Στρατιωτική Ιεραρχία (οργάνωση)
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η «Στρατιωτική Ιεραρχία» ήταν αντιστασιακή οργάνωση που αποτελούνταν από Έλληνες αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ιδρύθηκε από τον (τότε) Αντιστράτηγο Αλέξανδρο Παπάγο και δρούσε στην Μακεδονία κατά των Γερμανών και των Βουλγάρων.[εκκρεμεί παραπομπή] Ο Παπάγος είχε προηγουμένως στενές επαφές με την αντιστασιακή οργάνωση «Εθνική Δράση» και τελικά αποφάσισε να ιδρύσει στις 20 Μαΐου 1943 την «Στρατιωτική Ιεραρχία». Την οργάνωση προσέγγισαν αυθόρμητα πολλοί αξιωματικοί, ανάμεσά στους οποίους οι Αντιστράτηγοι Γεώργιος Κοσμάς, Ιωάννης Πιτσίκας, Κωνσταντίνος Μπακόπουλος, Παναγιώτης Δέδες, Δημήτριος Παπαδόπουλος.[1] Επιτελάρχης ήταν ο Αντισυνταγματάρχης Μιχαήλ Αντωνόπουλος ("Αννίβας"), ένας από τους απότακτους του 1935.[2]
Η οργάνωση πρότεινε τον υποστράτηγο Νικόλαο Τσιπούρα για την ανάληψη της αρχηγίας του Κοινού Γενικού Στρατηγείου Ανταρτών, καθώς ήταν αρχαιότερος όλων των ανωτάτων αξιωματικών. Η πρόταση δεν έγινε αποδεκτή και ο Τσιπούρας συνελήφθη για μικρό χρονικό διάστημα, καθώς είχε διατελέσει Υπουργός Γενικός Διοικητής Μακεδονίας το 1936-1937 και νομάρχης Αττικοβοιωτίας επί Τσολάκογλου, με τις απόψεις να διίστανται για τη διάρκεια της θητείας του.[3][4] Άλλες πηγές αναφέρουν ότι ο Τσιπούρας προσέγγισε τον ΕΛΑΣ, δίχως επιτυχία.[4]
Κατά τον Αντιστράτηγο Θεόδωρο Γρηγορόπουλο στόχος της «Ιεραρχίας» ήταν η «διατήρηση του στρατιωτικού πνεύματος, της πειθαρχίας και των στρατιωτικών παραδόσεων» και σκοπός η οργάνωση και διεξαγωγή του «κατά του κατακτητού αγώνος, καθώς και κατά του εσωτερικού εχθρού».[5] Με τη σύλληψη του Παπάγου και των λοιπών αντιστρατήγων -πλην του Παπαδόπουλου- στις 25 Ιουλίου 1943, η οργάνωση έπαψε να υφίσταται.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Newsroom (30 Μαρτίου 2014). «Από τον Εθνικό Διχασμό στη νίκη της Αλβανίας». www.kathimerini.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2023.
- ↑ Ζαλοκώστας, Χρήστος. Το χρονικό της σκλαβιάς. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας. σελ. 100.
- ↑ Ζαλοκώστας, Χρήστος. «1943». Το χρονικό της σκλαβιάς. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας. σελ. 102.
Η αλήθεια είναι πως το ΕΑΜ πρόκαμε να ειδοποιήση τον Eddie, από τη μία μεριά ότι τον Τσιπούρα τον είχε διορίσει πρόπερσι ο Τσολάκογλου Νομάρχη Αττικοβοιωτίας, (θέση στην οποία έμεινε μόνο ένα μήνα), κι από την άλλη πρόλαβε το ΕΑΜ να υπογράψη συμφωνία που μοιραζόταν την Ελλάδα με τον ΕΔΕΣ και την ΕΚΚΑ και απαγόρευε άλλος κανείς να ιδρύση αντάρτικη ομάδα. [...] Μου απάντησε: "Πριν εμφανιστή ο στρατηγός απάνω, είχε το ΕΑΜ εφοδιάσει τον Eddie με τέτοια στοιχεία εναντίον του που παρά λίγο να τουφεκιστεί ο άνθρωπός σας".
- ↑ 4,0 4,1 Σακαγιάννης, Γιώργος (Φεβρουάριος 2009). Απόστρατος, κοινωνία & πολιτική από το Μεσοπόλεμο στη Μεταπολίτευση. Θεσσαλονίκη. σελ. 34.
Ο αγαθός υπερήλικας Υπτγος ε.α. Τσιπούρας Νικόλαος, για παράδειγμα, επί διετία νομάρχης Αττικοβοιωτίας από το 1941, κατέφυγε αργότερα στον Ε.Λ.Α.Σ., όπου, φυσικά, δεν έγινε δεκτός.
- ↑ Γρηγορόπουλος, Θεόδωρος (1966). Από την κορυφή του λόφου: αναμνήσεις και στοχασμοί: 1914-1952 & 1959-1962. Αθήνα.
- ↑ Fleischer, Hagen (1995). Στέμμα και σβάστικα. Β΄. Αθήνα: Παπαζήσης. ISBN 9789600210798.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα ιστορικό θέμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |