Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πιθανή υπερδύναμη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Υπάρχουσα υπερδύναμη
  ΗΠΑ
Πιθανές υπερδυνάμεις — που υποστηρίζονται σε διάφορους βαθμούς από ακαδημαϊκούς

Μια πιθανή υπερδύναμη είναι ένα κράτος ή άλλο κράτος που εικάζεται ότι είναι —ή έχει τη δυνατότητα να γίνει σύντομα — υπερδύναμη.

Επί του παρόντος, μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες πληρούν τα κριτήρια για να θεωρηθούν υπερδύναμη.[1] Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πλέον η μόνη αδιαμφισβήτητη κορυφαία υπερδύναμη και η μοναδική υπερδύναμη στον κόσμο που κυριαρχεί σε κάθε τομέα (δηλαδή στρατιωτικό, πολιτισμό, οικονομία, τεχνολογία, διπλωματικό).[2][3][4][5]

Από τη δεκαετία του 1990, η Κίνα, [6][7][8] η Ευρωπαϊκή Ένωση[9], η Ινδία[10][11], και η Ρωσία[12] έχουν συνήθως περιγραφεί ως πιθανές υπερδυνάμεις. Η Ιαπωνία θεωρούνταν παλαιότερα μια πιθανή υπερδύναμη λόγω της υψηλής οικονομικής της ανάπτυξης.[13][14][15] Ωστόσο, η κατάστασή της ως πιθανή υπερδύναμη έχει διαβρωθεί από τη δεκαετία του 1990 λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και της οικονομικής στασιμότητας.[16]

  1. C. Herring, George (2008). From Colony to Superpower: U.S. Foreign Relations since 1776Δωρεάν πρόσβαση υπoκείμενη σε περιορισμένη δοκιμή, συνήθως απαιτείται συνδρομή. Oxford University Press. σελ. 1. ISBN 978-0-19-507822-0. 
  2. Institute, Lowy. «Map - Lowy Institute Asia Power Index». Lowy Institute Asia Power Index 2023 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2023. 
  3. «America's innovation edge now in peril, says Baker Institute, American Academy of Arts and Sciences report». news.rice.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020. 
  4. «China will overtake US in tech race». OMFIF (στα Αγγλικά). 22 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020. 
  5. «China now has more diplomatic posts than any other country» (στα αγγλικά). BBC News. 2019-11-27. https://www.bbc.com/news/world-asia-china-50569237. Ανακτήθηκε στις 2020-10-21. 
  6. Jacques Martin (15 June 2006). «This is the relationship that will define global politics». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/commentisfree/2006/jun/15/comment.china. Ανακτήθηκε στις 22 May 2010. 
  7. Emmanuel Solomon John (June 2019). China: Emerging superpower. https://www.researchgate.net/publication/333759875. 
  8. Anthony H. Cordesman (12 September 2019). «China and the U.S.: Cooperation, Competition and/or Conflict». CSIS. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-01-11. https://web.archive.org/web/20200111192509/https://csis-prod.s3.amazonaws.com/s3fs-public/publication/190912_China_Grand_Strategy_Full-Report.pdf. Ανακτήθηκε στις 2023-04-11. 
  9. Guttman, R.J. (2001). Europe in the New CenturyΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Lynne Rienner Publishers. ISBN 9781555878528. 
  10. Robyn Meredith (2007). The Elephant and the Dragon: The Rise of India and China and What it Means for All of Us. W.W Norton and Company. ISBN 978-0-393-33193 6. 
  11. «India – A Superpower in the Making?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2023. 
  12. Steven Rosefielde (2005). Russia in the 21st Century: The Prodigal Superpower. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-83678-4. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2015. 
  13. Zakaria, Fareed (2008). The Post-American WorldΔωρεάν πρόσβαση υπoκείμενη σε περιορισμένη δοκιμή, συνήθως απαιτείται συνδρομή. W. W. Norton and Company. σελ. 210. ISBN 978-0-393-06235-9. 
  14. «Land of the setting sun». The Economist. November 12, 2009. https://www.economist.com/business/2009/11/12/land-of-the-setting-sun. 
  15. «Japan From Superrich To Superpower». Time. July 4, 1988. http://content.time.com/time/magazine/article/0,9171,967823,00.html. 
  16. Leika Kihara (17 August 2012). «Japan eyes end to decades long deflation». Reuters. https://www.reuters.com/article/japan-economy-estimate-idUSL4E8JH1TC20120817#ySOkSfW3bZs8lVWK.97. Ανακτήθηκε στις 7 September 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]