Σαν περάσουν πέντε χρόνια
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Σαν περάσουν πέντε χρόνια Así que pasen cinco años | |
|---|---|
| Συγγραφέας | Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα |
| Πρωτότυπος τίτλος | Así que pasen cinco años |
| Γλώσσα πρωτότυπου | Ισπανικά |
Το Σαν περάσουν πέντε χρόνια είναι ένα θεατρικό έργο σε τρεις πράξεις, ολοκληρωμένο από τον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, στις 19 Αυγούστου του 1931. Μαζί με τα έργα Το κοινό και Κωμωδία χωρίς τίτλο, συγκαταλέγεται στο λεγόμενο “θέατρο του παραλόγου” του Λόρκα, στο οποίο ο συγγραφέας δίνει προτεραιότητα σε μια γλώσσα έντονα επηρεασμένη από τον σουρεαλισμό.
Πρόσωπα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Νεαρός
- Υπηρέτης
- Ηλικιωμένος
- Η Δαχτυλογράφος
- Ένα νεκρό παιδί
- Ένας ψόφιος γάτος
- Πρώτος Φίλος
- Δεύτερος Φίλος
- Η Αρραβωνιαστικιά
- Ο Παίχτης του ράγκμπι
- Η Υπηρέτρια
- Ο Πατέρας της Αρραβωνιαστικιάς
- Η Κούκλα με το νυφικό
- Αρλεκίνος
- Παλιάτσος
- Κοπέλα
- Μάσκα
- Παίχτες
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώτη πράξη
Σε μία Βιβλιοθήκη, η Δαχτυλογράφος εξομολογείται τον έρωτα της στον Νεαρό την ώρα που εκείνος συζητάει με τον Ηλικιωμένο. Εμφανίζεται ξαφνικά στην σκηνή ο Πρώτος Φίλος, φαφλατάς και γυναικάς και ο Δεύτερος Φίλος που θα επιθυμούσε να ήταν πιο νέος, όπως επίσης και δύο ανήσυχοι χαρακτήρες που βρίσκονται σε μια άλλη διάσταση: τοΝεκρό Παιδί και ο Ψόφιος γάτος.
Δεύτερη πράξη
Μετά από μια σκηνή ερωτικού πάθους ανάμεσα στον Παίχτη του ράγκμπι και την Αρραβωνιαστικιά, ο Νεαρός φτάνει μετά από πέντε χρόνια προκειμένου να συναντηθεί μαζί της και με τον πατέρα της. Όμως οι προσδοκίες του δεν ευοδώνονται καθώς η Αρραβωνιαστικιά δραπετεύει με τον Παίχτη του ράγκμπι, προκαλώντας οδύνη στον Νεαρό και δυσαρέσκεια στον πατέρα. Η πράξη συνεχίζεται με τη συμβολή της Κούκλας με το νυφικό, χαρακτήρας μεταφορικός, που πείθει τον Νεαρό να αναζητήσει την αγάπη της Δαχτυλογράφου παρά τις αντιρρήσεις του Ηλικιωμένου.
Τρίτη πράξη
Σε ένα δάσος, η Δαχτυλογράφος διηγείται στη Μάσκα μια διαφορετική ιστορία: Η θυρωρός, μια μέρα με καταιγίδα έχασε το γιο της, το Νεκρό Παιδί και εγκατέλειψε έναν νεαρό, παρά τον οδυρμό του. Ο Νεαρός μετά από μια λεκτική διαμάχη με τον Αρλεκίνο και τον Παλιάτσο, ανταποκρίνεται τελικά στον έρωτα της Δαχτυλογράφου, όμως εκείνη απαιτεί, ως προϋπόθεση για την συνεύρεση τους, να περάσουν πέντε επιπλέον χρόνια. Ο Νεαρός, επιστρέφοντας στο σπίτι ρωτάει τον Υπηρέτη, που τον συντροφεύει από την πρώτη πράξη, για τις δυσάρεστες αλλαγές που διέκρινε εκεί στο πέρασμα του χρόνου. Τέλος, επισκέπτονται τον Νεαρό τρεις Παίχτες, σύμβολα του θανάτου, που τον κερδίζουν στα χαρτιά, παίρνοντας του τον άσσο κούπα και μαζί με αυτόν και τη ζωή του.
Παραστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Σαν περάσουν πέντε χρόνια στην αρχή χαρακτηρίστηκε ως έργο το οποίο ήταν αδύνατον να ανέβει στο θεατρικό σανίδι, γι αυτό ο συγγραφέας υιοθέτησε κάποιες αλλαγές. Παρόλο που το 1936 ξεκίνησαν οι πρόβες για να παιχτεί τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, το ξέσπασμα του ισπανικού εμφύλιου πολέμου το εμπόδισε. Το έργο λοιπόν, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1959 στο θέατρο Ρεκαμιέ του Παρισιού[1] , παραγωγής του Marcelle Auclair[2] , κουστούμια και σκηνικά του Ρειμούντο Λαρέν[3] και ερμηνείας του Λαουρέν Τερζιέ[4] . Όσον αφορά την ολοκληρωμένη πρώτη ισπανική παραγωγή, ίσως να ήταν αυτή που ο Χούλιο Καστίγιο[5] παρουσίασε στο θέατρο Θόκαλο ντε Μέξικο[6] την 1ηΙουλίου του 1969.
Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ισπανία το Μάρτιο του 1975 από μαθητές του Γαλλικού Λυκείου της Μαδρίτης, επαγγελματικά έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Εσλάβα[7] στις 19 Σεπτεμβρίου του 1978, σε σκηνοθεσία του Μιγκέλ Νάρος[8] .
Τη δεύτερη παραγωγή στην Ισπανία ανέλαβε και παρουσίασε ο σκηνοθέτης Άλβαρο Γκουστόδιο[9] , παλιό μέλος της Λα Μπαράκα[10] και έκανε πρεμιέρα στις 23 Δεκεμβρίου του 1985 στο Ρεάλ Κολισέο Κάρλος III[11] του Σαν Λορένθο ντε Ελ Εσκοριάλ. Μερικούς μήνες μετά, παρουσιάστηκε μια διασκευή από την ομάδα Θέατρο Αταλάγια[12] , σε σκηνοθεσία του Ρικάρντο Ινιέστα[13] , κάνοντας πρεμιέρα στο Círculo de Bellas Artes[14] της Μαδρίτης, στις 15 Σεπτεμβρίου του 1986. Η Κάρμεν Γκαγιάρδο[15] ήταν η επιλεγμένη ηθοποιός, που σύμφωνα με πολλούς, ήταν αποκαλυπτική. Το έργο ανέβηκε σε 33 επαρχίες της Ισπανίας, μεταξύ του 1986 και 1988.
Τον Απρίλιο του 1989 ανέβηκε ξανά στην σκηνή, σκηνοθετημένο από τον Νάρος και με ερμηνεία του Κάρλος Ιππόλυτο[16] , μεταξύ άλλων.
Το 1994, θα ανέβει εκ νέου στην σκηνή του θεάτρου Αταλάγια, σε σκηνοθεσία Ρικάρντο Ινιέστα, ο οποίος θα το σκηνοθετήσει από μια άλλη οπτική και θα παρουσιαστεί διαρκώς μέχρι το 1996. Κάνει πρεμιέρα στο Κέντρο Ινστιτούτο Θερβάντες της Ταγγέρης (Μαρόκο).
Το 1998 κάνει περιοδεία ο Χοάν Ογιέ[17] . Η πρεμιέρα γίνεται στο Φεστιβάλ Γρεκ[18] της Βαρκελώνης, όπου ξεχώρισε από το καστ η Λάια Μαρούγ[19] .
Τον Απρίλιο του 2016 θα παιχτεί στο θέατρο Βάγιε Ινκλάν της Μαδρίτης, συμπαραγωγής του Centro Dramático Nacional με το θέατρο Αταλάγια, σε σκηνοθεσία του Ρικάρντο Ινιέστα.
Στην Ελλάδα ανέβηκε για πρώτη φορά, την περίοδο 1971-72, σε σκηνοθεσία και μετάφραση Αλέξη Σολωμού, με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Ποταμίτη. Το Φεβρουάριο του 2016 θα ανέβει στο Θέατρο Τέχνης (μαζί με τη Δόνια Ροσίτα) σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη και συλλογική μετάφραση Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, Άννυς Ανεστοπούλου, Έφης Γεωργοπούλου και Θεοδοσίας Κοφινά[20] . Πρωταγωνιστές: Κλέων Γρηγοριάδης και Βίκυ Βολιώτη.
Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ^ Θέατρο που ιδρύθηκε το 1908 στο Παρίσι.
- ^ Γαλλίδα συγγραφέας και δημοσιογράφος. Δημοσίευσε βιογραφίες πολλών ιστορικών προσώπων, μετάφρασε ιστορικά και λογοτεχνικά κείμενα από τα ισπανικά στα γαλλικά και έγραψε μια νουβέλα.
- ^ Ισπανός χορογράφος και σκηνογράφος.
- ^ Γάλλος ηθοποιός (1935-2010).
- ^ Μεξικάνος σκηνοθέτης, γνωστός για τις καινοτομίες του στο μεξικάνικο θέατρο.
- ^ Παλαιό θέατρο του Μεξικού.
- ^ Θέατρο της Μαδρίτης που ιδρύθηκε το 1871.
- ^ Ισπανός σκηνοθέτης.
- ^ Ισπανός σκηνοθέτης και ηθοποιός (1912-1992).
- ^ Πανεπιστημιακός θίασος που ο Λόρκα είχε ιδρύσει το 1931, με την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας στην Ισπανία, και με τον οποίο περιόδευε στη χώρα- ένας σταθμός στην ιστορία του ισπανικού θεάτρου.
- ^ Ισπανικό θέατρο στο Σαν Λορένθο ντε Εσκοριάλ της Μαδρίτης. Ιδρύθηκε μεταξύ του 1770 και 1778 για τον Βασιλιά Κάρλος ΙΙΙ της Ισπανίας.
- ^ Θεατρική ομάδα που ιδρύθηκε το 1983 στη Σεβίλλη.
- ^ Ισπανός σκηνοθέτης και δραματουργός. Ίδρυσε το 1983 το Θέατρο Αταλάγια.
- ^ Πολιτισμικό κέντρο της Μαδρίτης που ιδρύθηκε το 1880.
- ^ Ισπανίδα ηθοποιός και μέλος ιδρυτικό του Θεάτρου Αταλάγια.
- ^ Ισπανός ηθοποιός.
- ^ Ισπανός σκηνοθέτης και καθηγητής θεάτρου στη Βαρκελώνη.
- ^ Διεθνές φεστιβάλ θεάτρου, μουσικής και χορού στη Βαρκελώνη.
- ^ Ισπανίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
- ^ Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Λογοτεχνία και Μετάφραση, Ο υπερρεαλιστής Λόρκα του Σαν περάσουν πέντε χρόνια, 29 Σεπτεμβρίου του 2015.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Théâtre Récamier :: Patryst.com». www.patryst.com. Consultado el 2016-02-13.
- Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Λογοτεχνία και Μετάφραση, Ο υπερρεαλιστής Λόρκα του Σαν περάσουν πέντε χρόνια, 29 Σεπτεμβρίου του 2015.