Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σταθμός Λεωφορείων του Κιέλτσε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 50°52′49″N 20°37′42″E / 50.88028°N 20.62833°E / 50.88028; 20.62833

Σταθμός Λεωφορείων του Κιέλτσε
Χάρτης
Είδοςσταθμός λεωφορείων
Αρχιτεκτονικήnovelty architecture
Γεωγραφικές συντεταγμένες50°52′32″N 20°37′18″E
Διοικητική υπαγωγήΚίελτσε
ΧώραΠολωνία
Έναρξη κατασκευής1984[1]
Ολοκλήρωση20  Ιουλίου 1984
ΙδιοκτήτηςΚίελτσε
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Ο Σταθμός Λεωφορείων του Κιέλτσε (πολωνικά: Dworzec autobusowy w Kielcach) είναι σταθμός λεωφορείων στο Κιέλτσε της Πολωνίας. Είναι ένας νέος τύπος κτιρίου μιμητικής αρχιτεκτονικής, με σχήμα που μοιάζει με ένα ΑΤΙΑ. Άνοιξε το 1984 και θεωρήθηκε ένας από τους πιο σύγχρονους σταθμούς λεωφορείων του είδους του στην Πολωνία εκείνη την εποχή.[2]

Ο σταθμός είναι κατασκευασμένος πάνω σε έναν μεγάλο κυκλικό κόμβο με διάμετρο 89 μ., παρέχοντας χώρο για 15 πλατφόρμες, κάθε μία από τις οποίες έχει μήκος 18 μ. (το μεγαλύτερο νόμιμο μήκος ενός λεωφορείου στην Πολωνία και στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης). Μία πρόσθετη νησίδα αυξάνει τον αριθμό των πλατφόρμων κατά 3, παρέχοντας επίσης λειτουργία τη νύχτα, όταν το κύριο κτίριο κλείνει. Το κύριο κτίριο κυκλικού σχήματος με θόλο βρίσκεται στο κέντρο του κόμβου. Υπάρχει πρόσβαση σε αυτό από δύο σήραγγες κάτω από την περιφερειακή διαδρομή - η λειτουργία αυτή παρέχει τη μέγιστη ασφάλεια, καθώς η κυκλοφορία πεζών και λεωφορείων δεν συναντάται ποτέ.

Το κτίριο κατασκευάστηκε από το 1975 έως το 1984[3] και άνοιξε στις 20 Ιουλίου του ίδιου έτους, δύο ημέρες πριν από την 40η επέτειο της ίδρυσης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας.[4] Το σχεδίασε ο Πολωνός αρχιτέκτονας Έντβαρντ Μοντζεγέφσκι. Η εγκατάσταση θεωρήθηκε πολύ προηγμένη από άποψη συνολικής χωρητικότητας[2] και γρήγορα έγινε ένα μικρό τουριστικό αξιοθέατο και ένα από τα αξιοθέατα του Κιέλτσε. Σχεδιάστηκε για να χωράει 1.500 λεωφορεία[2] και τον προβλεπόμενο αριθμό των 24.000 επιβατών ημερησίως.[5] Το μέγεθος του συγκροτήματος είναι περίπου 4 εκτάρια.[6]

Η τοπική κυβέρνηση έχει ανακηρύξει το κτίριο ως μνημείο, και ο συντηρητής μνημείων του Βοεβοδάτου Τιμίου Σταυρού δικαιολογεί αυτή την απόφαση περιγράφοντας το κτίριό ως «μοναδικό και νέο παράδειγμα του τύπου αρχιτεκτονικής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας» και «ένα από τα πιο πολύτιμα αρχιτεκτονικά σχέδια των ετών της δεκαετίας του 1970 και του 1980 στην Πολωνία, και μία υλική καταγραφή αυτής της περιόδου».

Η σημασία του κτιρίου μειώθηκε στη δεκαετία του 1990, καθώς η μετακομμουνιστική Πολωνία είδε αύξηση της ιδιοκτησίας αυτοκινήτων και μειωμένο ενδιαφέρον για τις δημόσιες μεταφορές. Το κτίριο, που ανήκε στην εταιρεία PKS, ιδιωτικοποιήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2010.[7] Ενώ οι κυβερνητικές αρχές ενδιαφερόταν για τη διατήρηση του κτιρίου, που θεωρείται σημαντικό σημείο αναφοράς, οι ιδιοκτήτες προσπαθούσαν να βγάλουν κέρδος από αυτό. Στις αρχές του 21ου αιώνα, το κτίριο έφτασε όλο και περισσότερο σε ανάγκη ανακαίνισης, και ο ιδιοκτήτης, η εταιρεία PKS 2, σχεδίαζε να το αντικαταστήσει με μια νέα κατασκευή σε διαφορετική τοποθεσία, με το αρχικό κτίριο να τροποποιείται έντονα ή να αντικατασταθεί. Ένας εκπρόσωπος της εταιρείας δήλωσε ακόμη ότι δεν είναι πρόθυμοι να επενδύσουν στην ανακαίνιση του κτιρίου, και στην πραγματικότητα περιμένουν το κτίριο να καταρρεύσει. Αυτό προκάλεσε κριτική από άτομα που βλέπουν το κτίριο ως μέρος της σύγχρονης πολιτιστικής κληρονομιάς της Πολωνίας και απαιτούν το σχέδιο να μην αλλάξει σημαντικά.[8][9]

Η πόλη αγόρασε πίσω το σταθμό λεωφορείων στα τέλη Μαρτίου 2016.[10] Τον Σεπτέμβριο του 2018, ένα μεγάλο έργο ανακατασκευής ξεκίνησε με στόχο την σχεδόν πλήρη ανακατασκευή του σταθμού, αλλά διατηρώντας το βασικό σχέδιο και το ξεχωριστό σχήμα του κτιρίου. Τα έργα προγραμματίστηκαν να ολοκληρωθούν τον Ιούνιο του 2020, με εκτιμώμενο κόστος 68,7 εκατ. ζλότι, 9 εκατ. από τα οποία θα παρέχονταν από την κυβέρνηση της πόλης (με το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης χρηματοδότησης να προέρχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση).[11][12]

  1. Ανακτήθηκε στις 28  Ιουνίου 2019.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Kielce – Dworzec PKS. Atrakcje turystyczne Kielc. Ciekawe miejsca Kielc». Polskaniezwykla.pl. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2014. 
  3. «Ministerstwo pyta: Dlaczego wpisaliście dworzec PKS do zabytków?» (στα Πολωνικά). Kielce.gazeta.pl. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2014. 
  4. «Dworzec autobusowy ma 25 lat» (στα Πολωνικά). Kielce.gazeta.pl. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2014. 
  5. «Dworzec PKS w Kielcach» (στα Πολωνικά). Kielce.gazeta.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2014. 
  6. «Powojenny Modernizm». Powojenny Modernizm. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2014. 
  7. «Dworzec PKS, Kielce, 1975–84» (στα Πολωνικά). Bryla.pl. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2014. 
  8. «Poland's architecture: Love them or hate them». The Economist. 19 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2014. 
  9. «Nie damy zasłonić 'spodka'!» (στα Πολωνικά). Wyborcza.pl. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2014. 
  10. Sztandera, Marcin (1 Απριλίου 2016). «Miasto wreszcie kupiło słynny dworzec autobusowy. Za 20 mln złotych». kielce.wyborcza.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2016. 
  11. «Dworzec PKS Kielce. Trwa modernizacja dworca PKS. Zdjęcia z budowy». www.muratorplus.pl. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2019. 
  12. Redakcja (17 Μαΐου 2019). «Remont UFO czyli słynnego dworca PKS w Kielcach. Szkielet kopuły ma coraz więcej nowych elementów (WIDEO, ZDJĘCIA)». Kielce Nasze Miasto (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]