Παρισινό Ψαλτήρι
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Παρισινό Ψαλτήρι (ή Codex Parisinianus) είναι ένα από τα σημαντικότερα σωζόμενα βυζαντινά χειρόγραφα του 10ου αιώνα. Το Ψαλτήρι δημιουργήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και περιλαμβάνει 449 folios και 14 ολοσέλιδες μικρογραφίες. Το χειρόγραφο φυλάσσεται σήμερα στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας (Bibliothèque Nationale), στο Παρίσι με κωδικό «MS Grec 139».
Οι περισσότερες από τις ολοσέλιδες μικρογραφίες περιέχουν σκηνές από τη ζωή του Δαυίδ. Σε αυτές συχνά συμπεριλαμβάνονται μορφές που έλκουν την προέλευσή τους από αρχαιότερα πρότυπα, όπως η Νύχτα, η Μελωδία ή η Ηχώ. Θεωρείται πως είναι επηρεασμένο από Ελληνο-Ρωμαϊκά μοτίβα, όπως οι παραστάσεις του Ορφέα.
Οι μελετητές του 19ου αιώνα, παρατηρώντας τις ομοιότητες της τέχνης των μικρογραφιών με στοιχεία της ελληνιστικής ζωγραφικής, τοποθετούσαν χρονολογικά τη δημιουργία του Ψαλτηρίου κοντά στην εποχή του Ιουστινιανού. Οι ιστορικοί Hugo Buchthal και Kurt Weitzmann ήταν οι πρώτοι που συνέδεσαν το Ψαλτήρι με την βυζαντινή αυλή του 10ου αιώνα, εισάγοντας για την περιγραφή της περιόδου τον όρο «Μακεδονική Αναγέννηση».
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το Παρισινό Ψαλτήρι (Grec 139) - Gallica (Ψηφιακό αρχείο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας)