Σπήλαιο της Αντιπάρου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Σπήλαιο της Αντιπάρου | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | επισκέψιμο σπήλαιο, αρχαιολογική θέση και σπήλαιο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 36°59′26″N 25°3′36″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Αντιπάρου |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Προστασία | αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Περί το μέσον της ανατολικής Αντιπάρου και σε αρκετό ύψος από την επιφάνεια της θάλασσας βρίσκεται το φημισμένο σπήλαιο της Αντιπάρου, από τα σπουδαιότερα της Ελλάδας και που από επιγραφές που βρίσκονται σ΄ αυτό εικάζεται ότι ήταν γνωστό στην αρχαιότητα.
Η μέχρι της εισόδου του μετάβαση γίνεται, είτε από την παραλία μετά από επίπονη πορεία, είτε από το Κάστρο το οποίο και συνδέεται με οδική αρτηρία που μέχρι το 1970 ήταν ημιονικό μονοπάτι. Η μεγάλη στοά του σπηλαίου αυτού αποτελείται από το κυρίως σπήλαιο που έχει διαστάσεις: πλάτος 33 μ., μήκος είσδυσης 48 μ. και ύψος 25 μ. Η είσοδος στο σπήλαιο αρχίζει από αψιδωτή στοά και συνεχίζει στενός και χαμηλός διάδρομος που απολήγει σε άλλη στοά απόκρημνη που αποτελεί και το κυρίως σπήλαιο. Η κάθοδος σ΄ αυτό το τμήμα γίνεται με σκάλα, παλαιότερα με ανεμόσκαλα. Το θέαμά του από τη λευκότητα και διαφάνεια των σταλακτιτών του είναι πράγματι φαντασμαγορικό.
Ένας χαρακτηριστικός σταλαγμίτης κολουροκωνικός στο σχήμα με διάμετρο 7-8 μέτρα και ύψος 8 μέτρων ονομάζεται από τους ντόπιους Αντιπαριώτες «Αγία Τράπεζα», επειδή πάνω σε αυτόν τέλεσε το 1673 λειτουργία ο εγκατεστημένος στη Κωνσταντινούπολη πρέσβυς του Βασιλέως της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΔ' ο Μαρκήσιος ντε Νουαντέλ όταν τότε επισκέφθηκε την Αντίπαρο. Αρκετή καταστροφή όμως σημειώθηκε κατά τη ρωσική κατοχή της νήσου (1770-1774) όταν πληρώματα ρωσικών πλοίων αφαίρεσαν πολλούς σταλακτίτες προκειμένου να εμπλουτίσουν το αυτοκρατορικό μουσείο Ερμιτάζ.