Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σοφία (σύζυγος του Γκέζα Α΄ της Ουγγαρίας)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σοφία (σύζυγος του Γκέζα Α΄ της Ουγγαρίας)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11ος αιώνας
Θάνατος1065
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακυβερνώσα βασίλισσα
Οικογένεια
ΣύζυγοςΓκέζα Α΄ της Ουγγαρίας[1]
ΤέκναΚολομάν της Ουγγαρίας[2]
Άλμος πρίγκιπας της Ουγγαρίας
ΓονείςGiselbert van Loon[3] και Emmon, Count of Loon[4]

Η Σοφία του Λόον, γερμ.: Sophia von Loon, ουγγρικά: Loozi Zsófia, ολλανδικά: Sofia van Loon, γαλλικά: Sophie de Looz (π. 1044/46 - π. 1075) ήταν βασίλισσα της Ουγγαρίας, ως πρώτη σύζυγος του Γκέζα Α΄ της Ουγγαρίας.

Σύμφωνα με τις παλαιές ουγγρικές πηγές, ήταν η κόρη του Αρνούλφου δούκα του Λίμπουργκ -στο σημερινό Βέλγιο- (γιου του Ροδόλφου δούκα του Λίμπουργκ) και της Λούιτγκαρντ κόμισσας του Ναμύρ). [5] Αυτό δεν φαίνεται να είναι ακριβές: στην πραγματικότητα ο Aρνούλφος αυτός μάλλον είναι ο Αρνούλφος κόμης της Ολλανδίας, ο πατέρας του Ντιρκ Γ΄ κόμη της Ολλανδίας (εκ μητρός πάππου της Σοφίας) ή ο Aρνούλφος της Χάσπινγκα (εκ πατρός πάππος της Σοφίας)· και η Λούιτγκαρντ πρέπει να είναι η Λούιτγκαρντ, σύζυγος του Αρνούλφου κόμη της Ολλανδίας (δηλ. προγιαγιά της Σοφίας). Έτσι η Ροδόλφος ήταν ο προπάππος της Σοφίας (βλ. το διάγραμμα προγόνων παρακάτω), ο οποίος πιθανώς μπορεί να ταυτιστεί με τον Ρίχβιν Β΄ καστελάνο του Μπάελεν-Λίμπουργκ (1033).

Ήταν κόρη του Έμμο τρίτου κόμη του Λόον και της συζύγου του Ζβάνχιλντε, κόρης του Ντιρκ Γ΄ κόμη της Ολλανδίας και της Οτελίντις των Μπίλλουνγκ (π. 985 - 1043/44), η οποία με τη σειρά της ήταν κόρη του Βερνάρδου Α΄ δούκα της Σαξονίας.

Περίπου το 1062/63 η Σοφία παντρεύτηκε τον Ούγγρο πρίγκιπα Γκέζα, τον μετέπειτα Γκέζα Α΄ της Ουγγαρίας. [6] Πιστεύεται ότι μπορεί να είχαν συναντηθεί στην Αυλή του βασιλιά της Γερμανίας, όπου ο Γκέζα Α΄ είχε σταλεί ως όμηρος το 1062–1063, [7] οπότε θα ήταν άγαμος, σύμφωνα με τη συνήθεια να αποστέλουν άγαμους άνδρες ως ομήρους σε ξένες Αυλές. [1]

Η Σοφία πιθανότατα απεβίωσε αμέσως μετά, που ο άνδρας της έγινε βασιλιάς (1074-1077), καθώς ο Γκέζα το 1075 είχε ήδη μία δεύτερη σύζυγο, τη Συναδηνή, ανιψιά του Νικηφόρου Γ΄ Βοτανειάτη.

Σύμφωνα με τις πηγές, είχαν επτά παιδιά, αλλά δεν έφτασαν όλα στην ενηλικίωση.

Παντρεύτηκε π. το 1062/63 τον Γκέζα Α΄ των Άρπαντ βασιλιά της Ουγγαρίας και είχαν τέκνα:

  • Κολομάν π. 1065/70-1116, βασιλιάς της Ουγγαρίας.
  • Άλμος π.1068/71-1127, διεκδικητής του θρόνου, απεβ. στην Κωνσταντινούπολη.
  • Αικατερίνη (μπορεί επίσης να είναι κόρη της δεύτερης συζύγου του Γκέζα Α΄, της Συναδηνής).

Μόνο αυτά τα ονόματα επέζησαν. Εκτός από αυτά, δύο ακόμη γιοι απεβίωσαν στην παιδική ηλικία· πιθανότατα τρεις κόρες έφτασαν στην ενηλικίωση. Μία από αυτές έγινε η μητέρα του κόμη Μπορς, διεκδικητή του Ουγγρικού θρόνου, εξόριστου στην Κωνσταντινούπολη, ενώ μία άλλη κόρη έγινε η μητέρα του Ιβάν, διεκδικητή του Ουγγρικού θρόνου, ο οποίος όμως εκτελέστηκε π. το 1130. [8]

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. p11409.htm#i114087. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. 3,0 3,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  4. 4,0 4,1 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
  5. Vita Arnulfi Episcopi Suessioniensis, MGH SS 15.2, Holder-Egger ed. (Hannover 1888) 879.
  6. Kerbl, Raimund: Byzantinische Prinzessinnen in Ungarn zwischen 1050 - 1200 und ihr Einfluß auf das Arpadenkönigreich. Wien, 1979. p. 8.
  7. Hóman, Bálint: Geschichte des ungarischen Mittelalters. (Vol. 1-2) Berlin (1940 - 1943) p. 270; cited in Kerbl 1979. p. 8.
  8. For Bors, and Iván, the claimants to the throne see: Tamás Kádár: Saul herceg, Bors ispán és Iván úr. In: Századok vol. 151. 2017/4. pp. 787-808.
  • Bertényi, I., Diószegi, I., Horváth, J., Kalmár, J., Szabó P. (2004): Királyok Könyve. Magyarország és Erdély királyai, királynői, fejedelmei és kormányzói. Βουδαπέστη: Helikon Kiadó.
  • Nógrády, Árpád, Pálffy, Géza, Velkey, Ferenc (2007): Magyar uralkodók. Ντέμπρετσεν: Tóth Könyvkereskedés és Kiadó Kft. Π. 14.
  • Sokop, Brigitte (1993): Stammtafeln europäischer Herrscherhäuser. 3. Οφφ. Böhlau, Wien,(ISBN 3-205-98096-4) .
  • Magyar Katolikus Lexikon [2]