Στρατιωτική διπλωματία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Συμβούλιο Υπουργών Άμυνας της ΚΑΚ (τα μέλη του οποίου φαίνονται εδώ) είναι ένα κοινό παράδειγμα της στρατιωτικής διπλωματίας στην πράξη.

Η Στρατιωτική διπλωματία (αγγλικά: Defence diplomacy‎‎), στη διεθνή πολιτική αναφέρεται στην επιδίωξη στόχων της εξωτερικής πολιτικής μέσω της ειρηνικής απασχόλησης στρατιωτικών πόρων και ικανοτήτων.

Προέλευση της έννοιας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η στρατιωτική διπλωματία ως οργανωτική ιδέα για τη διεθνή δραστηριότητα που σχετίζεται με την άμυνα έχει την προέλευσή της σε επανεκτιμήσεις των δυτικών στρατιωτικών δυνάμεων μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, με επικεφαλής το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου και αποτέλεσε την αρχή «καθώς χρησιμοποιήθηκε για να βοηθήσει τη Δύση να συμβιβαστεί με το νέο διεθνές περιβάλλον ασφάλειας».[1] Ενώ ο όρος προέρχεται από τη Δύση, η συμπεριφορά της στρατιωτικής διπλωματίας δεν περιορίζεται σε καμία περίπτωση στις δυτικές χώρες.[2]

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και δεν υπάρχει ακόμη ένας ευρέως αποδεκτός ορισμός της στρατιωτικής διπλωματίας, μπορεί να νοηθεί ως η ειρηνική εφαρμογή πόρων από όλο το φάσμα της άμυνας, για την επίτευξη θετικών αποτελεσμάτων στην ανάπτυξη διμερών και πολυμερών σχέσεων μιας χώρας. Η «στρατιωτική διπλωματία» είναι ένα υποσύνολο που τείνει να αναφέρεται συνήθως μόνο στο ρόλο των στρατιωτικών ακολούθων και της σχετικής δραστηριότητάς τους.

Η στρατιωτική διπλωματία δεν περιλαμβάνει στρατιωτικές επιχειρήσεις, αλλά εντάσσεται σε άλλες δραστηριότητες όπως διεθνείς ανταλλαγές προσωπικού, επισκέψεις σε πλοία και αεροσκάφη, υψηλού επιπέδου συμμετοχή (όπως υπουργοί[3] και ανώτερο προσωπικό άμυνας), διμερείς συναντήσεις και συνομιλίες προσωπικού, [4] εκπαίδευση και ασκήσεις, περιφερειακά αμυντικά φόρουμ (όπως διάλογος Σάνγκρι-Λα , Φόρουμ Χάλιφαξ), προσέγγισεις, μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και ασφάλειας και δραστηριότητες μη διάδοσης όπλων.

Το Ηνωμένο Βασίλειο προσδιόρισε την στρατιωτική διπλωματία ως μία από τις οκτώ σημαντικές αποστολές των ενόπλων δυνάμεων, καθώς στοχεύει να «διαλύσει την εχθρότητα, να οικοδομήσει και να διατηρήσει την εμπιστοσύνη και να βοηθήσει στην ανάπτυξη δημοκρατικά υπόλογων ενόπλων δυνάμεων» και να συμβάλει «σημαντικά στην πρόληψη και επίλυση των συγκρούσεων».[5] Η στρατιωτική διπλωματία αναπτύσσεται συχνά και εφαρμόζεται σε στενό συντονισμό με τα υπουργεία Εξωτερικών και Ανάπτυξης για να διασφαλιστεί η συνοχή και η εστίαση σε όλη την κυβέρνηση.

Ο στρατηγός Νγκ Τσι Κερν, αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας της Δημοκρατίας της Σιγκαπούρης, το συνόψισε ως εξής: «Στην στρατιωτική διπλωματία, επιδιώκουμε να αναπτύξουμε αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με φιλικές χώρες και ένοπλες δυνάμεις για να συμβάλουμε σε ένα σταθερό διεθνές και περιφερειακό περιβάλλον».[6]

Η στρατιωτική διπλωματία συνδέεται συχνά με την πρόληψη των συγκρούσεων[7] και τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας.[8] Είναι διαφορετική από την έννοια της πολεμικής ναυτικής διπλωματίας, η οποία γενικά θεωρείται ότι παρακινείται από την επιθυμία εκφοβισμού πιθανών αντιπάλων.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Koerner, Wolfgang. Security Sector Reform: Defence Diplomacy. Library of Parliament, Parliamentary Information and Research Services PRB 06-12E. p. 2.
  2. See, for example, Defence diplomacy, Indian Express, December 8, 2010 or Keep defence diplomacy alive, Brunei Times, July 6, 2011.
  3. «Conference of Defence Ministers of the Americas». Conference of Defense Ministers of the Americas. 18 Σεπτεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2017. 
  4. For example, the Canada-US Permanent Joint Board on Defence, «The Permanent Joint Board on Defence». www.forces.gc.ca. 16 Μαρτίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2017. 
  5. UK Ministry of Defence Policy Paper, “Paper no. 1: Defence Diplomacy”, p. 2
  6. Major General Ng Chee Khern, Chief of Air Force, Republic of Singapore, cited in Pointer 34:1 (2008)
  7. Afri 2002, Volume Iii - the "Defence Diplomacy", Main Component of the Preventive Diplomacy. Toward a New Symbiosis Between Diplomacy and Defence. Centre Thucydid. January 2003. http://www.afri-ct.org/The-defence-diplomacy-main?lang=fr. Ανακτήθηκε στις July 16, 2017. 
  8. Wolfgang Koerner (17 Μαΐου 2006). «Security Sector Reform: Defence Diplomacy» (PDF). parl.gc.ca. Parliamentary Information and Research Service. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]