Σταύρος Σταυρόπουλος

Σταύρος Σταυρόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Σταύρος Σταυρόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση	1962;
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ελληνικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας
	δεδομένα

Ο Σταύρος Σταυρόπουλος γεννήθηκε στο Μοσχάτο το 1962. Σπούδασε στο Παρίσι κοινωνιολογία και στην Αθήνα δημοσιογραφία, εγκαταλείποντας και τα δύο στη μέση, χωρίς να πάρει πτυχίο. Συνεργάστηκε με διάφορα έντυπα και εφημερίδες και υπήρξε για χρόνια κριτικός δίσκων και βιβλίου σε περιοδικά της εποχής. Στα τέλη της δεκαετίας του '80 συνεργάζεται με το περιοδικό "Αγκάθι".

Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο «Διαμελίζομαι» το 1983 και το 2002 επανέρχεται στο προσκήνιο με το βιβλίο «Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου» (εκδ. Απόπειρα, β΄ εκδ. 2004). Δύο χρόνια μετά και συγκεκριμένα το 2004, εκδίδεται το ποιητικό - φωτογραφικό λεύκωμα "Φως γυναίκας", όπου συνεργάζεται με τον φωτογράφο Μανόλη Τσαντάκη από τις εκδ. Αστάρτη.

Το 2005 κυκλοφορεί το νέο του βιβλίο «Για όσο ροκ αντέχεις ακόμα» (εκδ. Απόπειρα) και το 2007 το ποιητικό του βιβλίο "Οι άλλοι που είμαι" (εκδ. Μεταίχμιο).

Ένα χρόνο μετά το 2008, ακολουθεί το νέο του πόνημα με τίτλο "Τι γίνονται οι λέξεις όταν μεγαλώνουν" (εκδ. Ελληνικά Γράμματα) κι ένα συλλεκτικό κι εκτός εμπορίου βιβλίο με τις προσωπικές του απόψεις, συνεντεύξεις και ανέκδοτο υλικό υπό τον τίτλο «Unplugged».

Tο 2009 τον συναντάμε με την νέα ποιητική του συλλογή "Δύο μέρη σιωπή ένα μέρος λέξεις" πάλι από τις εκδ. Μεταίχμιο.

Η άνοιξη του 2010 τον βρίσκει με ένα καινούριο και πολύ πρωτόγνωρο και πρωτοποριακό για τα Ελληνικά δεδομένα της Λογοτεχνίας μυθιστόρημα υπό τον τίτλο "Ο έρωτας θα μας κάνει κομμάτια" από τις εκδ. Απόπειρα. Το βιβλίο προχώρησε και σε δεύτερη έκδοση.

Το 2011 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οξύ μια σειρά κειμένων που περιγράφουν την πτώση του ανθρώπινου μύθου κι όχι μόνο υπό τον τίτλο "Πιο νύχτα δεν γίνεται". Ένα κομβικό σημείο στην γραφή του Σταύρου Σταυρόπουλου που ξεφεύγει από τα στενά πεζολογικά στοιχεία και τις φόρμες και με εικόνες λυρισμού, εκφράσεις ποιητικής οπτικής, μας βάζει σε ένα άλλον τόπο ανάγνωσης και μας συστήνει έναν νέο κόσμο αντίληψης και πραγματικότητας. Ποίηση και πεζογραφία γίνονται δυσδιάκριτα. Κι ωστόσο εξαιρετικά ορατά.

Μέσα στον επόμενο χρόνο, το 2012, επιστρέφει για άλλη μια φορά στις εκδ. Απόπειρα όπου και μας παραδίδει το ποιητικό του πόνημα "ΜΕΤΑ" το οποίο έρχεται να συνεχίσει με τον δικό του τρόπο ό, τι είχε ξεκινήσει με το βιβλίο "Πιο νύχτα δεν γίνεται". Μια διαρκής συνομιλία βιβλίων μεταξύ τους αλλά και με τον ίδιο τον συγγραφέα τους. Μια διακειμενικότητα μεταξύ ποίησης και πεζογραφίας πιάνοντας το ένα το νήμα από το σημείο που το προηγούμενο το είχε αφήσει. Ωστόσο το "ΜΕΤΑ" είναι ένα ξεχωριστό βήμα τόσο για τον συγγραφέα όσο και για την Λογοτεχνία. Είναι ένα εγχείρημα καταγραφής της ζωής αλλά και της ίδιας της γραφής από το σημείο μηδέν τους.

Το 2013 συνεργάζεται για πρώτη φορά με τις εκδόσεις Σμίλη εκδίδοντας το βιβλίο "Καπνισμένο Κόκκινο" ως συνέχεια του "ΜΕΤΑ, "όπου σε αυτό το νέο βιβλίο του προσπαθεί να αναπλάσει έναν αποπλεύσαντα κόσμο από το δικό του μηδέν. Θέλει να παραστεί σαν μοναδικός μάρτυρας απογραφής του είδους που θα προκύψει, παρατηρώντας τα γεγονότα να συμβαίνουν. Από μια φλεγόμενη θέληση. Με τα μάτια να παραληρούν. Υπάρχει μια τεράστια εμπλοκή της θάλασσας. Ένα γυναικείο ερωτικό πορτρέτο. Μια υφέρπουσα νεκροφάνεια. Το νερό θα γεννήσει, με τον δικό του εκλεπτυσμένο τρόπο, σαν πίδακας, τη νέα ζωή.

Το 2014 συνεχίζει την συνεργασία του με τις εκδόσεις Σμίλη, παρουσιάζοντας το βιβλίο "Ολομόναχοι Μαζί", όπου και ολοκληρώνει την τετραλογία που είχε ξεκινήσει από το βιβλίο του "Πιο νύχτα δεν γίνεται". Τα τριάντα ποιήματα – γράμματα του παρόντος βιβλίου συνθέτουν, μαζί με τα τρία βιβλία που προηγήθηκαν, μια ενιαία και αδιαίρετη σάρκα, ολοκληρώνοντας έναν μεγάλο και δύσκολο κύκλο. Οι τίτλοι είναι μονολεκτικοί: επτά από αυτούς αποτελούν τα θανάσιμα αμαρτήματα και οι υπόλοιποι είκοσι τρεις, τον χαρακτηρισμό των ιδιοτήτων της γυναίκας που ήταν ο κόσμος. Εξετάζονται οι προθέσεις – όλες εμμονικές - πάντα σε σχέση με την οριστική τους κατάληξη. Επιχειρήθηκε να διατηρηθεί μια επιστολογραφική διάθεση που να ταυτοποιεί και να ακεραιώνει τον φόβο της ανασύστασης του ευκταίου. Ο χρόνος πραγμάτωσής του, όχι επτά ημέρες, αλλά τριάντα, ενός μήνα που έχει σχεδόν ταυτιστεί με την έλευση του καινούριου, εμφιλοχωρεί και αναδεικνύει το ρίσκο.

Πριν εκπνεύσει το 2014 κυκλοφορεί πάλι από τις Εκδόσεις Σμίλη, ένα συλλεκτικό και εκτός εμπορίου Μονόφυλλο υπό τον τίτλο "Ανθεκτικό Μαύρο".

Τον Απρίλιο του 2015 κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδης, η νέα ποιητική του συλλογή υπό τον τίτλο "Ο άνθρωπος έσπασε". Ένα βιβλίο αποτελούμενο από 43 ποιήματα με ιστορίες για έναν κόσμο που έφυγε χωρίς αντίο.

Τον Ιούλιο του 2015 εκδίδεται άλλο ένα νέο βιβλίο του. Άλλη μια συνεργασία με τις Εκδόσεις Σμίλη, το "Κατά τον δαίμονα εαυτού". Φράσεις και νύξεις αλλιευμένες όλες τον τελευταίο χρόνο. Με λόγο ποιητικό, μεστό και ξεκάθαρο για όλα όσα υπήρξαν, όσα δεν ήρθαν όσα γεννήθηκαν και δεν πρόλαβαν να ζήσουν.

Τον Δεκέμβριο του 2015, ένα ακόμη Μονόφυλλο του συλλεκτικό και εκτός εμπορίου κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Σμίλη με τον τίτλο "Επίλογος".

Τον Απρίλιο του 2016 κυκλοφορεί η πλακέτα «Καληνύχτα, μικρέ πρίγκιπα» (Σμίλη) σε 300 συλλεκτικά αντίτυπα εκτός εμπορίου και τον Νοέμβριο του 2016 από τις ίδιες εκδόσεις η ποιητική συλλογή «Πράξη εξαφάνισης», που οριστικοποιεί σχεδόν την απώλεια του οράματος του κόσμου.

Τον Σεπτέμβριο του 2017 κυκλοφορεί το δίφυλλο "M" από τις εκδόσεις Απόπειρα, ενώ τον Νοέμβριο του ίδιου έτους εκδίδεται το So long, Marianne: Ποιήματα στη Μαρία από τις εκδόσεις Σμίλη.

Τον Μάρτιο του 2018 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Απόπειρα το "Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ", που περιλαμβάνει "Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου" και το "Για όσο ροκ αντέχεις ακόμα" σε ένα ενιαίο τόμο. Τον ίδιο μήνα κυκλοφορεί το τετράπτυχο "Ασκήσεις ήθους", πάλι απ' τις εκδόσεις Απόπειρα.

Τον Δεκέμβριο του 2020 εκδίδεται το "Νω", ένας θεατρικός μονόλογος από τις εκδόσεις Απόπειρα.

Τον Ιούνιο του 2022 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σμίλη μια ακόμα ποιητική συλλογή με τίτλο "Θα σε δω ξανά στο άδοξο τέλος". Εδώ το πρόσωπο της λογοτεχνίας φιλοτεχνείται σαν ένα γυναικείο πορτρέτο στο οποίο ο ποιητής απευθύνεται διαρκώς σαν να ζητά εξηγήσεις. Το συναίσθημα αρδεύεται πολλές φορές ανεμπόδιστα, άλλες πάλι φορές συγκρατείται για να αφήσει χώρο στο υπερβατικό και το ανοίκειο. Στο τέλος, το τέλος είναι αναπόφευκτο.

Έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με την εφημερίδα "Μετρό" διατηρώντας στήλη κριτικής βιβλίου για πολλά χρόνια και με την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" όπου διατηρούσε την μόνιμη στήλη "Νύχτα είναι θα περάσει" στο ένθετο "Βιβλιοθήκη" που κυκλοφορούσε μαζί με την εφημερίδα κάθε Σάββατο.

Το βιβλίο του "Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου" ανέβηκε στο Θέατρο Altera Pars τον Απρίλιο του 2011 από την μουσικοχοροθεατρική κολλεκτίβα IlluminArti, τον Φεβρουάριο του 2015 και συγκεκριμένα στις 3 Φεβρουαρίου, κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο Διόνυσος στην Κύπρο, η παράσταση "Αυτόχειρας" που βασίζεται στο βιβλίο του "Καπνισμένο Κόκκινο", σε σκηνική σύνθεση της Βάσιας Βασιλείου, και τον Μάιο του 2016 ανεβαίνει θεατρικά η ποιητική παράσταση "Ο άνθρωπος έσπασε", σε σκηνοθεσία και μουσική επιμέλεια του ίδιου, στην Death Disco.

Εργογραφία (συνοπτικά)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

"Διαμελίζομαι" 1983, εκδ. Βασδέκης,β' έκδοση 1990
"Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου", 2002, εκδ. Απόπειρα, β' έκδοση 2004
"Φως Γυναίκας" 2004, εκδ. Αστάρτη
"Για όσο ροκ αντέχεις ακόμα" 2005, εκδ. Απόπειρα
"Οι άλλοι που είμαι" 2007, εκδ. Μεταίχμιο
"Τι γίνονται οι λέξεις όταν μεγαλώνουν" 2008, εκδ. Ελληνικά Γράμματα,
"Unppluged" 2008, από τις εκδ. Ελληνικά Γράμματα (εκτός εμπορίου)
"Δύο μέρη σιωπή, ένα μέρος λέξεις" 2009, εκδ. Μεταίχμιο
"Ο έρωτας θα μας κάνει κομμάτια" 2010,εκδ. Απόπειρα, β' έκδοση 2012, γ' έκδοση 2019, δ' έκδοση 2020
"Πιο νύχτα δεν γίνεται" 2011, εκδ. Οξύ
"Μετά" 2012, εκδ. Απόπειρα, β' έκδοση 2012, γ' έκδοση 2017
"Καπνισμένο Κόκκινο", 2013 εκδ. Σμίλη, β' έκδοση 2017
"Ολομόναχοι Μαζί", 2014, εκδ. Σμίλη, β' έκδοση 2018
"Ανθεκτικό Μαύρο", 2014, εκδ. Σμίλη (στον περιορισμένο αριθμό των 100 αντιτύπων, εκτός εμπορίου)
"Ο άνθρωπος έσπασε", 2015, εκδ. Γαβριηλίδης
"Κατά τον δαίμονα εαυτού", 2015, εκδ. Σμίλη
Ασκήσεις ύφους, 2015, εκδ. Βιβλιόραμα (συλλογικό, μαζί με την Μαρία Χρονιάρη)
"Επίλογος", 2015, εκδ. Σμίλη (στον περιορισμένο αριθμό των 150 αντιτύπων, εκτός εμπορίου)
"Καληνύχτα, μικρέ πρίγκιπα", 2016, εκδ. Σμίλη (πλακέτα 300 αντιτύπων, εκτός εμπορίου)
"Πράξη εξαφάνισης", 2016, εκδ. Σμίλη, β' έκδοση 2017
"Μ", 2017, εκδ. Απόπειρα (στον περιορισμένο αριθμό των 150 αντιτύπων, εκτός εμπορίου)
"So long, Marianne: Ποιήματα στη Μαρία", 2017, εκδ. Σμίλη, β' έκδοση 2017, γ' έκδοση 2018
Όψεις του Γιώργου Χρονά, 2017, εκδ. Οδός Πανός (συλλογικό)
"Αυτό το ροκ δεν θα τελειώσει ποτέ", 2018, εκδ. Απόπειρα
"Ασκήσεις ήθους", 2018, εκδ. Απόπειρα (τετράπτυχο)
"Νω", 2020, εκδ. Απόπειρα (Μονόλογος)
"Θα σε δω ξανά στο άδοξο τέλος", 2022, εκδ. Σμίλη

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]