Σίνθγκουντ
Η Σίνθγκουντ (γερμανικά: Sinhtgunt) είναι μια μορφή στη Γερμανική μυθολογία που πιστοποιείται μόνο στο Παλαιό Άνω Γερμανικό Ξόρκι του Μέρζεμπουργκ, "θεραπεία αλόγου". Στο ξόρκι, η Σίνθγκουντ αναφέρεται ως η αδελφή της ανθρωπόμορφης ηλίου, της Σούννα ή Σολ (της οποίας το όνομα είναι παρηχητικό στο Σίνθγκουντ),[1] και οι δύο αδελφές αναφέρονται ότι μαζί κάνουν γητείες για να θεραπεύσουν το άλογο του Φολ, ένα πρόσωπο που επίσης δεν πιστοποιείται αλλού. Οι δύο μετά ακολουθούνται από τις Φρίγκα και Φούλα, επίσης παρηχητικές και που αναφέρονται ως αδελφές.
Καθώς η Σίνθγκουντ δεν αναφέρεται πουθενά αλλού, η σπουδαιότητά της είναι άγνωστη κατά τα άλλα, αλλά υπάρχουν κάποιες επιστημονικές θεωρίες για το ρόλο της στη γερμανική μυθολογία με βάση προτεινόμενες ετυμολογίες, και τη δυνητική σημασία της τοποθέτησής της στο πλαίσιο του ξορκιού.
Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ετυμολογία της Σίνθγκουντ είναι ασαφής. Στο πρωτότυπο χειρόγραφο, η Sinthgunt γράφεται «Sinhtguntt» (η έμφαση προστέθηκε). Παραμένοντας σε αυτή την απόδοση έχει δώσει ερμηνείες, όπως "η νυχτοπερπατούσα". Ως αποτέλεσμα του ζευγαρώματος με τη Σούνα, της προσωποποιημένης ηλίου, αυτή η ετυμολογία έχει ερμηνευθεί ως αναφορά στο φεγγάρι. Ωστόσο, αυτή η ανάγνωση έχει αποδώσει προβλήματα. Το φεγγάρι στη γερμανική μυθολογία θεωρείται αρσενικό, παραδειγματικά στην προσωποποίηση του φεγγαριού στη Σκανδιναβική μυθολογία, τον Μάνι, μια ανδρική μορφή. Ερμηνείες από την τροποποιημένη "Sinthgunt» έχουν οδηγήσει σε αποδόσεις, όπως «αυτή που κινείται σε μάχη" ή "ουράνιο σώμα, αστέρι".[2]
Πλαισίωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι μορφές Φούλα και Φρίγκα πιστοποιούνται από κοινού σε μεταγενέστερες Παλαιές Νορδικές πηγές (αν και όχι ως αδελφές), και θεωρίες έχουν προταθεί ότι η Φούλα μπορεί κάποια στιγμή να ήταν μια πτυχή της Γρίγκα. Ως εκ τούτου, η έννοια αυτή έχει ως αποτέλεσμα την θεωρία ότι μια παρόμοια κατάσταση μπορεί να υπήρξε μεταξύ των μορφών της Σίνθγκουντ και Σολ, στο ότι οι δύο μπορεί να έχουν θεωρηθεί ως πτυχές η μία της άλλης και όχι εντελώς χωριστές μορφές.[3]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bostock, John Knight. King, Charles Kenneth. McLintock, D. R. (1976). A Handbook on Old High German Literature. Oxford University Press. ISBN 0-19-815392-9
- Orchard, Andy (1997). Dictionary of Norse Myth and Legend. Cassell. ISBN 0-304-34520-2
- Simek, Rudolf (2007) translated by Angela Hall. Dictionary of Northern Mythology. D.S. Brewer. ISBN 0-85991-513-1