656), αρχιεπίσκοπος του Άρμαγκ στη Βόρεια Ιρλανδία, δηλαδή το 4004 και όχι το επαιώνιο έτος 4000, οφείλεται στην πίστη των ιστορικών ότι ο Ηρώδης απεβίωσε το 4 π.Χ. Έτσι πρόσθεσε αυτά τα τέσσερα χρόνια στο 4000 π.Χ. για να είναι πιο ακριβής η χρονολόγησή του σε σχέση με τη Γέννηση του Χριστού, που ο ίδιος όπως και πολλοί χρονολόγοι της εποχής τοποθετούσαν στο 4 π.Χ.
Είναι γεγονός ότι η εβραϊκή χρονολόγηση αρχίζει από Κτίσεως Κόσμου (Anno Mundi, A.M. στα λατινικά), που η ιερή παράδοση των Εβραίων το τοποθετεί στις 7 Οκτωβρίου του έτους 3761 π.Χ. (σε αντίστοιχες ημερομηνίες Γρηγοριανού ημερολογίου). Για τις εβραϊκές χρονολογήσεις υπάρχουν τα εβραϊκά βιβλία Seder ‘olam rabba’ (H τάξη του κόσμου) και Megillat Ta’anit (Ειλητάριο της νηστείας), τα οποία συσχετίζουν γνωστά γεγονότα με συγκεκριμένες ημέρες. Εντούτοις η παραπάνω ημερομηνία δεν έπειθε ούτε χριστιανούς ούτε εβραίους λογίους. Έτσι, για την αρχή της δημιουργίας προτάθηκαν και άλλες ημερομηνίες, όπως το έτος 5624 π.Χ. και το 4163 π.Χ. από τον εβραίο ιστορικό Ιώσηπο. Συνεπώς, παρ’ όλη την επίδραση του εβραϊκού γίγνεσθαι στον Χριστιανισμό οι χριστιανοί φιλόσοφοι και θεολόγοι βασισμένοι στην Αγία Γραφή –μολονότι αυτή δεν περιέχει ημερομηνίες– έδωσαν διαφορετικές ημερομηνίες και χρονολογίες για την αρχή της δημιουργίας. Ο Σέξτος Ιούλιος Αφρικανός (Sextus Julius Africanus, 180-250 μ.Χ.), χριστιανός ιστορικός των πρώτων χρόνων του Χριστιανισμού, έγραψε το 221 μ.Χ. ένα αξιόλογο ιστορικό έργο με τίτλο: «Χρονογραφίες» ή «Πεντάβιβλον χρονολογικό». Αυτό είναι μία πεντάτομη πραγματεία που ασχολείται με την ιστορία του κόσμου από την αρχή της δημιουργίας του μέχρι το 221 μ.Χ. Στο έργο του αυτό ο Σέξτος προτείνει ως αρχή της δημιουργίας το έτος 5499 π.Χ. και ως βάση των υπολογισμών του θεωρεί τα κείμενα της Αγίας Γραφής, τα οποία χρησιμοποιεί για να ενοποιήσει τις αιγυπτιακές και τις χαλδαϊκές χρονολογίες. Ο Ευσέβιος Καισαρείας (265-340 μ.Χ.), Πατέρας της Εκκλησιαστικής Ιστορίας, επίσκοπος Καισαρείας της Παλαιστίνης και μαθητής του μάρτυρα Παμφίλου, είχε υπολογίσει στην «Παντοδαπή Ιστορία» του το διάστημα από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι την ενσάρκωση του Χριστού ίσο με 5198 έτη. Αιώνες αργότερα, ο Βέδας ο Αιδέσιμος (Venerable Bede, 673-735 μ.Χ.), επιφανής Άγγλος θεολόγος και ιστορικός, στην «Εκκλησιαστική Ιστορία του Αγγλικού Έθνους» (Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum), υπολόγισε το ίδιο διάστημα ίσο με 3952 έτη. Ο Βυζαντινός χρονικογράφος Γεώργιος Κεδρηνός, αρχές του 12ου αιώνα, στη «Σύνοψιν ιστοριών» που συνέγραψε, αρχίζει από την κτίση του κόσμου, την οποία τοποθετεί στο έτος 5506 π.Χ. και φθάνει μέχρι το έτος της ανόδου στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως του Ισαάκιου Κομνηνού (1057 μ.Χ.). Ο Γάλλος ουμανιστής Ιωσήφ Σκάλιγκερ (Joseph Scaliger, 1484-1558), τοποθετούσε την αρχή της δημιουργίας αρχικά στο έτος 3949 π.Χ. και αργότερα στο έτος 4713 π.Χ., το οποίο αποτέλεσε και την αφετηρία της Ιουλιανής Περιόδου (Julian Period), που ο ίδιος εισήγαγε. Ο Τζαίημς Άσερ (James Ussher, 1581-1656 μ.Χ.), αρχιεπίσκοπος του Άρμαγκ (Armagh) στη Βόρεια Ιρλανδία, πρότεινε ως αρχή της δημιουργίας της Γης την Κυριακή 23η Οκτωβρίου του 4004 π.Χ., ενώ –σύμφωνα με τις μελέτες του– η ανθρωπότητα δημιουργήθηκε πέντε ημέρες αργότερα, την Παρασκευή 28η Οκτωβρίου του 4004 π.Χ. Ο Τζαίημς Άσερ (1650) πρότεινε ως αρχή της δημιουργίας όχι το επαιώνιο έτος 4000, αλλά το καρκινικό έτος 4004. Αυτό οφείλεται στην πίστη των ιστορικών ότι ο Ηρώδης απεβίωσε το 4 π.Χ. Έτσι ο Άσερ πρόσθεσε αυτά τα τέσσερα χρόνια στο 4000 π.Χ. για να είναι πιο ακριβής η χρονολόγησή του σε σχέση με τη Γέννηση του Χριστού, που ο ίδιος – όπως και πολλοί χρονολόγοι της εποχής – τοποθετούσε στο 4 π.Χ. Η ανακάλυψη του αρχιεπισκόπου του Άρμαγκ δημοσιεύτηκε το 1650 και έκτοτε καταγραφόταν ως υποσημείωση στο «Βιβλίο της Γενέσεως» σε κάθε επίσημη έκδοση της Παλαιάς Διαθήκης της Εκκλησίας της Μεγάλης Βρετανίας τουλάχιστον έως τη Βικτωριανή εποχή. Ο Dr. John Lightfoot, σύγχρονος του αρχιεπισκόπου James Ussher, καθηγητής του Κολεγίου της Αγίας Αικατερίνης και αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ, όχι μόνον επιβεβαίωσε αυτήν τη χρονολογία, αλλά την επαναπροσδιόρισε με μεγαλύτερη ακρίβεια: «Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από την Αγία Τριάδα στις 23 Οκτωβρίου του 4004 π.Χ. στις 9:00 το πρωί» (R. Milton, 1996, σελ. 47). Το 1650 έγραφε: «Ο Θεός του Μωυσή, ο Θεός των Ηφαιστείων, έφτιαξε τον κόσμο και τον άνθρωπο την 9η πρωινή της 23ης Οκτωβρίου του 4004 π.Χ.». Αργότερα πολλοί λόγιοι και ερευνητές διακωμώδησαν αυτή την ακριβέστατη ημερομηνία. Έτσι, ο Ronald Millar (1972) έγραφε ότι μόνον ένας αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ θα είχε το θράσος(!) να τοποθετήσει την ημέρα και την ώρα της δημιουργίας στις ημερομηνίες έναρξης του ακαδημαϊκού έτους! Σημειώνουμε ότι στην 42διάτομη «Παγκόσμια Ιστορία», που δημοσιεύτηκε από το Συνδικάτο των Βιβλιοπωλών στο Λονδίνο το 1779, αναφέρεται ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε 4004 έτη προ Χριστού και μάλιστα κατά τη φθινοπωρινή ισημερία και ότι η γέννηση του ανθρώπου έστεψε το έργο της δημιουργίας στην Εδέμ στον Ευφράτη, που βρίσκεται σε απόσταση δύο ημερών από τη Μπάζρα (Wells, σελ. 8). Σημειώνουμε ότι το πρόβλημα των χρονολόγων δεν ήταν τόσο το έτος, όσο η ημερομηνία. Δηλαδή ταλαντεύονταν αν η δημιουργία συντελέστηκε την εαρινή ισημερία στις 21 Μαρτίου ή την αντίστοιχη φθινοπωρινή ισημερία στις 22 Σεπτεμβρίου, συγκλίνοντας τελικά προς αυτή. Άνω: James Ussher (1581-1656), αρχιεπίσκοπος του Armagh. Προσδιόρισε την 23η Οκτωβρίου 4004 π.Χ. ως την ημερομηνία δημιουργίας του Κόσμου. Κάτω: Το εξώφυλλο και η πρώτη σελίδα του βιβλίου του Ussher “Annales Veteris Testamenti”. Στο δεξιό άκρο της 1ης σελίδας εμφανίζεται η ημερομηνία 4004 π.Χ., που αντιστοιχεί στο έτος 710 της Ιουλιανής Περιόδου του Σκάλιγκερ. Μετά τον Άσερ και τον Λάιτφουτ, ο περίφημος αστρονόμος Εβέλιος (Johannes Hevelius, 1611-1687), στο σύγγραμμά του «Πρόδρομος Αστρονομίας» (Prodromus Astronomiae, 1690), προσδιόρισε ως και την ακριβή ώρα: 6η απογευματινή της 24ης Οκτωβρίου του 3963 π.Χ. Η Χριστιανική Εκκλησία με την ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο του 680 μ.Χ. καθόρισε ως αρχή της δημιουργίας την 1η Σεπτεμβρίου του 5509 π.Χ., που ονομάστηκε «Βυζαντινή εποχή» ή «Εποχή της Κωνσταντινουπόλεως». Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε επίσημα από τον 9ο αιώνα επί της βασιλείας του αυτοκράτορα Λέοντος ΣΤ΄ του Σοφού (886-912 μ.Χ.). Η καθολική Εκκλησία αποδέχτηκε από την περίοδο της Αναγέννησης τη Βυζαντινή εποχή στο μαρτυρολόγιό της. |
Για τη μεταφορά --Ωριγένης 21:27, 4 Ιουλίου 2006 (UTC)
Η New Schaff-Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge, Τομ. 4., σ. 163, άρθρο "Era" [3], αναφέρει:
- "World eras, the epoch of which is the year of the creation of the world, have been prevalent in great number. To mention only two, a rather wide vogue was enjoyed by the world era of Panodorus, who reckoned 5,904 years from Adam to the year 412 A.D. (about which time he lived); his years began with Aug. 29, corresponding to the First of Thoth, or the Egyptian new year. Afterward, this era is usually termed the Antiochian, sometimes the Alexandrian. Its new year was also transferred to Sept. 1, in which case the eight latter months of its year 5493 are the eight former months of the year one of our chronology.
- More important than this is the Byzantine world era, which long served as the standard of computation in the Eastern Empire, in Russia, among the Albanians, Servians, and Modern Greeks. It counts sixteen years in excess of the Antiochian era, though likewise beginning the year with Sept. 1; its year 5509 began with Sept. 1 of the year one before Christ. This era was in use in Russia till 1700; whence it originated appears not to be known.
- Attempts to compute the year of the creation of the world on the basis of figures supplied in the Old Testament (the ages of the patriarchs, etc.), have been made by chronologists almost down to the present time. Scaliger and Calvisius hold the year one of our era to be the year 3950 from the creation; Petavius, the year 3984; Usher, the year 4004; Frank, 4182. Historians once used one or another of these systems in dating events, especially for the time before Christ; thus Gatterer, mentioned above, computed, in his earlier works, according to the world era of Petavius; in his later ones, according to that of Frank".
Και εδώ:
- "Greek or Byzantine Era
- This era begins on 1 September 5509 BCE, which was the day of the Creation, according to Byzantine historians. It was officially in use in Byzantium until it was destroyed in 1453. From here, it came to Russia, where it was replaced by the Christian era as late as 1 January 1700, Julian".