Σπύρος Δ. Κρεμεζής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σπύρος Δ. Κρεμεζής
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1894
Θάνατος1964
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικηγόρος και πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚόμμα Φιλελευθέρων
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΈλληνας υφυπουργός Οικονομικών
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Παρνασσίδος)
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Φθιωτιδοφωκίδας)

Ο Σπύρος Δ. Κρεμεζής (1894-1964) υπήρξε δικηγόρος, βουλευτής και υφυπουργός.[1]

Γεννήθηκε στην Άμφισσα το 1894, γιός του δικηγόρου και βουλευτή Δημητρίου Σ. Κρεμεζή και της Ελένης, το γένος Θ. Κωνσταντίνου. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε σε ηλικία 20 ετών. Το 1915 κατετάγη στη Χωροφυλακή, όπου υπηρέτησε έως το 1920 με το βαθμό του ανθυπομοιράρχου. Σε αυτό το διάστημα συνέβαλε καθοριστικά στην εισαγωγή και καθιέρωση της χρήσης των δακτυλικών αποτυπωμάτων για την απόδειξη της ταυτοπροσωπίας, δημοσιεύοντας δύο σχετικές μελέτες[2][3].

Πολιτεύθηκε με το κόμμα των Φιλελευθέρων υπό την ηγεσία του Ελ. Βενιζέλου και του Γ. Καφαντάρη. Στις εκλογές του 1923 εξελέγη βουλευτής Παρνασσίδος, ενώ στις εκλογές του 1926 και του 1932 εξελέγη βουλευτής Φθιώτιδος και Φωκίδος[4]. Το 1927 κατά την συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος υπήρξε ο εισηγητής του κόμματος των Φιλελευθέρων. Διετέλεσε υφυπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Ελ. Βενιζέλου του 1933.

Υπήρξε για πολλά χρόνια νομικός σύμβουλος των Γενικών Αποθηκών του Κράτους και παρέμεινε ενεργός δικηγόρος ως το τέλος της ζωής του.

Πέθανε στην Αθήνα στις 21 Φεβρουαρίου 1964 και ενταφιάσθηκε την επομένη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών[5].

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν "Ηλίου", τόμος ΙΑ. σελ. 465. 
  2. Κρεμεζής, Σπύρος (1919). Μελέτη περί εγκληματολογικής σημάνσεως. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. 
  3. Κρεμεζής, Σπύρος (1920). Στοιχεία επιστημονικής αστυνομίας. Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. 
  4. Μητρώον Πληρεξουσίων, Γερουσιαστών και Βουλευτών 1822-1935 (PDF). Βουλή των Ελλήνων. 1986. 
  5. Ελευθερία. 22/2/1964, σελ. 4. http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=22&db=2&da=1964.