Πύργοι του Μάρκο στα Σκόπια
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 41°58′7″N 21°26′0″E / 41.96861°N 21.43333°E
| Πύργοι του Μάρκο στα Σκόπια | |
|---|---|
_12.jpg) | |
 | |
| Είδος | αρχαιολογική θέση |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°58′5″N 21°25′53″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Σκόπια, Δήμος Κίσελα Βόντα και Δήμος Κάρπος |
| Τοποθεσία | Βόντνο |
| Χώρα | Βόρεια Μακεδονία |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Οι Πύργοι του Μάρκο είναι ερείπια μεσαιωνικού φρουρίου και οικισμού στα περίχωρα των Σκοπίων 4,5 χλμ από το κέντρο της πόλης. Είναι χτισμένο στην κορυφή απόκρημνου βράχου σε 350 μέτρα ύψος. Σήμερα είναι εντελώς ερειπωμένο και διεξάγονται σε αυτό ανασκαφές. Το σημερινό του όνομα προέρχεται από τον Πρίγκιπα Μάρκο τελευταίο Σέρβο ηγεμόνα που του ανήκε η περιοχή της σημερινής Βόρειας Μακεδονίας. Τον 13ο αιώνα το όνομα της τότε πόλης ήταν "Chrnche".
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το φρούριο χτίστηκε τον 6ο αιώνα πιθανότατα από τους βυζαντινούς. οι ανασκαφές έδειξαν ότι τα τείχη του είχαν μήκος 360 x 90 μέτρα και πάχος 2,5 μέτρα, για πρόσθετη προστασία είχε 40 πύργους. Οι ανασκαφές που έγιναν από το 1976 έως το 1980 μελετήθηκε η στρωματογραφία των στρωμάτων και η χρονολόγηση τους που επιβεβαιώνει από τα κέρματα του Ιουστινιανού έως τον Ηράκλειος την κατασκευή του σε αυτή την χρονική περίοδο.
Έχουν ανασκαφεί τμήματα του προμαχώνα, πύργων, οι δεξαμενές νερού και τμήματα του δικτύου ύδρευσης του, καθώς και τμήματα των πολλών κτιρίων. Αυτή η ασυνήθιστα μεγάλη και ισχυρά οχυρωμένη πόλη με ασυνήθιστα μεγάλες δεξαμενές νερού και έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό πύργων υπηρέτησε ως προστασία των κατοίκων της πρώιμης βυζαντινής πόλης που βρισκόταν στο κέντρο των σημερινών Σκοπίων αγνώστου σήμερα ονόματος.
Από τις ανασκαφικές έρευνες έχουν έρθει στο φως ερείπια των λουτρών, του βυζαντινού παλατιού, 2 δεξαμενών, στρατώνων και ίχνη φωτιάς πιθανότατα από πολιορκία του κάστρου.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- И. Микулчиќ — Н. Никуљска 1978, 137—150 и 1979, 65—74; — И. Микулчиќ - М. Билбија 1981—82, 205—220; — И. Микулчиќ 1982, 129—133.
