Στάθμευση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πινακίδα που δηλώνει χώρο στάθμευσης

Στάθμευση ονομάζεται η πράξη της ακινητοποίησης και αποδέσμευσης ενός οχήματος και της παραμονής του χωρίς επιβάτες. Συχνά επιτρέπεται η στάθμευση στη μία ή και στις δύο πλευρές ενός δρόμου, αν και μερικές φορές με περιορισμούς. Ορισμένα κτίρια διαθέτουν χώρο στάθμευσης για χρήση από τους κατοίκους των κτιρίων. Οι εθνικές κυβερνήσεις και η τοπική αυτοδιοίκηση συχνά θέτουν κανόνες[1] για τον σχεδιασμό και τη χρήση χώρων στάθμευσης.

Οι χώροι στάθμευσης περιλαμβάνουν αμφότερους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, ως χώρος μίας πολυκατοικίας ή δημοτικό πάρκινγκ, πυλωτή πολυκατοικίας. Στην Ελλάδα, η στάθμευση πραγματοποιείται ως επί το πλείστον στην άκρη του δρόμου ή το κράσπεδο του πεζοδρομίου. Στις ΗΠΑ, αφού άνοιξε ο πρώτος δημόσιος χώρος στάθμευσης για οχήματα στη Βοστώνη, 24 Μαΐου 1898, οι στάβλοι στα αστικά κέντρα άρχισαν να μετατρέπονται σε χώρους στάθμευσης.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Roads in the Neo-Assyrian Empire (ca. 700 BC) bore signs stating "Royal Road. Let no man lessen it." The penalty for illegal use was "death by impalement on a stake." Lay, M. G. (1992). Ways of the World: A History of the World's Roads and of the Vehicles That Used Them. United States: Rutgers University Press. σελ. 184. 
  2. Shannon Sanders McDonald: The parking garage. Design and evolution of a modern urban form, Washington 2007, p. 7-21