Πολιορκία του Ισμαηλίου (1790)
| Πολιορκία του Ισμαηλίου (1790) | |||
|---|---|---|---|
| Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1787—1792) | |||
 Η Πολιορκία του Ισμαηλίου | |||
| Χρονολογία | 22 Δεκεμβρίου 1790 (Γρηγοριανό Ημερολόγιο) | ||
| Τόπος | Ισμαήλιο, Οδησσός | ||
| Έκβαση | Νίκη των Ρώσων | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
| Απώλειες | |||
| |||
Η Πολιορκία του Ισμαηλίου διεξήχθη το 1790, κατά την διάρκεια του ρωσοτούρκικου πόλεμου του 1787-1792, στο οχυρό Ισμαήλιο (Οδησσός), από τον Ρώσο στρατηγό Αλεξάντερ Βασίλεβιτς Σουβόροφ και τελείωσε με την νίκη των Ρώσων.
Γεγονότα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πριν την πολιορκία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1790, η Νότια στρατιά του Ποτιόμκιν, μετά από αρκετές νίκες, έφθασε στο Ισμαήλιο, για να καταλάβει το οχυρό. Αλλά, ο Ποτιόμκιν δεν κατάφερε να καταλάβει το οχυρό, και όταν έφθασε ο Σουβόροφ στη περιοχή στις 2 (13) Δεκεμβρίου 1790, ο Ποτιόμκιν του ανέθεσε τη πολιορκία του οχυρού[1].
Πολιορκία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια 8 ημερών, ο Σουβόροφ ετοίμαζε τους στρατιώτες για τη πολιορκία. Αργότερα, ο Σουβόροφ έστειλε γράμμα στο διοικητή του οχυρού, Μεχμέτ-πασά, απαιτώντας από αυτόν να παραδοθεί. Ο Τούρκος διοικητής, έχοντας μεγάλη πεποίθηση στην άμυνα της πόλης, απάντησε ότι για να παραδοθεί το Ισμαήλιο πρέπει πρώτα ο Δούναβης να κυλίσει ανάποδα και μετά να πέσει ο ουρανός στη γή. Μόλις έλαβε την άρνηση του τελευταίου, στις 11 (22) Δεκεμβρίου 1790, ο Σουβόροφ άρχισε τη πολιορκία, η οποία διέρκησε 13 ώρες και τελείωσε με την αποφασιστική νίκη των Ρώσων και την κατάληψη του οχυρού. Ακολούθησε λεηλασία της πόλης και σφαγή των Τούρκων επί τρείς ημέρες, όπως ήταν η υπόσχεση που είχε δοθεί στους Ρώσους στρατιώτες. Χρονικογράφος της εποχής αναφέρει ότι πολλοί Τούρκοι σφαγιάστηκαν "γιατί προτιμούσαν να χάσουν τη ζωή τους παρά την περιουσία τους."
Την επόμενη μέρα μετά τη σφαγή, τελέστηκε Θεία Λειτουργία στο Ναό του Αγίου Ιωάννου παρουσία όλων των Ρώσων αξιωματικών. Κατά μία εκτίμηση οι Τούρκοι είχαν 33.000 νεκρούς και 10.000 αιχμαλώτους. Έξι χιλιάδες γυναικόπαιδα, 2.000 χριστιανοί Μολδαβοί και Αρμένιοι και πάνω από 500 Εβραίοι συνελήφθησαν επίσης αιχμάλωτοι. Στα χέρια των Ρώσων έπεσε ο πλούτος της πόλης που εκτιμήθηκε σε 10 εκατομμύρια πιάστρα.[2][3]
Απώλειες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Ρώσοι έχασαν 4000 στρατιώτες ενώ είχαν 6000 τραυματίες. Οι Τούρκοι έχασαν 26.000 στρατιώτες ενώ είχαν 9000 τραυματίες. Η κατάληψη του Ιζμαΐλ είχε αποφασιστική σημασία για τη νίκη των Ρώσων στον πόλεμο[4]. Ο Σουβόροφ έλαβε το τιμητικό τίτλο του συνταγματάρχη του τάγματος του Πρεομπραζένσκι.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Орлов Н.А., Штурм Измаила Суворовым в 1790 году, III. Действия под Измаилом до прибытия Суворова: «Моя надежда на Бога и на Вашу храбрость, поспеши мой милостивый друг. По моему ордеру к тебе, присутствие там личное твое соединит все части. Много тамо равночинных генералов, а из того выходит всегда некоторой род сейма нерешительного… огляди все и распоряди, и помоляся Богу предпримайте! есть слабые места лишь бы дружно шли» - вернейший друг и покорнейший слуга - Князь Потемкин-Таврический(Ρωσικά)
- ↑ "History of the Campaigns of Suworow", στο W. Simpkin and R. Marshall, The Critical Review, Or, Annals of Literature, London, 1799, σ. 549
- ↑ César Famin, Histoire de la rivalité et du protectorat des églises chrétiennes en Orient, Firmin Didot frères, 1853 σ. 341
- ↑ Рапорт генерал-аншефа А. В. Суворова князю Г. А. Потемкину о штурме Измаила 21 декабря 1790 г.(Ρωσικά)
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- А. А. Данилов. История России IX—XIX века.
- Коллектив авторов. «Сто великих битв», М. «Вече», 2002
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Орлов Н. А. Штурм Измаила Суворовым в 1790 году. СПб, 1890.
- https://web.archive.org/web/20091124225707/http://www.turkey-info.ru/history/ismailbattle.html
- Штурм Измаила, — из кн. «Кутузов», Раковский Л. И. : Лениздат, 1971
- Распределение к приступу Измаила и взятие сей крепости 11 декабря 1790 г.
- Рапорт генерал-аншефа А. В. Суворова князю Г. А. Потемкину о штурме Измаила 21 декабря 1790 г.
- Вторая Турецкая война: Измаил; 1790, — глава из кн. Петрушевский А. Ф. «Генералиссимус князь Суворов»
- Измаил, — стихотворение Невидицына Р. В., посвящённое взятию Измаила