Περί του Μακεδονικού Ζητήματος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περί του Μακεδονικού Ζητήματος
ΣυγγραφέαςKrste Misirkov
Ημερομηνία δημοσίευσης1903
Μορφήγλωσσολογία, ιστορία, εθνογραφία, πολιτική
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Μια επιστολή από την πρεσβεία της Σερβίας στην Σόφια προς το Υπουργείο Εξωτερικών της Σερβίας, σχετικά με την αγορά 50 αντιτύπων του βιβλίου του Μισίρκοφ.

Το Za makedonckite raboti (κυριλλική γραφή : За македонцките работи, αγγλική μετάφραση : On Macedonian Matters) είναι ένα βιβλίο του Krste Misirkov που κυκλοφόρησε το 1903 στην Σόφια της Βουλγαρίας. Το βιβλίο παρουσιάζει τις απόψεις του συγγραφέα σχετικά με το Μακεδονικό Ζήτημα και διερευνά την αίσθηση του εθνικού ανήκειν και την ανάγκη για την επιβεβαίωση των Μακεδόνων ως ξεχωριστού λαού. Το βιβλίο σηματοδότησε το πρώτο πλήρες περίγραμμα της μακεδονικής ως ξεχωριστής γλώσσας και πρότεινε την ανάγκη για τη κωδικοποίησή της. Το βιβλίο επίσης καλύπτει τους κανόνες της τυποποιημένης γλώσσας, την ορθογραφία και το αλφάβητό της.[1]

Υπόβαθρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Za makedonckite raboti σηματοδότησε την πρώτη προσπάθεια επισημοποίησης μιας ξεχωριστής μακεδονικής γλώσσας. Με το βιβλίο αυτό, ο Μισίρκοφ περιέγραψε μια επισκόπηση της μακεδονικής γραμματικής και εξέφρασε τον απώτερο στόχο για κωδικοποίηση της γλώσσας και για τη χρήση της ως γλώσσας διδασκαλίας στο εκπαιδευτικό σύστημα. Ο συγγραφέας πρότεινε τη χρήση της διαλέκτου Prilep-Bitola ως διαλεκτική βάση για τη διαμόρφωση της τυποποιημένης μακεδονικής γλώσσας.[2][3] Ωστόσο οι ιδέες του δεν υιοθετήθηκαν μέχρι τη δεκαετία του 1940. Ο Μισίρκοφ απηύθυνε έκκληση στις οθωμανικές αρχές για την ενδεχόμενη αναγνώριση ενός ξεχωριστού μακεδονικού έθνους. Παραδέχτηκε ότι δεν υπήρχε τέτοιο και ότι οι περισσότεροι Σλαβομακεδόνες αποκαλούσαν τους εαυτούς τους Βούλγαρους αλλά ότι θα έπρεπε να δημιουργηθεί όταν θα προέκυπταν οι απαραίτητες ιστορικές συνθήκες.[4][5][6][7][8][9] Εξήγησε επίσης ότι ο λόγος για αυτή την ενέργεια ήταν το γεγονός ότι οι ντόπιοι Σλάβοι ήταν σύμμαχοι των Βούλγαρων στους πολέμους κατά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και εξαιτίας αυτού οι Βυζαντινοί Έλληνες τους μετονόμασαν σε Βούλγαρους, με αποτέλεσμα αυτός ο όρος να προσδιορίζει τους Σλάβους της Μακεδονίας στο μέλλον.

Ιστορία έκδοσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Νοέμβριο 1903 ο Μισίρκοφ έφτασε από τη Ρωσία στη Σόφια με σκοπό την εκτύπωση του έργου του, το οποίο εκδόθηκε στο τέλος του ίδιου έτους.[10] Τα περισσότερα αντίτυπα κατασχέθηκαν ή καταστράφηκαν από τη βουλγαρική αστυνομία και τους ακτιβιστές της Εσωτερικής Επαναστατικής Οργάνωσης Μακεδονίας-Αδριανούπολης λίγο μετά την έκδοση του βιβλίου, με αποτέλεσμα τον Δεκέμβριο 1903 ο Μισίρκοφ να φτάσει στο Βελιγράδι.[11] Εκεί συναντήθηκε με τον Στόγιαν Νοβάκοβιτς, τότε υπουργό εξωτερικών της Σερβίας. Ο Νοβάκοβιτς διέταξε την αγορά 50 τεμαχίων του βιβλίου του από τη σερβική διπλωματική αντιπροσωπεία στη Σόφια, τα οποία στάλθηκαν μέσω της σερβικής διπλωματικής οδού στη Μακεδονία.[12] Το βιβλίο είχε μικρή ή καθόλου απήχηση και δεν έγινε δημοφιλές στη Μακεδονία μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1940.[13]

Συνέπειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1907, στην εισαγωγή του άρθρου του «Σημειώσεις στη Σλαβική Φιλολογία και Ιστορία», ο Μισίρκοφ απέρριψε τις ιδέες του βιβλίου του 1903.

Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, οι απόψεις του Μισίρκοφ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη μετέπειτα κωδικοποίηση της μακεδονικής γλώσσας, όπως αυτή υφίσταντο αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ ο Λόρινγκ Ντάνφορθ θεωρεί ότι οι γλωσσολόγοι που συμμετείχαν στη κωδικοποίηση της τυποποιημένης μακεδονικής γλώσσας το 1944 εργάζονταν έχοντας πλήρη άγνοια του έργου του Μισίρκοφ.[14]

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το βιβλίο του Μισίρκοφ αναφερόταν μόνιμα στη βιβλιογραφία από τους ιστορικούς της Μακεδονίας ως ένδειξη για την ύπαρξη μιας ξεχωριστής μακεδονικής εθνότητας στην εποχή του.[15] Ωστόσο, μόλις δύο χρόνια αργότερα, ο Μισίρκοφ άλλαξε τις απόψεις του και δημοσίευσε μια σειρά άρθρων στον τύπο, τα οποία ήταν γραμμένα από μια βουλγάρικη εθνικιστική οπτική γωνία, διεκδικώντας την βουλγάρικη ταυτότητα για τον εαυτό του και τους Σλάβους της Μακεδονίας.[16][17]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Kramer 1999, p. 236
  2. ↑ Friedman & Garry 2001, p. 436
  3. ↑ Usikova 2005, p. 106
  4. ↑ The term 'project' tackles likewise the specific temporal orientation of the initial stage of formation of Macedonian ethnic nationalism: the Macedonian self-determination is seen by Misirkov as a future ideal and his national manifesto on the Macedonian Matters (Sofia, 1903) recognizes the lack of actual correlation between the concept of Macedonian Slavic ethnicity and the real self-identifications of the majority of Macedonian Slavs. In a rather demiurgical way, Misirkov is the first who exposes the basic 'ethnographic' characteristics of what he regards as 'inexistent' but 'possible' and 'necessary' Macedonian Slavic ethnicity... Tchavdar Marinov, "Between Political Autonomism and Ethnic Nationalism: Competing Constructions of Modern Macedonian National Ideology (1878–1913)", p. 3.
  5. ↑ Misirkov lamented that "no local Macedonian patriotism" existed and would have to be created. He anticipated that Macedonians would respond to his proposal with a series of baffled questions: "What sort of new Macedonian nation can this be when we, and our fathers and grandfathers and great-grandfathers have always been called Bulgarians?...Macedonian as a nationality has never existed, and it does not exist now"... Misirkov answered by observing that national loyalties change with time: "What has not existed in the past may still be brought into existence later, provided that the appropriate historical circumstances arise... Misirkov in short wanted, the Ottoman state to promote Macedonian nation-building, calling for "official recognition". Region, Regional Identity and Regionalism in Southeastern Europe, Klaus Roth, Ulf Brunnbauer, LIT Verlag Münster, 2008, ISBN 3825813878, p. 138.
  6. ↑ The idea of a separate (Slavic) Macedonian nationhood most certainly had its antecedents before the 1930s – nor is that surprising, considering the political history of the area. Krste Misirkov, the "first creator of a clear and rounded representation, of argued and systematic conception about the national essence of Macedonian people," brought arguments in favor of Macedonian "national separatism" in his on Macedonian matters, but still considered the Macedonian question a part of a larger Bulgarian complex, if for no other reason than linguistic. Misirkov's pan-Bulgarian patriotism was based largely on the kinship of language, and his pan-Bulgarian positions, which he used, moreover frontally, against the Serbs and Greeks.The National Question in Yugoslavia: Origins, History, Politics, Ivo Banac, Cornell University Press, 1988, ISBN 0801494931, p. 327.
  7. ↑ Misirkov speaks, for instance, of the relations between "the Macedonian peoples" [makedonckite narodi], of the "convergence of interests of all Macedonian peoples." The term "nation" appears rarely and is contrasted to the term "nationality": e.g., Misirkov suggests that, in Macedonia, there are many "nationalities" [nacionalnosti], while "a distinct Macedonian Slavic nation [naciia]" does not yet exist (p. 46). This usage actually implies that the "nation" is seen as a political phenomenon of a "higher" degree, transcending a multiplicity of actual ethnic and/or confessional particularities. We, the People: Politics of National Peculiarity in Southeastern Europe, Diana Mishkova, European University Press, 2009, ISBN 9639776289, p. 133.
  8. ↑ Misirkov accepted that his project for Macedonian particularist nationalism broke with considerable Bulgarian sentiment. He admitted both that there was "no local Macedonian patriotism", and that ordinary Macedonians would see Macedonian particularism as a novelty: "What sort of new Macedonian nation can this be when we and our fathers and grandfathers and great-grandfathers have always been called Bulgarians?” Responding to these arguments, Misirkov showed a surprising acceptance that national communities evolve in response to events: "what has not existed in the past may still be brought into existence later, provided that the appropriate historical circumstances arise". Misirkov thus tried to create the appropriate historical circumstances. Sundry Macedonias, Alexander Mark Maxwell, University of Wisconsin—Madison, 1998, pp. 50–51.
  9. ↑ Many people will want to know what sort of national separatism we are concerned with; they will ask if we are not thinking of creating a new Macedonian nation. Such a thing would be artificial and short-lived. And, anyway? What sort of new Macedonian nation can this be when we, and our fathers and grandfathers and great-grandfathers have always been called Bulgarians?...One of the first questions which will be posed by the opponents of national unification and of the revival movement in Macedonia will be: what is the Macedonian Slav nation? Macedonian as a nationality has never existed, they will say, and it does not exist now.... The first objection – that a Macedonian Slav nationality has never existed – may be very simply answered as follows: what has not existed in the past may still be brought into existence later, provided that the appropriate historical circumstances arise...On Macedonian Matters. (1903) by Krste Misirkov.
  10. ↑ Loring M. Danforth (1997). The Macedonian Conflict: Ethnic Nationalism in a Transnational World. Princeton University Press. p. 64. ISBN 0-691-04356-6. 
  11. ↑ Веселин Трайков, Кръсте Мисирков и за българските работи в Македония, 2000, София, изд. Знание, ISBN 954-621-177-X стр. 8. 
  12. ↑ Крсте Мисирков, Записки за България и Руско-Българските отношения, ред. Цочо Билярски, изд. "Анико", 2001, ISBN 9789548247160, стр. 12. 
  13. ↑ Klaus Roth; Ulf Brunnbauer (2008). Region, Regional Identity and Regionalism in Southeastern Europe. LIT Verlag Münster. p. 139. ISBN 978-3-8258-1387-1. 
  14. ↑ Loring M. Danforth – The Macedonian Conflict: Ethnic Nationalism in a Transnational World, p. 67
  15. ↑ Historical Dictionary of the Republic of Macedonia, Dimitar Bechev, Scarecrow Press, 2009, ISBN 0810862956, p. 153.
  16. ↑ Misirkovs book will be widely cited in the 20th and the 21th centuries by all historians in the R. Macedonia as a clear indication of the existence of a separate Macedonian ethnicity. However, they ignored the fact that Misirkov abandoned his ideas and in 1910 in the Bulgarian Almanac, as well as in his memoirs, he clearly indicated his Bulgarian ethnic identity. Contested Ethnic Identity: The Case of Macedonian Immigrants in Toronto, 1900–1996, Chris Kostov, Peter Lang, 2010, ISBN 3034301960, pp. 66–67.
  17. ↑ The eminent Macedonian literary historian Blazhe Ristovski’s History of the Macedonian Nation describes the "awakening" and formation of the Macedonian nation by various intellectuals in the 19th and early 20th centuries. Ristovski aims to prove the Macedonian nature of writers, poets, and other intellectuals who can be said to have been champions of the Macedonian cause. If these persons declared themselves, at one time or another, "Bulgarians", then Ristovski goes to great length to point out that they cannot have meant it quite like that. For example, in the case of Krste Misirkov – "the most eminent, most significant and most versatile Macedonian cultural and national worker before liberation" – Ristovski states that Misirkov’s support for the annexation of Macedonia by Bulgaria did not reflect "his genuine beliefs and sentiments" but was "dictated by the conditions of the time". Serving the Nation: Historiography in the Republic of Macedonia (FYROM) After Socialism, Historein, vol. 4 (2003–4) Ulf Brunnbauer.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Βικιθήκη υπάρχει υλικό που έχει σχέση με το θέμα:
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Περί_του_Μακεδονικού_Ζητήματος&oldid=10513530"