Πωλίν Γκωφιέ
| Πωλίν Γκωφιέ | |
|---|---|
 Αυτοπορτραίτο του Λουί Γκωφιέ μετά της συζύγου του, Πωλίν Σατιγιόν, και των παιδιών τους, Φωστινά και Λουί, το 1793 (Φλωρεντία, Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης). | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Pauline Gauffier (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1772 Ρώμη |
| Θάνατος | 1801[1] Φλωρεντία[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[1] |
| Αξιοσημείωτο έργο | L'Horoscope tiré L'Horoscope réalisé The Stolen Bird |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λουί Γκωφιέ (1790–1801)[1] |
| Τέκνα | Φαουστίνα Μαλφάττι |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Πωλίν Γκωφιέ (γαλλικά: Pauline Gauffier), γεννηθείσα Σατιγιόν (γαλλικά: Châtillon), ήταν Γαλλίδα ζωγράφος εγκατεστημένη στην Ιταλία, γεννημένη στη Ρώμη το 1772 και αποβιώσασα στη Φλωρεντία το 1801.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννημένη στη Ρώμη το 1772[2][3] από Γάλλους γονείς οι οποίοι ήσαν εγκατεστημένοι εντός της συγκεκριμένης πόλης, η Πωλίν Σατιγιόν σύχναζε, κατά τα τέλη του 18ου αιώνα, στους καλλιτεχνικούς κύκλους της Ακαδημίας της Γαλλίας στη Ρώμη. Ο αρχιτέκτονας Σαρλ Περσιέ φιλοτέχνησε πέντε σχέδιά της[4], ενώ η ίδια σπούδασε ζωγραφική με τους Ζαν-Ζερμαίν Ντρουαί και Λουί Γκωφιέ.
Τον Μάρτιο του 1790 παντρεύτηκε με τον τελευταίο εξ'αυτών στη Ρώμη[5]. Το ζεύγος απέκτησε δύο τέκνα[6], μεταξύ των οποίων η μετέπειτα Ιταλίδα ζωγράφος μικρογραφιών Φαουστίνα Μαλφάττι (1792-1837)[7].
Έπειτα από αντιγαλλικές διαδηλώσεις οι οποίες έλαβαν χώρα στη Ρώμη, η οικογένεια Γκωφιέ κατέφυγε στη Φλωρεντία, όπου και απεβίωσε η Πωλίν τον Ιούλιο του 1801[8].
Στυλ και έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Πωλίν Γκωφιέ ήταν μαθητευόμενη του συζύγου της, καθώς και του Ζαν-Ζερμαίν Ντρουαί. Έργα της εκτέθηκαν στην Έκθεση του 1798[6].
- Ορισμένα έργα.
-
Σύνταξη ωροσκοπίου, 1798 (Ντιζόν, Μουσείο Μανιέν). -
Υλοποίηση ωροσκοπίου, 1798 (Ντιζόν, Μουσείο Μανιέν). -
Κλεμμένο πτηνό, π. 1790-1800 (Μονπελιέ, Μουσείο Φαμπρ).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Benezit Dictionary of Artists». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ (Ιταλικά) Palazzo Pitti (1972). Pinto, Sandra, επιμ. Cultura neoclassica e romantica nella Toscana Granducale. Collezioni lorenesi, acquisizioni posteriori, depositi. Firenze, Palazzo Pitti, dall'8 luglio 1972. Φλωρεντία: Centro Di. σελ. 112.
- ↑ (Ιταλικά) Autoritratti dagli Uffizi : da Andrea del Sarto a Chagall. Φλωρεντία: Galleria degli Uffizi. 1990. σελ. 34.
- ↑ (Γαλλικά) Garric, Jean-Philippe (2016). «Percier seul». Charles Percier (1764-1838) : architecture et design. Yale University Press. σελ. 46.
- ↑ (Γαλλικά) Marmottan, Paul (1926). «Le peintre Louis Gauffier». Gazette des Beaux-Arts. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k5480187f/texteBrut.
- ↑ 6,0 6,1 (Γαλλικά) Rykner, D. (20 Νοεμβρίου 2021). «Un rare tableau de Pauline Gauffier pour le Musée Fabre». La Tribune de l'Art. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) «Malfatti, Faustina». Bénézit. ISBN 9780199773787. https://doi.org/10.1093/benz/9780199773787.article.B00115260.
- ↑ (Αγγλικά) DeLorme, Eleanor· DeLorme, Charles (2016). The Word Painted: The Five Books of Moses Illustrated by the Masters.
|